Τι τρέχει με τον Πούτιν - Πόσο κοντά είναι η αρχή του τέλους

Τι τρέχει με τον Πούτιν - Πόσο κοντά είναι η αρχή του τέλους

Ο ρωσικός στρατός μετράει 50.000 νεκρούς, ενώ στρατολογεί μισθοφόρους και καταδίκους - Χάνει εδάφη και ηθικό από τις 11 Σεπτεμβρίου που ξεκίνησε η ουκρανική αντεπίθεση - Εξανεμίζεται το πλεόνασμα από το αέριο - Αποστάσεις κρατούν Κινέζοι και Ινδοί 

Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
putin_war2
Κρυμμένη πίσω από ένα άρμα μάχης στο Χάρκοβο, η Ιστορία γελά ειρωνικά, καθώς ο συμβολισμός της 11ης Σεπτεμβρίου ως της «ημέρας που άλλαξε τον κόσμο» για τη διεθνή ασφάλεια μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της Αλ Κάιντα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης απέκτησε εν μέρει -21 χρόνια μετά- ηθικό αντιστάθμισμα, αυτό της τακτικής υποχώρησης των ρωσικών δυνάμεων στο μέτωπο της Ουκρανίας ανήμερα την 11η Σεπτεμβρίου του 2022, σηματοδοτώντας την πρώτη επιμέρους νίκη του Κιέβου έναντι του αναθεωρητισμού της Μόσχας.

Εκτοτε, πληθαίνουν οι εκτιμήσεις στη Δύση ότι η ουκρανική αντεπίθεση -που προετοιμάστηκε προσεκτικά από τους Αμερικανούς στρατιωτικούς συμβούλους- θα μπορούσε να είναι το σημείο καμπής στον πόλεμο που ξεκίνησε ο Πούτιν, όπως ήταν η νίκη των αμερικανικών δυνάμεων στο Μίντγουεϊ, το 1942, που ψαλίδισε τις φιλοδοξίες των Ιαπώνων: Η μαζική χρήση Δυτικών όπλων από τον ουκρανικό στρατό κατέδειξε τις αδυναμίες των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων. Οπως αποδείχθηκε, είναι 15 χρόνια πίσω στη στρατιωτική τεχνολογία, όπως και στην έλλειψη ηθικού και ηγεσίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Πούτιν αναγκάστηκε να μιλήσει δημοσίως για τις «ανησυχίες» της Κίνας για τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία - κάτι που δείχνει ότι το μέτωπο Μόσχας και Πεκίνου δεν είναι αρραγές. Ο πολέμαρχος του Πούτιν, Ραμζάν Καντίροφ, χτυπάει το καμπανάκι για τις ρωσικές αδυναμίες, ενώ η Ρωσική Δούμα ετοιμάζεται να καλέσει σε απολογία τον υπουργό Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού για την υποχώρηση στο Χάρκοβο, σε μία ατμόσφαιρα που δηλητηριάζεται από τους «μυστηριώδεις» θανάτους ολιγαρχών, φίλων και συνεργατών του προέδρου της Ρωσίας, ο οποίος μετά τα αρχικά κέρδη από το πετρέλαιο και το αέριο μετρά τεράστιες οικονομικές απώλειες τον τελευταίο μήνα.

Επιστροφή στο Χάρκοβο

Στη συμπλήρωση 200 ημερών από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι ρωσικές δυνάμεις υποχώρησαν από την Περιφέρεια του Χάρκοβο στον Βορρά, ενώ ο ουκρανικός στρατός ανακατέλαβε 6.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, βασικούς κόμβους επιμελητείας και σιδηροδρομικών μεταφορών στα βορειοανατολικά της χώρας.

