Η υπερθέρμανση της Γης έφερε το Πούλιτζερ στην Washington Post

Το έπαθλο των 15.000 δολαρίων, που συνοδεύει τη βράβευση, προφανώς, είναι εντελώς αμελητέο σε σχέση με την ευρύτερη σημασία της διάκρισης. Τόσο για τους δημοσιογράφους, όσο και για την ουσία όσων αποτυπώνουν στα κείμενα και τις φωτογραφίες τους για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

Το Πούλιτζερ είναι το πιο φημισμένο και επίζηλο βραβείο για το δημοσιογραφικό λειτούργημα παγκοσμίως. Πρόκειται για έναν θεσμό, ο οποίος θεσπίστηκε το 1917 και έκτοτε έχει διευρυνθεί και εξειδικευθεί σε μια ποικιλία επί μέρους κατηγοριών, σε συντονισμό με την εξέλιξη της ίδιας της δημοσιογραφίας.

Οι συντάκτες της Washington Post τιμήθηκαν για τη συνεισφορά τους στην κατηγορία «Explanatory Reporting», κάτι που στα καθ' ημάς θα μεταφραζόταν ελεύθερα σαν «δημοσιογραφία εξήγησης/ευαισθητοποίησης». Ορισμένοι εξ αυτών χρειάστηκε να υποβληθούν σε διάφορες περιπέτειες, προκειμένου να προσεγγίσουν κάποια χαρακτηριστικά hot spot ανά την υφήλιο. Ένας φωτογράφος πέρασε δύο μερόνυχτα μέσα σε μια μικρή βάρκα στις εσχατιές της ανατολικής Ρωσίας. Μία ρεπόρτερ ταξίδεψε σαν αποσκευή με ένα μικρό αεροπλάνο, καθώς αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος να φτάσει σε μια απομακρυσμένη λίμνη στην Αλάσκα.

Καθ' όλη τη διάρκεια του 2019, η έγκριτη αμερικανική εφημερίδα δημοσίευε τακτικά άρθρα με αντικείμενο την υπερθέρμανση του πλανήτη, σε μια σειρά ανταποκρίσεων σχεδόν από κάθε γεωγραφικό μήκος και πλάτος. Η βασική ιδέα και έναυσμα για την ενασχόληση με τη συγκεκριμένη πτυχή της κλιματικής αλλαγής ήταν η διαπίστωση ότι η άνοδος της περιβαλλοντικής θερμοκρασίας δεν είναι ομοιόμορφη. Αντιθέτως διαφέρει από ζώνη σε ζώνη, ακόμη και στην κλίμακα μίας χώρας -αν και τεράστιας- όπως οι ΗΠΑ.

Η σειρά των δημοσιευμάτων στη Washington Post φέρει τον γενικό τίτλο «2C: Beyond the Limit» (2 βαθμοί Κελσίου: Πέρα από τα όρια). Απηχεί, σαν υπενθύμιση και απειλή, τη δέσμευση των ηγετών στη Σύνοδο των Παρισίων το 2015, ότι η θερμοκρασία της Γης δεν θα πρέπει να αυξηθεί ούτε κατά 2 βαθμούς Κελσίου έως το 2100. Στην αντίθετη περίπτωση, οι επιπτώσεις θα είναι κατακλυσμιαίες.

Η Washington Post αποδεικνύει ότι τα χειρότερα για το περιβάλλον έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους -και όχι μόνο στη Σιβηρία ή την Αλάσκα, αλλά ακόμη και στις αμερικανικές μητροπόλεις όπως πχ η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες κ.ά.