Πρωταπριλιά 1939: Η «Ακρόπολις» δίνει δωρεάν ταξίδια στη Νέα Υόρκη

Είμαστε στο 1939. Οι Αθηναίοι δεν μπορούν να πιστέψουν στα μάτια τους. Η έγκριτη «Ακρόπολις» με πηχυαίους τίτλους αναγγέλλει μια είδηση-βόμβα...

Κατ’ επιθυμία της Αμερικανικής Κυβερνήσεως και με αφορμή την μεγάλη Διεθνή Έκθεση, τριακόσιοι Έλληνες θα ημπορούσαν να ταξιδεύσουν δωρεάν «εις Νέαν Υόρκην» στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής καμπάνιας καλής θελήσεως και φυσικά προβολής της ίδιας της έκθεσης, αφού θα μοιραζόντουσαν συνολικά 12.000 προσκλήσεις πανευρωπαϊκά. Αρκούσε να συμπληρωθεί η σχετική αίτηση που ευρίσκετο ήδη στα ταξιδιωτικά γραφεία κλπ κλπ...

Και εχάλασε ο κόσμος κυριολεκτικά. Τα ταξιδιωτικά γραφεία στο Σύνταγμα και στην Ομόνοια πολιορκήθηκαν από παραληρούντα πλήθη που εκλιπαρούσαν για μία αίτηση. Τα τηλέφωνα είχαν κυριολεκτικά σπάσει.

Εν τω μεταξύ, όπως ήτο φυσικό αναστατώθηκε και η Αμερικανική Πρεσβεία και το Προξενείο. Όπως γράφτηκε στις εφημερίδες την επομένη ένα ταξιδιωτικό γραφείο, που δεν μπορούσε να ησυχάσει από τους επισκέπτες του και τα τηλεφωνήματα, έκρινε ορθόν να απευθυνθεί εις το Αμερικανικό Προξενείο. Απ’ εκεί του απήντησαν ότι προ ολίγου είχαν ερωτήσει την Πρεσβείαν, μήπως από εκεί είχε γίνει η ανακοίνωση εις την «Ακρόπολιν» και ανέμεναν την απάντηση από τον γραμματέα της Πρεσβείας κ. Κόλλα. Έγινε αργότερα νέα τηλεφωνική ενόχληση που έφθασε αυτή τη φορά μέχρι του πρεσβευτού κ. Μακ Βή. Απ’ εκεί τους επληροφόρησαν ότι ο επιφανής διπλωμάτης δεν είχε ιδέα παρόμοιας επιθυμίας της Κυβέρνησης του και ανέμενε νεώτερα από την αμερικανική πρωτεύουσα...

Δύο διευθυνταί ταξιδιωτικών γραφείων παρ’ ολίγον να συμπλακούν. Ο ένας εξ’ αυτών, ο κ. Παπάζογλου του «Γενικού Πρακτορείου» επήρε εις το τηλέφωνο τον διευθυντή του «Φάρου» κ. Δρυμώνα δια να του κάμει παράπονα ότι δεν του είχε στείλει κανένα δελτίο δια τα δωρεάν ταξίδια.

-Βρε αδελφέ, είπε ο κ. Παπάζογλου εις τον δεύτερον, γι’ αυτό σε κάναμε πρόεδρο; Για να κρατήσεις τα δελτία όλα για το πρακτορείο σου;

Όπως θα έγραφε η «Ακρόπολις» την επομένη: «Ο κ. Δρυμώνας πολλά εν τω μεταξύ έχων υποστή από τηλεφώνου και από τα πλήθη των επισκεπτών εις το γραφείον του, παρέστησε για πολλή ώρα, δια να φουρκίση τον συνάδελφόν του, ότι δεν ήτο δυνατόν να κάμη άλλοιώς, και όταν η οργή του άλλου έφθασε εις το κατακόρυφον, τότε του εφώναξε:

-Κύττα, κύριε συνάδελφε το ημερολόγιο σου... Πρωταπριλιά είνε ...».

Μια από τις πιο έξυπνες πρωταπριλιάτικες φάρσες είχε γράψει τη δική της ιστορία και ο πήχης του ανταγωνισμού μεταξύ των εφημερίδων για την τήρηση του πατροπαράδοτου εθίμου ανέβηκε ασφαλώς ψηλότερα...

Θωμάς Σιταράς (Αθηναιογράφος)

Διαβάστε περισσότερα στο www.paliaathina.com