Κλείσιμο
Η «ταπεινωτική» αυτή εξέλιξη, όπως την εξέλαβαν στρατιωτικοί αναλυτές και κρατικά μέσα στη Ρωσία, δεν συνεπάγεται αυτόματα το τέλος του πολέμου υπέρ της Ουκρανίας, αφού οι ρωσικές δυνάμεις αντεπιτέθηκαν με εκτεταμένους βομβαρδισμούς, πλήττοντας κρίσιμες, μη στρατιωτικές υποδομές, ώστε να μεγιστοποιήσουν τις υλικές απώλειες, αφήνοντας παράλληλα τους κατοίκους της χώρας χωρίς ρεύμα, νερό και θέρμανση. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η αντεπίθεση αντιπροσωπεύει ένα «σοβαρό πλήγμα», κατά το CNN, απέναντι στην «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Μόσχας, εξέλιξη η οποία απομειώνει διεθνώς όχι μόνο τις πολεμικές της ικανότητες, αλλά τη συνολική, παγκόσμια ισχύ της.

Με αναπτερωμένο το ηθικό, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι εξέφρασε την επιθυμία του για τη λήξη του πολέμου τα προσεχή Χριστούγεννα. Μέχρι τότε, ωστόσο, θα χρειαστούν περισσότερα Δυτικά όπλα και πολλή προσπάθεια, ώστε οι δυνάμεις της χώρας του να διατηρήσουν τα εδάφη που επανακατέκτησαν, αλλά και να απελευθερώσουν «όλη την Ουκρανία», της Κριμαίας συμπεριλαμβανομένης. Για το Foreign Policy, «μια οριστική νίκη για το Κίεβο φαίνεται πλέον εφικτή», αλλά με πολλούς αστερίσκους, ακόμη και αν οι ουκρανικές δυνάμεις επέδειξαν άψογο επαγγελματισμό τους τελευταίους δύο μήνες, προκειμένου να μη διαρρεύσει η επικείμενη αντεπίθεση.

Το αρχικό σοκ των ρωσικών στρατευμάτων διαδέχτηκε η φυγή προς τα πίσω και το... άγνωστο, με τον ρωσικό Τύπο να ζητά τώρα επιτακτικά «ανασύνταξη», προκειμένου να μην παγιωθεί το ουκρανικό προβάδισμα. Παρότι το Κρεμλίνο στέκεται φειδωλό στην εξέλιξη της 11ης Σεπτεμβρίου, οι συνολικά 80.000 μέχρι τώρα απώλειες (νεκροί, τραυματίες, αιχμάλωτοι) σε ανθρώπινο δυναμικό (με τους Ρώσους να έχουν πάψει να δημοσιοποιούν τα θύματά τους από τα τέλη Μαρτίου), εκτιμάται ότι συνέβαλαν καθοριστικά στον περιορισμό των ρωσικών δυνάμεων στο πλαίσιο μιας «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», χωρίς δηλαδή να έχει κινητοποιηθεί μεγάλος αριθμός στρατιωτών και υλικοτεχνικού εξοπλισμού, για να υποστηρίξει το εγχείρημα κατάληψης του Ντονμπάς, σύμφωνα με τον αρχικό και διακηρυγμένο στόχο του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Με δεδομένο ότι οι Ρώσοι είχαν χάσει μόλις 14.500 στρατιώτες κατά την πολυετή παραμονή τους στο Αφγανιστάν, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει απότομα στο πεδίο της εσωτερικής νομιμοποίησης της ρωσικής επιχείρησης, με τον Ρώσο Πρόεδρο να πιέζεται για πρώτη φορά τόσο έντονα από ετερόκλητες δυνάμεις στη χώρα του.
Russia---Ukraine-war
Οι Ουκρανοί επελαύνουν με το σήμα της νίκης, ενώ ο Πούτιν μοιάζει όλο και πιο πολύ απομονωμένος

Οι «ιαχές» του Καντίροφ

Οι ρωσικές επιχειρησιακές αστοχίες στο θέατρο του πολέμου της Ουκρανίας συμπυκνώνονται στο «σήμα κινδύνου» που εξέπεμψε δις ο Ραμζάν Καντίροφ, πρωτοπαλίκαρο του Πούτιν, που έσπευσε προς βοήθεια του τελευταίου από τις πρώτες ημέρες της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Μόσχας στην Ουκρανία. Με τις πολεμικές συρράξεις να συνθέτουν τη δεύτερη φύση του, ο «Ηρωας της Ρωσικής Ομοσπονδίας» προειδοποίησε πως αν «δεν γίνουν αλλαγές στη στρατηγική, θα αναγκαστώ να μιλήσω με την ηγεσία του υπουργείου Αμυνας και την ηγεσία της χώρας για να τους εξηγήσω την πραγματική κατάσταση στο πεδίο».

«Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση. Είναι εντυπωσιακό, θα έλεγα», πρόσθεσε ο ηγέτης της Ρωσικής Δημοκρατίας της Τσετσενίας, για να επανέλθει στα τέλη της εβδομάδας με νέο μήνυμά του στο Telegram, καλώντας τις ρωσικές περιοχές σε... αυτοργάνωση, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην πίεση της ουκρανικής αντεπίθεσης.

Οι Αμερικανοί σύμβουλοι

Η έκβαση της ουκρανικής εφόδου δεν ήταν διόλου αυτονόητη αρχικά. Επεξεργαζόμενοι επί μήνες σχέδια για ένα «εντυπωσιακό χτύπημα» σε συνεργασία με Αμερικανούς αξιωματούχους και στελέχη των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, οι Ουκρανοί στρατηγοί δίσταζαν, σύμφωνα με τους «New York Times», να προχωρήσουν σε μια εκτεταμένη επιχείρηση, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας εκατόμβης νεκρών. Το κεφάλαιο εμπιστοσύνης, ωστόσο, μεταξύ των δύο πλευρών αποκατέστησαν, κατά το δημοσίευμα, ο Τζέικ Σάλιβαν, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ και ο Αντρι Γέρμακ, κορυφαίος σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, συντονίζοντας τις ενέργειες μεταξύ των δύο μερών, ενώ νευραλγικό ρόλο διαδραμάτισε και ο Αμερικανός στρατιωτικός ακόλουθος ταξίαρχος Γκάρικ Χάρμον, πραγματοποιώντας καθημερινές συναντήσεις με τους ανώτατους αξιωματικούς της Ουκρανίας, προκειμένου η αντεπίθεση να λάβει χώρα, «πριν το πρώτο χιόνι».

Από τα μοντέλα που προτάθηκαν από τις ΗΠΑ προς την Ουκρανία, η στρατιωτική ηγεσία του Κιέβου επέλεξε τελικά να επικεντρωθεί στα βορειοανατολικά, καθώς από τη συλλογή και επεξεργασία των πληροφοριών, με τις οποίες οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ τροφοδοτούσαν όλο τον Αύγουστο το Κίεβο, προέκυπταν σειρά από αδυναμίες στις ρωσικές γραμμές, όπως η ακαμψία της Μόσχας να μετακινήσει γρήγορα στρατεύματα προς τη βορειοανατολική Ουκρανία, ακόμη και αν η αντεπίθεση γινόταν αντιληπτή.

Οι «χρυσές» πληροφορίες

Η βαθιά ύπνωση, ωστόσο, του Ρωσικού Στρατού εν μέσω θέρους ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα της υπερεκτίμησης των ικανοτήτων του από το Κρεμλίνο. «Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει σίγουρα τη θέληση να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο, αλλά λειτουργούσε σε μεγάλο βαθμό με την ψευδαίσθηση ότι ο Ρωσικός Στρατός τελικά θα κέρδιζε», εξήγησε ο Μάικλ Κόφμαν, διευθυντής Ρωσικών Σπουδών στο Κέντρο Ναυτικών Αναλύσεων CNA στην «Washington Post», τη στιγμή που Αμερικανοί, Βρετανοί και Ουκρανοί δούλευαν πάνω στις λεπτομέρειες την αντεπίθεση, επιλέγοντας τελικά δύο επιμέρους ταυτόχρονα μέτωπα: τη Χερσώνα και το Χάρκοβο. Η αυτοπεποίθηση που εξέπεμπε το Κρεμλίνο ως προς τις δυνατότητες του Ρωσικού Στρατού εδράστηκε στο μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα που ο Πούτιν δρομολόγησε από το 2018, ενσωματώνοντας και τις νέες τεχνολογίες.

