Προπαγάνδα ή ανατροπή με την έγκυο-«σύμβολο»; Τι λέει τώρα για τον βομβαρδισμό στο μαιευτήριο της Μαριούπολης

Το ματωμένο πρόσωπο της εγκύου που με φουσκωμένη κοιλιά αναζητούσε καταφύγιο στο μαιευτήριο της Μαριούπολης μετά την ρωσική επίθεση είχε κάνει τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας παγκόσμια οργή.

Η 19χρονη Marianna Vishegirskaya έγινε γνωστή ως η έγκυος της Μαριούπολης που λίγες ώρες μετά την επίθεση. Μάλιστα, η ρωσική πρεσβεία στην Βρετανία είχε κατηγορήσει την 19χρονη ότι είναι ηθοποιός και τα σημάδια από τον τραυματισμό της οφείλονται σε  μακιγιάζ.

Very concerning news. Marianna, the pregnant girl from #Mariupol, turns out to be one of the refugees that has been taken to #Russia in violation of the evacuation agreement.

There they put her in front of a camera and have her say there was no aerial attack on the hospital. pic.twitter.com/SLJMAGeFTy

— Thomas van Linge (@ThomasVLinge) April 2, 2022

Σε νέα της συνέντευξη πάντως σε ρωσικά μέσα αμφισβητεί ότι έγινε αεροπορική επιδρομή.  Η ίδια μαζί με την οικογένεια της φαίνεται πώς ήταν  από τους αμάχους που εκκενώθηκαν στη Ρωσία είτε σε περιοχή του Ντονέτσκ που ελέγχεται από τους αυτονομιστές. Η ουκρανική κυβέρνηση είχε καταγγείλλει την εκκένωση Ουκρανών αμάχων στη ρωσική επικράτεια. 

Όπως υποστηρίζει σε βίντεο που δημοσιεύθηκε στο Telegram, δεν έγινε ποτέ αεροπορική επιδρομή, ενώ θεωρεί πιο πιθανό να ήταν επίθεση με οβίδες. Μάλιστα, όπως λέει, Ουκρανοί στρατιώτες είχαν μετατρέψει το νοσοκομείο σε στρατιωτική βάση και αναφέρει πως δημοσιογράφοι του Associated Press ήταν εκεί από την αρχή και την βιντεοσκόπησαν χωρίς τη θέλησή της. 

Μάλιστα, κατηγορεί τους δημοσιογράφους ότι έκοψαν και σημεία από συνέντευξή της που αποκάλυπτε πως κανείς στο μαιευτήριο δεν άκουσε αεροπορική επιδρομή και βομβαρδισμούς, παρά μόνο δύο εκρήξεις. Αποκαλύπτει επίσης, πως Ουκρανοί στρατιώτες είχαν κάνει κατάληψη του νοσοκομείου και το είχαν μετατρέψει σε στρατιωτική βάση.

«Ο βομβαρδισμός έγινε στις 9 Μαρτίου, στο νοσοκομείο νούμερο 3 στη Μαριούπολη» είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στον Guardian. «Ήμασταν ξαπλωμένοι στους θαλάμους όταν τζάμια, θραύσματα, παράθυρα και τοίχοι πετάχτηκαν», περιέγραψε. 

Ολόκληρη η μαρτυρία της Μαριάννας Βισεμίρσκαγια:

Το όνομά μου είναι Μαριάννα Βισεγκίρσκαγια και πριν τον πόλεμο ζούσα στο Ντόνετσκ. Μετά γνώρισα τον σύζυγό μου και αποφασίσαμε να παντρευτούμε.

Έτσι βρέθηκα στη Μαριούπολη το 2020, λίγο πριν την καραντίνα.

Όταν άρχισε ο πόλεμος, η πλειοψηφία του κόσμου νόμιζε ότι παρόλο που είναι τρομακτικό, δεν θα μας συμβεί κάτι τρομερό και θα το ξεπεράσουμε.

Όταν άρχισε η κλιμάκωση του πολέμου, οι άνθρωποι άρχισαν να πανικοβάλλονται, αλλά δεν μπορούσε κανείς να φύγει, δεν σου το επέτρεπαν. Η σύζυγός ενός φίλου του άνδρα μου προσπάθησε να φύγει αλλά έπεσε πάνω σε νάρκη.

