Δεν με συμπαθούν οι δικοί του

Γεια σου, Τζούλια μου, και χρόνια πολλά. Είμαι 29 χρόνων και έχω σχέση εδώ και έναν χρόνο. Σε γενικές γραμμές περνάμε καλά αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν με συμπαθούν καθόλου οι γονείς του. Πριν από λίγες μέρες μου τηλεφώνησε η μητέρα του γιατί τον έψαχνε και νόμιζε ότι ήμασταν μαζί. Της είπα ότι δεν γνώριζα πού βρισκόταν, μια και είχε κλειστό το κινητό του. Την ώρα όμως που μιλούσα μαζί της άκουσα τον πατέρα του να με βρίζει. Μόλις συναντήθηκα με τον φίλο μου του το είπα και από τότε είμαι ψυχρή μαζί του. Θα μπορούσες να με βοηθήσεις να το χειριστώ; Του ζήτησα να μη με παίρνουν οι δικοί του αλλά φοβάμαι μήπως γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Χρειάζομαι τη συμβουλή σου. Ελευθερία, Αθήνα

Καλή χρονιά, Ελευθερία μου, και δύναμη στον άνισο αγώνα των πεθερικών. Δεν μου γράφεις την ηλικία του φίλου σου ώστε να καταλάβω το μέγεθος της παράνοιας. Γιατί κανένας σοβαρός άντρας δεν αφήνει να γίνει κάτι τέτοιο. Οι γονείς του, φίλη μου, μπορεί να είναι τρελοί και να κάνουν ό,τι θέλουν. Να σε θέλουν ή να μη σε θέλουν. Το θέμα είναι τι κάνει αυτός. Γιατί τους επιτρέπει να σε παίρνουν τηλέφωνο και να σε ενοχλούν; Δεν λέω, αν υπάρχει μια καλή σχέση και συμφωνούν και οι γονείς, δεν είναι κακό να σου τηλεφωνήσουν και μια φορά. Αλλά εκείνοι δεν σε θέλουν και σε βρίζουν. Το σωστό είναι να τους κάνει ο καλός σου μια κουβέντα και να τους απαγορέψει να ασχοληθούν ξανά μαζί σας. Αν τολμάει βέβαια γιατί πολλοί άντρες φοβούνται να θυμίσουν στους γονείς τους ότι μεγάλωσαν και ότι έχουν δική τους ζωή. Από την άλλη, εσύ καλά έκανες και του έδειξες ότι αυτό σε πειράζει. Και να ’σαι απόλυτη σε αυτό. Επίσης ξεκίνα να μη σηκώνεις τα τηλέφωνα όταν σε παίρνουν. Μπορεί και να σταματήσουν. Αν τώρα συνεχιστεί αυτή η ιστορία, θα σου πω κάτι που είναι τόσο σκληρό όσο αληθινό. Ο άντρας που δεν διαχωρίζει τα όρια ανάμεσα στη σχέση του και στους γονείς του θα αφήνει πάντα να δημιουργούνται προβλήματα. Και στο μέλλον αυτά τα προβλήματα θα γίνουν χειρότερα. Πάρε γρήγορα τα μέτρα σου.