Πόλεμος στο Ισραήλ: Ισραήλ, ΗΠΑ και Αίγυπτος συμφώνησαν σε κατάπαυση του πυρός μεταδίδει το Reuters - Διαψεύδει ο Νετανιάχου

Σε ένα επικίνδυνο σπιράλ που απειλεί με αποσταθεροποίηση την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με εμπλοκή και τρίτων περιφερειακών δυνάμεων, έχουν οδηγήσει η αιφνιδιαστική δολοφονική επίθεση της Χαμάς της 7ης Οκτωβρίου και η σφοδρή αντίδραση του Ισραήλ, που αντιμετωπίζει τώρα το δίλημμα για το αν θα κλιμακώσει και σε ποια έκταση τη στρατιωτική δράση με χερσαία επέμβαση στη Λωρίδα της Γάζας.

Εν τω μεταξύ σύμφωνα με το Reuters που επικαλείται δύο Αιγύπτιους αξιωματούχους, ΗΠΑ, Ισραήλ και Αίγυπτος συμφώνησαν σε κατάπαυση του πυρος από τις 9 το πρωί προκειμένου να συμπέσει με το άνοιγμα του περάσματος στη Ράφα. Ωστόσο σε ανακοίνωσή του το γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου αναφέρεται: «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει εκεχειρία και ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα».

Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι δεν θα στοχοθετεί για κάποιες ώρες σήμερα τους δρόμους που οδηγούν από το βόρειο τμήμα της Γάζας στο νότιο

Ο στρατός του Ισραήλ, ωστόσο, ανακοίνωσε νωρίτερα ότι θα «αποφύγει» να πλήξει τους οδικούς άξονες που συνδέουν το βόρειο με το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, την ώρα που ετοιμάζει χερσαία επιχείρηση εναντίον του θύλακα.

Οι ισραηλινές δυνάμεις «θα αποφύγουν να στοχοθετήσουν τους καθορισμένους άξονες από τις 08:00 ως τις 12:00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας)», δήλωσε ο Αβιχάι Αντραέ εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού στην πλατφόρμα X.

«Για την ασφάλειά σας εκμεταλλευθείτε αυτό το διάστημα για να μετακινηθείτε από τα βόρεια και την πόλη της Γάζας προς τον νότο», πρόσθεσε.

Σε άλλη του ανακοίνωση ο στρατός επεσήμανε ότι έχει ορίσει δύο οδούς για την απομάκρυνση των πολιτών της Γάζας.

Το Ισραήλ έχει ζητήσει από τους κατοίκους του βόρειου τμήματος της Λωρίδας της Γάζας – περίπου 1,1 εκατ. ανθρώπους—να μετακινηθούν προς τα νότια, σημειώνοντας ότι πλήττει την πόλη της Γάζας με στόχο να καταστρέψει τα επιχειρησιακά κέντρα του παλαιστινιακού κινήματος Χαμάς.

Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι περισσότερο από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί στη Γάζα σε διάστημα μίας εβδομάδας.

Εξάλλου το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε σήμερα ότι 2.750 κάτοικοι του θύλακα έχουν σκοτωθεί από τις 7 Οκτωβρίου και 9.700 έχουν τραυματιστεί.

Περισσότεροι από 1.400 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στο Ισραήλ.

Πόσο ασφαλή είναι τα σύνορά μας

Στο μεταξύ, η φωτιά που άναψε στη γειτονιά μας έχει σημάνει συναγερμό στην Αθήνα ώστε να υπάρξει αποτελεσματική διαχείριση των όποιων προκλήσεων βρεθεί αντιμέτωπη η χώρα μας, με πρώτη βεβαίως το ενδεχόμενο μεταναστευτικών ροών από Παλαιστινίους της Γάζας. Το ΚΥΣΕΑ που συνεδρίασε την περασμένη Πέμπτη υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη επιβεβαίωσε την εγρήγορση των δυνάμεων ασφαλείας της χώρας για την αυστηρή επιτήρηση των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της χώρας.

Η τωρινή σύγκρουση Ισραήλ - Χαμάς ξεπερνά κάθε άλλη του παρελθόντος καθώς έχει σαφείς γεωπολιτικές συνέπειες και φυσικά η κλιμάκωσή της θα έχει και σοβαρότατες συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία, η οποία μετά την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία παλεύει να αποφύγει την ύφεση.