Ωστόσο, σύμφωνα με άρθρο του πρώην ανώτατου συμμαχικού διοικητή στο ΝΑΤΟ Τζέιμς Σταυρίδης, που δημοσιεύτηκε στο «Time», το πιο σημαντικό στοιχείο της Δυτικής στήριξης στο ουκρανικό μέτωπο αποδείχθηκε η «παροχή εξαιρετικών πληροφοριών» από τις ΗΠΑ προς το Κίεβο. Το πλέγμα πληροφοριών που οι Αμερικανοί διοχέτευαν διαρκώς προς την ουκρανική πλευρά περιείχε: μακροχρόνιες εκτιμήσεις για τις ρωσικές θέσεις, τους ευάλωτους υλικοτεχνικούς κόμβους, τις κινήσεις στρατευμάτων και τεθωρακισμένων, τις θαλάσσιες διαθέσεις του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας και μια γενικότερη εκτίμηση των ρωσικών προθέσεων. Κοινώς, οι ρωσικές δυνάμεις ήταν απόλυτα προβλέψιμες για τους Ουκρανούς στρατηγούς σε συνδυασμό με τις διαχρονικά «πεινασμένες», με βάση την εμπειρία του κ. Σταυρίδη, ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις, που επιδιώκουν εις βάθος στρατιωτική εκπαίδευση.

Σημαντική υπήρξε ακόμη η συμβολή στην επιτυχία της επιχείρησης του συστήματος πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS), το οποίο αφενός μπερδεύει τις ρωσικές άμυνες και αφετέρου επιτυγχάνει την ακριβή καταστροφή κρίσιμων ρωσικών υλικοτεχνικών υποδομών, αναιρώντας έτσι το πλεονέκτημα που έχει η Μόσχα στα συμβατικά πυροβόλα. Πάντως, «είναι δίκαιο να εκτιμήσουμε ότι η Ρωσία αιφνιδιάστηκε με ελάχιστα αποθέματα, τοπικά διαθέσιμα», τόνισε ο Μάικλ Κόφμαν, ειδικός στον Ρωσικό Στρατό στη δεξαμενή σκέψης CNA, κάνοντας λόγο, σε κάθε περίπτωση, για μια «πολύ σημαντική νίκη για την Ουκρανία».

Η απόσταση από τη νίκη

Παρά το εντυπωσιακό «χτύπημα», η ουκρανική πλευρά παραμένει αισιόδοξη μεν, αλλά συγκρατημένη, καθώς «δεν διαφαίνεται κατάπαυση του πυρός» στον ορίζοντα, όπως ξεκαθάρισε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στα μέσα της εβδομάδας, εκτιμώντας αντίθετα ότι «είμαστε πολύ μακριά από το τέλος του πολέμου», μετά από μια κλήση του στον Ρώσο πρόεδρο. Ο τελευταίος έσπευσε να δηλώσει πως η Ρωσία «δεν έχει χάσει, ούτε θα χάσει τίποτα» στον πόλεμο, ενώ η ουκρανική αντεπίθεση βρισκόταν σε εξέλιξη. Επίσης, φέρεται να επιμένει ακλόνητα στην ίδια στρατηγική, κατά τον Γερμανό καγκελάριο Ολαφ Σολτς, παρά τις πρώτες, ορατές πλέον παρενέργειες από τις τελευταίες, εξαιρετικές επιδόσεις της Ουκρανίας.

Αντίθετα, «ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν θεωρεί τον πόλεμο λάθος και, δυστυχώς, δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποια μεγαλύτερη συνειδητοποίηση ότι ήταν λάθος να ξεκινήσει αυτός ο πόλεμος. Επιπλέον, δεν υπάρχει κάτι που να υποδηλώνει ότι σχηματίζεται μια άλλη άποψη», μετέφερε δημόσια ο Σολτς, στον απόηχο της συνομιλίας του με τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου.

Την προσήλωση του Κρεμλίνου στη λογική της «απελευθέρωσης» της Ουκρανίας, με επίκεντρο την περιοχή του Ντονμπάς επιβεβαίωσε και ο πρώην πρωθυπουργός και αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, δηλώνοντας λίγα 24ωρα μετά την ουκρανική αντεπίθεση ότι ο πόλεμος δεν θα τελειώσει χωρίς την «ολική συνθηκολόγηση» του Κιέβου.

