«Γεια,
HTC One X».
Spoiler Alert: Το HTC One X είναι το καλύτερο smartphone στην ελληνική αγορά τώρα που μιλάμε. Ή μπορεί όχι. Υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερο κινητό εκεί έξω, αλλά αυτό το λέω χωρίς να έχω δοκιμάσει ακόμα το Samsung Galaxy SIII, βεβαίως, αλλά το HTC One X κυκλοφόρησε λίγες εβδομάδες πριν, οπότε θεώρησε ότι έστω γι’ αυτές τις λίγες εβδομάδες ήταν οπωσδήποτε το καλύτερο smartphone στην ελληνική αγορά.
Παρακάτω θα σου εξηγήσω το γιατί, αλλά πριν αρχίσεις το διάβασμα, για να αποχτήσεις λίγη παραπάνω προοπτική στα πράγματα,
διάβασε αυτό. Είναι άρθρο από καρδιάς, κατάθεση ψυχής: Ο πόνος του γκατζετάκια μπροστά στην πτώχευση, τη δραχμή, την υποτίμηση. Διάβασέ το, σφούγγιξε τα δάκρυά σου, και μετά γύρνα εδώ για να τα πούμε. Έχουμε πράγματα ενδιαφέροντα να πούμε, και ποιος ξέρει πόσες ευκαιρίες ακόμα θα ‘χουμε να λέμε τέτοια.
Το Απ’ Έξω
Ξεκινώντας το ρηβιού απ’ έξω προς τα μέσα, κρίνουμε την εμορφιά του γκατζετιού τούτου, και την αίσθησή του στο χέρι και πάνω στο δέρμα κατά τη θωπεία. Η κρίση είναι θετική. Το One X είναι ένα κινητό πολύ όμορφο απ’ όπου κι αν το δει κανείς, πολύ λεπτό, ενιαίο, στιβαρό και ομοιόμορφο, χωρίς οπές χυδαίες και κενά ακαλαίσθητα. Είναι ένα μονοκόματο καμπυλωτό βότσαλο από μαλακό πολυκαρβονικό υλικό κι από γυαλί. Έχει καμπύλες και απαλές ακμές και το γυαλί αγκαλιάζει το περίβλημά του σα γλυπτό. Είναι μια ομορφιά. Αυτό, βέβαια, έχει ένα κόστος: Δε μπορείς να του βγάλεις τη μπαταρία, ή να το ανοίξεις με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμα και το θεόκλειστο iPhone έχει δυο βιδάκια για να το ανοίξεις άμα χρειαστεί, ετούτο τίποτα απολύτως. Είναι ένα μυστήριο.
Κατά τα άλλα το μόνο κάπως κραυγαλέο χαρακτηριστικό στο εξωτερικό του τηλεφώνου όταν αυτό είναι σβηστό είναι το ελαφρύ καρούμπαλο της κάμερας αποπίσω, και το μόνο εντελώς κραυγαλέο χαρακτηριστικό του τηλεφώνου όταν αυτό είναι αναμένο είναι η οθόνη. Η οθόνη!
Τι οθόνη!
Γιγάντια, διαμέτρου 4,7 ιντσών, λαμπερή και πεντακάθαρη με ανάληση 1280 επί 720, όσο κάποιες παλιές HD τηλεοράσεις, δηλαδή, 720p που λέμε. Είναι μια απίθανη οθόνη. Πολλά Android κινητά έχουν πλέον πολύ καλές οθόνες με πολύ υψηλές αναλύσεις, αλλά ετούτη έχει και τη γωνία θέασης την άψογη, και τα χρώματά της τα ζωντανά, είναι στα δικά μου τα μάτια εφάμιλλη σε ευκρίνεια και ποιότητα μ’ αυτή του
iPhone 4S, και βεβαίως πολύ πολύ μεγαλύτερη.
Α, αυτό το θέμα του μεγέθους, το ανώφελα αμφιλεγόμενο. Κοιτάξτε να δείτε, για να μην το επαναλαμβάνουμε διαρκώς: Τα κινητά τηλέφωνα είναι μικρά αντικείμενα και έχουν μικρές οθόνες. Οι μικρές οθόνες είναι κακό πράγμα. Όσο μεγαλύτερα τα γράμματα, τόσο καλύτερα τα διαβάζεις, κι όσο μεγαλύτερα τα εικονίδια, τόσο ευκολότερα τα πατάς. Έτσι, όσο μεγαλύτερη είναι μια οθόνη κινητού, εφ’ όσον το κινητό παραμένει κινητό και δε γίνεται κάτι άλλο (γκουχ γκουχ, Samsung Note), τόσο το καλύτερο. Είναι απλό το θέμα. Ο μόνος τρόπος για να το εξηγήσεις σε κάποιους πολύ φανατικούς χρήστες του iPhone, βεβαίως, είναι να τους πάρεις το iPhone και να τους αναγκάσεις να ζήσουν για λίγες ημέρες με ένα τέτοιο κινητό. Μετά καταλαβαίνουν όλοι τη χαώδη διαφορά. Σου μιλάω εκ πείρας.
Τέλος πάντων, φυσικά υπάρχει και το αναμενόμενο πρόβλημα από το θέμα του μεγέθους: Για πολλά χέρια ένα κινητό με τόσο μεγάλη οθόνη, ακόμα κι αν δεν έχει καθόλου λίπος γύρω γύρω (και το One X δεν έχει σχεδόν καθόλου), είναι υπερβολικά μεγάλο. Το καταλαβαίνω αυτό. Έχω την εντύπωση ότι σε κάποια φάση της εξέλιξης των κινητών το φτάσαμε το ιδανικό μέγεθος που πρέπει να έχουν για να εξυπηρετούν όλα τα χέρια, κάπου εκεί στις 4,3 ίντσες, αλλά μετά οι μεγάλες εταιρίες το ξεπέρασαν και τώρα βγάζουν τα κορυφαία τους μοντέλα πιο κοντά στις 5 ίντσες.
Εγώ μια χαρά το χρησιμοποίησα, πάντως. Τις περισσότερες δουλειές (γράψιμο, πείραγμα φωτογραφιών) τις κάνω με τους δύο αντίχειρες ούτως ή άλλως, ενώ οι δουλειές που γίνονται και με ένα χέρι, όπως το σκρολάρισμα στο Twitter, γίνονται κάλλιστα με ένα χέρι και εδώ. Αλλά καταλαβαίνω γιατί κάποιοι μπορεί να μην το βολεύονται και να μην το κουμαντάρουν. Νομίζω ότι ο καθένας χρειάζεται να το δοκιμάσει για μια-δυο μέρες πριν αποφασίσει αν μπορεί, δεν αρκεί να το θωπεύσεις βιαστικά σε ένα μαγαζί. Δεν ξέρω πώς μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο νόμιμα, να πω την αλήθεια.