Μετά τις διακοπές άλλαξαν όλα

Τζούλια, γεια σου. Ονομάζομαι Σοφία και σε λίγες μέρες κλείνω τα 37. Είμαι παντρεμένη εδώ και 7 χρόνια και έχω μια μικρή κόρη που είναι πέντε χρόνων. Με τον άντρα μου μέχρι πριν από λίγο καιρό είχαμε πολύ καλή σχέση και μοιραζόμασταν όλα τα προβλήματα. Δεν μπορώ να πω ότι υπήρχε ο μεγάλος έρωτας που είχαμε στην αρχή, αλλά δεν είχαμε και προβλήματα. Τα όποια θέματα προέκυπταν τα αντιμετωπίζαμε με κουβέντα.  Ολα αυτά, όμως, μέχρι το Πάσχα που μας πέρασε, όταν μετά τις διακοπές που πήγαμε μαζί ο σύζυγός μου άρχισε να μην ενδιαφέρεται όσο πριν για το σπίτι. Αρχικά είχε μούτρα για όλα τα θέματα και μετά σταμάτησε το ενδιαφέρον του για τα πάντα. Αργούσε να γυρίσει από τη δουλειά και μου έλεγε ότι δεν αισθάνεται καλά.

Οταν κάποια στιγμή τον ρώτησα τι συμβαίνει, μου απάντησε ότι περνάει φάση και θα το ξεπεράσει με τον καιρό. Από τότε δεν ξανακάναμε κουβέντα γι’ αυτό, αλλά εκείνος συνεχίζει την ίδια συμπεριφορά. Δεν ξέρω πραγματικά τι έχει γίνει αλλά έχω αγχωθεί πολύ. Σύμφωνα με όσα ξέρω στη δουλειά του πηγαίνει καλά, δεν έχει πρόβλημα υγείας και δεν υπάρχει τρίτο πρόσωπο - από όσο μπορώ να ξέρω. Τι έχω κάνει λάθος και του συμβαίνει αυτό;
Σοφία, Αθήνα

Το να μην έχεις κάνει τίποτα λάθος, Σοφία, σου περνάει από το μυαλό; Μάλλον όχι. Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι είναι απίστευτα ενοχικοί και τα βάζουν αμέσως με τον εαυτό τους όταν δημιουργείται ένα πρόβλημα. Κάτι τέτοιο κάνεις και εσύ.

Μου γράφεις ότι όλα άρχισαν μετά τις διακοπές. Μήπως συνέβη κάτι εκεί και δεν του δίνεις σημασία; Κάποιος τσακωμός σας, κάποια γνωριμία, κάποια συζήτηση για το μέλλον, που να του προκάλεσαν σκέψεις; Μήπως έχει να κάνει με το γενικό κλίμα της χώρας; Από την άλλη, βρε Σοφία, τον ρώτησες μία φορά και μετά τίποτα; Κατέβασες τα μούτρα και αυτομαστιγώνεσαι; Και τι κάνεις; Περιμένεις να περάσει η φάση; Και αν δεν περάσει ποτέ, θα ζείτε έτσι;
Η γνώμη μου είναι να σοβαρευτείτε και οι δυο σας και να μιλήσετε γι’ αυτά που έχετε μέσα σας. Βρες την κατάλληλη στιγμή και ζήτα του να συζητήσετε. Αν όντως τα λέγατε όλα, θα γίνει το ίδιο και τώρα. Δείξ’ του ότι έχεις διάθεση να τον βοηθήσεις και όχι να τον κρίνεις. Μπορεί και να είναι φάση, όπως λέει ο ίδιος, αλλά πέρασε πολύς καιρός που έχει ξεκινήσει όλο αυτό. Και να σου πω και κάτι; Το να ρίχνουμε ενοχές στον εαυτό μας και να μην κάνουμε τίποτα είναι η εύκολη λύση. Η δύσκολη είναι να ψάξουμε να βρούμε το πρόβλημα και να το λύσουμε.