Στο ενδιάμεσο, ωστόσο, το Κρεμλίνο καλείται να διαχειριστεί τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που πυροδότησε η επιτυχημένη ουκρανική αντεπίθεση, από την αναζήτηση μισθοφόρων για τα πεδία της μάχης (με τη Wagner να στρατολογεί πλέον Ρώσους κατάδικους ελλείψει ανδρών), την ανάγκη για ταχεία ανασύνταξη των μονάδων στην ουκρανική ενδοχώρα, τη σωματική εξάντληση και την ψυχολογική κόπωση των στρατευμάτων που επιχειρούν, την πρωτοφανή κριτική των στρατιωτικών αναλυτών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα ερωτηματικά της ρωσικής Βουλής, τις Δυτικές κυρώσεις που αρχίζουν να επιβαρύνουν τη ρωσική οικονομία, τις ελλείψεις σε μικροτσίπ και στην τεχνολογία ημιαγωγών δυσχεραίνοντας την αναπλήρωση των όπλων που εξαντλήθηκαν στις συγκρούσεις και κυρίως τον «πάγο» του Πεκίνου, το οποίο μοιάζει εντελώς αιφνιδιασμένο από τη ρωσική αποτυχία στο Χάρκοβο.

Στην πλευρά της Δύσης, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ χαρακτήρισε τα κέρδη της Ουκρανίας ως «εξαιρετικά ενθαρρυντικά», μολονότι κορυφαίοι Δυτικοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι ο δρόμος για την τελική επικράτηση της Ουκρανίας είναι ακόμη μακρύς. Ο επικεφαλής του State Department Αντονι Μπλίνκεν παρατήρησε ότι η Ουκρανία έχει κάνει σημαντική πρόοδο, ανακοινώνοντας στα τέλη της εβδομάδας πρόσθετη στρατιωτική βοήθεια ύψους 600 εκατ. δολαρίων για τη χώρα, η οποία, όπως είπε, συνεχίζει «την επιτυχημένη αντεπίθεσή της ενάντια στη ρωσική εισβολή».

Εμφανώς επιφυλακτική η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας Κριστίνε Λάμπρεχτ ανέφερε ότι «είναι πολύ νωρίς για να πούμε εάν οι σημαντικές εδαφικές πρόοδοι της Ουκρανίας τις τελευταίες ημέρες σηματοδοτούν σημείο καμπής στον πόλεμο που προκλήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στη γειτονική χώρα».

«Πάγος» Πεκίνου

Στο ίδιο πνεύμα, ο υφυπουργός Αμυνας του Πενταγώνου για θέματα Πολιτικής Κόλιν Καλ δήλωσε ότι «είναι νωρίς. Νομίζω ότι οι Ουκρανοί σημειώνουν αργή αλλά ουσιαστική πρόοδο. Και θα δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα». Ο ίδιος ωστόσο δεν παρέλειψε και να στείλει πολλαπλά μηνύματα προς την Κίνα: «Ελπίζω ότι θα έχουν πάρει κάποια μαθήματα από την εμπειρία της Ρωσίας». Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «δεν νομίζω ότι η Κίνα θέλει να βάλει τον εαυτό της σε μια θέση παρόμοια με την οποία βρίσκεται σήμερα η Ρωσία, η οποία εισβάλλει σε έναν δημοκρατικό γείτονα - αφού νομίζω ότι θα προκαλούσε τεράστια παγκόσμια συμπάθεια» για τον αμυνόμενο. Η γλώσσα του σώματος, άλλωστε, κατά τη συνάντηση του προέδρου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Σι Τζινπίνγκ με τον Ρώσο ομόλογό του στο Ουζμπεκιστάν, στην πρώτη τους προσωπική συνάντηση μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπήρξε δηλωτική της αμηχανίας που σκόρπισε στο Πεκίνο η πρόσφατη, τακτική ήττα της Μόσχας.

