Βρετανία: Η ψυχασθενής του Queen's Park από την Αλβανία - Ανακοινώθηκε η ποινή

Φορώντας ένα μπλε μπουφάν με κόκκινες και άσπρες βούλες και τις κοτσίδες της να ανεμίζουν, η επτάχρονη Έμιλι Τζόουνς έτρεχε πάνω κάτω με το πατίνι της ένα ηλιόλουστο απόγευμα στο Queen's Park στο Μπόλτον.

Ο πατέρας της Μαρκ την ενθάρρυνε να πάει πιο γρήγορα στο φαρδύ μονοπάτι Promenade Terrace, που εκτείνεται κατά μήκος της κορυφής μιας μεγάλης καταπράσινης πλαγιάς, ενώ αναζητούσε με το βλέμμα τη μητέρα της Έμιλι, Σάρα. Ήταν 22 Μαρτίου, η Γιορτή της Μητέρας, μία μόλις ημέρα προτού η Βρετανία μπει στο πρώτο lockdown λόγω κορωνοϊού: «Θυμάμαι να λέω στην Έμιλι “Πήγαινε, μπορείς να κάνεις τον γρηγορότερο γύρο σου”, γιατί την χρονομετρούσα στη συγκεκριμένη διαδρομή», αφηγείται σήμερα ο πατέρας της Μαρκ  στη “Daily Mail". «Και μετά  θα δούμε τη μαμά και μόλις τελειώσει θα πάμε για παγωτό.» Κι εκείνη, απάντησε “Τέλεια”. Και αυτό ήταν…»

Αυτό που συνέβη στη συνέχεια μετέτρεψε το ήσυχο βικτοριανό πάρκο σε μια σκηνή αδιανόητου τρόμου που κατέστρεψε για πάντα τη ζωή του Μαρκ και της οικογένειάς. Η Έμιλι εντόπισε τη μαμά της να τρέχει κατά μήκος του λόφου και είπε με ενθουσιασμό: «Μπαμπά, μπαμπά. Θέλω να πάω στη μαμά». Ο Μάρκ απάντησε «Φυσικά» και η μικρή ΄Εμιλι έφυγε με ταχύτητα στο φιδογυριστό μονοπάτι. Αλλά καθώς η Έμιλι έτρεχε προς τη Σάρα - φωνάζοντας «Μανούλα, μανούλα, μανούλα» για να  τραβήξει την προσοχή της - μια μοναχική γυναικεία φιγούρα που καθόταν σε ένα παγκάκι πετάχτηκε, την άρπαξε,  της έκανε κεφαλοκλείδωμα και της  έκοψε το λαιμό με ένα μαχαίρι.

Ακολουθεί βίντεο από τη στιγμή της σύλληψης: 

Η Σάρα, που φορούσε ακουστικά, δεν είχε δει ούτε ακούσει την Έμιλι και συνέχισε να τρέχει, αγνοώντας τη φρικτή σκηνή που διαδραματίστηκε λίγα μέτρα μακριά της. Ο Μάρκ, που ήταν 200 μέτρα μακριά και παρακολουθούσε με το βλέμμα την κόρη του, αρχικά πίστεψε ότι είχε πέσει από το πατίνι  της και πως η φιγούρα που κρατούσε την Έμιλι τη βοηθούσε να σηκωθεί μέχρι που άκουσε μια γυναίκα εκεί δίπλα να ουρλιάζει  «Την μαχαίρωσε». ΄Ετρεξε σαν τρελός κοντά  στην τραυματισμένη κόρη του και την ίδια ώρα η γυναίκα που της είχε επιτεθεί έτρεχε μακριά.

Ο Μαρκ έσφιξε την Έμιλι στην αγκαλιά του και φώναζε για βοήθεια. «Έτρεξα για την Έμιλι», είπε γέρνοντας  προς τα εμπρός και μιλώντας ήσυχα. «Ήμουν εντελώς τρομοκρατημένος. Το έβλεπα ότι ήταν σε πολύ κακή κατάσταση.  Δεν επιβιώνεις από τέτοια πράγματα. Σκεφτόμουν, “Θεέ μου, θα την χάσω, θα την χάσω”. Φώναξα, "Μείνε μαζί μου Έμιλι, μείνε μαζί μου. Μη με αφήνεις." Προσπαθούσε να αναπνεύσει. Ήταν η απόλυτη φρίκη.  Ποτέ να μην δείτε το παιδί σας έτσι. Σκέφτηκα, "Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει. Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει στην Έμιλι."»

