Είκοσι μέρη που πρέπει να δείτε πριν πεθάνετε

Ρωτήσαμε κορυφαίους ειδικούς των ταξιδιών να ονομάσουν τα μέρη που προτείνουν εκείνοι να δούμε πριν πεθάνουμε. Ξεκινάμε με τον γνωστό ως ο Φαλακρός Πεζοπόρος, Πολ Στιλ, που ψηφίστηκε ως ο online αρθρογράφος ταξιδιών με την μεγαλύτερη επιρροή από το website «Influencers in Travel». «Από τότε που ήμουν παιδί και έμαθα για ταξίδια του Captain Scott, είχα γοητευτεί από την Ανταρκτική» θα πει. «Όταν το όνειρό μου να δω τον κόσμο και να κάνω trekking έγιναν πραγματικότητα, ο στόχος να περπατήσω στο Νότιο Πόλο αποτελεί πλέον τη μεγαλύτερη πρόκληση».




«Μπορεί αυτό να ακουστεί χαζό αλλά θέλω πάρα πάρα πάρα πολύ να πάω στο διάστημα» θα πει ο Μπεν Φογκλ, συγγραφέας του The Accidental Naturalist. «Παρακολούθησα ένα μαγευτικό ντοκιμαντέρ ονόματι Man On A Mission σχετικά με έναν πλούσιο Αμερικανό επιχειρηματία που πλήρωσε για μία πτήση στον Διαστημικό Σταθμό MIR και πλέον έχω πάθει εμμονή. Η τιμή είναι 30 εκατομμύρια δολάρια που είναι λίγο έξω από το budget μου αλλά εάν το διαβάζει αυτό κάποιος δισεκατομμυριούχος, μπορώ να του πω ένα μεγάλο παρακαλώ πολύ;

«Η χερσόνησος Μουσάνταμ έχει μία απόκοσμη, ακραία ομορφιά» θα πει η Φραν Χάρις, συντάκτρια του Lady Adventurer. «Εδώ, στη νότια άκρη του Σουλτανάτου του Ομάν, η οροσειρά Χατζάρ βυθίζεται στον Κόλπο του Ομάν δημιουργώντας μία α λα Jurassic ακτογραμμή που διακόπτεται από υπέροχους όρμους, νησίδες και φιορδ, κάτι που της χαρίζει και τη φήμη της «Νορβηγίας της Αραβίας». Μόλις 90 λεπτά διαδρομή από τη neon ζαλάδα του Ντουμπάι, το Μουσαντάμ είναι ένα αρχαίο τοπίο στο οποίο κατοικεί η φυλή Shihuh που μιλάει μία ξεχωριστή διάλεκτο που αναμειγνύει Αραβικά με τα Περσικά των ιστορικών θαλάσσιων εμπόρων από το Ιράν.



«Τροπικά πουλιά με μπλε πόδια, καβούρια και ιγκουάνα που βουτάνε στη θάλασσα, πιγκουίνοι που βολτάρουν στον ισημερινό και τεράστιες χελώνες 100 χρόνων. Δεν υπάρχει μέρος αλλού στη Γη όπως τα Νησιά Γκαλαπάγκος. Είναι ένας σουρεαλιστικός Κήπος της Εδέμ με ζώα που δεν έχουν μάθει να φοβούνται τους ανθρώπους» θα πει η Λιν Χιουζ, αρχισυντάκτρια στο Wanderlust. «Τα νησιά Γκαλαπάγκος ενέπνευσαν μία ολόκληρη θεωρία περί της εξέλιξης των ειδών και δεν θα σας απογοητεύσουν».



«Το απόλυτο “must” για την λίστα κάθε ταξιδιώτη που αναζητά κάτι το φανταστικό, το Βόρειο Σέλας, είναι ένα από τα θαύματα της φύσης που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό», θα πει ο συν-ιδρυτής του Black Tomato, Τομ Μάρτσαντ. «Αυτό βέβαια εάν γνωρίζεις που πρέπει να το κυνηγήσεις. Εδώ είναι το μυστικό: αυτή τη χρονιά στη νότια Ισλανδία θα έχετε την καλύτερη ευκαιρία να δείτε το Βόρειο Σέλας καθώς θα φωτίζει τον γεμάτο αστέρια ουρανό. Τοποθετημένο ανάμεσα στα βόρεια μέρη αυτής της εντυπωσιακής χώρας, το ξενοδοχείο Ranga βρίσκεται στην τέλεια τοποθεσία για να έχετε την καλύτερη θέα».



