Τι σημαίνει η εισβολή του Ζελένσκι στη ρωσική επικράτεια
28.08.2024
07:48
Μπορεί η κατάληψη ρωσικών εδαφών να κρίνει τον πόλεμο; Αδιέξοδο βλέπει η αμερικανική DIA - Το Κίεβο θέλει να δημιουργήσει τετελεσμένα επί του εδάφους και ζητάει την άδεια να χρησιμοποιήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, πράγμα που θα παγιδεύσει τη Δύση σε απευθείας σύγκρουση με τη Ρωσία
Σε μια μάχη φθοράς και αλληλοεξόντωσης επιδίδονται Ρωσία και Ουκρανία μετά την αιφνιδιαστική και ιστορικής και συμβολικής σημασίας επίθεση του Κιέβου, που είχε ως αποτέλεσμα την πρώτη κατάληψη ρωσικών εδαφών από το 1941 στην επαρχία Κουρσκ. Μπορεί όμως αυτή η σημαντική εξέλιξη στο μέτωπο να κρίνει την έκβαση της πολεμικής σύγκρουσης ή μήπως οδηγεί την αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία στην κόψη του ξυραφιού;
Σύμφωνα με το Bloomberg, η αξιολόγηση της Υπηρεσίας Αμυντικών Πληροφοριών των ΗΠΑ (DIA) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία δεν διαθέτουν τη στρατιωτική ικανότητα να εξαπολύσουν μεγάλες επιθέσεις η μία εναντίον της άλλης, οδηγώντας σε πιθανό αδιέξοδο.
Τα μάτια των Ουκρανών είναι στραμμένα στις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, η έκβαση των οποίων μπορεί να έχει δραματικές επιπτώσεις στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και το Κίεβο θέλουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα επί του εδάφους, τα οποία θα αποτελέσουν και ένα κρίσιμο χαρτί στα χέρια τους εάν και όποτε βρεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα. Κυρίως όμως επιδιώκουν, παρουσιάζοντας επιτυχίες επί του εδάφους, να κρατήσουν ζωντανή τη δέσμευση της Δύσης για συνέχιση της (χωρίς όρια) βοήθειας μέχρι την επίτευξη του τελικού στόχου που έχουν θέσει, την απελευθέρωση των κατεχομένων από τη Ρωσία εδαφών...
Βεβαίως, η βοήθεια από τη Δύση δεν είναι εντελώς εκτός ορίων, καθώς παραμένει ακόμη ο περιορισμός στη μη χρήση κρίσιμων οπλικών συστημάτων και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για επιθέσεις στο έδαφος της Ρωσίας, κάτι που η Μόσχα έχει προειδοποιήσει ότι θα εκλάβει ως ευθεία επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας, με ό,τι σημαίνει αυτό σε σχέση με την ενεργοποίηση στρατηγικών και πυρηνικών όπλων. Οι πληροφορίες, που δεν επιβεβαιώνονται επισήμως, αναφέρουν πάντως ότι οι γέφυρες που βρέθηκαν στο στόχαστρο των Ουκρανών στον ποταμό Σέιμ, με στόχο την αποκοπή των ρωσικών δυνάμεων, επλήγησαν με αμερικανικούς πυραύλους HIMARS.
Αρση απαγόρευσης;
Ο Ζελένσκι έσπευσε τις προηγούμενες ημέρες να δηλώσει ότι η ουκρανική προέλαση στο Κουρσκ απέδειξε ότι οι «κόκκινες γραμμές» του Πούτιν είναι «μπλόφα» και συνεπώς οι Δυτικοί εταίροι θα πρέπει να βοηθήσουν με κάθε μέσο την Ουκρανία και να άρουν τον περιορισμό στη χρήση οπλικών συστημάτων εναντίον της Ρωσίας.
Αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη εκτίμηση που θα μπορούσε να παγιδεύσει τη Δύση σε μια απευθείας σύγκρουση με τη Ρωσία, με απρόβλεπτες παγκόσμιες διαστάσεις και επιπτώσεις. Διότι στην εξίσωση του Ζελένσκι θεωρείται σταθερά το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει υπάρξει ουσιαστική και αποφασιστική απάντηση από τη Μόσχα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η Ρωσία και ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν θα απαντήσουν όταν είναι έτοιμοι και με τον τρόπο που θα επιλέξουν ώστε να επιφέρουν σημαντικό πλήγμα στην Ουκρανία. Ούτε φυσικά η ουκρανική προέλαση στο Κουρσκ σημαίνει ότι η Ρωσία είναι στα πρόθυρα της συνθηκολόγησης.
