Φλέγεται η Μέση Ανατολή: Οι στοές της Γάζας και τα ένοχα μυστικά τους

Φάουντα στα αραβικά αλλά και στα εβραϊκά σημαίνει χάος. Είναι η πιο ήπια λέξη για να περιγράψει την απελπισία, την παραφροσύνη, την περιφρόνηση της ζωής που βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι της Γάζας. Και είναι ακόμη φτωχότερη για να αποτυπώσει το κτηνώδες μίσος και τη μεσαιωνική βαρβαρότητα που εκπορεύονται από τους τρομοκράτες που κυριαρχούν στο μελαγχολικό τοπίο της.

Αν η περιοχή θεωρείται η μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του κόσμου, τότε οι πραγματικοί δεσμοφύλακές της είναι η Χαμάς. Αυτό το δηλητηριώδες μείγμα απάνθρωπου ναζιστικού αντισημιτισμού και αδιάλλακτου ισλαμιστικού εξτρεμισμού που άνοιξε διάπλατα τις σκοτεινές πύλες της κόλασης. Για να θυσιάσει κυνικά σε ένα αιματηρό μακελειό χιλιάδες αθώους Παλαιστινίους που ζουν σε αυτή τη στενή λωρίδα γης. Αμαχους ανθρώπους που χρησιμοποιεί ως ασπίδες όταν πυροδοτεί κάθε τόσο έναν ατελείωτο κύκλο θανάτου και καταστροφής.

Οσοι από τους ελάχιστους ξένους έχουν ταξιδέψει την τελευταία δεκαετία στη Γάζα και όσοι από τους ακτιβιστές της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και από τους υπαλλήλους αρωγής των Ηνωμένων Εθνών έχουν περάσει κάμποσο καιρό εκεί, όλοι έχουν αντικρίσει μια ζοφερή εικόνα. Ενα σκονισμένο σε όλες τις αποχρώσεις του γκρι πυκνοκατοικημένο τοπίο που σκιάζει με την κατήφειά του ακόμα και τα φωτεινά πορτοκαλοβιολετί δειλινά στον ορίζοντα της Μεσογείου.

Το θλιβερό σκηνικό συνθέτουν η ακραία φτώχεια, η ανεργία που πλήττει τον μισό πληθυσμό, οι πολυμελείς οικογένειες που στοιβάζονται σε πρόχειρα κατασκευασμένες πολυκατοικίες στην πόλη της Γάζας στον Βορρά, στην Ντεΐρ αλ Μπάλαχ στο κέντρο, στη Χαν Γιούνις και τη Ράφα νοτιότερα. Με ελλιπές έως ανύπαρκτο αποχετευτικό δίκτυο, δίχως σταθερή πρόσβαση σε πόσιμο νερό, με συχνές διακοπές ρεύματος και στερήσεις σε καύσιμα με τα οποία λειτουργούν και οι ηλεκτρογεννήτριες, η κατάσταση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων επιδεινώνεται ραγδαία ωθώντας τη δυστυχία τους κατηφορικά προς την άβυσσο.

Οκτώ καταυλισμοί

Παράλληλα, στον ίδιο στενάχωρο τόπο υπάρχουν οκτώ προσφυγικοί καταυλισμοί σε πέντε περιοχές της Γάζας. Μη φανταστεί κανείς προσωρινά καταφύγια κυκλωμένα με συρματόπλεγμα, εγκατεστημένα αντίσκηνα και κοντέινερ διαμονής. Πρόκειται για οικισμούς αστικού τύπου, φτωχικών μεν κωμοπόλεων ή και πόλεων με αρκετά πολυώροφα κτίρια, στοιχειώδεις ή υποτυπώδεις έστω υποδομές, αγορές, σχολεία και κέντρα υγείας που αν δεν συνέδραμε ο ΟΗΕ δεν θα γίνονταν ποτέ. Λειτουργούν εδώ και 75 χρόνια, από το 1948, την εποχή της Νάκμπα, που σημαίνει «καταστροφή» στα αραβικά και αναφέρεται στον μαζικό εκτοπισμό και την απομάκρυνση των Παλαιστινίων από τις εστίες τους κατά τη διάρκεια του Α’ Αραβοϊσραηλινού Πολέμου.