Ο Υπερ-Σιβηρικός σιδηρόδρομος ήταν ένα από τα πρώτα ταξίδια που έκανα ως ταξιωτικός αρθρογράφος και το πλέον αξιομνημόνευτο» θα πει ο Τζέρεμι Χεντ, που ψηφίστηκε από το Press Gazette ως ένας από τους 50 ταξιδιωτικούς αρθρογράφους της Βρετανίας με την μεγαλύτερη επιρροή. «Υπάρχει μία απίστευτη ποικιλία στο τοπίο καθώς περνάτε από διαφορετικές ώρες ζώνες, μέσα από την Ρωσία, τη Μογγκολία και την Κίνα. Μιλάμε για τεράστιες βιομηχανικές πόλεις της Σοβιετικής εποχής, μικροσκοπικά και καλυμμένα από τα δάση χωριά, τεράστιες σκονισμένες ερήμους και αστραφτερά νερά σε μία από τις μεγαλύτερες λίμνες γλυκού νερού στον κόσμο, για να αναφέρουμε μόνο ορισμένα»



Κάντε extreme tracking – ψάχνοντας λιοντάρια, με τα πόδια, κατά την διάρκεια ενός σαφάρι στο εθνικό πάρκο Λίμποπο στην Μοζαμβίκη» θα πει ο εξερευνητής και τηλεοπτικός παρουσιαστής Σάιμον Ριβ, που αυτή την εποχή ταξιδεύει στην Αυστραλία για μία επερχόμενη τηλεοπτική σειρά. «Μόλις μετά τα σύνορα από το καταφύγιο «ναυαρχίδα» της άγριας ζωής της Νότιας Αμερικής, το Kruger, βρίσκεται το Λιμπόπο όπου βρίσκεται η πραγματική άγρια ζωή, σε σύγκριση με την Disneyland του Kruger. Η άγρια φύση είχε αφανιστεί κατά την διάρκεια του εμφύλιου πολέμου, ωστόσο χιλιάδες ζώων έχουν περάσει τα σύνορα για να κάνουν το Λιμπόπο το σπίτι τους, συμπεριλαμβάνοντας εκατοντάδες ελέφαντες και λιοντάρια. Μία βόλτα που την θυμάστε για πάντα».



«Όσο αφορά κάτι το πραγματικά ξεχωριστό που ελάχιστοι έχουν ακούσει κάτι γι’ αυτό, το μικροσκοπικό έθνος του Ειρηνικού, το Παλάου, είναι πολύ δύσκολο να το ξεπεράσει κάτι άλλο» θα πει ο Ντέιβιντ Γουάιτλι, συγγραφέας του Hardly Paradise: Anti-Postcards From A Grumpy Traveller, που μπλογκάρει στο Grumpytraveller.com.



«Ολόκληρη η χώρα είναι ένα θαλάσσιο κατάφυγιο, κάτι που σημαίνει πως το νερό είναι υπέροχα καθαρό. Η κατάδυση και το snorkeling είναι τα καλύτερα απ’ όσα έχω δει οπουδήποτε αλλού στον κόσμο και αυτό περιλαμβάνει αμέτρητα ταξίδια στο Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο. Προσθέστε εκατοντάδες από εκπληκτικά πετρώδη νησιά για να ταξιδέψεις γύρω τους και μία λίμνη με περίεργες μέδουσες δίχως κεντρί όπου μπορείς να κολυμπήσεις ανάμεσά τους και το Παλάου ξεχωρίζει εντυπωσιακά από κάθε τι συνηθισμένο».