Παρότι η φωτογραφία των δύο ηγετών σηματοδοτεί, κατά το Axios, «μια επίδειξη διπλωματικής υποστήριξης προς τον Ρώσο πρόεδρο» από το Πεκίνο, ο Πούτιν, ωστόσο, αναγνώρισε ότι η Κίνα μπορεί να έχει «απορίες και ανησυχίες» για τον πόλεμο, όταν η σινορωσική συνεργασία απέβλεπε στην ανάδυση μιας νέας τάξης πραγμάτων, υπερβαίνοντας και επιχειρησιακά τους σημερινούς συσχετισμούς ισχύος. Η αποστροφή, μάλιστα, του Ρώσου προέδρου ότι «εκτιμούμε ιδιαίτερα την ισορροπημένη θέση των Κινέζων φίλων μας σε σχέση με την ουκρανική κρίση», σύμφωνα με τους «New York Times», μάλλον εξέφρασε συγκεκαλυμμένα τη διάσταση των απόψεων των δύο χωρών για τις τελευταίες επιχειρήσεις στην Ουκρανία, την ώρα που η Κίνα εμφανίστηκε «έτοιμη να συνεργαστεί με τη Ρωσία για να παράσχει ισχυρή υποστήριξη η μία στην άλλη σε θέματα που αφορούν τα αντίστοιχα βασικά τους συμφέροντα» και μόνο, σύμφωνα με τους «Times», ενώ μια πιθανή ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία θα ωθήσει, κατά το CNN, την Κίνα σε ολική στροφή προς τη Δύση, κοιτώντας το εθνικό της συμφέρον.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι είπε στον Πούτιν ότι «δεν είναι ώρα για πολέμους», φέρνοντας σε άμυνα τον πρόεδρο της Ρωσίας που κατέφυγε στο γνωστό πλέον τσιτάτο ότι «η χώρα μου θέλει να σταματήσει ο πόλεμος όσο πιο γρήγορα γίνεται, αλλά οι Ουκρανοί ακολουθούν παρελκυστικές τακτικές».

Μόνος σύμμαχός του απέμεινε η -κατά τα άλλα, μέλος του ΝΑΤΟ- Τουρκία, με τον Πούτιν να αναγγέλει ότι πήρε πράσινο φως απο τον Ερντογάν για εξαγωγές ρωσικών προϊόντων μέσω των γειτόνων μας.

Ο ενεργειακός εκβιασμός

Τον κινεζικό προβληματισμό απέναντι στις αντοχές της Ρωσίας εντείνει και η εύθραυστη οικονομική κατάστασή της, πολύ περισσότερο όταν η Μόσχα κινδυνεύει με μία ακόμη ήττα, αυτή τη φορά στον ενεργειακό πόλεμο που έχει εξαπολύσει προς την Ευρώπη.

Η μείωση κατά 40% της φετινής συνολικής προμήθειας φυσικού αερίου στην Ευρώπη σε σχέση με το 2021, συνιστά, κατά το Altantic Council, τη βασική παράμετρο της συρρίκνωσης των ρωσικών εσόδων, επιφέροντας στη Μόσχα το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, δηλαδή τον ενεργειακό και οικονομικό «στραγγαλισμό» της Δύσης.

Ακόμη και αν οι τιμές του φυσικού αερίου παραμένουν ασταθείς και υψηλές, εκτιμάται ότι το επόμενο διάστημα θα διαφανούν τάσεις σταθεροποίησης, καθώς η βιομηχανική ζήτηση έχει μειωθεί σχεδόν 22% σε σχέση με τον μέσο όρο της πενταετίας, απαντώντας στη στενότητα της προσφοράς. Επιπλέον, όσες παραγγελίες κι αν λαμβάνει η Μόσχα από την Κίνα και την Ινδία δεν μπορούν να ισοφαρίσουν, σύμφωνα με την «Corriere Della Sera», τα επίπεδα της ευρωπαϊκής κατανάλωσης, στερώντας από τα ρωσικά ταμεία μυθώδη έσοδα.