Το θετικό σενάριο θα ήταν το Ισραήλ με τους βομβαρδισμούς να πετύχει τον σημαντικό περιορισμό των δυνατοτήτων της Χαμάς, η οποία έτσι θα υποχρεωνόταν να παραδώσει τους ομήρους σε αντάλλαγμα της άρσης του αποκλεισμού και κατόπιν να δρομολογούνταν συνομιλίες του Ισραήλ με την Παλαιστινιακή Αρχή. Αυτό το σενάριο όμως δεν υπάρχει πλέον ούτε στη φαντασία...

Οπως τόνιζε πρώην Αμερικανός πρέσβης στο Τελ Αβίβ, η μεγάλη διαφορά με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973 είναι ότι ο Αιγύπτιος πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ πήγε σε πόλεμο με το Ισραήλ με σκοπό να κάνει μετά ειρήνη. Η Χαμάς εξαπέλυσε την επίθεση όχι για να πλήξει το Ισραήλ ή να το γονατίσει, αλλά για να το καταστρέψει και δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για ειρήνευση με το Ισραήλ.

Η Χαμάς αιφνιδιάζοντας το Ισραήλ έδειξε ότι οι δυνατότητές της έχουν αναβαθμιστεί και τα κίνητρα της επίθεσης στη συγκεκριμένη συγκυρία είναι αρκετά. Η Χαμάς έχει τον απόλυτο έλεγχο της Γάζας μετά τη νίκη της επί της Φατάχ και του Μαχμούντ Αμπάς, αλλά γνωρίζει ότι η επίσημη εκπροσώπηση των Παλαιστινίων ανήκει στην Παλαιστινιακή Αρχή με έδρα τη Ραμάλα στη Δυτική Οχθη και αυτό περιορίζει τον ρόλο της. Η τελευταία επίθεση με εντυπωσιακό τρόπο επιχειρεί να καταδείξει στους Παλαιστινίους ότι είναι η πολιτική δύναμη που αγωνίζεται με συνέπεια για την παλαιστινιακή υπόθεση και μπορεί να δώσει μάθημα στο Ισραήλ.

Ο βασικός λόγος όμως της επίθεσης τη συγκεκριμένη στιγμή, με παρότρυνση και κρυφή ενίσχυση της Τεχεράνης, ήταν η ανατροπή της προωθούμενης από τους Αμερικανούς ομαλοποίησης των σχέσεων Ισραήλ - Σαουδικής Αραβίας, που εκ των πραγμάτων θα περιθωριοποιούσε και τη Χαμάς και το Ιράν. Διότι ένα από τα ανταλλάγματα που ζητούσε το Ριάντ ήταν να γίνουν κινήσεις από το Ισραήλ στο Παλαιστινιακό, και αυτό φυσικά θα ήταν πολύ πιο εύκολο να γίνει με την Παλαιστινιακή Αρχή.

Συγχρόνως, με την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου θέλει να εμπνεύσει το Παλαιστινιακό Κίνημα, αλλά και να προκαλέσει εγρήγορση σε ριζοσπαστικοποιημένους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο - και έτσι να αποκτήσει επιρροή πέραν της Γάζας. Ο τρόπος με τον οποίο επιτέθηκε εναντίον του Ισραήλ είχε στόχο να το υποχρεώσει σε μια ασύμμετρη απάντηση, η οποία θα διαταράξει τη διαδικασία ομαλοποίησης των σχέσεών του με τον αραβικό κόσμο και επίσης θα το απονομιμοποιήσει στη διεθνή κοινή γνώμη λόγω της απώλειας αμάχων, της καταστροφής υποδομών και της δραματικής κατάστασης στην οποία θα βρεθούν τα 2 εκατομμύρια Παλαιστινίων της Γάζας εξαιτίας του αποκλεισμού που έχει επιβληθεί.

Βίντεο: Παιδιά κλαίνε, ενώ οι γονείς τους είναι νεκροί από τρομοκράτες της Χαμάς στο διπλανό δωμάτιο


Το Ισραήλ μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό ανασυντάχθηκε για την πρώτη αντίδραση, που ήταν οι μαζικοί βομβαρδισμοί εναντίον στόχων της Χαμάς στη Γάζα. Ωστόσο, οι επιλογές του για τα επόμενα βήματα είναι εξαιρετικά δύσκολες. Οι βομβαρδισμοί δεν μπορούν από μόνοι τους να ξεριζώσουν τη Χαμάς από τη Γάζα και αυτό το γνωρίζουν καλά στο Τελ Αβίβ. Το Ισραήλ έχει ένα σοβαρό δίλημμα: πρέπει με κάθε τρόπο να αποκαταστήσει το κύρος του και την αποτροπή του. Διαφορετικά, θα είναι έρμαιο κάθε τρομοκρατικής οργάνωσης, την ώρα μάλιστα που από Βορρά η Χεζμπολάχ ζυγίζει τις κινήσεις της.