Οι καταυλισμοί φιλοξενούν πάνω από 1,4 εκατομμύριο ανθρώπους και το σημαντικό είναι ότι δεν διαλύθηκαν ποτέ έκτοτε. Παρά τα δισεκατομμύρια δολάρια που χορηγήθηκαν από τους Δυτικούς, τον ΟΗΕ, τους Ιάπωνες και τα Εμιράτα του Περσικού Κόλπου, η υπερβολική παράταση του καθεστώτος του πρόσφυγα συνεχίζεται σχεδόν επί τρεις γενιές. Η σκοπιμότητα της κληρονομικής πλέον διαιώνισης της ιδιότητας του πρόσφυγα εξυπηρετείται από το επιχείρημά τους ότι η κατάργησή του συνιστά αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ και των σημερινών συνόρων του. Εδώ οι πιο σκληροπυρηνικοί θέλουν να καταστρέψουν το εβραϊκό κράτος με καινούριο ολοκαύτωμα, θα του χαρίσουν και νομικό πάτημα για τη διεθνή υπόστασή του;

Να σου λοιπόν να συνωστίζεται βουλιάζοντας στην ανέχεια και τη φτώχεια η πλειονότητα των Παλαιστινίων στο Αλ Σατί, αλλιώς παραλιακό καταυλισμό στον Βορρά, στην Τζαμπάλια και στο πολυσύχναστο Νουσεϊράτ με τις μολυσμένες παροχές νερού, στα στενά σοκάκια του Αλ Μαγκαζί και του Ντεΐρ αλ Μπάλαχ όπου δεν υπάρχει πλίνθος και τούβλο για χτίσιμο ή στον καταυλισμό της Ράφα με τα υποσιτισμένα παιδιά.

Τι κι αν οι διεφθαρμένες παλαιστινιακές ηγεσίες, της μαυραγορίτικης ελίτ της Χαμάς συμπεριλαμβανομένης, έχουν λάβει περισσότερη βοήθεια, κατά κεφαλήν, από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στη Γη; Προτιμούν, αντί προμήθειας βρεφικού γάλακτος σε σκόνη για τις άτυχες μητέρες που δεν μπορούν να θηλάσουν, αντί φαρμάκων για τις νηπιακές επιδημίες και αντί για ένα σακί αλεύρι για τους πενόμενους συμπατριώτες τους, να ξοδεύουν αλόγιστα στην παραγωγή δολοφονικών ρουκετών και τρομοκρατικών εκρηκτικών. Να σκάβουν δαιδαλώδη τούνελ αποθήκευσης του οπλοστασίου τους, να τοποθετούν εκτοξευτές ρουκετών πλάι σε νοσοκομεία, σχολεία, τζαμιά και εντέλει να τσεπώνουν τα ρέστα της αθρόας διεθνούς οικονομικής βοήθειας.

Πώς έγινε, άραγε, πολυεκατομμυριούχος ο Ισμαήλ Χανίγια, πρώην ηγέτης τη Χαμάς και de facto πρωθυπουργός στη Γάζα έως το 2014; Πώς ένα πρώην πάμφτωχο παιδί των καταυλισμών που δεσμευόταν να ζήσει λιτά, σύμφωνα με το «zeit wa zaatar» (λάδι και ξερά χόρτα), έως την τελική νίκη για την ευημερία του λαού του έγινε ιδιοκτήτης τεράστιων προνομιούχων οικοπέδων, χλιδάτων επαύλεων με πισίνα και λουσάτων διαμερισμάτων με ατομικό τζακούζι και οικιακό γυμναστήριο στην πολυτελή παραλιακή ζώνη, ενώ κληροδότησε τεράστια περιουσία ακινήτων σε καθένα από τα 13 παιδιά του; Ο μεγαλύτερος γιος του μάλιστα συνελήφθη από Αιγύπτιους τελωνειακούς στα σύνορα με τη Ράφα, που πλέον ανοίγουν 10 ημέρες τον χρόνο (και αν...), κουβαλώντας μπαούλα με αρκετά εκατομμύρια δολάρια σε χαρτονομίσματα, που εκτιμάται ότι προέρχονταν από παράνομες συναλλαγές με τη «Μουσουλμανική Αδελφότητα».

Βαλίτσες με δολάρια

Στο ίδιο σημείο συνελήφθη και ο Αϊμάν Τάχα, ένας από τους άτυπους διεθνείς διαπραγματευτές της Χαμάς που επέστρεφε από το Σινά στη Γάζα φορτωμένος με βαλίτσες που περιείχαν 9 εκατ. δολάρια και 2 εκατ. ευρώ. Πριν λίγο ο ίδιος που δεν μπορούσε να αγοράσει ούτε ένα πακέτο τσιγάρα είχε δαπανήσει πάνω από 700.000 δολάρια για να αγοράσει μια πολυτελή τριώροφη βίλα στην πολυτελή συνοικία Ριμάλ, την παλλόμενη αστική καρδιά της πόλης της Γάζας, που μεγάλο μέρος της ισοπεδώθηκε από τους βομβαρδισμούς της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας την προπερασμένη Τρίτη.

Οσο για τον πολύτεκνο μπαμπά Χανίγια, εικάζεται βάσιμα ότι πλούτισε από την υπεξαίρεση του σκυροδέματος που προοριζόταν για την ανοικοδόμηση των καταυλισμών, παρέχοντας το μπετόν με το αζημίωτο στην ακμάζουσα βιομηχανία τούνελ, καθώς και με το επικερδέστατο λαθρεμπόριο που διακινούνταν από αυτές τις υπόγειες σήραγγες. Εξάλλου, η Χαμάς έχει επιβάλει φόρο 20% σε όλο το εμπόριο που διέρχεται από αυτές τις κατακόμβες. Από laptop και έξυπνα κινητά μέχρι τσαντάκια Louis Vuitton και μαντίλια Hermes. O,τι τέλος πάντων κορυφαίο τεχνολογικό γκάτζετ και ενδυματολογικό αξεσουάρ κυκλοφορεί στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου και το λιμπίζονταν οι γόνοι και οι σύζυγοι της ελίτ της Γάζας. Λεφτά, άλλωστε, υπάρχουν μπόλικα.

Η Χαμάς έχει επίσης κατακυρώσει εφάπαξ καταβολή προστίμου μερικών χιλιάδων δολαρίων σε κάθε αποσυναρμολογημένο όχημα, συνήθως πολυτελών SUV της Mercedes και της BMW που διέρχονται από τα λαγούμια για να εξυπηρετήσουν τα εξωφρενικά γούστα και το φανταχτερό lifestyle των αφεντάδικων οικογενειών. Επιπλέον, οι στενοί συνεργάτες της ελέγχουν τη διακίνηση τσιγάρων, καυσίμων και δομικών υλικών που τα διαθέτουν σε υπέρογκες τιμές, ενώ η εξαθλιωμένη πλειονότητα των πολιτών λιμοκτονεί και θάβεται κάτω από ερείπια των βομβαρδισμών που επιχειρούν ως αντίποινα της εξτρεμιστικής της δράσης οι Ισραηλινοί.

Αλλωστε η Χαμάς το έχει δίπορτο, πάντα προς όφελός της. Οταν κατηγορείται ότι δεν παρέχει βασικές υπηρεσίες στον λαό, ισχυρίζεται ότι είναι μια ομάδα ένοπλης αντίστασης. Οταν επικρίνεται για την επιβολή δυσβάσταχτων φόρων (ακόμη και στα εισαγόμενα προϊόντα από τη Δυτική Οχθη του απεχθούς τους 87χρονου Μαχμούντ Αμπάς, ηγετικού στελέχους της Φατάχ και προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής από το 2005), ισχυρίζεται ότι είναι μια νόμιμη κυβέρνηση.

Οι τελευταίες εκλογές

Πράγματι, εκλεγμένη στη Γάζα τον Ιανουάριο του 2006, δεν προσέφυγε έκτοτε ποτέ ξανά στις κάλπες για επανεπικύρωση της λαϊκής βούλησης, ενώ όσοι ντόπιοι την καταγγέλλουν για αντιδημοκρατικές πρακτικές συνήθως εκτελούνται ως πράκτορες του Ισραήλ. Καθαρίζει στεγνά και αμείλικτα χωρίς πολλή σκέψη. Απασχολημένη, όπως είναι στον ιδεασμό του γενοκτονικού αφανισμού του Ισραήλ και την ανάκτηση της «Παλαιστίνης από τον ποταμό Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο θάλασσα». Στο μέσο της απόστασης κρίνεται ότι βολεύεται επωφελώς στο να παίρνει το μερτικό της απ’ όλες τις συναλλαγές που διεξάγονται στο όνομα του αγώνα της.

Αφότου η Χαμάς πήρε την εξουσία, την ασκεί ωμά μέσω της βίας κατοχυρώνοντας ταυτόχρονα δυναστικά τον έλεγχο των επικοινωνιών μέσω του προπαγανδιστικού της καναλιού Al-Aqsa TV και της καθημερινής εφημερίδας «Felesteen». Παράλληλα ελέγχει οποιονδήποτε άλλον κερδοφόρο τομέα στη χώρα. Τα χρήματα που προέρχονται από ενισχύσεις, χορηγίες, δωρεές, εράνους ομογενών και την υποχρεωτική από τους πιστούς ελεημοσύνη «Ζακάτ», που περιέχεται στους Πέντε Στύλους του Ισλάμ, τα διαθέτει για τη διοίκηση του κρατικού μηχανισμού, με προτεραιότητα την αγορά όπλων. Οσα της απομένουν -και είναι αρκετά- τα επενδύει σε ασφαλείς επιχειρήσεις άμεσης και υψηλής απόδοσης κεφαλαίου. Σε εγχώρια εμπορικά κέντρα, πάρκα αναψυχής, σούπερ μάρκετ, εταιρείες κινηματογραφικών παραγωγών και μέσω «μπροστινών» σε επιχειρήσεις στην Τουρκία, στην Αλγερία, στα Εμιράτα, ακόμη και στο πάμφτωχο Σουδάν.

Τίποτε το θεολογικά ασεβές εφόσον το ίδιο το Κοράνι προτρέπει να χρησιμοποιείται το κεφάλαιο σε νόμιμες επιχειρήσεις, αντί να μένει άπρακτο σε κάποιον λογαριασμό. Αλλά αυτός ο δυϊσμός ανάμεσα στον λυσσαλέο φανατισμό για την εξοντωτική καταστροφή του Ισραήλ και την άπληστη κονόμα των στελεχών της Χαμάς, αν και δεν θεωρείται από τη θρησκεία της βλάσφημος, είναι απολύτως ηθικά επιλήψιμος. Πόσο μάλλον όταν σε έναν φτωχό τόπο, λίγο μικρότερο σε έκταση από το νησί της Ανδρου, κυκλοφορεί μια χιλιάδα πολυεκατομμυριούχων έναντι 800.000 και πλέον πενήτων σε συνολικό πληθυσμό 2 εκατομμυρίων ψυχών.

Αυτή η κραυγαλέα αντίφαση, όμως, εξηγεί το πώς έγινε δισεκατομμυριούχος το υψηλόβαθμο στέλεχος της Χαμάς Χάλεντ Μασάλ που μετά από δολοφονική απόπειρα εναντίον του από τη Μασάντ έζησε για χρόνια μεταξύ Κουβέιτ, Ιορδανίας και Συρίας. Απλούστατα «άρπαξε» χρηματοκιβώτιο του γραφείου του που περιείχε 12 εκατ. δολάρια για την ανακούφιση των ταλαίπωρων Παλαιστινίων της Γάζας. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι αυτό χάθηκε κατά την απέλασή του από τη Δαμασκό 12 χρόνια πριν. Φαίνεται, πάντως, πως αυτό το «χαμένο» ταμείο έπιασε τόπο. Τα λεφτά των άλλων επενδύθηκαν κερδοφόρα σε αιγυπτιακές τράπεζες και κατασκευές θεόρατων ουρανοξυστών στο πλούσιο Κατάρ.