«Μάτσου Πίτσου» θα πει ο Πατ Ρίντελ, συντάκτης του National Geographic Traveller. «Δεν θυμάμαι πότε μου τράβηξε την προσοχή, όμως έχω μία μικρή εμμονή από τότε που είδα φωτογραφίες της Χαμένης Πόλης των Ίνκας. Η 100η επέτειος της «ανακάλυψής» της τον Ιούλιο, δεν βοήθησε για την ακρίβεια να φύγει αυτό το συναίσθημα».



«Έχω δει το Big Five σε σαφάρι αλλά θα ήθελα πολύ να δω το Unique Five στο Κονγκό» θα πει ο Μπεν Χατς, συγγραφέας του Are We Nearly There Yet? 8000 Misguided Miles Round Britain In A Vauxhall Astra. «Η χώρα μόλις ξεκινήσει να λειτουργεί ως τουριστικός προορισμός και έχει άγρια ζωή, δάση και κανάλια που είναι φανταστικά. Πριν πεθάνω θα ήθελα να δω το θηλαστικό okapi, τον γορίλα της ανατολικής πεδινής περιοχής, τον μπονόμπο, τον άσπρο ρινόκερο και το παγόνι του Κονγκό, επειδή δεν μπορείς να τα δεις πουθενά αλλού».



«Οι εικόνες των θησαυρών που δεν είχαν έρθει στο φως, οι χρυσές μάσκες και οι σαρκοφάγοι που ανακαλύφθηκαν από τον Χάουαρντ Κάρτερ στον τάφο του Τουταγχαμών, με στέλνουν στη χρυσή εποχή του ταξιδιού» θα πει η Φιόνα Κουίν, senior editor στο Zagat και συγγραφέας guidebook. «Αγαπώ το Luxor στην Αίγυπτο στο ηλιοβασίλεμα με παραδοσιακά μικρά πλοιάρια να φαίνονται στο βάθος του Νείλου με τους πολλούς φοίνικες, και να είμαι επάνω σε μία άμαξα που περνάει από ναούς και οβελίσκους».



«Τα Σκωτσέζικα Highlands και Νησιά είναι ψηλά στην λίστα μου με τα μέρη που θέλω να εξερευνήσω πριν πεθάνω, όχι επειδή ο πατέρας μου είναι Σκωτσέζος, αλλά επειδή είναι ένα απίστευτο φυσικό φαινόμενο» θα πει η Τζέιν Άντερσον, συντάκτης στο 101honeymoons.co.uk. «Θα ήθελα να νοικιάσω μία Aston Martin (τύπου Skyfall), και να μείνω σε μέρη γεμάτα έμπνευση όπως τα Alladale Wilderness Lodge & Reserve και Cawdore».



«Δεν είμαι θρήσκος αλλά σίγουρα μοιάζουν όλα βιβλικά όταν ανεβαίνεις το ρεύμα του Γάγγη με βάρκα» εξηγεί ο Τσάρλεϊ Μπούρμαν, που το καινούργιο του τηλεοπτικό show είναι το Charley Boorman's South African Adventure. «Οι άνθρωποι, τα χρώματα, η ζωντάνια του μέρους είναι απλώς απίστευτα, και ακριβώς δίπλα σ’ αυτά συμβαίνουν τόσα τελετουργικά. Είναι ένα φανταστικό μέρος».



«Το Μάρντι Γκρα στη Νέα Ορλεάνη μπορεί να μοιάζει μία κλισέ επιλογή, όμως εάν αποφύγετε τις τεράστιες παρελάσεις και πάτε πιο τοπικά και θα περάσετε μία ημέρα που θα σας αλλάξει τη ζωή», θα πει ο δημοσιογράφος Πολ Όσγουελ, συγγραφέας του A Real Idiot Abroad. «Ξεκινήστε το πρωί στις 7 με το καρναβάλι Krewe της Saint Anne στο Marigny. Είναι μία προσωπική, γεμάτη ευφορία εμπειρία, ναι μία μεθυσμένη παρέλαση που θα μείνει στο μυαλό σας για πολύ καιρό. Θα κάνετε άμεσα φίλους και θα αποκτήσετε αναμνήσεις που θα μείνουν μαζί σας για πάντα».