Ωστόσο, η αποκατάσταση της αποτρεπτικής ισχύος του Ισραήλ δεν μπορεί να γίνει ούτε με ένα απλό παζάρι για την επιστροφή των ομήρων, ούτε με μια απλή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, παρά μόνο αν επιτευχθεί, αν όχι η διάλυση της Χαμάς στη Γάζα, τουλάχιστον η συντριπτική τιμωρία της. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με χερσαία επέμβαση.

Η χερσαία επέμβαση όμως θα έχει εξαιρετικά μεγάλο αριθμό θυμάτων μεταξύ των αμάχων που χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινη ασπίδα από τη Χαμάς και καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις θα πρέπει να επιχειρούν σε αστικό περιβάλλον και αστικές περιοχές που συνδέονται υπογείως με τα περίφημα μυστικά τούνελ τα οποία έχουν κατασκευαστεί από τη Χαμάς. Για το Ισραήλ επίσης θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιχειρήσει χερσαία επέμβαση όταν στα χέρια των τρομοκρατών βρίσκονται δεκάδες όμηροι.

Η προειδοποίηση του Ισραήλ για εκκένωση της Βόρειας Γάζας, που απορρίφθηκε από τη Χαμάς, δεν θα μπορέσει με κανέναν τρόπο να δικαιολογήσει τα όσα θα ακολουθήσουν μια χερσαία επέμβαση.

Ακόμη κι αν εξουδετερωθεί η Χαμάς, δεν υπάρχει άλλη παλαιστινιακή δύναμη στη Γάζα που θα μπορεί να αναλάβει τη διοίκηση της περιοχής, καθώς η Παλαιστινιακή Αρχή του Αμπάς με έδρα τη Ραμάλα είναι μια ομάδα με μικρή επιρροή, υπόλογη για διαφθορά και στα μάτια των Παλαιστινίων της Γάζας, αλλά και της πλειονότητας στη Δυτική Οχθη είναι μια Αρχή «συνεργαζόμενη με τον εχθρό».

Η επιλογή της διαρκούς παρουσίας των Ισραηλινών στρατευμάτων στη Γάζα υπό μορφή προσωρινής κατοχής είναι κάτι που ούτε το Ισραήλ επιθυμεί, καθώς θα είχε δυσβάσταχτο κόστος - και διπλωματικό και οικονομικό.

Η Χαμάς προκαλώντας μια σφοδρότατη αντεπίθεση του Ισραήλ ήθελε να ενεργοποιήσει και το άνοιγμα νέων μετώπων, κυρίως από Βορρά, καθώς η Χεζμπολάχ δεν θα μπορεί να μείνει για καιρό απαθής σε μια χερσαία επιχείρηση.

Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό του Ισραήλ, παρά τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης με τη συμμετοχή του ηγέτη του αντιπολιτευόμενου κόμματος και πρώην υπουργού Αμυνας Μπένι Γκαντζ, η παρουσία των ορθόδοξων Εβραίων και ακροδεξιών κυβερνητικών εταίρων του Μπένιαμιν Νετανιάχου αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο για τους επόμενους χειρισμούς. Καθώς έτσι δίνεται το μήνυμα ότι εγκαταλείπεται η προοπτική λύσης δύο κρατών, ενώ διατηρούνται εντός κυβέρνησης εκείνοι που επιζητούν επέκταση των εποικισμών και κατασταλτική πολιτική εναντίον των Παλαιστινίων πυροδοτώντας ένταση και στη Δυτική Οχθη.

Για το Ισραήλ ο μεγαλύτερος εφιάλτης είναι το ταυτόχρονο άνοιγμα κι άλλων μετώπων. Παρά τα πλήγματα που δέχτηκε το αεροδρόμιο της Δαμασκού (προκειμένου να μην προσγειωθεί ιρανικό αεροσκάφος) και τους περιορισμένους βομβαρδισμούς στον Λίβανο, με τα οποία το Ισραήλ ήθελε να δείξει ότι είναι σε θέση να αντέξει και δύο και τρία ακόμη μέτωπα, είναι προφανές ότι ειδικά με τη Χεζμπολάχ θα αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες.