Σε κατάσταση πανικού τηλεφώνησε στη Σάρα, η οποία εξακολουθούσε να τρέχει και δεν είχε πάρει είδηση την επίθεση. «Της τηλεφώνησα και της είπα “Ελα γρήγορα, μαχαίρωσαν την ΄Εμιλι», θυμάται ο Μαρκ. Μέχρι εκείνη στη στιγμή,  ένας περαστικός του είχε δώσει ένα μπλουζάκι για να πιέζει τη πληγή ώστε να σταματήσει την αιμορραγία, ενώ μια νοσοκόμα που βρισκόταν στο πάρκο είχε τρέξει να προσφέρει στο παιδί τις πρώτες βοήθειες. Ένας περαστικός που έκανε εκείνη την ώρα περίπατο στο πάρκο με τη γυναίκα και το μωρό τους , είδε την επίθεση στην ΄Εμιλι, κυνήγησε τη δράστιδα, που το είχε βάλει στα πόδια, την πρόφτασε  και στη συνέχεια την ακινητοποίησε -καθόταν πάνω της μέχρι να φτάσει η αστυνομία. Η Έμιλι μεταφέρθηκε με αεροπορικό ασθενοφόρο στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Σάλφορντ αλλά πέθανε μισή ώρα μετά την άφιξή της….

«Κόβω τα μαλλιά μου για να μην κόβω τα κεφάλια των άλλων…»

Την περασμένη εβδομάδα, η δολοφόνος της ΄Εμιλι, Ελτιόνα Σκάνα, μια παρανοϊκή, σχιζοφρενής 30χρονη Αλβανίδα, καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία με μειωμένο καταλογισμό λόγω της ψυχικής της ασθένειας. Τής επιβλήθηκε ισόβια κάθειρξη με την πρόβλεψη εγκλεισμού σε ψυχιατρική κλινική και όταν κριθεί ότι βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, να μεταφερθεί σε φυλακή, όπου θα εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής της. Η Σκάνα παραπέμφθηκε για πρώτη φορά στο προσωπικό ψυχικής υγείας στο Μάντσεστερ μόλις τρεις μήνες μετά την άφιξή της στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2014. Μπήκε παράνομα στη χώρα και ζήτησε άσυλο, που αρχικά της το αρνήθηκαν, ενώ αργότερα- άγνωστο γιατί- της χορηγήθηκε άδεια παραμονής μέχρι το 2024. Η ψυχιατρική εκτίμηση το 2014 ήταν ότι είχε ψυχωτικές ιδέες, συμπεριλαμβανομένων των φόβων ότι οι γείτονές της σχεδίαζαν να την βλάψουν χρησιμοποιώντας ηλεκτρικό ρεύμα και αργότερα διαγνώστηκε με παρανοϊκή σχιζοφρένεια.  

Τον Ιούλιο του 2015 καταδικάσθηκε  και εισήχθη σε ψυχιατρική μονάδα αφού απειλούσε  με μαχαίρι τους γείτονές της. Αφέθηκε ελεύθερη  αλλά συνελήφθη  ξανά τον Φεβρουάριο του 2017 μετά από επίθεση στη μητέρα της. «΄Ελεγε πώς όταν θα σκότωνε τη μητέρα της, τότε όλα θα ήταν εντάξει», δήλωσε ο εισαγγελέας στο δικαστήριο Minshull Street Crown στο Μάντσεστερ την περασμένη εβδομάδα. Η αστυνομία ανακάλυψε ότι η Σκάνα  είχε σπάσει την τηλεόρασή της,  επειδή ισχυριζόταν ότι μετέδιδε τις φωνές των γειτόνων της. Ετέθη εκ νέου υπό κράτηση  στο  ψυχιατρικό νοσοκομείο, αλλά δραπέτευσε και εμφανίστηκε στο σπίτι μιας φίλης της, ζητώντας να δει την 13χρονη κόρη της  χωρίς προφανή λόγο «ενώ ήταν πιθανώς οπλισμένη με ένα μαχαίρι». Όταν ρωτήθηκε από τη φίλη της για το κούρεμα της- ήταν κουρεμένη σχεδόν γουλί-  απάντησε ότι «έκοψε τα μαλλιά της, αντί να κόβει τα κεφάλια των άλλων».

