Αμαρυλλίς Φοξ: Η πράκτορας της CIA, το «καυτό» βιβλίο και ο Κένεντι

Εκείνο το κρύο χειμωνιάτικο πρωινό το οποίο δεν προσδιορίζεται χρονικά η Αμαρυλλίς Φοξ μαζί με τον τότε σύντροφό της Άντριου, φτάνει σε ένα βενζινάδικο στον αυτοκινητόδρομο 123 της Βιρτζίνια. Το μόνο στοιχείο ζωής στο εν λόγω σημείο είναι ένα μπεζ βαν με φιμέ τζάμια, το οποίο περιμένει την νεαρή να επιβιβαστεί, κάτι το οποίο κάνει αφού πρώτα φιλάει και αποχαιρετάει τον σύντροφό της.

Μέσα στο βαν την περιμένουν κι άλλοι «συνάδελφοι» της, όλοι εκπαιδευόμενοι της ίδιας σειράς για να γίνουν επιχειρησιακοί πράκτορες της CIA.

Το βαν ξεκινάει και μετά από ένα σύντομο ταξίδι φτάνει στο Λάνγκλεϊ, στα κεντρικά γραφεία της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ, όπου οι «νέοι» πράκτορες, επιβιβάζονται άμεσα σε ένα μαύρο πούλμαν. Με αυτό θα μεταβούν στην περιβόητη «Φάρμα», το άγνωστο στρατόπεδο όπου τους περιμένουν μια σειρά από σκληρές δοκιμασίες, ώστε να κριθούν κατάλληλοι για να επιχειρήσουν σε ξένες χώρες ως πράκτορες της CIA στο κυνήγι της τρομοκρατίας και όχι μόνο.

Αυτά είναι μόνο κάποια από τα όσα περιγράφει με γλαφυρό τρόπο η πρώην πράκτορας της CIA Αμαρυλλίς Φοξ στο βιβλίο της με τίτλο «Life Undercover: Coming of Age in the CIA» που έχει ξεσηκώσει πολύ θόρυβο λίγες ημέρες πριν από την κυκλοφορία του. Κι ο θόρυβος αυτός δεν προέρχεται μόνο από τα όσα αποκαλύπτει η πρώην επιχειρησιακή πράκτορας, αλλά και από το γεγονός ότι έκανε κάτι πρωτόγνωρο για πρώην κατάσκοπο.

Έστειλε το βιβλίο της σε ορισμένους δημοσιογράφους πριν αυτό περάσει από την αρμόδια επιτροπή λογοκρισίας της CIA, όπως επιβάλλεται να πράττουν όλοι όσοι έχουν υπηρετήσει στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Κι αυτό ήταν αρκετό από μόνο του για να ξεσηκώσει τον ανάλογο αχό, ειδικά από την στιγμή που είναι προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις 15 Οκτωβρίου.

Η «Φάρμα» και οι δοκιμασίες

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα η Φοξ έχει στείλει ως όφειλε αντίτυπο στην συγκεκριμένη επιτροπή-αλλιώς θα αντιμετώπιζε σκληρές κυρώσεις και την απαγόρευση της έκδοσης του-δεν περίμενε όμως να πάρει στα χέρια της το εγκεκριμένο αντίτυπο.

Η αμερικανική Vogue προδημοσίευσε ένα κεφάλαιο από το βιβλίο, αυτό που αποκαλύπτει ότι στην περιβόητη «Φάρμα» της CIA υπάρχει η μικρογραφία μιας φανταστικής ξένης χώρας-πρόκειται για την Δημοκρατία της Βερτάνιας-η οποία περιέχει κυβερνητικά κτίρια, την πρεσβεία των ΗΠΑ και τον σταθμό της Υπηρεσίας.

Υπάρχουν επίσης οι πολίτες αυτής της χώρας, τα κυβερνητικά στελέχη και οι υπηρεσιακοί παράγοντες, ρόλοι τους οποίους αναλαμβάνουν νυν και πρώην έμπειροι επιχειρησιακοί πράκτορες, οι οποίοι τους εκπαιδεύουν. Σε αυτή την φανταστική χώρα και με τους συγκεκριμένους ανθρώπους πάνω από τα κεφάλια τους οι νέοι πράκτορες μυούνται σε δεκάδες τεχνικές, όπως την παρακολούθηση στόχων, την προσέγγιση ατόμων για στρατολόγηση, τα σημάδια σε μια συνάντηση ώστε να μην χρειαστούν διάλογοι κ.λ.π.

Όπως αποκαλύπτει η Φοξ όλοι οι εκπαιδευτές τους είχαν άπειρες ιστορίες να τους πουν και συμβουλές να τους δώσουν, από αυτές που δεν υπάρχουν στο πρόγραμμα των «σπουδών» τους, πριν εισχωρήσουν στον «σκοτεινό» κόσμο των μυστικών υπηρεσιών.

Είχαν όμως και κάτι άλλο να κάνουν, πολύ πιο σημαντικό. Να φέρουν τους «νέους» στα όρια τους, σωματικά και ψυχολογικά κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης τους στην «Φάρμα», ώστε όταν πέσουν στα βαθιά να είναι έτοιμοι για όλα.

