Οδοιπορικό από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι την Πέτρα - Δείτε φωτογραφίες

Η Ιορδανία, η χώρα των αντιθέσεων, της σύγχρονης πρωτεύουσας και της γης των Βεδουίνων δεν θεωρείται τυχαία το στολίδι της Ανατολής καθώς περιλαμβάνει από πανάρχαια μνημεία και θησαυρούς από την εποχή του Χαλκού και ελληνορωμαϊκές πόλεις όπως την Αντιόχεια έως την αχανή κατακόκκινη έρημο του Ουάντι Ραμ και τον Ιορδάνη ποταμό και από την εκπληκτική Πέτρα και τη Νεκρά Θάλασσα έως το όρος Νέμπο, απ’ όπου λέγεται πως ο Μωυσής αντίκρισε τη Γη της Επαγγελίας. Οποιο μέρος κι αν προτιμήσεις, ακριβώς σαν αυτό που βλέπεις στις ταινίες και διαβάζεις στα βιβλία, δεν υπάρχει περίπτωση να μη ζήσεις το δικό σου παραμύθι στη χώρα που τα γέννησε.

Τα πρόσφατα νέα ότι το φαράγγι της Πέτρας πλημμύρισε από τα ορμητικά νερά και τις καταιγίδες που έπληξαν πρόσφατα τη χώρα, ίσως είναι μια μικρή υποσημείωση ότι η κλιματική αλλαγή πλήττει ανεπανόρθωτα ακόμα και αυτή την πανέμορφη περιοχή. Η πικρή εμπειρία στο παρελθόν από τις πλημμύρες ανάγκασε βέβαια τους Ιορδανούς να φτιάξουν ειδικά αντιπλημμυρικά έργα -μέχρι τον βαθμό που δεν θίγουν την ομορφιά του φυσικού τοπίου-, τα οποία ωστόσο είναι δύσκολο να συγκρατήσουν τους τόνους από νερό που καταλήγουν στο φαράγγι.

Το καλό είναι ότι στην περίπτωση της Ιορδανίας, που εκτός των άλλων περιβάλλεται από εμπόλεμες περιοχές με απανωτές πολιτικές κρίσεις, οι κάτοικοι έχουν σεβαστεί απόλυτα και προφυλάσσουν τις περίοπτες ομορφιές της, ενώ η φιλειρηνική της εικόνα -ίσως η μόνη αυτή τη στιγμή από τις πολύπαθες περιοχές της Ανατολής- έχει αποτελέσει κατ’ εξοχήν τουριστικό πόλο έλξης, όπου ο επισκέπτης δεν έχει την αίσθηση ούτε λεπτό ότι κινδυνεύει ή ότι δεν μπορεί να απολαύσει ανενόχλητος την εμπειρία ενός από τα επτά θαύματα του κόσμου, όπως είναι η Πέτρα.

Αρκεί να επισκεφθείς τη Λευκή Πόλη, όπως ονομάζεται το Αμάν, από το χρώμα που έχουν τα σπίτια της, η οποία ορίζεται με βάση τους κύκλους που διαμορφώνουν τις διαφορετικές περιοχές της, για να καταλάβεις τις αντιθέσεις που διέπουν ολόκληρη την Ιορδανία, καθώς συνδυάζει τον μοντέρνο χαρακτήρα μιας υπερσύγχρονης πρωτεύουσας με τους ουρανοξύστες και το οικονομικό κέντρο όπου στεγάζονται οι τράπεζες και τα (υπερ)πολυτελή ξενοδοχεία, με την παλιά πόλη με την παραδοσιακή ανοιχτή αγορά, τον ανατολίτικο χαρακτήρα και τους χωμάτινους δρόμους.

Η φωνή του μουεζίνη που με ξυπνάει το πρωί, μόλις στις 5.30, ίσως είναι ιδανική για να μπορέσω να χαρώ τα μοναδικά χρώματα της ανατολής του ηλίου που ξεπροβάλλει ανάμεσα από τους φοίνικες, τα εξωτικά δέντρα και τις πιπεριές (!) σε μια αμφιθεατρική πόλη που μοιάζει με ιστορικό παλίμψηστο. Στο Αμάν ζουν αρμονικά Αραβες ντόπιοι αλλά και πρόσφυγες από τη Συρία ή την Παλαιστίνη, ύστερα από τους απανωτούς πολέμους που μετέτρεψαν την πρωτεύουσα της Ιορδανίας σε απάνεμο καταφύγιο, Χριστιανοί αλλά και Σαουδάραβες κροίσοι, οι οποίοι το προτιμούν για διάφορες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Εξού και ότι στον δρόμο βλέπεις όλων των ειδών τις ενδυμασίες μαζί με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα απειράριθμα τζαμιά που δεν μοιάζουν ποτέ παράταιρα ή σε παραφωνία: ως εκ τούτου, με την ίδια άνεση μπορούμε το πρωί να πίνουμε τον παραδοσιακό μας καφέ με κάρδαμο σε ένα από τα υπαίθρια καφέ ή να απολαμβάνουμε τον ναργιλέ μας μαζί με τις υπόλοιπες νέες με τα έντονα μάτια που θυμίζουν φαγιούμ, ενώ το βράδυ να διασκεδάζουμε σε μοντέρνα κλαμπ με διάσημους djs που μένουν ανοιχτά μέχρι το πρωί.

Ο ξεναγός μας, ο Σελίμ, ένας από τους πολλούς φοιτητές από την Παλαιστίνη που σπούδασαν στα ελληνικά πανεπιστήμια και επέστρεψαν στη χώρα τους, που μιλάει άπταιστα ελληνικά, μας ξεναγεί στα διαφορετικά αξιοθέατα, εστιατόρια και μαγαζιά, στο ρωμαϊκό θέατρο αλλά και την περίφημη Ακρόπολη της Ιορδανίας με την εκπληκτική θέα. Στο πιο ψηλό σημείο του βράχου της δικής τους ρωμαϊκής Ακρόπολης δεσπόζει ο επιβλητικός ναός του Ηρακλή, που χτίστηκε επί εποχής Μάρκου Αυρηλίου για να δείξει τη ρώμη και την αντοχή του επιφανούς τελευταίου αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους ναούς της Ανατολής - το θραύσμα από δάχτυλο του κραταιού θεού δείχνει το τεράστιο μέγεθος που είχε το άγαλμα που κοσμούσε τον ναό.

Γενικότερα στην Ακρόπολη του Αμάν υπάρχουν ενδείξεις ότι η περιοχή κατοικούνταν ανελλιπώς από τη νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα, κάτι που αποδεικνύει το παλίμψηστο των διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών, αλλά και του χριστιανισμού, του ιουδαϊσμού και του ισλαμισμού που χαρακτηρίζει ιστορικά την Ιορδανία. Λίγο πιο κάτω, άλλωστε, μπορεί κανείς να βρει τους τόπους του Μωυσή, να ανακαλύψει τα πρώτα χειρόγραφα της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και τα πιο σπουδαία ευρήματα της Αντιόχειας της Ιορδανίας, όπως λεγόταν κάποτε η Γέρασα, της λεγόμενης «Πομπηίας της Ανατολής»

Γέρασα ή αλλιώς Αντιόχεια

Οι αντιθέσεις στην Ιορδανία δεν έχουν μόνο να κάνουν με τους διαφορετικούς πολιτισμούς που έζησαν και ζουν στην περιοχή, αλλά και με τις εναλλαγές του τοπίου: από τη Νεκρά Θάλασσα όπου μπορείς να χαρείς το σταθερά ζεστό κλίμα, να νιώσεις κυριολεκτικά ότι κάθεσαι στο νερό, λόγω της άνωσης που προκαλεί η υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, έως την πιο δροσερή Ακαμπα, όπου μπορείς να απολαύσεις τα τρομερά χρώματα του βυθού της Ερυθράς Θάλασσας, αφού φημίζεται ως ένα από τα πιο γνωστά μέρη για καταδύσεις στον κόσμο (σε αντίθεση με την Ερυθρά, η Νεκρά Θάλασσα δεν έχει καθόλου ζωή!).

Οι Ιορδανοί που δείχνουν να αγαπούν τον βασιλιά τους Αμπντάλα Β’, γιο του Χουσεΐν και της Βρετανίδας, δεύτερης συζύγου του, Μούνα Αλ Χουσεΐν, και τη βασίλισσά τους Ράνια, των οποίων φωτογραφίες φιλοξενούν σε όλα τα μαγαζιά τους, μας λένε ότι ο άναξ της Ιορδανίας χαίρεται συχνά τις καταδύσεις στο ειδικά διαμορφωμένο κέντρο στην Ακαμπα. Μαθαίνουμε, επίσης, ότι η κόρη του βασιλικού ζεύγους Αμπντάλα και Ράνιας, η όμορφη πριγκίπισσα Ιμάν Μπιντ Αμπντουλάχ είναι παντρεμένη με Ελληνα επιχειρηματία, τον Αλεξάντερ Θερμιώτη, οπότε με έναν τρόπο μας λένε ότι οι δύο λαοί έχουμε πια συγγένεια, εκτός από εξαιρετικές διπλωματικές σχέσεις.

Με έναν άλλο, όμως, πριγκιπικό απόγονο της οικογένειας Χουσεΐν, τον πρίγκιπα Μιράντ Ράαντ Ζέιντ Αλ Χουσεΐν είχε ανέβει στο Ολυμπο ο Ελληνας φωτογράφος Γιώργος Ζαρζώνης, με τον οποίο διασχίζουμε μαζί την Ιορδανία, μεταφέροντας, μάλιστα, πέτρες από τον τόπο όπου βαφτίστηκε ο Ιησούς, τις οποίες τοποθέτησαν στην κορυφή του βουνού όπου βρίσκεται το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Μαζί τους βρέθηκε και ο επιχειρηματίας Ράμζι Χούρι, ο οποίος έχει πολλούς φίλους στην Ελλάδα και στενή συνεργασία με τη χώρα μας.

Εν ολίγοις, όλοι οι Ιορδανοί που συναντάμε έχουν κάτι να μας πουν για την Ελλάδα: ξέρουν, άλλωστε, ότι είμαστε συχνοί επισκέπτες της - και ειδικά ένα μεγάλο κομμάτι του θρησκευτικού τουρισμού που επιθυμεί να δει τα μέρη όπου βαφτίστηκε ο Ιησούς, να επισκεφθεί το εκκλησάκι δίπλα στον Ιορδάνη ποταμό ή τη Μάνταμπα, με τα πρωτοχριστιανικά ψηφιδωτά.

Και πραγματικά μένουμε και εμείς εντυπωσιασμένοι όταν επισκεπτόμαστε τη Μάνταμπα και βλέπουμε τον πρώτο χριστιανικό χάρτη σε μορφή ψηφιδωτού που αποκαλύπτει όλη την ιστορία των Αγίων Τόπων - ένα καλά κρυμμένο μυστικό στο εσωτερικό της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, η οποία είναι επισκέψιμη από το κοινό. Πρόκειται για τον παλαιότερο σωζόμενο χάρτη των Αγίων Τόπων σε μορφή ψηφιδωτού, όπου ξεχωρίζουν τα μέρη από τα οποία πέρασε ο Ιησούς, αλλά και η Χρυσή Πύλη, ο Πύργος του Δαβίδ και η Cardo Maximus των Ρωμαίων που αργότερα θα συνδεθεί με την κεντρική οδό διέλευσης των Χριστιανών.

Αλλωστε, στην Ιορδανία ζουν ακόμα, όπως και στη Συρία, οι γνήσιοι απόγονοι της νεοβαβυλωνιακής αυτοκρατορίας, που μιλούν τα αραμαϊκά, τη γλώσσα που μιλούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί, η οποία παραμένει ζωντανή έως σήμερα. Η διδασκαλία της είχε απαγορευτεί τόσο στη Συρία όσο και στην Τουρκία, σε αντίθεση με την Ιορδανία όπου έγινε σεβαστή, όπως και οι Αραμαίοι νομάδες θεωρούνται εξίσου αποδεκτοί όσο και οι υπόλοιπες θρησκευτικές μειονότητες που ζουν στην περιοχή. Αυτό είναι, άλλωστε, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα μιας χώρας που δείχνει να συνεχίζει την παράδοση που χαρακτήριζε τη γη της Χαράν, τη Μεσοποταμία και τις πόλεις του Λεβάντε από την εποχή του Χαλκού έως την εποχή της κυριαρχίας του Ισλάμ: το ότι παραμένει ένα ανοιχτό χωνευτήρι πολιτισμών, γλωσσών και θρησκειών.

Δεν μπορείς, για παράδειγμα, όταν βρίσκεσαι σε αυτές τις πόλεις-στολίδια της φιλοσοφίας και της ρητορικής όπως η Αντιόχεια (που τόσο αγάπησε ο Καβάφης!), να μη σκεφτείς ότι δημιουργήθηκαν από την ανάμειξη των πολιτισμών «των Αργειών παλαιότητα, την Κρητικήν ευνομίαν, την Ηρακλέους απορροήν» με αγάπη στη φαντασία, τη σοφιστική, τις τέχνες και τα γράμματα, τις όμορφες ιστορίες για τις ερωτοπαθείς περιπέτειες των ντόπιων που δεν έπαψαν να τιμούν την ποίηση και την ομορφιά.

Σήμερα όλα αυτά τα απομεινάρια στις ιωνικές πόλεις της Ανατολής ίσως πρέπει να μας θυμίζουν μια ανοιχτοσύνη πνεύματος, μια οικειότητα προς το ξένο και μια ελευθερία που φαίνεται να έχουμε στερηθεί προ πολλού. Δεν μπορείς να μη νιώσεις βαθιά συγκίνηση όταν βλέπεις Χριστιανούς να προσεύχονται στη Μάνταμπα και λίγο πιο πέρα στη Γέρασα, δηλαδή την Αντιόχεια, να ακούς τον μουεζίνη να φώναζει «Αλλάχ αλκμπάρ» από τα μεγάφωνα καλώντας τους πιστούς για τη δική τους μεσημεριανή προσευχή -και αυτό να συμβαίνει χωρίς καμία αντιπαλότητα-, σε αντίθεση με άλλες χώρες ή πόλεις της Ανατολής.

Την ίδια στιγμή που εμείς περνούσαμε την εντυπωσιακή Πύλη του Ανδριανού διασχίζοντας ουσιαστικά τα ερείπια μιας από τις πιο εντυπωσιακές πόλεις της ρωμαϊκής αρχαιότητας, αυτήν που αποχαιρέτησε ο Αδριανός ως την πιο ξεχωριστή και φτάνοντας στο ρωμαϊκό θέατρο, πετύχαμε Ιορδανούς οργανοπαίχτες με τη γνωστή παραδοσιακή μαντίλα να παίζουν ένα όργανο που μοιάζει με τη σκωτσέζικη γκάιντα. Η Γέρασα με το σπουδαίο θέατρο, την αγορά, την Πύλη του Αδριανού και τον ναό του Διός, ήταν μια πόλη στη Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας, μεταξύ της Πέλλας και της Φιλαδέλφειας όπως αποκαλούσαν το Αμάν, μια δηλαδή από τις πόλεις που ιδρύθηκαν στην εύφορη κοιλάδα από τους αξιωματικούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πήραν από αυτούς τα ονόματά τους.

Στην Ιορδανία αλλά και στις γειτονικές χώρες διασώζονται ακόμα τα ερείπια των πόλεων που έφτιαξε ως μικρά μαργαριτάρια ο Μέγας Αλέξανδρος και οι στρατηγοί του στην Ανατολή με κυρίαρχους τους Σελευκίδες και τους Πτολεμαίους. Δεν νιώθεις τυχαία εδώ ότι το ιστορικό σύμπαν συστέλλεται ή διαστέλλεται και δεν είναι να απορείς που όλοι οι πιστοί θεώρησαν με τον δικό τους τρόπο αυτά τα μέρη ευλογημένα.

Οδοιπορικό στην έρημο του Ουάντι Ραμ

Μία από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κανείς στη ζωή του είναι να βρεθεί στην αχανή, κόκκινη έρημο του Ουάντι Ραμ, που μοιάζει πραγματικά με σκηνικό από τον Αρη, την οποία μπορεί να διασχίσει με τζιπ, αδιαφορώντας φυσικά για τους κραδασμούς. Το σκηνικό, σαν βγαλμένο από ταινία, με τα χρώματα του ήλιου να διαφοροποιούν τις αποχρώσεις της άμμου και τις καμήλες να δίνουν τον τόνο σε ένα σεληνιακό τοπίο που δεν έγινε τυχαία το σκηνικό για ταινίες όπως ο «Πόλεμος των Αστρων», ο «Αριανός» ή το «Dune».

Φτάνοντας στην πρώτη τέντα μιας οικογένειας Βεδουίνων και τρώγοντας το παραδοσιακό τους μανσάφ, μαζί με γιαούρτι, ακούμε ιστορίες για τους περήφανους Βεδουίνους που ζουν ακόμα στην έρημο -όσοι έχουν δει τον «Λόρενς της Αραβίας» που γυρίστηκε επίσης εδώ, ξέρουν- κρατώντας όλες τις παραδόσεις και αυτή την αγάπη για τον αέρα ελευθερίας και αγάπης που έχει μείνει ατόφιος στους αιώνες.

Η τέντα τους, χτισμένη κάτω από ελάχιστα δέντρα που φυτρώνουν στην έρημο, συνάδει με τον τρόπο ζωής τους που αποδεικνύεται απλός και απέριττος δίνοντας μας και σ’ εμάς την ευκαιρία να απολαύσουμε με την ψυχή μας την υπέρτατη πολυτέλεια που συνίσταται στον να μην έχεις ανάγκη τίποτα.

Ο μικρός γιος της οικογένειας, ο Γιανάλ -το όνομά του σημαίνει γενναίος-, είναι από τις παλιές οικογένειες Βεδουίνων, ζει στην έρημο, «τη γη της ελευθερίας, αφού δεν γνωρίζει διακρίσεις, εδώ όλοι είναι ελεύθεροι και ίσοι», όπως μας λέει, μαζί με την οικογένειά του, και η τέντα του είναι πάντα ανοιχτή στον ξένο, αρκεί «να είναι επισκέπτης και όχι τουρίστας».

Εδώ φιλοξενεί «νέους χωρίς λεφτά που θέλουν να φάνε κάτι και να αλλάξουν, γιατί το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να προσφέρεις». Μας λέει πως νιώθει άσχημα για όλα όσα λένε για τους μουσουλμάνους, αφού «ο πραγματικός μουσουλμάνος δεν μπορεί να αγγίξει ούτε μυρμήγκι και όταν αγαπάει πραγματικά, όπως ο πατέρας μου τη μάνα μου, το κάνει με όλη του την καρδιά».

Ο ίδιος έμαθε αγγλικά πηγαίνοντας σε σχολείο που έφτιαξε η κυβέρνηση για την επιμόρφωση των Βεδουίνων και βλέποντας για ώρες ταινίες. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι αυτός που κανονίζει τα συνεργεία που κάνουν διαρκώς γυρίσματα στην έρημο, ενώ το όνειρό του είναι να ανοίξει ένα hostel στο Γουά για να δίνει τα λεφτά που θα κερδίζει στις γυναίκες με καρκίνο. Οσο για τα επικίνδυνα πλάσματα που ζουν στην έρημο του Ουάντι Ραμ, δεν τα φοβάται γιατί, όπως λέει, «τους ανθρώπους πρέπει να φοβάται κανείς, όχι τα ζώα».

Φροντίζει, επίσης, να μας πληροφορήσει πως καμία σχέση δεν έχουν οι Βεδουίνοι με τους περιπλανώμενους Τσιγγάνους που ζουν σε σπηλιές κοντά στην Πέτρα και ζητούν ελεημοσύνη από τους τουρίστες. «Εμείς δεν είμαστε επαίτες και είμαστε περήφανοι για την καταγωγή μας», τονίζει με έμφαση, την ίδια στιγμή που μας εξηγεί τις αρχέγονες συνήθειές τους. Διαπιστώνουμε επίσης ότι οι Βεδουίνοι έχουν πολύ όμορφα χαρακτηριστικά, βάφουν έντονα τα μάτια τους και χορεύουν εξαίσιο χορό της κοιλιάς - και αυτό δεν είναι κάτι που δείχνουν μόνο οι ταινίες.

Το βράδυ τρώμε μαζί τους φαγητό που θάβουν κάτω από την άμμο, όπως συνηθίζουν ακόμα να κάνουν στην Κρήτη, απολαμβάνοντας αχνιστό τσάι στη χόβολη -ως γνωστόν οι μουσουλμάνοι δεν πίνουν αλκοόλ- και ακούγοντας ιστορίες για τους αστερισμούς, γύρω από τη φωτιά. Είναι υπέροχο να μένεις σε τέντα, σε μια από τις ειδικές κατασκηνώσεις που έχουν διαμορφωθεί στη μέση της ερήμου, και να μπορείς να δεις την εκπληκτική ανατολή και τον ήλιο να ξεπροβάλλει πίσω από τους βραχώδεις λόφους - ίσως η πιο καθαρτική εμπειρία που μπορείς να ζήσεις ποτέ.

Η εκπληκτική Πέτρα

Από την έρημο έως την Πέτρα η διαδρομή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφού ουσιαστικά αποκαλύπτει όλο το αχανές σκηνικό της βραχώδους περιοχής όπου έζησαν οι τρομεροί Ναβαταίοι που κατοικούσαν σε αυτή την Πετραία Αραβία, δηλαδή αυτή την περιοχή που απλώνεται από τη Νεκρά Θάλασσα και φτάνει μέχρι τον Κόλπο της Ακαμπα και την Ερυθρά Θάλασσα. Ο πολιτισμός των Ναβαταίων άκμασε τα χρόνια του Χριστού και για περίπου δύο αιώνες μετά τη γέννησή Του.

Επειδή ακριβώς ήταν οι μόνοι που κατείχαν τα μυστικά της ερήμου, οι παράξενοι και πλούσιοι αυτοί νομάδες ήξεραν να αποσπούν χρήματα προκειμένου να διευκολύνουν τους ταξιδιώτες. Ο Στράβων μιλάει για μια πολύ ανοιχτή κοινότητα που δεν είχε δούλους, αφού όλοι μοιράζονταν τις εργασίες και λάτρευαν πολλές θεότητες από διαφορετικές περιοχές: από το αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο έως τον θεό του ήλιου Ντουσάρα και τη θεά Αλάτ.

Σε έναν μάλιστα από τους κορυφαίους βασιλείς τους, τον φιλέλληνα Αρέτα Γ’, φαίνεται να ήταν αφιερωμένος ο απίστευτος τάφος που δεσπόζει στην περιοχή της Πέτρας, ο οποίος ακόμα και σήμερα αποκαλείται Θησαυροφυλάκιο, μια που στους νεότερους χρόνους οι ντόπιοι πίστευαν ότι κρύβει έναν απίστευτο θησαυρό. Το τρομερό μνημείο, που ξεχωρίζει σε σκηνές από τον «Ιντιάνα Τζόουνς» -ο Χάρισον Φορντ είναι ο μόνος που έχει ποτέ εισέλθει όπως μαθαίνουμε στο εσωτερικό του ναού, εκτός από τον εκάστοτε βασιλιά της Ιορδανίας-, κόβει κυριολεκτικά την ανάσα και δεν αποτελεί τυχαία ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

Στην εντυπωσιακή του πρόσοψη διακρίνονται οι τρύπες από σφαίρες που έριχναν οι διάφοροι τυχοδιώχτες γιατί πίστευαν ότι έτσι θα πέσει ο πολύτιμος θησαυρός που κρύβεται στο εσωτερικό του!

Είναι συγκλονιστικό να το βλέπεις αυτό το ροδοκόκκινο, όπως αποκαλείται, ταφικό μνημείο να σου αποκαλύπτεται σταδιακά πίσω από τη σχισμή που διαμορφώνει το φαράγγι που οδηγεί σε αυτό, σαν ένα μυστικό, λουσμένο στον ήλιο, καλά φυλαγμένο στα βάθη της ερήμου, αποκαλύπτοντας το μεγαλείο ενός μυθικού τόπου τόσο αληθινού, όσο μάλλον και τα καιρικά φαινόμενα που απειλούν διαρκώς την ύπαρξή του.

Η Πέτρα, όμως, και τα μνημεία της αντέχουν, μένοντας εκεί για αιώνες και περιμένοντας τον επισκέπτη να την αποκαλύψει, διαπιστώνοντας πως είμαστε όλοι ατελείς, θραύσματα μπροστά στη μεγάλη δημιουργία που μας ξεπερνά.



Ειδήσεις σήμερα:

«Κυκλωνική βόμβα» - Το σπάνιο καιρικό φαινόμενο που χτυπά την Καλιφόρνια

Μεξικό: «Κινηματογραφική» σύλληψη του γιου του «Ελ Τσάπο» με πυρά και μπλόκα - Δείτε βίντεο

Ηλεκτρονικές απάτες: Κλέβουν κωδικούς καρτών και παίζουν στοίχημα και ρουλέτα στα κινητά