Μετά την επιστροφή της στο νοσοκομείο, το ιατρικό προσωπικό έκανε στον ιατρικό φάκελό της  αναφορά – προειδοποίηση  «κίνδυνος για τα παιδιά». Και ενώ η βία και η χρήση όπλων καταγράφηκε σε άλλο φάκελο για την «εκτίμηση κινδύνου» όταν θα αφηνόταν ελεύθερη , το ότι αποτελούσε  κίνδυνο για τα παιδιά  δεν καταγράφηκε . Ως αποτέλεσμα, ούτε ο σύμβουλος ψυχίατρός της ούτε η νοσοκόμα που ήταν υπεύθυνη για την καθημερινή φροντίδα της γνώριζαν τον συγκεκριμένο κίνδυνο. Οι γιατροί «απρόθυμα» υποχώρησαν στις απαιτήσεις της και άλλαξαν τα φάρμακά της σε λιγότερο αποτελεσματικά φάρμακα –χάπια αντί για ισχυρές ενέσεις- παρά τις ανησυχίες ότι η κατάστασή της θα επιδεινωθεί.  Η αδερφή της προειδοποίησε το ιατρικό προσωπικό  και αυτό των Κοινωνικών Υπηρεσιών «νωρίς για την ασθένειά της»  και για το ότι η Σκάνα αρνιόταν να πάρει τα χάπια της.



«Το εθνικό σύστημα υγείας είναι ανίκανο. Ζητώ απονομή δικαιοσύνης»

Όλα αυτά τα συγκλονιστικά στοιχεία περιλαμβάνονται σε μια εσωτερική έκθεση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η οποία περιγράφει μια σειρά από λάθη από το Greater Manchester Mental Health NHS Foundation Trust, το οποίο ήταν υπεύθυνο για την ψυχιατρική  φροντίδα της Σκάνα ”.
 
Ο Μάρκ μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις  κατηγορεί το προσωπικό Ψυχικής Υγείας  του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που άφησε  να κυκλοφορεί ελεύθερη στους δρόμους μια επικίνδυνη ψυχωτική γυναίκα η οποία είχε θεωρηθεί πως αποτελεί «κίνδυνο για τα παιδιά». Δηλώνει σοκαρισμένος που δεν καταβλήθηκε μεγαλύτερη επιμέλεια για να ελεγχθεί ότι έπαιρνε  πράγματι τα αντιψυχωσικά φάρμακά της και πως εκτιμήθηκε από την ειδική Ψυχιατρική Ομάδα μόνο μία φορά στους τρεις μήνες που προηγήθηκαν της δολοφονίας της Έμιλι. «Ήξεραν ότι δεν συμμορφωνόταν  με την φαρμακευτική αγωγή, αλλά της επέτρεψαν να τα παίρνει με δική της βούληση. Ήταν μια ωρολογιακή βόμβα.»
 
Είναι επίσης εξαγριωμένος που μια εσωτερική έρευνα  του Εθνικού Συστήματος Υγείας κατέληξε στο εκπληκτικό συμπέρασμα ότι η δολοφονία της ΄Εμιλι από την Σκάνα δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί ή να προληφθεί. «Δεν μπορείτε να έχετε καταγράψει όλα αυτά τα λάθη και τις αποτυχίες σας στον χειρισμό αυτού του επικίνδυνου ατόμου  και στη συνέχεια να τις συνοψίσετε στο κάτω μέρος με «πιστεύουμε ότι το συμβάν δεν μπορούσε να προληφθεί». Απλώς προσπαθείτε να παραιτηθείτε από κάθε ευθύνη - και αυτή ήταν δική ΣΑΣ  ευθύνη. Θέλω να γίνει γνωστή  η φρικτή ιστορία του τι συνέβη στην κόρη μου. Δεν είναι ότι θέλω οι άνθρωποι να μας λυπούνται, αλλά πρέπει  να ειπωθεί δημόσια διότι  αυτό είναι η απόλυτη ντροπή και ανικανότητα».


Δε αλλά διατήρησαν εξαιρετικές σχέσεις. Η Έμιλι ήταν το κέντρο του κόσμου τους. «Οι άνθρωποι πάντα παινεύουν τα παιδιά τους, αλλά ειλικρινά δεν θα μπορούσα να ζητήσω έναν καλύτερο παιδί από την Έμιλι. Ήταν μια καταπληκτική ψυχή - τόσο ζεστή, γεμάτη ζωή.  Ήταν απλά ένας λαμπρός χαρακτήρας για ένα τόσο μικρό κορίτσι», λέει ο Μαρκ . Μιλώντας για πρώτη φορά επτά μήνες μετά τη βάναυση δολοφονία της Έμιλι, ο Μαρκ εξακολουθεί να είναι στοιχειωμένος από την παράλογη φύση της βίας. Η απώλεια  της αγαπημένης του κόρης άφησε ένα τεράστιο κενό στη ζωή του. «Πρέπει να είμαι δυνατός. Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη για την Έμιλι και θα κάνω ό, τι μπορώ για να μην συμβεί σε κανένα άλλο παιδί τέτοιο κακό. Θέλω να βγει κάτι καλό από αυτή την τραγωδία. Αυτό είναι που με κρατά όρθιο μέχρι σήμερα…».