Τα πρώτα σημάδια πίεσης στη ρωσική οικονομία έχουν γίνει πλέον αντιληπτά, καθώς το δημοσιονομικό πλεόνασμα 23 δισ. δολαρίων στα τέλη Ιουνίου εξανεμίστηκε μέσα στο καλοκαίρι, καθώς ανήλθε στα τέλη Αυγούστου στα 2,3 δισ. δολάρια, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου προς το Κρεμλίνο.

Τα ρωσικά ταμεία αδειάζει μέρα με τη μέρα και η μείωση κατά 25% της τιμής του πετρελαίου, τη στιγμή που οι παραδόσεις φυσικού αερίου έχουν περικοπεί κατά 49% από την αρχή του έτους, κλονίζοντας τον ρωσικό προϋπολογισμό.

Αντιστρόφως ανάλογα, οι δημόσιες δαπάνες έχουν εκτιναχθεί, τόσο για τις στρατιωτικές ανάγκες όσο και για προστατευτικά μέτρα απέναντι στις Δυτικές κυρώσεις, εκτροχιάζοντας τη ρωσική δημοσιονομική ισορροπία.

Στον χορό των επιπτώσεων, το τέμπο των αντιδράσεων προς το Κρεμλίνο δίνουν τις τελευταίες ώρες εθνικιστικές ομάδες, στρατιωτικοί αναλυτές και τηλεπαρουσιαστές, ζητώντας από τον Ρώσο πρόεδρο να κλιμακώσει τα χτυπήματα εναντίον της Ουκρανίας, με τον στρατιωτικό ειδικό Ιγκόρ Κοροττσένκο να προπαγανδίζει από τη συχνότητα της κρατικής τηλεόρασης ότι «μέχρι τον Δεκέμβριο, 20 εκατομμύρια κάτοικοι της Ουκρανίας θα πρέπει να καταφύγουν στη Δύση, στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτός είναι ο στόχος μας και το καθήκον που πρέπει να εκπληρώσουμε».

«Η ιδέα ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε μια νίκη με λίγο αίμα ή μία μαζική απεργία ανήκει πλέον στο παρελθόν», επεσήμανε επικριτικά από την ίδια συχνότητα ο αντιπρόεδρος Επιτροπής της Κρατικής Δούμας Κονσταντίν Ζατούλιν, καθώς η Δούμα καλεί για πρώτη φορά στα χρονικά σε απολογία τον υπουργό Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, προκειμένου να του θέσει ερωτήσεις σε κλειστή συνεδρίαση, σταχυολογώντας για τον ίδιο σκοπό τα καυστικά σχόλια στα τηλεοπτικά πάνελ, εν όψει της «ακρόασης» του υπουργού.

«Κωφός και απομονωμένος» από τα βέλη της κριτικής, για την «Washington Post», ο Πούτιν διαθέτει ακόμη την κρίσιμη εκείνη μάζα για να αντεπιτεθεί, όπως υποστηρίζει το CNN, δηλαδή «τεράστια δύναμη πυρός», ικανό ανθρώπινο δυναμικό και αναβαθμισμένο εξοπλισμό στην Ουκρανία, παρά τα προβλήματα ανεφοδιασμού, επιμελητείας και αποτελεσματικής διοίκησης.
Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η επόμενη κίνησή του να υπερβεί την ουκρανική αντεπίθεση σε εντυπώσεις, με τη δεξαμενή σκέψης Atlantic Council να μεταφράζει μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του πρώην Ρώσου πρωθυπουργού Ντμίτρι Μεντβέντεφ ως δηλωτική ενός μελλοντικού αντιπερισπασμού, με τη Μόσχα να εισβάλει πιθανά στο βόρειο Καζακστάν, το οποίο δεν έχει συγχωρήσει για την απουσία έμπρακτης υποστήριξής του στο μέτωπο της Ουκρανίας.

Ειδήσεις σήμερα:

Ο ράπερ Lil Nas X κέρασε πίτσα «ομοφοβικούς» διαδηλωτές έξω από τη συναυλία του - Δείτε βίντεο

Δένδιας: Ικανοποίηση της Ελλάδας για την άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία

GNTM 5: Η 47χρονη που έκανε την Καγιά να κλαίει και η 79χρονη που εντυπωσίασε - Δείτε βίντεο
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης