Καραμπόλες από Στρος Καν στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας

Η γαλλική Le Figaro έθεσε σε πρωτοσέλιδό της μια παράμετρο της υπόθεσης Στρος Καν που πιθανότατα θα μας απασχολήσει τις αμέσως προσεχείς εβδομάδες. Η γαλλική εφημερίδα έγραψε πως ανεξαρτήτως της έκβασης της δικαστικής περιπέτειας στην οποία ενεπλάκη ο επικεφαλής του ΔΝΤ και φερόμενος ως κυριότερος υποψήφιος για το χρίσμα των Γάλλων Σοσιαλιστών στις επικείμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, το μόνο σίγουρο είναι πως η υποψηφιότητά του, πιθανότατα και η πολιτική καριέρα του DSK, αποτελεί παρελθόν!

«Το μόνο σίγουρο  είναι πως ο Ντομινίκ Στρος  Καν δεν θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας» γράφει η εφημερίδα  και έτσι ανοίγει ένα μείζον θέμα για τη γαλλική – δευτερευόντως  και για την ευρωπαϊκή –  πολιτική σκηνή: Ποιος θα είναι ο αντίπαλος του Νικολά Σαρκοζί για την γαλλική Προεδρία ;

Σε περίπου τρεις  εβδομάδες από τώρα το γαλλικό  Σοσιαλιστικό Κόμμα θα πραγματοποιήσει  το συνέδριό του. Ένα συνέδριο από  το οποίο θα αναδειχθεί ο επόμενος πρόεδρος του κόμματος και συνεπακόλουθα  ο αντίπαλος του Νικολά Σαρκοζί για το μέγαρο των Ηλυσσίων. Κι αν μέχρι χθες αυτός ήταν ο Ντομινίκ Στρος Καν, τώρα τα δεδομένα αλλάζουν.

Με την σημερινή ηγέτιδα του κόμματος Μαρτίν Ομπρί (Martine Aubry) να μην νιώθει τόσο σίγουρη για την «ευκαιρία» που ανοίγεται μπροστά της. Σε αντίθεση με τον πρώην γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Φρανσουά Ολάντ (François Hollande), ο οποίος αίφνης εμφανίζεται ως ο απόλυτος κερδισμένος των εσωκομματικών ανακατατάξεων!

Ο Ντομινίκ Στρος  Καν (για τους Γάλλους DSK) ήταν ο με διαφορά καταλληλότερος για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, στις εκλογές του 2012. Η τελευταία χρονικά δημοσκόπηση( του BVA για το δίκτυο Canal +) του έδινε προβάδισμα 5 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του Σαρκοζί. Μια δημοσκόπηση που ήταν καταδικαστική για τον σημερινό Γάλλο πρόεδρο αφού καταδείκνυε πως το 69% των ψηφοφόρων δήλωνε απογοητευμένο από τη θητεία του Νικολά Σαρκοζί!

Ουδείς  πολυσυλλεκτικότερος  του Καν

Τώρα ο DSK αποτελεί παρελθόν. Και οι … «εναλλακτικές» των Σοσιαλιστών ακούνε στα ονόματα των Μαρτίν Ομπρί, Φρανσουά Ολάντ και Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Η τελευταία δείχνει να έχει χάσει την κούρσα από τα … αποδυτήρια. Η κυρία Ομπρί δεν έχει καταφέρει να συσπειρώσει το κόμμα, πολύ περισσότερο να προσελκύσει ψήφους κεντρώων ή και ακροδεξιών. Αυτά τα έκανε μόνον ο Στρος Καν και μάλιστα χωρίς καν να έχει επιβεβαιώσει ενδεχόμενη υποψηφιότητά του!

Απομένει μόνον  ο μεσιέ Ολάντ, ο οποίος μάλιστα  έχει μια πολύ συγκεκριμένη «προίκα». Ήταν ο πρώτος που δημόσια αντιτάχθηκε στο Σαρκοζί, εδώ και πάνω από 2 χρόνια, όταν και δήλωνε στο κανάλι TV5 πως οι Γάλλοι θα πρέπει να νιώθουν προδομένοι από τον πρόεδρό τους αλλά και υπαίτιοι για το ότι αυτοί διάλεξαν το Νικολά Σαρκοζί «για να κερδίζουν περισσότερα» !!!

Ο «σκληροπυρηνικός»  Ολάντ λοιπόν μπορεί να αποτελέσει έναν αξιόμαχο αντίπαλο για τον Σαρκοζί. Παρά το γεγονός πως ακόμα σήμερα αρκετά γαλλικά ΜΜΕ εκτιμούν ότι  θα είναι ο ιδεατός αντίπαλος  για τον Πρόεδρο της χώρας, υπό την έννοια πως δεν μπορεί να απευθυνθεί με τη ρητορική και τις ιδέες του σε εκτός σοσιαλιστικού κόμματος ψηφοφόρους.

Ενδεικτικά η Les Echos αναφέρει ότι η ακούσια αποχώρηση από το προσκήνιο του DSK είναι μια «μεγάλη καλή είδηση» για τον Σαρκοζί. Μόνο που με αντίπαλο τον Στρος Καν ο Σαρκοζί είχε δεδομένο πεδίο δράσης και αντιπαράθεσης, στοχεύοντας στο να εναντιωθεί στις φιλελεύθερες ιδέες του επικεφαλής του ΔΝΤ. Τώρα θα έχει έναν πιο «παραδοσιακό» αντίπαλο … Έναν αντίπαλο που κουβαλάει την «κληρονομιά» του Μιτεράν. Με ό,τι αυτό σημαίνει για τους Γάλλους.

Τέλος, υπάρχει κι ένας ακόμα κερδισμένος από τις  δραματικές αυτές εξελίξεις. Ο λόγος  για την ηγέτιδα του ακροδεξιού κόμματος, την Μαρί ΛεΠεν. Που απέναντι στον Στρος Καν διακινδύνευε να δει  την εκλογική της πελατεία να φυλλοροεί προς το πρόσωπο ενός πιο «δεξιού» Σοσιαλιστή. Τώρα έχει εξασφαλίσει (;) τις πιο μετριοπαθείς από τις ψήφους της εκλογικής της βάσης!