Ο έρωτας της δημοσιογράφου με τον βαρόνο της κόκας

Ο ήλιος βάραγε ανελέητα στο Μεντεγίν εκείνο το μεσημέρι του 1983. Η ατμόσφαιρα στον τεράστιο σκουπιδότοπο της πόλης, με αμέτρητες παράγκες από τσίγκο να απλώνονται από κάτω, ήταν το λιγότερο αποπνικτική.

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ βάδιζε στα σκουπίδια έχοντας δίπλα του την εκθαμβωτική ντίβα της δημοσιογραφίας Βιρχίνια Βαγέχο, η οποία τον είχε προσεγγίσει για να δώσει την πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη στον σταθμό που εργαζόταν. Ο El Patron, όπως τον αποκαλούσαν, ασκούσε πάνω της μια απροσδιόριστη δύναμη, κάτι που δεν μπορούσε να εξηγήσει αρχικά ούτε η ίδια, όταν τον γνώρισε το 1981. Ο αρχηγός του διαβόητου καρτέλ του Μεντεγίν της εξηγούσε, δείχνοντάς της τις παράγκες, το σχέδιό του για αναμόρφωση της περιοχής χτίζοντας χιλιάδες κατοικίες για τους φτωχούς.

Η ερωτική τους ιστορία, που είχε ήδη ξεκινήσει εκείνη την περίοδο, θα μπορούσε να έχει τίτλο «Οταν η ντίβα γνώρισε τον El Patron», με πρωταγωνιστές ουσιαστικά δύο καταραμένους ήρωες που έζησαν έναν έρωτα δίχως αύριο για περίπου έξι χρόνια. Η ιστορία ξαναζωντανεύει τρεις δεκαετίες μετά με αφορμή την κινηματογραφική ταινία «Loving Pablo», με πρωταγωνιστές τον Χαβιέρ Μπαρδέμ και την Πενέλοπε Κρουζ, βασισμένη στο βιβλίο της Βαγέχο «Αγαπώντας τον Πάμπλο, μισώντας τον Εσκομπάρ».



Ερωτας με την πρώτη ματιά

Το απαγορευμένο ειδύλλιο ανάμεσα στον άνθρωπο που πασπάλισε με κοκαΐνη όλη την υφήλιο και την πανέμορφη δημοσιογράφο, το οποίο ξεκίνησε με φόντο τις τσίγκινες παράγκες του Μεντεγίν, τα είχε όλα. Παθιασμένες νύχτες σε βίλες του Εσκομπάρ, ρομαντικά δείπνα στα καλύτερα εστιατόρια και πανάκριβα δώρα του βαρόνου των ναρκωτικών στην ερωμένη του. Είχε όμως και κάτι άλλο. Η Βιρχίνια Βαγέχο τύγχανε μιας προνομιακής μεταχείρισης σε σχέση με άλλους συναδέλφους της που αναζητούσαν τον Εσκομπάρ έστω και για μία δήλωση.

Μάθαινε πρώτη τα πάντα και ήταν αυτή που πήρε την πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη του El Patron τον Ιανουάριο του 1983, στον σκουπιδότοπο του Μεντεγίν, εκεί όπου είχε ξαναπάει πολλές φορές με τον εραστή της. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο Πάμπλο της εξηγούσε αναλυτικά το φιλανθρωπικό πρόγραμμα «Μεντεγίν χωρίς τρώγλες», εμπνευστής του οποίου ήταν ο ίδιος. Της είπε για τα πρώτα 600 σπίτια που χτίζονταν για τους φτωχούς και γι' αυτά που θα ακολουθούσαν, ενώ όταν η Βαγέχο τον ρώτησε πού βρέθηκαν τα λεφτά για τόσες κατοικίες, ο Εσκομπάρ απλά της χαμογέλασε.
Την αλήθεια την ήξεραν και οι δύο. Το εμπόριο κοκαΐνης ανθούσε και ο πάλαι ποτέ χωριάτης, που μικρός πήγαινε στο σχολείο ξυπόλητος, είχε εξελιχθεί σε έναν πανίσχυρο επιχειρηματία που διαφέντευε το Μεντεγίν. Η Βαγέχο, όμως, είχε συνειδητοποιήσει και κάτι άλλο για τον άνδρα που έκλεψε την καρδιά της και αυτό ήταν ότι ο Εσκομπάρ δεν θα χώριζε ποτέ τη γυναίκα του για να είναι μαζί της.
Οι ερωτικές του περιπέτειες με δεκάδες γυναίκες ήταν γνωστές, όλες όμως είχαν ημερομηνία λήξης, άλλες μέσα σε λίγες ημέρες, άλλες σε διάρκεια κάποιων εβδομάδων και άλλες σε μήνες. Με την πανέμορφη δημοσιογράφο ο Πάμπλο κόλλησε για έξι χρόνια προτού χωρίσουν οριστικά οι δρόμοι τους. Διατήρησαν επαφή μόνο σε ό,τι είχε να κάνει με το ρεπορτάζ της. Μόνο που τίποτε πλέον δεν θα ήταν ίδιο στη ζωή της δημοσιογράφου, η οποία άκουσε ουκ ολίγα μετά τον χωρισμό της από τον ναρκοβαρόνο, τον οποίο άργησε πολύ να ξεπεράσει.

