Την είδα με άλλον

Τζούλια μου, γεια σου. Το όνομά μου είναι Σωτήρης και σου γράφω από τη Θεσσαλονίκη όπου σπουδάζω. Καταρχήν συγχαρητήρια για τη στήλη σου. Μου αρέσει πολύ και τη διαβάζω συχνά. Το πρόβλημά μου είναι μάλλον απλό, αλλά εμένα μου έχει κάνει άνω κάτω τη ζωή. Είμαι με μια κοπέλα μαζί δυο χρόνια. Εδώ όμως και ένα περίπου μήνα έχω ένα θεματάκι και θέλω να μου πεις τη γνώμη σου. Περπατούσα κάποια στιγμή στο κέντρο της πόλης και είδα την κοπέλα μου με κάποιον. Γελούσαν και αγκαλιάζονταν σαν να ήταν ζευγάρι. Στο τέλος εκείνος της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Δεν της είπα τίποτα και έφυγα να μη με δει. Τι να κάνω; Φοβάμαι να της πω τίποτα μήπως και τσακωθούμε. Σωτήρης, Θεσσαλονίκη

Ευχαριστώ πολύ Σωτήρη μου για τα καλά σου λόγια. Εσύ έχεις το δικό σου θεματάκι και εγώ το δικό μου μαζί σου. Γιατί κρατάμε πράγματα μέσα μας και μας τρώνε τη ζωή; Γιατί θέλουμε να πούμε πράγματα και δεν τα λέμε; Γιατί φοβάσαι να κάνεις κουβέντα για κάτι που σε βασανίζει; Και δεν σου λέω να μαλώσεις. Να μιλήσεις σου λέω. Εχουμε ξεχάσει και να μιλάμε πια. Πιάσε την κοπέλα σου και ρώτα τη στα ίσια. Οχι «ποιος ήταν αυτός, μωρή;», αλλά γλυκά και τρυφερά. Συντροφικά. Τόσο καιρό είστε μαζί. Θα βρεις τον τρόπο. Πες της ότι την είδες με κάποιον και δεν της μίλησες γιατί ζήλεψες λιγουλάκι που ήταν πολύ διαχυτική μαζί του. Μίλησέ της ειλικρινά. Μην κρύβεις τα συναισθήματά σου, γιατί θα γίνουν βουνό και θα σε καταπλακώσουν. Και αν το σκέφτεσαι συνέχεια θα φτιάχνεις σενάρια και στο τέλος θα πάθεις αυτό που λέει το ανέκδοτο με τον γρύλο. Μίλησέ της λοιπόν και θα δεις τι θα σου πει. Μπορεί αυτό να είναι η αρχή μιας νέα σχέσης, καλύτερης, μαζί της. Η μπορεί και η αρχή του τέλους. Δεν θες να ξέρεις;