Ιδού λοιπόν οι «αυτοδημιούργητοι» μεγιστάνες Χανίγια και Μασάλ, ανώτατα και επιφανή στελέχη της Χαμάς να ποζάρουν με καλοραμμένα κοστούμια σε πεντάστερα ξενοδοχεία της Αγκυρας και στην Ντόχα. Λεφτάδες πια και όλο πιο απόμακροι από τα δεινά του λαού τους, τη στιγμή που οι περιθωριοποιημένοι φτωχότεροι των φτωχών στη Λωρίδα της Γάζας ζουν σε φριχτά ερειπωμένες παραγκουπόλεις.

Λεηλασία γης

Στις άθλιες συνθήκες της αυθαίρετης και παραμελημένης γειτονιάς Ελ Ζοχόρ, κοντά στην πόλη Χαν Γιούνις, στο νότιο τμήμα της επικράτειας, η Χαμάς επιδεινώνει σκόπιμα τις συνθήκες διαβίωσης προκειμένου να αναγκάσει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τη δημόσια περιουσία. Στην πραγματικότητα θέλει να λεηλατήσει τη γη ιδιοτελώς, όπως όταν κατέλαβε με τσαμπουκά την παραθαλάσσια περιοχή του πρώην Γκους Κατίφ για να ανεγείρει μέγαρα για τους κολλητούς της. Οπου βρίσκει την αντίσταση των κατοίκων καταστέλλει βίαια τις διαδηλώσεις τους και στέλνει μπουλντόζες για να ισοπεδώνουν τον μαχαλά. Οπως συνέβη στην Μπεΐτ Λαχίγια στα βόρεια σύνορα, αλλά οι καταφρονεμένοι φτωχοί μέσα σε μια νύχτα ξανάστησαν τα παραπήγματά τους.

Στον ίδιο χώρο όπου άνεργοι και πεινασμένοι γονείς με μηδαμινή παροχή τροφίμων από τα Ηνωμένα Εθνη για χάρη των νηστικών παιδιών τους αγόραζαν ρεφενέ κάνα σακατεμένο γηραλέο άλογο για να τους προσφέρουν το μαγειρεμένο κρέας του μετά τη νηστεία του Ραμαζανιού. Ντροπιασμένες οι οικογένειες έκρυβαν το είδος του «μεζέ» από τα παιδιά, προσποιούμενοι ότι ήταν κεμπάπ από αρνί και βοδινό. Το αξιοπερίεργο είναι ότι οι Αρχές επιτρέπουν στα διεθνή φωτογραφικά πρακτορεία να αποτυπώνουν αυτά τα ενσταντανέ της στέρησης και του πόνου. Απλώς επειδή εξυπηρετούν προπαγανδιστικά τις διαμαρτυρίες τους προς τη διεθνή κοινότητα που καταδικάζουν τη στραγγαλιστική πολιορκία της Γάζας από το Ισραήλ.

Ο αποκλεισμός της Γάζας από ξηρά, αέρα και θάλασσα δεν είναι ψέμα. Οι Ισραηλινοί έχουν δικαίωμα στην αυτοάμυνα, αλλά δεν είναι δα ενάρετοι άγγελοι. Χώρια που η ακροδεξιά και εθνικιστική πολιτική μερίδα καλόβλεπε την ύπαρξη της Χαμάς, που μοιράζεται κοινές ρίζες τζιχαντιστικής αγριότητας τόσο με την Αλ Κάιντα όσο και με το «Ισλαμικό Κράτος». Για λόγους συμφέροντος, αυτή η σκληροπυρηνική ισραηλινή μερίδα πόνταρε στην αντιπαράθεση της Χαμάς με τη μετριοπαθή Φατάχ, ούτως ώστε η αποδυνάμωση της δεύτερης να διευκολύνει τους ισραηλινούς εποικισμούς στη Δυτική Οχθη. Ωστόσο το Ισραήλ κρίνεται πως δεν είναι ο αποκλειστικός υπαίτιος για όλες τις συμφορές της Γάζας.

