Φεύγουν κι άλλοι μετανάστες από τη Λιβύη

Δεκάδες χιλιάδες μετανάστες εξακολουθούν να φεύγουν από την ανατολική πλευρά της Λιβύης, κυρίως Αφρικανοί, οι οποίοι συμμετείχαν ως μισθοφόροι του Καντάφι στην προέλαση προς Βεγγάζη.

Στα σύνορα Λιβύης – Αιγύπτου κοντά στην πόλη Σαλούμ καραβάνια μεταναστών προσπαθούν να μπουν στην Αίγυπτο και όταν δεν τα καταφέρνουν παραμένουν στα σύνορα για μέρες. Ο όχλος των μεταναστών δείχνει απελπισμένος.

Εμφανώς πάμπτωχοι άνθρωποι με τις οικογένειές τους στριμώχνονται στα παραπήγματα των συνόρων και περιμένουν τις εξελίξεις για να κατευθυνθούν σε ασφαλές σημείο. Σίγουρα για πολλούς από αυτούς αποτελεί επιθυμητό προορισμό η Ευρώπη και άρα και η Ελλάδα.

Περπατώντας δίπλα τους στέλνουν τα παιδιά κοντά στους περαστικούς και τους ζητούν λεφτά ή φαγητό ενώ το βράδυ ζεσταίνονται σε φωτιές που ανάβουν κοντά στον κεντρικό δρόμο. Δεν δείχνουν να έχουν άγριες διαθέσεις, παρ’ όλα αυτά ο αιγυπτιακός στρατός διαθέτει ενισχυμένο εξοπλισμό για παν ενδεχόμενο.

Όσοι καταφέρνουν να περάσουν τα σύνορα φτάνουν στην πόλη Σαλούμ. Είναι μια πόλη φτωχή και η κατάσταση σε αυτήν γίνεται με την παρουσία αυτών των ξένων αφόρητη. Στα ξενοδοχεία κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλον, ενώ η στοιχειώδης καθαριότητα μέσα σε αυτά είναι πολυτέλεια.   

Μετά την επιχείρηση των δυτικών δυνάμεων η Λιβύη έχει ουσιαστικά διχοτομηθεί, με τα όρια των δύο πλευρών να μεταβάλλονται καθημερινά. Περνώντας τα σύνορα και κατευθυνόμενος κανείς προς Βεγγάζη βλέπει μια χώρα σε παραλήρημα χαράς με χαρακτηριστικό τα περισσότερα αυτοκίνητα να έχουν κολλημένες της σημαίες της επανάστασης.

Οι ίδιες σημαίες κυματίζουν σε πολλά σπίτια και δημόσια κτίρια σε χωριά και πόλεις, μέσα στην έρημο, αλλά και στις έφορες πεδιάδες. Οδοφράγματα πολιτών έχουν στηθεί κατά μήκος των μεγάλων δρόμων. Ζητούν διαβατήρια, ρωτούν χώρα προέλευσης και σκοπό του ταξιδιού. Με πολύ ευγενικό τρόπο σε καλωσορίζουν και σε αφήνουν να προχωρήσεις.

Προς τη Βεγγάζη ο στρατός των εξεγερμένων δηλώνει έντονα την παρουσία του. Τα τανκς πλήθαιναν καθώς πλησιάζαμε την πόλη και τα πολυβόλα ήταν στραμμένα στον ουρανό για την περίπτωση που ο Καντάφι επιχειρούσε εκ νέου βομβαρδισμό της περιοχής. Στα καφέ και τις ταβέρνες κατά μήκος του δρόμου οι Λίβυοι παρακολουθούν προσηλωμένοι Αλ Τζαζίρα, κανάλι το οποίο θεωρούν πως αποδομεί την κυβερνητική προπαγάνδα των κρατικών μέσων.

Βεγγάζη: Πόλη χαμένη από τον κόσμο

Αυτές τις μέρες η Βεγγάζη είναι μια πόλη χαμένη από τον κόσμο. Τα τηλέφωνα είναι κομμένα και μόνο από μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας μπορεί κανείς να επικοινωνήσει προς κινητά τηλέφωνα της ίδιας εταιρείας και αυτά αν βρίσκονται εντός της πόλης.

Τα τρόφιμα τελειώνουν και στο ξενοδοχείο έχει οριστεί συγκεκριμένη ώρα φαγητού και όποιος πρόλαβε, πρόλαβε... Επίσης, οι τράπεζες είναι κλειστές.

Οι εξεγερμένοι σχεδόν καθημερινά έρχονται σε επαφή με τους δημοσιογράφους δίνοντας συνεντεύξεις τύπου και εκφράζοντας τη βεβαιότητα της νίκης. Καθημερινά καταλαμβάνουν πόλεις, ενώ δηλώνουν βέβαιοι ότι το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής δύναμης του Καντάφι αποτελείται από μισθοφόρους, οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα τον εγκαταλείψουν.

Σε όλες τους τις συζητήσεις απορρίπτουν το ενδεχόμενο να δεχτούν την παραμονή του Συνταγματάρχη στην εξουσία. Οι εξεγερμένοι ξέρουν ότι έχουν νικήσει, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούν να πουν με σιγουριά ότι έχει χάσει ο αντίπαλος. Με τις παρούσες συνθήκες και αν πιστέψει κανείς τη ρητορεία των πολιτικών εκπροσώπων της εξέγερσης, η λύση δύσκολα θα προκύψει από μια ειρηνευτική διαδικασία.