Η οργάνωση, που έχει ρόλο ρυθμιστή στην πολιτική κατάσταση του Λιβάνου, διατηρεί βαθιές ρίζες στην κοινωνία και συνδέεται ευθέως με το Ιράν, έχει στη διάθεσή της, σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, σχεδόν 150.000 ρουκέτες και πυραύλους, εκ των οποίων μεγάλος αριθμός είναι μέσου και μεγάλου βεληνεκούς που μπορούν να χτυπήσουν κάθε γωνιά του Ισραήλ και να γονατίσουν ακόμη και το «Iron Dome».

Το Ισραήλ, παρά το γεγονός ότι έχει απειλήσει ότι θα πλήξει με δικές του δυνάμεις το Ιράν εφόσον πλησιάσει στην απόκτηση πυρηνικών όπλων, δεν θα ήθελε μια εμπλοκή της Χεζμπολάχ να οδηγήσει σε ευθεία αντιπαράθεση με την Τεχεράνη. Εξάλλου, η εκτίμηση είναι ότι το ιρανικό καθεστώς προτιμά να βάζει φωτιές με τους «αντιπροσώπους» του, αλλά το ίδιο να στέκεται μακριά από τις φλόγες.

Βίντεο: Ισραηλινές δυνάμεις βομβαρδίζουν στόχους στη Γάζα


Η παρουσία ισχυρότατης δύναμης πυρός στη Μεσόγειο, με τις αμερικανικές αρμάδες με δύο αεροπλανοφόρα, στέλνει ισχυρό αποτρεπτικό μήνυμα ότι αν κινδυνέψει το Ισραήλ, είτε από μια μαζική επίθεση από το έδαφος του Λιβάνου είτε πολύ περισσότερο από απευθείας εμπλοκή του Ιράν, τότε η απάντηση θα είναι συντριπτική.

Και για τους Αμερικανούς, όμως, το σοκ ήταν μεγάλο - όχι μόνο για την ανθρωπιστική διάστασή του, αλλά και για γεωπολιτικούς λόγους. Εχοντας αποφασίσει, με ορόσημο την αποχώρηση από το Αφγανιστάν, να δοθεί τέλος στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας, που ξεκίνησε την επομένη της 11ης Σεπτεμβρίου, η σταδιακή αποχώρηση από τη Μέση Ανατολή έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και υπάρχει μετατόπιση του στρατηγικού ενδιαφέροντος προς τον Ειρηνικό και την αναμέτρηση με την Κίνα.

Δύο βασικά στοιχεία της πολιτικής αυτής ήταν η δρομολόγηση της ομαλοποίησης των σχέσεων του Ισραήλ με τον αραβικό κόσμο και κυρίως με τη Σαουδική Αραβία, που θα διευκόλυνε την αναζήτηση λύσης στο Παλαιστινιακό και συγχρόνως θα αποτελούσε ένα ανάχωμα στη διείσδυση της Κίνας. Παράλληλα, και με την Τεχεράνη είχε επιλεγεί η τακτική του ήπιου κατευνασμού, με την προσδοκία ότι η παροχή οικονομικών κινήτρων, σε πρώτη φάση, θα μαλάκωνε το καθεστώς (πρώτο δείγμα γραφής ήταν η ανταλλαγή κρατουμένων στο Ιράν με το ξεπάγωμα των ιρανικών καταθέσεων 6 δισ. δολαρίων).

Ολα αυτά όμως τώρα βρίσκονται στον αέρα και υποχρεώνουν την Ουάσινγκτον σε μια δύσκολη προεκλογική χρόνια να αναθεωρήσει τη στρατηγική της. Οσο για τη Ρωσία, μάλλον με ικανοποίηση βλέπει να ανοίγει ένα άλλο μέτωπο στη Μέση Ανατολή, στο οποίο στρέφεται το διεθνές ενδιαφέρον αφήνοντας σε δεύτερο πλάνο τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Μόσχα και Πεκίνο, πάντως, κρατούν ισορροπημένη στάση καθώς δεν θέλουν να διαταράξουν τις σχέσεις τους με τους Αραβες, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα έχουν δείξει διάθεση να κρατήσουν αποστάσεις από τη δυναμική πολιτική των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας.

Η συνέχιση της στρατιωτικής σύγκρουσης πρέπει να θεωρείται δεδομένη, χωρίς να είναι γνωστές ακόμη η περιοχή και η ένταση με την οποία θα εκδηλώνεται.