Η Χαμάς είναι αυτή που εμποδίζει τους άνεργους πολίτες της να περάσουν τη μεθοριακή διάβαση του Ερεζά στα σύνορα με το Ισραήλ, να δουλέψουν στις επιχειρήσεις του εχθρού και να θρέψουν αξιοπρεπώς τις οικογένειές τους. Είναι υπεύθυνη για τον φονταμενταλισμό της με τον οποίο εργαλειοποιεί τη φτώχεια του παλαιστινιακού λαού, υποδαυλίζει το μίσος και του υπόσχεται ευημερία όταν θα καταστραφεί με τη σφαγή των κατοίκων του το Ισραήλ και «οι δρόμοι θα πλημμυρίσουν με εβραϊκό αίμα».

Είναι η ίδια οργάνωση που εξυμνεί ως μάρτυρες τους βομβιστές αυτοκτονίας και κάθε λαϊκή παλαιστινιακή γιορτή στα εδάφη της ολοκληρώνεται με μικρά παιδιά να φοράνε ζώνες με εκρηκτικά και να τραγουδούν αντισημιτικά τραγούδια. Κοινώς, τους προτρέπει να φτιάξουν τα δικά τους φέρετρα. Και όταν τα πτώματα του λαού τους θα σωρεύονται σε λόφους, οι πολέμαρχοι των τρομοκρατικών ταξιαρχιών θα βρίσκονται ανέπαφοι σε ανθεκτικά καταφύγια.
Αντίθετα, πάντως, με τις εικόνες απόγνωσης των πολιτών της Γάζας που εμφανίζονται στα διεθνή ΜΜΕ με σκοπό να ελκύσουν την παγκόσμια συμπάθεια, η Χαμάς αποκρύπτει από τη δημόσια θέα τη σχετικά άνετη ζωή σημαντικής μερίδας των κατοίκων της περιοχής. Κυρίως των μεσαίων στρωμάτων των πόλεων.

Δεν γνωστοποιεί πέραν του σουνιτικού αραβικού κόσμου την επιστημονική γνώση και την ακαδημαϊκή ζωή στα οκτώ ανώτατα εκπαιδευτικά της ιδρύματα, με κορυφαίο το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας. Περιφρονεί κρατώντας σχεδόν αθέατα τα κομψά καφέ - εστιατόρια, όπως το δημοφιλές «Viola» στο λιμάνι της Γάζας ή το νεοσύστατο πολυτελές «Qalaa», κατασκευασμένο πάνω στη Μεσόγειο. Σπανίως δημοσιεύονται εικόνες από πολυώροφα εμπορικά κέντρα όπως τα «Gaza City Centre» και το «Strip Mall» στην πόλη της Γάζας ή το «Al Danaf Hyper Mall» στον προσφυγικό καταυλισμό της Νουσεϊράτ, με τα ράφια γεμάτα εκλεκτά εισαγόμενα προϊόντα και τα πάρκινγκ πλήρη από ολοκαίνουρια αυτοκίνητα. Κανείς δεν μιλάει και κυρίως δεν βλέπει τα σύγχρονα καταστήματα ενδυμάτων μόδας με επώνυμες φίρμες και αξεσουάρ όπως τα Mahdi, DeFacto, 2nice και Deux Fashion.

