Το ανεξίτηλο στίγμα του Ντομινίκ στην ιστορία του ΔΝΤ

Ο Ντομινίκ Στρος-Καν, σημάδεψε την ιστορία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τόσο προς το καλύτερο, εκσυγχρονίζοντάς τον θεσμό, όσο και προς το χειρότερο με την σύλληψη και τελικά τη φυλάκισή του για απόπειρα βιασμού.

Δυστυχώς, παρά τα όσα προσέφερε στον διεθνή οργανισμό, η ιστορία πιθανότατα θα συγκρατήσει τις εικόνες ενός από τους ισχυρούς του κόσμου ανάμεσα σε δύο αστυνομικούς κατά την έξοδό του από το αστυνομικό τμήμα του Χάρλεμ.

Από την ανάληψη των καθηκόντων του τον Νοέμβριο του 2007, ο Ντομινίκ Στρος-Καν, 62 ετών, δεν έκρυψε το ενδιαφέρον του γι' αυτό που θεωρούσε ότι είναι το συμφέρον της παγκόσμιας οικονομίας.

Φθάνοντας σε έναν θεσμό που αναρωτιόταν για το μέλλον του, και τον οποίο πολλοί κατήγγελλαν ως άχρηστο και επιζήμιο, έθεσε ως πρώτο στόχο την ανάταξη των δυνάμεών του, προχωρώντας σε αναδιάρθρωση.

Αφήνει στον διάδοχό του ένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανανεωμένο, ισχυρό και υπολογίσιμο. "Το ΔΝΤ έχει γίνει σαφώς ο ισχυρότερος διεθνής θεσμός σήμερα", λέει ο αμερικανός οικονομολόγος Κόλιν Μπράντφορντ.

Σε διπλωματικό και οικονομικό πεδίο ο Ντομινίκ Στρος-Καν αφιέρωσε όλες τις δυνατότητες του διανοητικά ανήσυχου και τολμηρού οικονομολόγου και του πολιτικού άνδρα, προκαλώντας διεθνείς επαίνους.

"Η χρηματοπιστωτική κρίση έδωσε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την ευκαιρία να αρχίσει να ανακτά τη θέση του στον κόσμο" και ο Στρος-Καν εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία αυτή", έγραφε την Τρίτη ο γενικός διευθυντής της Pimco Μοχάμεντ Ελ-Ερίαν, πρώην οικονομολόγος του ΔΝΤ.

Τον Ιανουάριο 2008, τη στιγμή που η κρίση χαρακτηριζόταν ακίνδυνη από τις κυβερνήσεις, καλούσε τις μεγάλες οικονομίες του πλανήτη να εφαρμόσουν προγράμματα ανάκαμψης, σπάζοντας την παράδοση της θέσης του.

Ο Ντομινίκ Στρος-Καν, αγωνίσθηκε για τη διαφοροποίηση των απόψεων στους κόλπους του εμβληματικού για τον δυτικό καπιταλισμό διεθνούς οικονομικού θεσμού, φθάνοντας μέχρι του σημείου να κηρύξει, τον Απρίλιο του 2011, τον θάνατο "της συναίνεσης της Ουάσινγκτον", αυτού του συνόλου των φιλελεύθερων δογματικών αρχών.

Ανάμεσα στους εμπνευστές του ευρώ, βρέθηκε επίσης στην πρώτη γραμμή όταν η νομισματική ένωση απειλήθηκε από την κρίση του δημόσιου χρέους, επιδιώκοντας την αλληλεγγύη μεταξύ των κυβερνήσεων. Το όνειρό του για μία ευρωπαϊκή δημοσιονομική αρχή που θα οργάνωνε στην πράξη αυτήν την έκφραση της αλληλεγγύης στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης κινδυνεύει πλέον να μην πραγματοποιηθεί.

Το στιλ του άρεσε όχι μόνο στους υπουργούς Οικονομικών και τους κεντρικούς τραπεζίτες, αλλά και στους γάλλους ψηφοφόρους, που τον έφεραν συνεχώς από το 2009 φαβορί στις δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές του 2012.

Η κληρονομιά του "DSK" θα αφήσει πάντως ένα ανεξίτηλο ίχνος. Ολοι όσοι επικρότησαν τις απόψεις του για την προστασία των πιο ευάλωτων και για τον πόλεμο κατά των ανισοτήτων δεν θα αφήσουν μεγάλα περιθώρια για την επιστροφή του διαδόχου του στην παλιά ρητορική της "δομικής προσαρμογής".

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