Ωστόσο, η ριζοσπαστικοποίηση των Παλαιστινίων με μια πολυαίμακτη σύγκρουση στη Γάζα δεν θα θέσει σε κίνδυνο μόνο την ηρεμία στη Δυτική Οχθη, αλλά και στην Ιορδανία, η οποία φιλοξενεί 3 εκατομμύρια Παλαιστινίους, οι περισσότεροι πρόσφυγες. Η Ιορδανία είναι η μοναδική όαση σταθερότητας στην περιοχή και διατηρήθηκε έτσι την τελευταία εικοσαετία με την οικονομική και στρατιωτική στήριξη της Δύσης. Οποιαδήποτε κίνηση αποσταθεροποιεί την Ιορδανία θα είναι καταστροφική για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Μια εμπλοκή της Χεζμπολάχ, και τα ισραηλινά αντίποινα στο έδαφος του Λιβάνου θα έχουν σοβαρές συνέπειες για τη σταθερότητα και την ενότητα της χώρας που βρίσκεται σε μακρόχρονη και βαθιά οικονομικο-πολιτική κρίση και διχασμό.

Χαμένες στο γεωπολιτικό αυτό παζλ είναι και οι χώρες του Κόλπου εκτός του Κατάρ, που συνιστά διαφορετική περίπτωση, καθώς υποστηρίζει τη Χαμάς και έχει άριστες σχέσεις με το Ιράν - αλλά και αυτό θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αν κλιμακωθεί η ένταση.

Κυρίως όμως η Σαουδική Αραβία, η οποία κάνει βήματα φιλελευθεροποίησης στο εσωτερικό και θέλει να ενταχθεί ομαλά σε ένα διεθνές σύστημα (οικονομικό, εμπορικό, κοινωνικό), διατηρώντας τις εκλεκτικές σχέσεις όμως με την Κίνα και τη Ρωσία και επιχειρώντας να κλείσει το μεγάλο μέτωπο με το Ιράν, ήλπιζε ότι η αποκατάσταση των σχέσεων με το Ισραήλ θα έδινε σημαντική ώθηση στα σχέδιά της. Εχοντας πριν από μερικές εβδομάδες εξασφαλίσει τη σιωπηρή ανοχή του Νετανιάχου στην ικανοποίηση του αιτήματός του για παροχή πυρηνικής τεχνολογίας από τις ΗΠΑ και την ισχυρή εγγύηση της ασφάλειάς της από την Ουάσινγκτον, ο πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν είχε δώσει το πράσινο φως στους Αμερικανούς διαμεσολαβητές να προχωρήσουν για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με το Ισραήλ.

Ο Νετανιάχου μάλιστα, παρά τις εσωτερικές πιέσεις από τους ακροδεξιούς εθνικιστές στη συγκυβέρνηση, ήταν έτοιμος να αρχίσει έναν πρώτο γύρο συνομιλιών με τον επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής Αμπάς. Αυτό θα ήταν και το αναγκαίο «φύλλο συκής» για το Ριάντ ώστε να απαντήσει στην κριτική ότι εγκαταλείπει την παλαιστινιακή υπόθεση.

Ολα αυτά όμως τώρα βεβαίως παγώνουν για πολύ μεγάλο διάστημα. Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση επίσης βρίσκεται η Αίγυπτος, η πρώτη αραβική χώρα που είχε αποκαταστήσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, η οποία διαχρονικά είχε μεσολαβητικό ρόλο και διατηρούσε επαφές και επιρροή στη Χαμάς καθώς και στη διάρκεια του 17χρονου αποκλεισμού το εμπόριο από τη Λωρίδα της Γάζας γινόταν μέσω της διάβασης της Ράφα στο Σινά και των υπόγειων τούνελ που λειτουργούσαν με την ανοχή των αιγυπτιακών αρχών.Τώρα όμως το ενδεχόμενο μαζικής εξόδου Παλαιστινίων, μεταξύ των οποίων και μέλη της Χαμάς και άλλων ισλαμιστικών οργανώσεων προς το Σινά, είναι εφιαλτικό σενάριο για την αιγυπτιακή κυβέρνηση. Στο Σινά υπάρχουν ακόμη διάσπαρτοι πυρήνες τζιχαντιστών, ενώ το καθεστώς Σίσι με δυσκολία κατορθώνει την τελευταία δεκαετία, παρά την καταστολή, να περιορίσει τις δυνάμεις των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Μια ανάμειξη ισλαμιστών Παλαιστινίων και τρομοκρατών με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, παράλληλα με την έκρηξη οργής του μουσουλμανικού κόσμου για τη Γάζα, θα ήταν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για την πολυπληθέστερη αραβική χώρα.

