Ουκρανία: Απελπισμένη κίνηση Πούτιν το μπαράζ βομβαρδισμών - Πολιτική και όχι στρατηγική απόφαση
11.10.202209:26
Σειρήνες ξανά στο Κίεβο και άλλες πόλεις το πρωί της Τρίτης - Συνεδριάζουν οι G7 το μεσημέρι - Ανικανοποίητα τα ρωσικά «γεράκια»
Να αποκρυπτογραφήσουν την απόφαση του Βλαντιμίρ Πούτιν να «απαντήσει» στην έκρηξη της γέφυρας στην Κριμαία με μπαράζ βομβαρδισμών σε αρκετές πόλεις της Ουκρανίας την Δευτέρα, ανάμεσά τους και το Κίεβο, με τον αριθμό των θυμάτων να ανέρχεται πλέον στα 19, επιχειρούν διεθνή μέσα ενημέρωσης, καθώς το πρωί της Τρίτης οι σειρήνες της αεράμυνας ήχησαν ξανά στην ουκρανική πρωτεύουσα και άλλες πόλεις ενώ το μεσημέρι αναμένεται η συνέδριαση των G7 στην οποία θα παρέμβει και ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι.
Δείτε χάρτη με τις πόλεις στις οποίες ήχησαν οι σειρήνες στην Ουκρανία το πρωί της Τρίτης
Όσο πιο έντονο το χρώμα τόσο μεγαλύτερη διάρκεια είχε η ενεργοποίηση των σειρήνων αεράμυνας σε πόλεις της Ουκρανίας
Τα ξημερώματα της Τρίτης σημειώθηκαν, δε, χτυπήματα στην πόλη Ζαπορίζια με την αναπληρώτρια υπουργό Εξωτερικών, Εμινέ Ντζέπαρ, να δηλώνει ότι οι Ρώσοι εκτόξευσαν τουλάχιστον 15 πυραύλους «στοχεύοντας σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, ένα νοσοκομείο και κατοικίες».
Την ίδια ώρα δεν έχουν τέλος οι σοκαριστικές εικόνες από την ρωσική επίθεση με μπαράζ πυραύλων σε πόλεις της Ουκρανίας την Δευτέρα. Σε βίντεο από την πόλη Ντνίπρο, η οποία θρηνεί τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων από την επίθεση της Δευτέρας, έχει καταγραφεί η στιγμή της έκρηξης πυραύλου στο κέντρο της πόλης. Κάμερα σε όχημα έχει καταγράψει την πύρινη σφαίρα που προκάλεσε η έκρηξη με τον ήχο και την εικόνα να κόβουν την ανάσα.
Κοινό πνεύμα των αναλύσεων σε Guardian και BBC ότι επρόκειτο για μια «απελπισμένη» κίνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν, η οποία είχε περισσότερο πολιτική και όχι στρατιωτική αξία με στόχο να χτυπήσει στο ηθικό του ουκρανικού στρατού.
Απελπισμένη κίνηση
«Τα θύματα ήταν απλοί Ουκρανοί: τόσο αυτοί που σκοτώθηκαν σε μια διασταύρωση στο Κίεβο κοντά σε μια παιδική χαρά όσο και αυτοί που έμειναν χωρίς φως, νερό και θέρμανση σε αρκετές πόλεις. Αλλά το μπαράζ των χτυπημάτων της Δευτέρας ήταν μια απελπισμένη κίνηση του Πούτιν για να απαντήσει σε όσους ασκούν κριτική για τους στρατιωτικούς χειρισμούς μετά την έκρηξη στην Κριμαία» αναφέρει ο Guardian.
«Αυτό που έκανε ήταν μια ασήμαντη εκδίκηση. Μια προσωπική εκδίκηση» πρόσθεσε ο αναλυτής του Carnegie Endowment for International Peace, Αντρέι Κολεσνίκοφ.
Ενδεικτική η αντίδραση του στενού του συμμάχου, του Τσετσένου Ραμζάν Καντίροφ, ο οποίος δήλωσε «σε είχαμε προειδοποιήσει Ζελένσκι ότι η Ρωσία δεν έχει ξεκινήσει τη σοβαρή απάντησή της. Τώρα είμαι 100% ικανοποιημένος με το πώς εξελίσσεται ο πόλεμος».
«Δεν είμαι έκπληκτος με ό,τι συνέβη στο Κίεβο. Ο Σουροβίκιν (σ.σ. ο νέος διοικητής των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία) είναι ανελέητος και δεν δίνει καμία αξία στην ανθρώπινη ζωή. Φοβάμαι ότι τα χέρια του θα καλυφθούν με το ουκρανικό αίμα» δήλωσε στον Guardian πρώην αξιωματούχος του βρετανικού υπουργείου Άμυνας.