Γυμναστήρια με πισίνα

Στο παρασκήνιο της δημοσιότητας λουφάζουν τα πολυσύχναστα εκπτωτικά πολυκαταστήματα με ρούχα τουρκικής προέλευσης, τα μοντέρνα επανεξοπλισμένα γυμναστήρια «Friends», «Hammer» και «Technogym» με εσωτερική πισίνα. Εχουν ακόμη αποσύρει από την εικόνα έως και τα λιγοστά ημιπολυτελή ξενοδοχεία της παραλιακής λεωφόρου Ιμπν Ρασίντ. Τα ξενοδοχεία «AlDeira», «Phoenix», «Roots», «Blue Beach Resort» στη μια πλευρά του κατασκευασμένου ως πεντάστερου «AlMashtal» βαθμιαία μπήκαν στη ναφθαλίνη, απαξιώθηκαν ελλείψει πελατείας. Λογικό. Ποιος τουρίστας θα τα επισκεπτόταν όταν έπρεπε να πετάξει σε κάποιο αεροδρόμιο του Ισραήλ, όφειλε να πάρει βίζα που σπανίως τη δέχονταν οι Παλαιστίνιοι, και αν τελικά κατάφερνε να φτάσει ως εκεί, απαγορευόταν να κάνει με μαγιό βουτιές στη θάλασσα;

Παρά το αδιαφανές πέπλο σιωπής που έχει επιβάλει η Χαμάς, όσοι Παλαιστίνιοι της Γάζας τα φέρνουν βόλτα (έμποροι, επιστήμονες, μικροεισοδηματίες, κρατικοί αξιωματούχοι) βγαίνουν τα βράδια της Πέμπτης, τελευταία εργάσιμη μέρα, ψωνίζουν, κάνουν εκδρομές, στήνουν ατομικές ψησταριές στις παραλίες, ενώ πού και πού με όλη την οικογένεια νοικιάζουν για 20 ώρες μια σουίτα σε κάποιο παραθαλάσσιο ξενοδοχείο. Η πραγματικότητα έρχεται σε αντίθεση με όλες τις ανακριβείς ιστορίες και τις συχνά πλασματικές εικόνες της κακουχίας, των βασάνων και των ταλαιπωριών που υφίσταται ο μαρτυρικός παλαιστινιακός λαός.

Κι όμως, με αμοιβαίες υποχωρήσεις αυτό το στενόμακρο κομμάτι γης θα μπορούσε να ευημερήσει. Η εκατέρωθεν αδιαλλαξία τού έβαλε μπουρλότο. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2005, η τελευταία ισραηλινή σημαία που κυμάτιζε πάνω από τη Λωρίδα της Γάζας, υπεστάλη. Τα ισραηλινά στρατεύματα εγκατέλειψαν το παλαιστινιακό έδαφος που είχαν κατακτήσει το 1967 στη διάρκεια του Πολέμου των Εξι Ημερών. Με την αποχώρησή τους εκκένωσαν με τη βία την περιοχή από 6.000-7.000 Εβραίους εποίκους. Σύμφωνα με το σχέδιο «απεμπλοκής» που υποστήριζε ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν, ένας Αμερικανός πολυεκατομμυριούχος και φιλάνθρωπος, ο 73χρονος Τζέιμς Γούλφενσον, πρώην πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ανέλαβε τον ρόλο του Ειδικού Απεσταλμένου της τετραμερούς, που περιλάμβανε τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Ρωσία και τον ΟΗΕ.

Στόχος του ήταν να ανασυγκροτήσει την κουρελιασμένη οικονομία της περιχαρακωμένης περιοχής μετά τις οδυνηρές καταστροφές της δεύτερης Ιντιφάντα. Αξιοποιώντας τη μεγάλη διεθνή του ατζέντα, ο Νεοϋορκέζος τραπεζίτης συγκέντρωσε υποσχέσεις για βοήθεια 9 δισ. δολαρίων στη ρημαγμένη περιοχή. Βλέποντας το θέμα απέξω, η ελπίδα δεν φαινόταν απαγορευτική. Προβλεπόταν η σύνδεση της Γάζας με τη Δυτική Οχθη με έναν «δρόμο αλά Βερολίνο», που υπήρχε μεταξύ Δυτικής Γερμανίας και Δυτικού Βερολίνου κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Σχεδιαζόταν ακόμη να φτιαχτούν ένα λιμάνι κρουαζιέρας, ένα διεθνές αεροδρόμιο και μεσογειακά παραθαλάσσια θέρετρα.

