«Σανίδα σωτηρίας» τα δημόσια νοσοκομεία για τους ασθενείς με άνοια και Αλτσχάιμερ

Στα δημόσια νοσοκομεία έχει μετατοπιστεί πλέον το βάρος της συνταγογράφησης για τους ασθενείς με άνοια και με νόσο Αλτσχάιμερ, καθώς οι εξελίξεις στον ΕΟΠΥΥ αποτέλεσαν πρόσκομμα για την πρόσβαση των ασθενών στη θεραπεία τους.
 
Οι νοσοκομειακοί γιατροί υφίστανται ισχυρή πίεση και εξυπηρετούν μεγάλο όγκο ασθενών, επισήμανε η καθηγήτρια Νευρολογίας του ΑΠΘ και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ και συγγενών διαταραχών, κυρία Μάγδα Τσολάκη, στο πλαίσιο συνέντευξης για τις καθημερινές δυσκολίες των ασθενών με άνοια στο σύστημα υγείας της χώρας.
 
Σύμφωνα με την ειδικό, οι αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί είναι φυσικό να προκαλούν αναστάτωση τόσο στους γιατρούς όσο και στους ασθενείς και κυρίως στους συγγενείς τους που έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους. «Έχουμε επενδύσει πολλές ελπίδες στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγεία. Ελπίζουμε ότι με την ανάλογη εκπαίδευση οι υπηρεσίες αυτές θα αναβαθμιστούν γρήγορα» τόνισε η κυρία Τσολάκη.
 
Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι υπάρχουν 200.000 ασθενείς με άνοια και νόσο Αλτσχάιμερ, ενώ άλλοι τόσοι είναι οι λεγόμενοι φροντιστές αυτών των ασθενών. Κάθε ένας από αυτούς υπολογίζεται ότι κοστίζει περίπου 14.000 ευρώ τον χρόνο σε φαρμακευτική αγωγή, εξετάσεις, περίθαλψη.
 
Η άνοια είναι μια μείζων νοητική διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από έκπτωση σε μια ή σε περισσότερες από τις νοητικές λειτουργίες, που έχει ως αποτέλεσμα τη λειτουργική διαταραχή στην καθημερινή ζωή. Είναι συνήθως προοδευτική και μη αναστρέψιμη και μπορεί να είναι το αποτέλεσμα διαφόρων αιτίων -συχνά σε συνδυασμό- από τις οποίες η νόσος Alzheimer (ΝΑ) είναι η περισσότερο συχνή.
 
Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2025 περίπου 50  εκατ. άτομα σε όλα τον κόσμο θα έχουν εκδηλώσει αυτή την διαταραχή, προκαλώντας σημαντική επιβάρυνση στα συστήματα υγείας και ασφάλισης. Στην Ευρώπη, το συνολικό κόστος υγειονομικής φροντίδας σχετικής με την άνοια εκτιμάται περί τα 170 δις.ευρώ το χρόνο, χωρίς να περιλαμβάνονται έμμεσα κόστη και κόστη νεαρών ασθενών με άνοια , ενώ το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων ξοδεύεται για την φροντίδα σε ιδρύματα. Το βάρος των επιστημόνων δίδεται πλέον σε δύο μέτωπα: αφενός στην πρώιμη διαγνωστική εκτίμηση, αφετέρου στην θεραπεία που «συγκρατεί» σε καλό επίπεδο τις λειτουργίες του ανοϊκού ασθενούς ώστε να είναι αυτόνομος.
 

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η κυρία Τσολάκη, η πλέον πρόσφατη καινοτομία όσον αφορά στα θεραπευτικά σκευάσματα για τη νόσο Αλτσχάιμερ  είναι το διαδερμικό αυτοκόλλητο ριβαστιγμίνης 13,3 mg, το οποίο έλαβε έγκριση κυκλοφορίας τον Ιανουάριο του 2013 και πρόσφατα έλαβε και τιμή. Όπως ανέφερε, εκκρεμεί η εισαγωγή του στη θετική λίστα προκειμένου να αποζημιώνεται από τα ταμεία.