Γκέρντα Τάρο: Αφιέρωμα της Google στη φωτογράφο-σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα

Όταν κάλυπτε τις συγκρούσεις στην περιοχή Brunete κοντά στη Μαδρίτη για την εφημερίδα Ce Soir, ήταν η μόνη μάρτυρας των μαχών ανάμεσα στους εθνικιστές και τους Ρεπουμπλικάνους

Η Γκέρντα Τάρο ήταν η πρώτη γυναίκα φωτορεπόρτερ που κάλυψε τον πόλεμο από την πρώτη γραμμή, και μάλιστα σκοτώθηκε στη διάρκεια της μάχης του Μπρουνέτε, στην Ισπανία, τον Ιούλιο του 1937, πριν προλάβει να κλείσει τα 27 της χρόνια.

Η Τάρο (πραγματικό όνομα: Γκέρτα Ποχορίλε) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Στουτγάρδη της Γερμανίας, και το 1929 η οικογένειά της μετακόμισε στη Λειψία, λίγο πριν την άνοδο του ναζιστικού κινήματος. Η ίδια έτρεφε ισχυρά αντιναζιστικά αισθήματα και εντάχθηκε σε αριστερές ομάδες, ενώ το 1933 συνελήφθη από το ναζιστικό καθεστώς για διανομή αντιναζιστικού προπαγανδιστικού υλικού. Η Τάρο και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Γερμανία, ακολουθώντας χωριστούς δρόμους έκτοτε, με την Τάρο να μη συναντά ποτέ ξανά την οικογένειά της.

Η Τάρο κατέφυγε στο Παρίσι, όπου γνώρισε τον Ούγγρο φωτορεπόρτερ Έντρε Φρίντμαν, δίπλα στον οποίο έμαθε τα μυστικά της φωτογραφίας και έγινε το δεξί του χέρι. Εκεί ήταν που άλλαξε και το επώνυμό της σε «Γκέρντα Τάρο», προς τιμήν του Ιάπωνα καλλιτέχνη Τάρο Οκαμότο.

Το 1936, όταν ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος, η Τάρο ταξίδεψε στη Βαρκελώνη μαζί με τον Φρίντμαν, όπου απέσπασε το παρατσούκλι «η μικρή ξανθιά». Ωστόσο, στην πορεία απομονώθηκε από τον Φρίντμαν, έχοντας απορρίψει την πρόταση γάμου του.

Κάποιες από τις πιο γνωστές φωτογραφίες της ήταν αυτές που συνέλαβε από τον βομβαρδισμό της Βαλένθια, ενώ το 1937 οι φωτογραφίες της από την περιοχή Μπρουνέτε, κοντά στη Μαδρίτη, ήταν περιζήτητες από τον διεθνή Τύπο, καθώς ήταν η μόνη που κάλυπτε τη μάχη εκείνη.

Εκεί ήταν όμως που βρήκε το θάνατο στις 26 Ιουλίου του 1937, όταν καταπλακώθηκε από ένα άρμα μάχης. Την 1η Αυγούστου, όταν και θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά της, το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα την τίμησε με μία μεγαλοπρεπή κηδεία στο Παρίσι, ενώ ετάφη στο περίφημο νεκροταφείο Περ Λασέζ του Παρισίου και ο μεγάλος καλλιτέχνης Αλμπέρτο Τζακομέτι ανέλαβε να διακοσμήσει τον τάφο της με ένα περίτεχνο μνημείο.