Βρετανοί και Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν, μέσω ανάλυσης σεισμικών δεδομένων, στα ανοιχτά της Δυτικής Αφρικής βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη ενός πιθανού μεγάλου υποθαλάσσιου κρατήρα πρόσκρουσης αστεροειδούς.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή γεωεπιστημών Ουίσντιν Νίκολσον του σκωτσέζικου Πανεπιστημίου Heriot-Watt, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», εκτιμούν ότι ο κρατήρας έχει παρόμοια ηλικία 66 εκατομμυρίων ετών με τον διάσημο και πολύ μεγαλύτερο κρατήρα Τσιξουλούμπ διαμέτρου 200 χλμ. στον Κόλπο του Μεξικού, ο οποίος έχει συνδεθεί με την πτώση μεγάλου αστεροειδούς διαμέτρου 10 έως 12 χλμ. που οδήγησε στην μαζική εξαφάνιση των μη ιπτάμενων δεινοσαύρων (καθώς επίσης των τριών τετάρτων όλων των ειδών φυτών και ζώων) κατά το τέλος της γεωλογικής Κρητιδικής Περιόδου.
Ο Ναντίρ -όπως ονομάστηκε ο αφρικανικός κρατήρας διαμέτρου τουλάχιστον 8,5 χιλιομέτρων- βρίσκεται θαμμένος κάτω από ιζήματα πάχους 300 έως 400 μέτρων στον βυθό, σε θαλάσσιο βάθος 900 μέτρων, σε απόσταση περίπου 400 χλμ. από την ακτή της Γουινέα στη Δ.Αφρική. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν οι δύο κρατήρες - ο Τσιξουλούμπ και ο Ναντίρ - να συνδέονται μεταξύ τους.
Αν επιβεβαιωθεί ότι ο Ναντίρ δημιουργήθηκε από πτώση αστεροειδούς, οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι υπήρξε αρχικά ένας μεγαλύτερος μητρικός αστεροειδής, ο οποίος κατά την πτώση του στη Γη διασπάστηκε στην ατμόσφαιρα σε μικρότερα κομμάτια, αρκετά μεγάλα για να προκαλέσουν κατακλυσμικές καταστροφές. Εναλλακτικά, μπορεί να υπήρξαν εξ αρχής δύο ξεχωριστοί αστεροειδείς - ή και περισσότεροι που δεν έχουν ακόμη βρεθεί οι κρατήρες τους- οι οποίοι έπεσαν σε κοντινό χρονικό διάστημα ο ένας από τον άλλο.
Κλείσιμο
Η σεισμική ανάλυση και η κατοπινή μοντελοποίηση οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο αστεροειδής είχε διάμετρο περίπου 400 μέτρων και θα έπεσε -με δύναμη ισοδύναμη έκρηξης 5.000 μεγατόνων ΤΝΤ- σε θάλασσα που θα είχε βάθος 800 μέτρων, προκαλώντας διαδοχικά τεράστια τσουνάμι ύψους έως ενός χιλιομέτρου, σεισμό μεγέθους 6,5 έως 7 βαθμών και πιθανώς απελευθερώνοντας σημαντικές ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου από εναποθέσεις άνθρακα στον βυθό.
Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