Η φράση, ωστόσο, του Πούτιν ότι τέτοιες επιθέσεις όπως αυτή της Δευτέρας θα αποτελέσουν εφεδρεία σε περίπτωση χτυπημάτων σε ρωσικό έδαφος φαίνεται ότι διατήρησε την οργή των «γερακιών» στη Μόσχα όπως ο στρατιωτικός συντάκτης της φιλικής προς το Κρεμλίνο Komsomolskaya Pravda, Αλεξάντερ Κοτς. «Πρέπει να ελπίζουμε ότι αυτή δεν είναι μια εκδίκηση "μια κι έξω" αλλά ένα νέος τρόπος διεξαγωγής του πολέμου» έγραψε ο Ρώσος δημοσιογράφος.
Πολιτικοί αναλυτές στη Ρωσία υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι τα ωφέλη από το χτύπημα της Δευτέρας μπορεί να έχουν «μικρή διάρκεια ζωής». «Η ρωσική κοινή γνώμη θέλει μαζικά χτυπήματα και μια ολική καταστροφή των δομών που χρησιμοποιούνται από τον ουκρανικό στρατό» δήλωσε ο πρώην σύμβουλος του Κρεμλίνου, Σεργκέι Μακρόφ.
Πολιτική και όχι στρατιωτική κίνήση
Ως μια κυνική απάντηση του Κρεμλίνου στον βομβαρδισμό της γέφυρας Κερτς στην Κριμαία χαρακτήρισε ο στρατιωτικός αναλυτής του Guardian, Νταν Σάμπα, το χτύπημα της Δευτέρας.
Αν και η μαζική πυραυλική επίθεση, όπως γράφει, έφερε στο προσκήνιο τόσο μαζικό φόβο όσος δεν είχε προκληθεί μετά τις πρώτες έξι εβδομάδες του πολέμου στην Ουκρανία, εντούτοις σημειώνει ότι «τίποτα από ό,τι χτυπήθηκε δεν έχει κάποια ιδιαίτερη στρατιωτική σημασία και η κυνική απόφαση να στοχοποιηθούν το Κίεβο και άλλα κέντρα πόλεων ήταν καθαρά πολιτική ανεξαρτήτως των ισχυρισμών Πούτιν».
Στόχος των χτυπημάτων, σύμφωνα με τον βρετανό αναλυτή, ήταν να προκαλέσουν φόβο στην ουκρανική ηγεσία και στους απλούς Ουκρανούς με την ελπίδα ότι το Κίεβο τελικά θα υποχρεωθεί να διαπραγματευτεί με την Ρωσία παρά το γεγονός ότι αυτή έχει καταλάβει περισσότερο από το 1/6 της ουκρανικής επικράτειας.
Το ερώτημα είναι, όπως αναφέρει, αν οι επιθέσεις αυτές σε πόλεις θα συνεχιστούν θυμίζοντας ότι στις αρχές Σεπτεμβρίου είχε γίνει στόχος με τον ίδιο τρόπο το Χάρκοβο μετά τις αλλεπάλληλες νίκες των Ουκρανών κοντά στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας. «Η ένταση, ωστόσο, αυτών των επιθέσεων υποχώρησε και δεν είχαν επίπτωση στο πεδίο της μάχης» προσθέτει ο ίδιος.
Εξάλλου πολλοί αμφιβάλλουν αν η Ρωσία μπορεί να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς δεδομένων των πυρομαχικών που έχει ήδη χρησιμοποιήσει αλλά και υπό το βάρος της διεθνούς καταδίκης τέτοιων χτυπημάτων.
«Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η Μόσχα προσπαθεί να προσελκύσει την Λευκορωσία στον πόλεμο στην Ουκρανία αν και ο στρατός του Λουκασένκο είναι μικρός με 11.700 οπλίτες και 6.150 στρατιώτες ειδικών δυνάμεων. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι όσο η Ρωσία χάνει έδαφος τόσο οι αποφάσεις του Πούτιν γίνονται πιο σατανικές»
O διπλός στόχος της Ρωσίας
Την ίδια ώρα στρατιωτικός αναλυτής του Economist είπε στο BBC ότι στόχος της επίθεσης της Δευτέρας ήταν να «τεντώσει» τον ουκρανικό στρατό και να πλήξει την ουκρανική οικονομία.
Όπως είπε ο Σασάνκ Τζόσι, με χτυπήματα σε κρίσιμες δομές η Ρωσία έστειλε μήνυμα ότι σχεδιάζει να κρατήσει «γονατισμένη» την ουκρανική οικονομία ανεξαρτήτως των εξελίξεων στο πεδίο των μαχών.
«Εκτιμώ ότι ο δεύτερος στόχος ήταν να τραβήξει ουκρανικές δυνάμεις στο εσωτερικό της Ουκρανίας. Αν δείτε την αναταραχή στις μεταφορές, στις δομές, στην ενέργεια, όλα αυτά θα κάνουν τον πόλεμο αυτό λίγο πιο δύσκολο για την Ουκρανία» εκτίμησε ο αναλυτής του Economist.