Επαναστατική ανακάλυψη: Οι επιστήμονες κατάφεραν να «γυρίσουν πίσω» το χρόνο!

Είναι το κεντρικό θέμα των περισσότερων blockbuster επιστημονικής φαντασίας. Όμως, σήμερα το ταξίδι στο χρόνο φαίνεται πως ετοιμάζεται να γίνει πραγματικότητα.

Ρώσοι ερευνητές δημιούργησαν κάτι που μπορεί να περιγραφεί ως μηχανή του χρόνου.


Σε ένα πείραμα αλά «Doctor Who» επιστήμονες του Ινστιτούτου Φυσικής και Τεχνολογίας της Μόσχας με τη χρήση ενός κβαντικού υπολογιστή αντέστρεψαν τον Δεύτερο Θερμοδυναμικό Νόμο που διέπει την κατεύθυνση του χρόνου από το παρελθόν στο μέλλον.

Η επαναστατική αυτή μελέτη φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους της φυσικής και μπορεί να ανατρέψει την αντίληψή μας για τις διαδικασίες που διέπουν το σύμπαν, ενώ  μπορεί να αλλάξει εντελώς το τοπίο στον τομέα των κβαντικών υπολογιστών.

Με ένα ειδικό πρόγραμμα λογισμικού τροποποίησαν την κατάσταση του κβαντικού υπολογιστή, έτσι ώστε αυτή να εξελίσσεται προς τα πίσω, δηλαδή από το χάος προς την τάξη (το αντίθετο του δεύτερου νόμου της θερμοδυναμικής).

Όποιος παρακολουθήσει τον υπολογιστή αυτόν βλέπει ένα γεγονός, σαν flash back, αντίθετα από τη ροή του χρόνου.

Οι Ρώσοι ερευνητές με τη βοήθεια Ελβετών και Αμερικανών συναδέλφων τους, αναμένουν να βελτιωθεί με το χρόνο η τεχνική και να γίνει περισσότερο αξιόπιστη και ακριβέστερη.

«Έχουμε τεχνητά δημιουργήσει μια κατάσταση που εξελίσσεται σε ροή αντίθετη από αυτή του θερμοδυναμικού βέλους του χρόνου», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας δρ. Γκόρντεϊ Λέσοβικ, του τμήματος Κβαντικής Φυσικής του Ινστιτούτου της Μόσχας.

«Ο αλγόριθμός μας μπορεί να αναβαθμιστεί και να χρησιμοποιηθεί σε δοκιμές προγραμμάτων για κβαντικούς υπολογιστές και να μειώσει τα σφάλματα», πρόσθεσε ο Λέσοβικ.

Το νέο πείραμα είναι σαν να έχεις ένα μπιλιάρδο και οι μπάλες με ένα τέλεια υπολογισμένο χτύπημα διασκορπίζονται και επιστρέφουν ξανά σε τέλεια πυραμίδα. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι με δύο κβαντικά bit (qubit - η στοιχειώδης μονάδα κβαντικής πληροφορίας) η «αναστροφή του χρόνου» επιτυγχάνεται σε ποσοστό 85%. Με τρία qubits, λόγω περισσότερων σφαλμάτων, το ποσοστό επιτυχίας μειώνεται στο 50%.

Το ποσοστό σφάλματος αναμένεται να μειωθεί, εάν οι επιστήμονες βελτιώσουν τις συσκευές που χρησιμοποιούνται, ώστε να είναι περισσότερο εξελιγμένες, σημειώνουν οι ερευνητές.