Τα εγερτήρια μέσα στην νύχτα για μια αποστολή με προσομοίωση αντίδρασης κατά τρομοκρατικής ενέργειας ήταν απροειδοποίητα, όπως και τα αυτοκίνητα με τις ειδικές πλην αόρατες κρύπτες που θα έπρεπε να βάλουν τυχόν ενοχοποιητικά στοιχεία της δράσης τους στην Βερτάνια. Η εκπαίδευση είναι εξαντλητική, διακόπτεται μόνο από μερικά Σαββατοκύριακα που οι υποψήφιοι πράκτορες βγαίνουν εκτός «Φάρμας» με άδεια για να χαλαρώσουν και να νιώσουν ότι είναι κανονικοί άνθρωποι.

Σεξ και εμπλοκές

«Κάθε τόσο μας δίνεται ένα ελεύθερο Σαββατοκύριακο αλλά δεν το λέω στον Άντριου» γράφει η Φοξ. «Αντί γι' αυτόν συναντώ συμμαθητές μου σε τυχαία ξενοδοχεία. Απολαμβάνουμε την ανωνυμία των αμερικανικών προαστίων, βλέπουμε ταινίες σε cineplex, τρώμε τηγανίτες και μερικές φορές, τις περισσότερες φορές, κάνουμε σεξ». Με μια γραφή ακατέργαστη η νεαρή γυναίκα δημοσιοποιεί λεπτομέρειες άγνωστες μέχρι πρότινος για την μυθική βάση εκπαίδευσης της CIA και τις μεθόδους εκπαίδευσης στα όπλα και σε διάφορες τεχνικές άμυνας και επίθεσης.

Αυτοί που αποτυγχάνουν σε μια κρίσιμη αποστολή «κόβονται» αυτόματα από την συνέχεια του προγράμματος και αναχωρούν για να αναλάβουν άλλη θέση στην Υπηρεσία. Δεν θα γίνουν ποτέ επιχειρησιακοί πράκτορες όπως η Φοξ, η οποία προς το τέλος της εκπαίδευσης μαθαίνει να χειρίζεται Glock και Μ4 σε συνθήκες αστικού πολέμου και αντάρτικου πόλεων στο οποίο εντρυφούν δεόντως οι τρομοκράτες ανά την υφήλιο. Η Αμαρυλλίς πυροβολεί στόχους-ανδρείκελα ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν αθώοι πολίτες οι οποίοι πρέπει να μείνουν εκτός πεδίου δράσης των πρακτόρων.

«Πέτυχες πολίτη, έφυγες την ίδια στιγμή» γράφει σε μια παράγραφο και συνεχίζει: «Ακόμη και στους στόχους μας πρέπει να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες όταν ολοκληρωθεί η επιχείρηση και ασφαλιστεί ο χώρος. Δεν είναι ξεκάθαρο αν η παροχή πρώτων βοηθειών γίνεται από συμπόνια ή για να κρατηθεί ο στόχος ζωντανός ώστε να ανακριθεί αργότερα».

Η έμπορος τέχνης και ο Κένεντι

Αυτές οι ασκήσεις συνεχίζονται για μέρες, μέχρι την στιγμή που ηχούν οι σειρήνες στην «Φάρμα», σήμα ότι η εκπαίδευση ολοκληρώθηκε και η Φοξ στέκεται εκεί με το όπλο στο χέρι, ακίνητη σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος. Οι εκρήξεις σταματούν, το ίδιο και οι ανακρίσεις υπόπτων ενώ οι εκπαιδευτές σταματούν να παίζουν ρόλους υπουργών η κυβερνητικών στελεχών της Βρετανίας.

Λίγη ώρα μετά η Φοξ κλήθηκε να δει τον επικεφαλής της εκπαίδευσης, ο οποίος της ανακοινώνει ότι μετατίθεται στο Τμήμα του Κέντρου Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας που είναι υπεύθυνο για την ασφάλεια πυρηνικών υλικών που θέλουν να αγοράσουν τρομοκράτες.

Την ίδια μέρα σε μια λιτή τελετή ο διευθυντής του προγράμματος θα της σφίξει το χέρι και θα της δώσει το δίπλωμα της, το οποίο απαγορεύεται να πάρει μαζί της. Στα επόμενα χρόνια θα δράσει χωρίς να καλύπτεται από την διπλωματική της ιδιότητα σε μέρη όπως το Πακιστάν, η Κίνα η Ινδία και η Μέση Ανατολή, μόνη της χωρίς να μπορεί να πηγαίνει στην πρεσβεία της χώρας της.



Υποδύθηκε διάφορους ρόλους για οχτώ χρόνια, ειδικά αυτόν της εμπόρου τέχνης και περιγράφει γλαφυρά συναντήσεις της με εξτρεμιστές της Αλ Κάιντα και έναν έμπορο όπλων από την Ουγγαρία ο οποίος πουλούσε πυρηνικά. Είναι παντρεμένη με τον Ρόμπερτ Φ, Κένεντι ΙΙΙ και απέκτησαν πρόσφατα μια κόρη, λίγο πριν τελειώσει τα απομνημονεύματα της από την διαδρομή της στην CIA.

Αυτήν που αποτυπώθηκε σε ένα βιβλίο το οποίο συζητείται πολύ, ίσως επειδή η αρχική του βερσιόν που στάλθηκε χωρίς να περάσει από το κόσκινο είναι εξόχως αποκαλυπτική, ενώ μέχρι τώρα η Επιτροπή Λογοκρισίας της CIA δεν έχει αποστείλει στην συγγραφέα την τελική εκδοχή του.