Στις 6 Μαρτίου αποφασίσαμε ότι έπρεπε να πάω στο μαιευτήριο για να γεννήσω. Πήγαμε στην πτέρυγα 3.

Κάποια στιγμή ήρθαν Ουκρανοί στρατιώτες και απαίτησαν απ’ όλους να φύγουν. Είπαν πως θα έρθουν και άλλοι στρατιώτες σύντομα και θα μετατρέψουν το νοσοκομείο σε πολεμική τους βάση επειδή το νοσοκομείο είχε ηλιακές γεννητριες.

Όλες οι ετοιμόγεννες μεταφέρθηκαν σε μια πτέρυγα που είχε μόνο μια μικρή γεννήτρια που χρησιμοποιούσαν για κύκλωμα εξωσωματικής οξυγόνωσης της κυκλοφορίας. Οι σύζυγοι των γυναικών έμεναν στο ισόγειο και έστησαν στο δρόμο μια πρόχειρη κουζίνα για να ετοιμάζουν οι ίδιοι φαγητό για εμάς.

Οι ουκρανοί στρατιώτες δε βοήθησαν σε τίποτα. Ήρθαν μόνο μια φορά για να ζητήσουν φαγητό. Τους είπαν πως το φαγητό είναι για τις γυναίκες που περιμένουν να γεννήσουν ή έχουν γεννήση ήδη, πως μπορούν να ζητάνε φαγητό; Αυτοί είπαν πως έχουν να φάνε για μέρες και πήραν το φαγητό λέγοντας «μπορείτε να μαγειρέψετε άλλο».

Πριν γίνει η έκρηξη όλα ήταν ήρεμα, ήταν 9 Μαρτίου και το προηγούμενο βράδυ είχαμε κοιμηθεί ήσυχα, δεν ακούγαμε πυροβολισμούς. Στις 9 Μαρτίου, όταν μιλούσαμε για το κοινωνικό πρόγραμμα μητρότητας στο νοσοκομείο, τότε ακούσαμε μια μεγάλη έκρηξη και έριξα ένα πάπλωμα πάνω μου. Μετά ακούσαμε και μια δεύτερη έκρηξη και βρέθηκα χτυπημένη με γυαλιά. Είχα επιφανειακά κοψίματα στη μύτη μου, πάνω από τα χείλη μου και στο μέτωπό μου, τίποτα σοβαρό όμως.

Αμέσως πήγαμε στο ισόγειο και συζητάγαμε για το αν ήταν αεροπορική επιδρομή. Μας είπαν ότι ήταν όντως αεροπορική επιδρομή, αλλά ούτε εμείς, ούτε αυτοί είχαμε ακούσει αεροπλάνα. Μας είπαν τέλος πάντων ότι ήταν βομβαρδισμός. Μετά τις δύο πρώτες εκρήξεις δεν ακούσαμε άλλη έκρηξη.

Καθίσαμε λίγο ακόμα στο ισόγειο για να σιγουρευτούμε ότι δεν θα γίνει άλλη έκρηξη και αμέσως μετά ήρθαν Ουκρανοί στρατιώτες και είπαν πως ήταν έτοιμοι να μας βοηθήσουν να διαφύγουμε.

Σε εμένα είπαν να φύγω τελευταία γιατί δεν είχα κάτι σοβαρό και το αίμα που έτρεχε από το μετωπό μου θα σταματούσε σε λίγο. Έμεινα εκεί για περίπου 15 λεπτά, κοίταξα από το παράθυρο και μετά καθώς γύρισα το κεφάλι μου και είδα μπροστά μου έναν στρατιώτη με κράνος και μετά παρατήρησα ότι κρατούσε κάτι στα χέρια του. Αμέσως κατάλαβα ότι με βιντεοσκοπούσε.

Του ζήτησα να σταματήσει να με τραβάει με την κάμερα καθώς προφανώς δεν ήταν καλή στιγμή για κάτι τέτοιο. Ποιο ήταν το νόημα; Μου είπε «οκ» και έφυγε.

Μετά όμως καθώς κατεβαίναμε από τον πρώτο όροφο, είδαμε έναν ρεπόρτερ. Ήταν ο ίδιος και άρχισε να με τραβάει με την κάμερα ξανά. Και άλλοι άνθρωποι του είπαν να σταματήσει να το κάνει, αλλά μας αγνόησε όλους. Του το ξαναζητήσαμε αργότερα και έφυγε.