Υστερα, βέβαια, από τις προγραμματισμένες δημοκρατικές εκλογές που θα ακολουθούσαν σε λίγους μήνες. Ολα πήγαν στράφι με την εκλογή της Χαμάς. Στην ανατριχιαστική διακήρυξή της στις 18 Αυγούστου του 1988 η Χαμάς δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφιβολίας για τις προθέσεις της. Ο μοναδικός λόγος ύπαρξης της οργάνωσης ήταν η φυσική εξόντωση των Εβραίων. Ο Γούλφενσον παραιτήθηκε μετά από θητεία 11 μηνών και όλες οι ευοίωνες προοπτικές κατέρρευσαν. Η Χαμάς υποκίνησε έναν εμμονικά φανατισμένο όχλο να λεηλατήσει τους εγκαταλειμμένους ισραηλινούς οικισμούς, γκρεμίζοντας συθέμελα την ακμάζουσα βιομηχανία θερμοκηπίων τους, να κάψει τα «μιαρά» σπίτια, σχολεία και νοσοκομεία τους που εγκατέλειψαν ακέραια και λειτουργικά, να βεβηλώσει τις συναγωγές τους.

Οι προκλητικές προσβολές ξεσήκωσαν τους Ισραηλινούς. Πέντε φορές στη διάρκεια αυτών των περίπλοκων χρόνων, η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ και άλλες τόσες η Γάζα δέχτηκε τα συντριπτικά αντίποινά του. Το Ισραήλ ξανάχτισε το τείχος διαχωρισμού από τη Γάζα, που κατεδαφίστηκε στην αρχή της Αλ-Ακσά Ιντιφάντα, το 2000. Και απάντησε συνθλιπτικά σε όλες τις προκλήσεις με τις εκτοξεύσεις ρουκετών της Χαμάς στο έδαφός του. Εδώ και πέντε χρόνια χρόνια, ο νέος ηγέτης της Χαμάς, ο 60χρονος Γιαχία Σινγουάρ, καθησύχαζε το Ισραήλ με τις διαλλακτικές του προτάσεις που δημιουργούσαν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας.

Αποδείχτηκε πως έριχνε στάχτη στα μάτια. Εκ των πραγμάτων, το δημοκρατικό Ισραήλ δεν έχει περιθώριο δισταγμών. Αν δεν αντιδράσει στην αποκρουστική ωμότητα, θα διακινδυνεύσει την ίδια του την ύπαρξη. Από τη μεριά της η Χαμάς, ανθρωπιστικά αδιάφορη, στοιχηματίζει με κάθε κόστος στα αθρόα πτώματα των αμάχων. Ελπίζει να προκληθεί εξέγερση και στη Δυτική Οχθη και να ενεργοποιηθεί η σιιτική Χεζμπολάχ στον Λίβανο, που υποστηρίζεται από την Τεχεράνη. Τέλος, προσδοκά στην οργή των σουνιτών Αράβων που θα εκτροχιάσει τις συμφωνίες των κρατών τους με το Ισραήλ. Σε αυτό το συφοριασμένο κάδρο ο Γιαχβέ της Βίβλου και ο Αλλάχ του Κορανίου ας βάλουν το χέρι τους...

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AFP / Visual Hellas, Getty images / Ideal Image

Ειδήσεις σήμερα:

Στέφανος Κασσελάκης: «Είναι απρόβλεπτος, γι’ αυτό πρέπει να τον φοβούνται» λέει ο θείος του

Ανάλυση Le Figaro: Πώς το Ιράν θα επιχειρήσει να αποσταθεροποιήσει το Ισραήλ

Βατικανό: Πολωνός επίσκοπος παραιτήθηκε αφού ένας ιερέας οργάνωσε... όργιο στην ενορία του