Ιαπωνία: Μια ματιά στην εμπειρία του Nasubi, που έμεινε 15 μήνες γυμνός και έτρωγε σκυλοτροφή για τις ανάγκες ενός ριάλιτι
Ο Nasubi πέρασε 15 μήνες κλεισμένος σε ένα διαμέρισμα, γυμνός και ζώντας μόνο με ό,τι κέρδιζε σε διαγωνισμούς - 26 χρόνια μετά, η εμπειρία του σε ένα από τα σκληρότερα ριάλιτι, γίνεται ντοκιμαντέρ
Όταν ακούτε τη λέξη «ριάλιτι», σίγουρα το μυαλό σας αμέσως πάει σε κάτι σαν το Masterchef ή το Survivor, όπου οι διαγωνιζόμενοι κερδίζουν ένα χρηματικό έπαθλο με βάση κάποιες σωματικές διαδικασίες είτε με βάση το ταλέντο τους, σωστά;
Λοιπόν, ο Tomoaki Hamatsu, γνωστός ως Nasubi (μελιτζάνα στα ιαπωνικά), και η ιστορία του θα σας αλλάξουν όλα όσα ξέρετε για τα ριάλιτι σόου, καθώς αυτός εδώ ο διαγωνιζόμενος χρειάστηκε να περάσει μεγάλα χρονικά διαστήματα έχοντας στη διάθεσή του ελάχιστα αντικείμενα, όπως μόνο ένα στυλό, μερικές κενές καρτ-ποστάλ, ένα τηλέφωνο και ένα ράφι γεμάτο περιοδικά, μεταξύ άλλων.
Μια ζωή γεμάτη βραβεία και μια κατάσταση «Truman Show»
Επρόκειτο για μια ιαπωνική σειρά του 1998, με πρωταγωνιστή φυσικά τον ίδιο τον Νasubi. Αυτή επρόκειτο να αλλάξει μια για πάντα την ιστορία της τηλεόρασης, χάρη στο μοναδικό -και τολμάμε να πούμε κάπως ακραίο- περιεχόμενό της: Μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει μόνο με βραβεία που κερδίζει από διάφορους διαγωνισμούς;
Για να αποδειχθεί αν αυτό ήταν πράγματι εφικτό ή όχι, ο Nasubi, ο οποίος στο παρελθόν είχε γίνει γνωστός ως ένας επίδοξος κωμικός όταν ήταν πιο νέος, αποδέχτηκε την πρόκληση του διαγωνισμού, η οποία, όμως περιλάμβανε κάποιες πολύ περιοριστικές συνθήκες. Έπρεπε να περάσει 15 μήνες κλεισμένος σε ένα μικρό διαμέρισμα του Τόκιο, του δόθηκε εντολή να γδυθεί και του είπαν ότι θα έπρεπε να βγάλει τα κέρδη από διάφορους διαγωνισμούς που γίνονταν σε περιοδικά ή σκρατς και παρόμοιες τέτοιες κληρώσεις. Όλα αυτά υπό έναν ακόμη όρο: δεν θα μπορούσε να φύγει αν δεν κέρδιζε δώρα αξίας ενός εκατομμυρίου γιεν, λίγο λιγότερο από 6.000 σε σημερινή αξία.
Κατά καιρούς ο Nasubi κέρδισε διάφορα δώρα, όπως λάστιχα αυτοκινήτου, μπάλες του γκολφ, έναν ζωντανός αστακό και διάφορα άλλα αντικείμενα. Όσο κέρδιζε, τόσο συνέχιζε όλο αυτό το πείραμα. Να σημειωθεί, όμως, ότι αυτά που κέρδιζε ήταν τα μόνα μέσα του για να επιβιώσει. Και το πλησιέστερο σε φαγητό που κέρδισε ήταν μια ποσότητα ρυζιού – το οποίο έτρωγε σχεδόν ωμό αφού δεν μπορούσε να το μαγειρέψει- αναψυκτικά και σκυλοτροφή. Σημειώνεται, πως σε όλη την εκπομπή, ο Nasubi ήταν γυμνός, αφού ποτέ δεν κέρδισε κάποιο ρούχο και τα γεννητικά του όργανα καλύπτονταν με ένα ιμότζι (μελιτζάνας, όπως το όνομά του).
Ο 22χρονος τότε Nasubi ήξερε, βέβαια, ότι τον βιντεοσκοπούσαν, σε αντίθεση με τον ρόλο που υποδύεται ο Τζιμ Κάρεϊ στο Truman Show, που ο χαρακτήρας δεν ήξερε ότι βιντεοσκοπείται στην ταινία που κυκλοφόρησε την ίδια περίοδο με την ιαπωνική σειρά. Αλλά δεν ήξερε τι ακριβώς θα γίνει με αυτό το υλικό. Δεκαπέντε μήνες μετά, και αφού ο ίδιος πάλεψε με την πείνα, την κατάθλιψη και την εξαθλίωση, ανακάλυψε ότι είχε γίνει μια διασημότητα στη χώρα, αλλά με ένα τρομερό τίμημα στην ψυχική και σωματική του υγεία.