Ο σύζυγός μου τους παρατήρησε καλύτερα γιατί επέστρεψαν την επόμενη ημέρα. Μου είπε πως ήταν από το πρακτορείο ειδήσεων Associated press. Μιλούσαν ρωσικά, είχαν στρατιωτικά κράνη και κάτι γραμμένο στο στήθος τους, δεν θυμάμαι τι.

Οι δημοσιογράφοι ήταν εκεί από την αρχή γιατί όταν είδα αργότερα που ηρέμησα τις φωτογραφίες κατάλαβα ακριβώς τι συνέβαινε. Ισχυρίστηκαν πως ήμουν ξαπλωμένη κάτω από το πάπλωμα με διαφορετικά ρούχα, αλλά αυτή δεν ήμουν εγώ, ήταν η γυναίκα που πέθανε. Την πήραν πρώτη γιατί ήταν σε κρίσιμη κατάσταση και στο τέλος δεν κατάφεραν να σώσουν ούτε το παιδί της. Ο άνδρας της ήρθε μετά κλαίγοντας γονατιστός. Έμεινε χωρίς οικογένεια, χωρίς τίποτα. Δεν ήμουν λοιπόν εγώ, ήταν αυτό το κορίτσι. Δεν με έβαλαν να αλλάξω ρούχα, ούτε μου έβαλαν make up.

Απ’ ότι κατάλαβα οι δημοσιογράφοι ήταν εκεί από την αρχή γιατί χρειάστηκαν 2-3 λεπτά να κατέβουμε κάτω στο ισόγειο και μετά ας πούμε ότι κάτσαμε εκεί για 10 λεπτά, άρα συνολικά περίπου 12 λεπτά. Η κοπέλα που πέθανε βγήκε πρώτη με φορείο. Με το που βγήκε άρχισαν να την παίρνουν φωτογραφίες. Αυτό σημαίνει ότι ήταν ήδη εκεί από πριν. Αυτό πιστεύω.

Μεταφερθήκαμε αμέσως σε ένα άλλο νοσοκομείο και την άλλη μέρα αφού γέννησα με καισαρική, με επισκέφθηκαν και είπα στο σύζυγό μου ότι αυτοί ήταν οι άνδρες που με μαγνητοσκοπούσαν με κάμερες. Αυτός μου είπε «Πότε; Τι; Που;», του εξήγησα τι συνέβη. Με ρώτησαν αν έγινε αεροπορική επιδρομή και εγώ τους είπα «όχι, κανένας μας ακόμα και οι άνθρωποι που ήταν έξω στους δρόμους δεν άκουσαν ποτέ αεροπλάνα».

Όταν αργότερα κατάφερα να δω στο ίντερνετ αυτές τις συνεντεύξεις, το σημείο που είπαμε ότι δεν ακούσαμε αεροπλάνα, δεν υπήρχε πουθενά. Βρήκα τα πάντα εκτός από αυτή τη συνέντευξη.Οι φωτογραφίες της τρομοκρατημένης νεαρής κοπέλας έγιναν viral, και προκάλεσαν διεθνή σάλο κατά της Ρωσίας, με τη Μόσχα να τη χαρακτηρίζει ως «ηθοποιό».  

Εμφανίστηκε σε ρωσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αφού όπως φαίνεται ήταν από τους αμάχους που εκκενώθηκαν στη Ρωσία είτε σε περιοχή του Ντονέτσκ που ελέγχεται από τους αυτονομιστές. Η ουκρανική κυβέρνηση είχε καταγγείλλει την εκκένωση ουκρανών αμάχων στη ρωσική επικράτεια. 

«Ο βομβαρδισμός έγινε στις 9 Μαρτίου, στο νοσοκομείο νούμερο 3 στη Μαριούπολη» είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στον Guardian. «Ήμασταν ξαπλωμένοι στους θαλάμους όταν τζάμια, θραύσματα, παράθυρα και τοίχοι πετάχτηκαν», περιέγραψε. 

Ειδήσεις σήμερα:

Φωτιά: Σε εξέλιξη η πυρκαγιά στον Πλατανιά στο νότιο Πήλιο

Πόλεμος στην Ουκρανία: Περισσότεροι από 3.000 άμαχοι απομακρύνθηκαν από τη Μαριούπολη

Θάνατος τριών παιδιών στην Πάτρα: Το θέατρο της Ρούλας μετά την πρώτη απόπειρα κατά της Τζωρτζίνας