Αθηροσκλήρωση: O μεγάλος εχθρός της καρδιάς

Στον πιο επικίνδυνο, συχνά δε και μέχρι…θανάτου, εχθρό της καρδιάς έχει μετατραπεί η αθηροσκλήρωση, η ασθένεια των αγγείων που οδηγεί προοδευτικά σε πάχυνση του εσωτερικού χιτώνα και τελικά σε στένωση ή απόφραξη του αυλού τους. Τα ερευνητικά στοιχεία για την τελευταία 4ετία είναι αποκαλυπτικά: σε σχέση με την προηγούμενη 4ετία περισσότερες γυναίκες και άνδρες εμφάνισαν στεφανιαία επεισόδια και εισήχθησαν στο νοσοκομείο, με τους καρδιοπαθείς να είναι νεότεροι σε σύγκριση με την περίοδο προ κρίσης. Επιπλέον, μεγάλα «θύματα» των καρδιακών επεισοδίων διαπιστώθηκε πλέον ότι είναι οι γυναίκες και οι ανασφάλιστοι άντρες.
 
Αυτό τόνισαν οι ειδικοί της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης με αφορμή το 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο της επιστημονικής εταιρίας. Παράγοντες κινδύνου  της αθηροσκλήρωσης είναι η αυξημένη χοληστερίνη ( υπερλιπιδαιμία) η οποία παρατηρείται στο 50% των Ελλήνων, η υψηλή αρτηριακή υπέρταση, που αφορά στο 20 έως 50% του πληθυσμού, ο σακχαρώδης διαβήτης από τον οποίο πάσχει περίπου το 10% των Ελλήνων, καθώς και τα υψηλά ποσοστά καπνίσματος.
 
Στην πράξη, όπως επισήμανε ο καθηγητής Βιοχημείας, Κλινικής Χημείας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, κ. Αλέξανδρος Τζελέπης,  η αθηροσκλήρωση είναι η νόσος του σύγχρονου τρόπου ζωής καθώς αφορά άτομα που τρώνε πολύ, καπνίζουν και κάνουν καθιστική ζωή αφού αυτός ο τρόπος ζωής «βοηθάει» τη συγκέντρωση λιπιδίων και χοληστερίνης στο αίμα. 
 
Η αθηροσκλήρωση οδηγεί σε καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αρτηριοπάθεια, ρήξη ανευρύσματος των αρτηριών και θρόμβωση.
Η αθηροσκλήρωση  αρχίζει από την μικρή ηλικία και εξελίσσεται σιωπηρά ανάλογα με τον τρόπο ζωής. Σημαντικό ρόλο έχει και η κληρονομικότητα.
 
Η μείωση της LDL (κακής) χοληστερίνης αποτελεί τον κύριο στόχο της υπολιπιδαιμικής αγωγής, τόνισε ο κ. Μωυσής Ελισάφ, Καθ/τής Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Μέλος Δ.Σ. Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, Δ/ντής  Β’ Παθολογικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, ενώ  σε άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου επιδιώκεται η μείωση της LDL χοληστερίνης σε πολύ χαμηλά επίπεδα (<70mg/dl).
Μάλιστα, πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι σε αυτά τα άτομα (που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο) η περαιτέρω μείωση της κακής (LDL) χοληστερίνης (περίπου στα 50mg/dl) με τη χορήγηση του κατάλληλου φαρμάκου μείωσε επιπροσθέτως κατά 10% τα εμφράγματα, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τους καρδιαγγειακούς θανάτους.
 

Οι περισσότεροι  άνθρωποι, επεσήμανε  ο κ. Χρήστος Πίτσαβος, Καθ/τής Καρδιολογίας ΕΚΠΑ, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης πιστεύουν ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διατρέχει ένας καπνιστής είναι να εμφανίσει καρκίνο του πνεύμονα. Στην πραγματικότητα όμως, κινδυνεύει από τα καρδιαγγειακά νοσήματα σε πολύ υψηλότερο ποσοστό,  με προεξάρχοντα το έμφραγμα του μυοκαρδίου και το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο , αφού το κάπνισμα ευθύνεται για το 1/5 των καρδιαγγειακών παθήσεων παγκοσμίως και για το 30-40% του συνόλου των θανάτων από καρδιαγγειακή νόσο (WHO2008).
 
Οι καρδιαγγειακές επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη συγκαταλέγονται μεταξύ των πολύ σημαντικών συντελεστών  θνησιμότητας και νοσηρότητας στους ασθενείς με διαβήτη, ανέφερε ο κ. Εμμανουήλ Γανωτάκης, Καθ/τής Παθολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης, και Μέλος Δ.Σ. Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης.  Ο διαβήτης, η υπερλιπιδαιμία και η αθηροσκλήρωση συνεργάζονται στενά στη δημιουργία των καρδιαγγειακών επιπλοκών.
 
Τέλος, σύμφωνα με τον κ. Βασίλειο  Άθυρο, αναπληρωτή καθηγητή Παθολογίας Α.Π.Θ., Μέλος Δ.Σ. Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, σε σύγκριση με την περίοδο πριν από την κρίση (2010-2014) διαπιστώθηκε ότι υπάρχει χαμηλότερη συμμόρφωση τόσο σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής όσο και στη φαρμακευτική θεραπευτική αγωγή για την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Η χαμηλή συμμόρφωση στις προληπτικές παρεμβάσεις είναι ένα σύνθετο πρόβλημα ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση των χρόνιων ασθενειών, αλλά η οικονομική κρίση επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση, καθώς αποδίδεται και στο μειωμένο εισόδημα και στην αυξημένη συμμετοχή του ασθενή στη φαρμακευτική δαπάνη.