«Προσπαθώ ακόμα να βρω μία δικαιολογία για να κάνω mountain bike κατά μήκος της ακτής του νησιού της Νέας Ιρλανδίας, στη Παπούα Νέα Γουινέα και να κοιμηθώ σε ψαροχώρια σε όλη την διαδρομή» θα πει ο Τομ Χολ, συντάκτης στο lonelyplanet.com. «Αποτελεί το απόλυτο ταξίδι όνειρό μου εδώ και πολύ καιρό».



«Ντρέπομαι να πως πως έχω καταφέρει να φτάσω τόσο μακριά στη ζωή χωρίς να έχω κάνει trekking στο Νεπάλ και η διαδρομή Annapurna Circuit βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των εμπειριών που θέλω να ζήσω: απ’ όσα έχω διαβάσει και ακούσει, είναι ένα υπέροχο ταξίδι σε απίθανο υψόμετρο μέσα σε μία υπέροχη χώρα με θαυμάσιους ανθρώπους» θα πει ο δημοσιογράφος Σάιμον Κάλντερ.



«Μπάαλμπεκ, Λίβανος, θα πει ο Νικ Ρέντμαν, βοηθός αρχισυντάκτη στο περιοδικό Sunday Times Travel. «Πήγαμε τον Φεβρουάριο με τα χιόνια, και ξέρετε κάτι; Ήμασταν οι μοναδικοί εκεί πέρα (ναι, όλοι το λένε αυτό γι’ αυτά τα τεράστια Ρωμαϊκά ερείπια). Μέχρι να φτάσετε θα περάσετε από τη μεγάλη κοιλάδα Μπεκάα, κάποτε αμπελώνες Ιησουητών, με τζαμιά και Χριστιανικούς ναούς, και δεν θα ξεχάσετε ποτέ τους κρυστάλλους χιονιού που κρέμονται από τον Ναό του Βάκχου».



«Πολυτελής βίλες επάνω σε ξύλινους πασάλους που βουτάνε τα «πόδια» τους στον Ινδικό Ωκεανό. Αυτή είναι η κλασική εικόνα των Μαλδίβων» θα πει η Άμπιγκεϊλ Κινγκ, blogger της ομάδας VisitBritain, που μπλογκάρει επίσης στο Inside The Travel Lab. «Ωστόσο μία πτήση πάνω από τη χώρα που βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο στον πλανήτη μας, αποκαλύπτει ένα από τα θαύματα του φυσικού μας κόσμου: συμπλέγματα από κοραλλιογενή νησιά και νησίδες, που ξεπηδούν μέσα από έντονα ζαφειρένια νερά».



«Το Φεστιβάλ της Ερήμου» θα πει ο Τρεμαγιέν Κάριου Πόουλ, ιδρυτής των οδηγών Hg2. «Το απόλυτο Burning Man, ένα φεστιβάλ μουσικής και blues Τουαρέγκ, στην έρημο του Μαλί, αν και το 2013 το φεστιβάλ θα πάρει μία πιο νομαδική μορφή λόγω των προβλημάτων που υπάρχουν στα βόρεια της χώρας. Ήθελα να νοικιάσω μία βάρκα να με πάει στο Νίγηρα ποταμό, και μετά να περάσω κάνα δυο μέρες διασχίζοντας την έρημο για να φτάσω στο φεστιβάλ και να ζήσω τρεις ημέρες από εκπληκτική μουσική και πολιτισμό».



Το MSN Travel έχει κι αυτό με την σειρά του την ευκαιρία να ονομάσει τον απόλυτο προορισμό του, και ο δικός μας είναι μία βόλτα με αερόστατο κατά μήκος της Καπαδοκίας στην Τουρκία. Είναι ένα μέρος που αναφέρεται ακόμα και στα πιο παλιά κείμενα, με σπίτια φτιαγμένα σε σπηλιές και καμινάδες σαν αυτές που συναντάμε στα παραμύθια.


Πηγή: msn.com