Τουλάχιστον το ένα τρίτο από τις 270 φάλαινες που έχουν παγιδευτεί σε ρηχά νερά σε μια απομακρυσμένη ακτή του νησιού Τασμανία της Αυστραλίας έχουν πεθάνει, ενώ οι επιστήμονες φοβούνται ότι το ίδιο θα συμβεί και σε άλλα κήτη. Τα ζώα εντοπίστηκαν να έχουν εξωκείλει χθες Δευτέρα και πλέον θαλάσσιοι βιολόγοι πασχίζουν να σώσουν τις υπόλοιπες φάλαινες- πιλότους, σε μια δύσκολη επιχείρηση η οποία είναι πιθανό να διαρκέσει ημέρες.
Δεν είναι γνωστό για ποιο λόγο οι φάλαινες εξώκειλαν, όμως είναι κάτι που συμβαίνει συχνά στην περιοχή, αν και όχι σε τόσο μαζική κλίμακα. Η προηγούμενη φορά που είχαν εξωκείλει τόσες φάλαινες στην Τασμανίαήταν το 2009 όταν είχαν παγιδευτεί σε ρηχά νερά περίπου 200 κήτη.
«Υπάρχουν ζώα που μισοεπιπλέουν, οπότε μάλλον δεν θα είναι δύσκολο να τα σπρώξουμε πιο κοντά σε βαθιά νερά», εκτίμησε ο Κρις Κάρλιον βιολόγος. Οι φάλαινες πιλότοι είναι ένα είδος που φτάνει τα 7 μέτρα σε μήκος και τους 3 τόνους σε βάρος. Το να μεταφερθούν ξανά στη θάλασσα είναι μια δύσκολη δουλειά για την οποία συχνά χρειάζεται οι διασώστες να σπρώξουν τα κήτη ή να χρησιμοποιήσουν ειδικές λινάτσες ή βάρκες για να τα τραβήξουν στα βαθιά νερά.
Περίπου 40 επιστήμονες, 20 αστυνομικοί, ιχθυοκαλλιεργητές της περιοχής και εθελοντές συμμετέχουν στην επιχείρηση, την οποία ειδικοί έχουν χαρακτηρίσει την πιο δύσκολη που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ. Αν και η υγρασία και οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι ιδανικές συνθήκες για τις φάλαινες, η θαλασσοταραχή και η δύσβατη περιοχή όπου βρίσκονται προκαλούν προβλήματα στους διασώστες.
«Είναι αρκετά άσχημα εκεί για τους ανθρώπους που εργάζονται, αλλά για τις φάλαινες είναι ιδανικά», σχολίασε ο Κάρλιον. «Αν οι συνθήκες παραμείνουν ίδιες, μπορούν να επιζήσουν για αρκετές ημέρες».
Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν για ποιο λόγο οι φάλαινες, που ταξιδεύουν σε ομάδες, μερικές φορές εξωκείλουν, όμως γνωρίζουν ότι ακολουθούν έναν αρχηγό και ότι συγκεντρώνονται γύρω από μια φάλαινα που έχει τραυματιστεί ή αντιμετωπίζει προβλήματα.
Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
