Και αυτό διότι σε ηχητικό ντοκουμέντο που φέρνει στη δημοσιότητα ο Guardian, η Λιζ Τρας ακούγεται να μιλάει απαξιωτικά για τους Βρετανούς και να λέει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν «περισσότερη σκληρή δουλειά». Η καταγραφή έχει γίνει την περίοδο που η Τρας ήταν το Νο2 του υπουργείου Οικονομικών.
Η Τρας, η οποία προηγείται με 22 μονάδες διαφορά του Ρίσι Σούνακ,στο ηχητικό ντοκουμέντο άφηνε να εννοηθεί ότι δεν φαινόταν να υπάρχει μεγάλη επιθυμία να αλλάξει η εργασιακή κουλτούρα, ώστε το Ηνωμένο Βασίλειο να γίνει πιο ευημερούμενο, ενώ δεν είχε διστάσει να επιτεθεί κατά των Βρετανών εργαζομένων λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «χρειάζονται περισσότερο σπρώξιμο», αφήνοντας ουσιαστικά να εννοηθεί ότι δεν έχουν την «ικανότητα» των ξένων ανταγωνιστών.
«Οι Βρετανοί εργαζόμενοι παράγουν λιγότερα ανά ώρα από ό,τι … και αυτό είναι ένας συνδυασμός δεξιοτήτων και εφαρμογών». Και συνεχίζει: «Αν κοιτάξετε την παραγωγικότητα, είναι πολύ, πολύ διαφορετική στο Λονδίνο από την υπόλοιπη χώρα. Αλλά βασικά… αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες. Ουσιαστικά είναι εν μέρει θέμα νοοτροπίας και συμπεριφοράς, νομίζω. Είναι η εργασιακή κουλτούρα, βασικά. Αν πάτε στην Κίνα είναι αρκετά διαφορετικά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω», ακούγεται να λέει η υποψήφια για την πρωθυπουργία.
«Υπάρχει ένα θεμελιώδες ζήτημα της βρετανικής εργασιακής κουλτούρας. Ουσιαστικά, αν πρόκειται να γίνουμε μια πλουσιότερη και πιο ευημερούσα χώρα, αυτό πρέπει να αλλάξει. Αλλά δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι είναι τόσο πρόθυμοι να το αλλάξουν αυτό», επεσήμανε ακόμη.
«Στη Βρετανία υπάρχει ένα μικρό θέμα σχετικά με την επιθυμία για εύκολες απαντήσεις. Αυτός είναι ο προβληματισμός μου σχετικά με τις εκλογές και ό,τι προηγήθηκε και το δημοψήφισμα – λέμε ότι όλη η Ευρώπη είναι αυτή που προκαλεί αυτά τα τεράστια προβλήματα… όλοι αυτοί οι μετανάστες προκαλούν αυτά τα προβλήματα. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να συμβεί είναι περισσότερο… περισσότερο σπρώξιμο. Δεν είναι ένα δημοφιλές μήνυμα», κατέληξε.
Τα υποτιμητικά σχόλια θυμίζουν ένα αμφιλεγόμενο απόσπασμα που συγκαταλέγει τους Βρετανούς εργαζόμενους μεταξύ των «χειρότερων τεμπέληδων στον κόσμο», από το βιβλίο Britannia Unchained, το οποίο η Τρας συνυπέγραψε το 2012, όταν ήταν νέα βουλευτής που προσπαθούσε να αφήσει το στίγμα της ως νεο-θατσερικιά.
Αρνείται ότι χαρακτήρισε τους Βρετανούς «τεμπέληδες» σε βιβλίο
Πάντως κατά τη διάρκεια του πρώτου τηλεοπτικού ντιμπέιτ για την ηγεσία των Τόρις που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο η Λιζ Τρας ισχυρίστηκε ότι δεν είχε γράψει το προσβλητικό κεφάλαιο και κατηγόρησε τον συνάδελφό της Ντόμινικ Ράαμπ, που έγραψε μαζί της -και με μερικούς ακόμα βουλευτές των Συντηρητικών- το βιβλίο.
«Κάθε συγγραφέας έγραψε ένα διαφορετικό κεφάλαιο. Ο Ντόμινικ Ράαμπ έγραψε αυτό το κεφάλαιο -υποστηρίζει τον Ρίσι Σούνακ», είπε στην παρουσιάστρια του BBC. Αργότερα ο Ντόμινικ Ράαμπ ισχυρίστικε ότι οι συγγραφείς είχαν αναλάβει «συλλογική ευθύνη» για το βιβλίο, προσθέτοντας ότι η Τρας πρέπει «να εξηγήσει γιατί άλλαξε την άποψή της».
Στην ηχογράφηση που διέρρευσε, η Τρας ισχυρίστηκε ότι το νόημα του βιβλίου είχε διαστρεβλωθεί κατά την κυκλοφορία του πριν από μια δεκαετία, αλλά δεν έδωσε λεπτομέρειες σχετικά με το πώς θεωρούσε ότι το απόσπασμα είχε παρουσιαστεί λανθασμένα.
Τα σχόλια της Τρας αναφορικά με την παραγωγικότητα των εργαζομένων εκτός Λονδίνου θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά, σημειώνει ο «Guardian», καθώς νωρίτερα τον Αύγουστο αναγκάστηκε να κάνει στροφή στα σχέδια να μειώσει τις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων εκτός της πρωτεύουσας μετά από οργισμένη κατακραυγή από τους συντηρητικούς βουλευτές.
Ακόμη η υποψήφια για την πρωθυπουργία ισχυρίστηκε ότι υπήρξε «εσκεμμένη παραποίηση» της πολιτικής της -παρόλο που η εκστρατεία της είχε δημοσιεύσει συγκεκριμένες λεπτομέρειες-, αλλά επιβεβαίωσε ότι εγκαταλείπει τα σχέδια για περιφερειακά συμβούλια αμοιβών για τους δημόσιους υπαλλήλους.
Το Λονδίνο είχε το 2020 το υψηλότερο επίπεδο παραγωγικότητας από κάθε άλλη περιοχή του Ηνωμένου Βασιλείου, με παραγωγή ανά ώρα πάνω από 50% υψηλότερη από τη μέση τιμή, σύμφωνα με το Γραφείο Εθνικών Στατιστικών.
Ωστόσο, αυτό πιστεύεται ευρέως ότι είναι αποτέλεσμα της εγκατάστασης μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών στην πρωτεύουσα, της υψηλότερης ενασχόλησης με την έρευνα και την ανάπτυξη, του μεγέθους των επιχειρήσεων και του επιπέδου των εξαγωγών, αλλά και της υποδομής μεταφορών.