Είδε όμως την επέκταση των καρτέλ της κοκαΐνης, τις συρράξεις ανάμεσα σε αντίπαλα μέρη, την αυξανόμενη ένταση, τη βία που ξέσπαγε όλο και πιο ωμή. Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τη διαφθορά στα κυβερνητικά κλιμάκια και τις δυνάμεις ασφαλείας της Κολομβίας, η Βιρχίνια κατέγραφε τις συγκλονιστικές εξελίξεις χωρίς να λέει τίποτε σε κανέναν.

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1993 ήταν από τις πρώτες που έμαθαν τον θάνατο του πρώην αγαπημένου της από τις Ειδικές Δυνάμεις της Κολομβίας, έπειτα από άγριο κυνηγητό πάνω στις στέγες των σπιτιών μιας συνοικίας του Μεντεγίν. Εκείνη την ημέρα έκλαψε για τον άνθρωπο που έστησε μια αυτοκρατορία πουλώντας κοκαΐνη και σκοτώθηκε ξυπόλητος, έκλαψε βλέποντας τις φωτογραφίες που τον έδειχναν σαν να ήταν κυνηγετικό τρόπαιο ή, όπως είπαν κάποιοι άλλοι, σαν ένα κυνηγημένο ζώο που δεν μπόρεσε να ξεφύγει. Στα χρόνια που ακολούθησαν δούλεψε στην Κολομβία, στη Βενεζουέλα, αλλά τα καλά κρυμμένα μυστικά που ήξερε δεν βγήκαν προς τα έξω πριν από τον Ιούλιο του 2006.

Η κατάθεσή της για την εμπλοκή του Αλμπέρτο Σαντοφίμιο, πρώην υπουργού Δικαιοσύνης της Κολομβίας, στη δολοφονία του υποψήφιου για την προεδρία της χώρας Λουίς Κάρλος Γκαλάν από τον Εσκομπάρ ήταν καταλυτική. Ανοιξε τον ασκό του Αιόλου, μια που η δημοσιογράφος ήξερε πάρα πολλά και φοβόταν για τη ζωή της, τόσο ώστε να πάει μόνη της στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Μπογκοτά.
Εκεί ζήτησε πολιτικό άσυλο με αντάλλαγμα αποδεικτικά στοιχεία για να καταδικαστούν ναρκέμποροι που είχαν εκδοθεί στις ΗΠΑ, όπως οι αδερφοί Ζιλμπέρτο και Μιγκέλ Ροντρίγκεζ Ορεχουέλα που διαφέντευαν το καρτέλ του Κάλι.

Με μια ειδική επιχείρηση η Αμερικανική Δίωξη Ναρκωτκών (DEA) φυγάδευσε τη Βαγέχο από την Κολομβία στις 18 Ιουλίου του 2006, σε μια αποστολή την οποία γνώριζαν μόνο οι πράκτορες που έλαβαν μέρος σε αυτήν. Οι Αρχές της Κολομβίας ειδοποιήθηκαν μόνο όταν το αεροσκάφος της DEA είχε εγκαταλείψει τον εναέριο χώρο της ώστε να μην κινδυνέψουν η δημοσιογράφος και οι εμπλεκόμενοι πράκτορες.

Το βιβλίο που προκάλεσε σάλο

Πριν αφήσει για πάντα πίσω της την Κολομβία η Βαγέχο βιντεοσκόπησε ένα προσωπικό μήνυμα, το οποίο στη συνέχεια προβλήθηκε από το κανάλι RCN. Το παρακολούθησαν πάνω από 14 εκατομμύρια άνθρωποι, αριθμός μεγαλύτερος ακόμη κι από αυτόν του τελικού για το Παγκόσμιο Κύπελλο τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Λίγους μήνες αργότερα το βιβλίο της με τίτλο «Loving Pablo, hating Escobar» κυκλοφόρησε σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και στις ΗΠΑ, προκαλώντας σάλο με τις αποκαλύψεις της. Μέσα από τις σελίδες του έγιναν γνωστές για πρώτη φορά οι σχέσεις που διατηρούσαν τα καρτέλ ναρκωτικών του Μεντεγίν και του Κάλι με τρεις προέδρους της Κολομβίας, τον Αλβάρο Ουρίμπε, τον Αλφόνσο Λόπεζ και τον Ερνέστο Σαμπέρ.

Από κοντά ακολουθούσαν στελέχη υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας, που είχαν υποκύψει στα δολάρια που μοίραζαν αφειδώς τα καρτέλ. Ετσι οι ναρκέμποροι είχαν προνομιακή πληροφόρηση για το πότε και πού θα γίνονταν επιδρομές της Αστυνομίας και των επίλεκτων σωμάτων για συλλήψεις μελών και κατασχέσεις ναρκωτικών. Αυτό, όμως, που έμεινε πιο πολύ μέσα από αυτή την προσωπική κατάθεση ψυχής ήταν η παθιασμένη σχέση μιας πανέμορφης γυναίκας με τον άνθρωπο που έγινε δισεκατομμυριούχος πλημμυρίζοντας με το ναρκωτικό των πλουσίων όλη σχεδόν την υφήλιο. Κι αυτή η σχέση αποτυπώθηκε στην ταινία «Loving Pablo», με τον Μπαρδέμ να μεταμορφώνεται σε κοιλαρά Εσκομπάρ και την Πενέλοπε Κρουζ να υποτάσσεται στη μοίρα της, όπως δεκάδες άλλες γυναίκες που λάτρεψαν τον El Patron με το βλέμμα που γοήτευε και ταυτόχρονα σκότωνε.