Για την Ελλάδα η ανησυχία είναι φυσικά το ενδεχόμενο η κρίση στη Γάζα να δημιουργήσει νέες μεταναστευτικές ροές σε μια περίοδο που επιχειρείται συνεννόηση με την Τουρκία για έλεγχό τους.

Βίντεο από την εκκένωση της Γάζας:





Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από την Αλεξανδρούπολη προχθές, Παρασκευή, έστειλε το μήνυμα ότι είναι αδιαπραγμάτευτη επιλογή του να «μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω από την πολιτική αυστηρής φύλαξης των συνόρων με όσα μέσα χρειάζονται», κάνοντας ειδική αναφορά στον φράχτη, σε νέα μέσα ηλεκτρονικής παρακολούθησης και την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού. Για τη χώρα είναι επίσης σημαντική η αυστηρή εποπτεία των δομών φιλοξενίας όπου ήδη βρίσκεται σημαντικός αριθμός Παλαιστινίων, αρκετοί από τους οποίους προέρχονται από τη Γάζα - και κανείς δεν γνωρίζει αν υπάρχουν μεταξύ τους ενεργά στελέχη τρομοκρατικών οργανώσεων.

Για την Αθήνα μια έκρηξη και επέκταση της βίας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής θέτει και μια σειρά άλλων προκλήσεων. Μια σειρά ενεργειακών σχεδίων, με κορυφαίο τον Διάδρομο Ινδίας - Μέσης Ανατολής - Ευρώπης, τίθεται πλέον εκτός συζήτησης. Η Ελλάδα, σε μια περίοδο στενής στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ, αλλά και με άριστες σχέσεις με τις αραβικές χώρες, θα πρέπει να κρατήσει τις ισορροπίες. Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή καταδίκασε την επίθεση της Χαμάς και στάθηκε στο πλευρό του Ισραήλ αναγνωρίζοντας το δικαίωμά του σε αυτοάμυνα, συγχρόνως όμως επισημαίνει ότι αυτό πρέπει να γίνει με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο ώστε να μην επεκταθεί η ανθρωπιστική καταστροφή και σε άλλους αμάχους.

Οι οικονομικές επιπτώσεις

Για την Αθήνα, όπως και για όλη την Ευρώπη, το ενδιαφέρον στρέφεται και στις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει μια νέα ενεργειακή κρίση σε περίπτωση γενίκευσής της. Ερώτημα επίσης είναι ότι αυτή η κρίση και η αντιδυτική στροφή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα επηρεάσουν τον ελληνοτουρκικό διάλογο που ξεκινά αύριο, Δευτέρα, με τη συζήτηση της θετικής ατζέντας και θα συνεχιστεί την επομένη με την έναρξη του πολιτικού διαλόγου.

H αποσταθεροποίηση στην περιοχή θα οδηγήσει όμως και σε μεγάλες καθυστερήσεις, αν όχι και ακύρωση, σημαντικών ενεργειακών έργων και δικτύων για τα οποία η Ελλάδα έχει στρατηγικό ενδιαφέρον. Οσο για την Ε.Ε., ως συνήθως προσπαθεί να κρατήσει ενιαία στάση, αν και μια χερσαία επιχείρηση στη Γάζα με θύματα και αμάχους είναι προφανές ότι θα υπονομεύσει αυτή την ομοφωνία που επιτεύχθηκε για την καταδίκη της επίθεσης της Χαμάς. Για πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μεγάλο πρόβλημα αναδεικνύεται πλέον και η κινητοποίηση μουσουλμανικών κοινοτήτων στο έδαφός τους εναντίον του Ισραήλ, σε συνδυασμό με τη δυσαρέσκεια για τον κοινωνικό αποκλεισμό τους και την αύξηση του αριθμού των μεταναστών που συνωστίζονται στις πόλεις της Γηραιάς Ηπείρου.

Ειδήσεις σήμερα:

Το ιστορικό ρεκόρ αποχής έφερε ανατροπές - «Mήνυμα ελήφθη» λένε στην κυβέρνηση

Πώς «διαβάζουν» στον ΣΥΡΙΖΑ το αποτέλεσμα του β΄ γύρου - Τα σενάρια μετά το «άνοιγμα» του Γ. Παπανδρέου

Το σχέδιο για ανατίναξη του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» από το ΕΑΜ τα Χριστούγεννα του 1944