Ένας απόγονος του Σλήμαν στα μέρη που έκανε ανασκαφές ο Γερμανός αρχαιολόγος

Στην Ελλάδα βρίσκεται αυτές τις μέρες o Thomas C. Mulvihill, απόγονος του Ερρίκου Σλήμαν, του παθιασμένου ερασιτέχνη αρχαιολόγου, που απέδειξε ότι η αρχαιολογία είναι πάθος, μεράκι και τρόπος ζωής.

Επισκέπτεται τα μέρη όπου έσκαψε και έζησε ο Ερρίκος Σλήμαν, ξεκινώντας από τις Μυκήνες, μιας από τις περιοχές με τις ανεκτίμητης αξίας ανασκαφές του.

O Thomas Mulvihill, απόγονος του Ερρίκου Σλημαν (αριστερα) , με τον Χριστοφιλη Μαγγιδη, πρόεδρο του Μυκηναϊκου Ιδρύματος στις Μυκήνες.


O Ερρίκος Σλήμαν, ο άνθρωπος που έβγαλε την Τροία και τον Τρωικό Πόλεμο από το βασίλειο του μύθου και του θρύλου και τα έφερε στον κόσμο της πραγματικότητας, επισκέφθηκε για τρίτη φορά την Ελλάδα το 1868.

Με ψυχή ατρόμητη και με ακάματο πείσμα και ενθουσιασμό μικρού παιδιού με μια εμμονή για τον ελληνικό πολιτισμό και μια ασίγαστη λαχτάρα να ανακαλύψει τον τόπο που ενέπνευσε το έπος που βρισκόταν στο προσκέφαλό του από παιδί, το Ίλιον που περιέγραφε ο αγαπημένος του ποιητής Όμηρος στην Ιλιάδα, ανακάλυψε το 1876 στις Μυκήνες, τον πρώτο περίβολο και τους λακκοειδείς τάφους πίσω από την Πύλη των Λεόντων.

Αναζητώντας μέχρι το τέλος του στοιχεία για τους αρχαίους Έλληνες ήρωες, έδωσε άλλες διαστάσεις στην ευρωπαϊκή ιστορία και συνέβαλε στην καθιέρωση της αρχαιολογικής επιστήμης.

Εκατόν πενήντα χρόνια μετά, ο Thomas Mulvihill, επισκέπτεται τα μέρη όπου λάτρεψε και έζησε ο Ερρίκος Σλήμαν.

Συγγραφέας του βιβλίου “Untoled riches” που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Tropical Paradise Publishing Sarasota, Florida, ο Thomas Mulvihill μέσα στις σελίδες της νουβέλας, ξεδιπλώνει περιπέτειες αρχαιολογικών θησαυρών και ευρημάτων, ανάμεσα στην Ρωσία, την Ελλάδα και του Τουρκία.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου, ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα ταπισερί του 19ου αιώνα, κληρονομιά του από την σύζυγο του Ερρίκου Σλήμαν, Σοφία. Το αξιοσημείωτο έργο τέχνης, είναι μια ταπετσαρία γνώση ως “ταπετσαρία petit-point”.

Κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1800 από τη Βικτωρία Εγκαστρωμένου, τη μητέρα της νέας Ελληνίδας συζύγου του Ερρίκου Σλήμαν, Σοφίας. Παρουσιάζει την οικογενειακή τους ζωή στα βουνά της Πελοποννήσου το 1800, όταν πολλές ελληνικές οικογένειες έφυγαν στα βουνά για να αποφύγουν την κυριαρχία των Τούρκων. Λέγεται ότι η Βικτωρία Εγκαστρωμένου έφτιαξε την ταπετσαρία, ως υπενθύμιση για το τι είχαν υπομείνει οι γονείς και οι παππούδες της. Ίσως το σχέδιο αυτό να έγινε ως μια προειδοποίηση στις μελλοντικές γενιές της για το τι θα μπορούσε να συμβεί ξανά, αν μια άλλη χώρα καταλάμβανε την Ελλάδα.