Η εκπομπή τελικά πήρε το όνομα «A Life of Prizes» (μια ζωή από βραβεία) και το κοινό της τελικά ήταν περίπου 15 εκατομμύρια τηλεθεατές.
Η εξαθλιωση και το ντοκιμαντέρ βασισμένο στην εμπειρία του
Κλείσιμο
Η εκπομπή τελείωσε με τον Nasubi να μεταφέρεται σε ένα ψεύτικο σκηνικό δωματίου, όπου κατέρρευσαν οι τοίχοι και βρέθηκε στη σκηνή μπροστά σε ένα ζωντανό κοινό που ζητωκραύγαζε το όνομά του.
Περί τα 26 χρόνια μετά, η περιπέτεια του Nasubi ξανάρχεται στο φως, αυτή τη φορά στο πλαίσιο μιας νέας ταινίας που μόλις προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Σέφιλντ. «Έπεσα πάνω στην ιστορία του όταν δούλευα σε ένα διαφορετικό έργο και χάθηκα σε μια από αυτές τις “μαύρες τρύπες” του διαδικτύου», λέει στο BBC η Clair Titley, σκηνοθέτιδα της ταινίας The Contestant- ο Διαγωνιζόμενος σε ελληνική μετάφραση.
Η σκηνοθέτιδα είχε πολλά ερωτήματα για τη σειρά, αλλά κυρίως για τον ίδιο τον Nasubi και επικοινώνησε μαζί του για να κάνει μια ταινία για όλη αυτή του την εμπειρία.
Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί επίσης τον Nasubi μετά την απελευθέρωσή του, δείχνοντας τις προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη νεοαποκτηθείσα φήμη του για καλούς σκοπούς.
Φυσικά, πολλά ερωτήματα εγείρονται γύρω από αυτό το εγχείρημα. Ποια είναι τα όρια της τηλεόρασης; Γιατί οι παραγωγοί δεν νοιάζονταν για την αξιοπρέπεια του διαγωνιζόμενου; Δεν τον έβλεπαν που γινόταν όλο και πιο αδύναμος; Γιατί δεν σταματούσαν; Φυσικά, ήταν άλλες εποχές τότε, θα μπορούσε και αυτό να είναι ένα είδους απάντησης. Ωστόσο, να σας ενημερώσουμε σε αυτό το σημείο ότι η πόρτα του διαμερίσματος ήταν ξεκλείδωτη, ως εκ τούτου θα μπορούσε να φύγει όποτε θέλει. Γιατί δεν το έκανε; Η Titley αποδίδει αυτό το τελευταίο στη στωικότητα του χαρακτήρα του ή στο «ιαπωνικό πνεύμα» του.
Ο ίδιος θυμάται τη ζωή του ως «μαρτύριο». «Προβάλλονταν μόνο 3-5 λεπτά της ζωής μου καθημερινά, είχε δηλώσει στο Deadline. «Φυσικά, οι τηλεθεατές έλεγαν: "Α, βλέπεις, κάνει κάτι διασκεδαστικό και κάτι που απολαμβάνει..." Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου ήταν βάσανο», ομολογεί.
Και όμως, μετά από όλα αυτά, φαίνεται ότι πλέον ο Nasubi – ή μάλλον Tomoaki Hamatsu- είναι σε ένα καλύτερο σημείο της ζωής του.
«Όταν οι άνθρωποι τον ρωτούν αν το έχει μετανιώσει, λέει πάντα ότι, ενώ δεν θα ήθελε να το ξανακάνει, δεν θα ήταν ο άνθρωπος που είναι (διαφορετικά)», λέει η σκηνοθέτιδα.
Ένα φθινοπωρινό γεύμα διαφορετικό από τα άλλα, μιας και η συνάντηση των εθελοντών της bwin με τους διαμένοντες της Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης «Φωτεινή» έδιωξε κάθε… μελαγχολικό συναίσθημα.
Το όραμα της DEMO για έναν κόσμο με πρόσβαση σε όλα τα φάρμακα, ανεξαρτήτως περιοχής και οικονομικών δυνατοτήτων είναι βαθιά ριζωμένο στη Τρίπολη. Η πρωτεύουσα της Αρκαδίας αποτελεί πια τον «ομφαλό» της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας καθώς πραγματοποιούνται εκεί επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Η Dyson Gen5 Detect είναι μια προηγμένη σκούπα που «σκέφτεται», η οποία σχεδιάστηκε όχι μόνο για να βελτιώσει τις συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας στον χώρο μας, αλλά παράλληλα για να μας προσφέρει μια γεύση από τα θαυμαστά επιτεύγματα που επιφυλάσσει η πρωτοπόρος Dyson για το μέλλον.