Και για τη Δύση προφανώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμμεριστεί την αισιοδοξία του Ζελένσκι ότι τα κέρδη επί του πεδίου στο Κουρσκ ήταν το καθοριστικό σημείο του Πολέμου που έγειρε οριστικά τη ζυγαριά προς την ουκρανική πλευρά. Γιατί προσώρας δεν έχει κριθεί η μάχη του Κουρσκ, ούτε πρόκειται φυσικά για την τελική μάχη του πολέμου.
Στρατιωτικός εφιάλτης
Ομως είναι γεγονός ότι ο αιφνιδιασμός του Κιέβου στο Κουρσκ ανέδειξε τις εγγενείς αδυναμίες του Ρωσικού Στρατού και του καθεστώτος Πούτιν στη διαχείριση μιας τόσο σημαντικής κρίσης και αυτό ίσως δημιουργεί τον πειρασμό σε σκληροπυρηνικούς κύκλους στην Δύση, ώστε με πολιορκητικό κριό την Ουκρανία να επιχειρηθεί το τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών της μετα- ψυχροπολεμικής περιόδου, που θα οδηγούσε, σύμφωνα με τις προσδοκίες τους, και στην ανατροπή του Πούτιν. Ωστόσο, αυτές είναι ασκήσεις επί χάρτου καθώς δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο Πούτιν και η Ρωσία θα παραδοθούν αμαχητί. Και επίσης παραβλέπεται η ολοένα μεγαλύτερη συρρίκνωση της υποστήριξης του πολέμου στις κοινωνίες της Ευρώπης και των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η αξιολόγηση της Υπηρεσίας Αμυντικών Πληροφοριών των ΗΠΑ (DIA) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία δεν διαθέτουν τη στρατιωτική ικανότητα να εξαπολύσουν μεγάλες επιθέσεις η μία εναντίον της άλλης, οδηγώντας σε πιθανό αδιέξοδο.
Τα μάτια των Ουκρανών είναι στραμμένα στις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, η έκβαση των οποίων μπορεί να έχει δραματικές επιπτώσεις στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και το Κίεβο θέλουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα επί του εδάφους, τα οποία θα αποτελέσουν και ένα κρίσιμο χαρτί στα χέρια τους εάν και όποτε βρεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα. Κυρίως όμως επιδιώκουν, παρουσιάζοντας επιτυχίες επί του εδάφους, να κρατήσουν ζωντανή τη δέσμευση της Δύσης για συνέχιση της (χωρίς όρια) βοήθειας μέχρι την επίτευξη του τελικού στόχου που έχουν θέσει, την απελευθέρωση των κατεχομένων από τη Ρωσία εδαφών...
Βεβαίως, η βοήθεια από τη Δύση δεν είναι εντελώς εκτός ορίων, καθώς παραμένει ακόμη ο περιορισμός στη μη χρήση κρίσιμων οπλικών συστημάτων και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για επιθέσεις στο έδαφος της Ρωσίας, κάτι που η Μόσχα έχει προειδοποιήσει ότι θα εκλάβει ως ευθεία επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας, με ό,τι σημαίνει αυτό σε σχέση με την ενεργοποίηση στρατηγικών και πυρηνικών όπλων. Οι πληροφορίες, που δεν επιβεβαιώνονται επισήμως, αναφέρουν πάντως ότι οι γέφυρες που βρέθηκαν στο στόχαστρο των Ουκρανών στον ποταμό Σέιμ, με στόχο την αποκοπή των ρωσικών δυνάμεων, επλήγησαν με αμερικανικούς πυραύλους HIMARS.
Αρση απαγόρευσης;
Ο Ζελένσκι έσπευσε τις προηγούμενες ημέρες να δηλώσει ότι η ουκρανική προέλαση στο Κουρσκ απέδειξε ότι οι «κόκκινες γραμμές» του Πούτιν είναι «μπλόφα» και συνεπώς οι Δυτικοί εταίροι θα πρέπει να βοηθήσουν με κάθε μέσο την Ουκρανία και να άρουν τον περιορισμό στη χρήση οπλικών συστημάτων εναντίον της Ρωσίας.
Αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη εκτίμηση που θα μπορούσε να παγιδεύσει τη Δύση σε μια απευθείας σύγκρουση με τη Ρωσία, με απρόβλεπτες παγκόσμιες διαστάσεις και επιπτώσεις. Διότι στην εξίσωση του Ζελένσκι θεωρείται σταθερά το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει υπάρξει ουσιαστική και αποφασιστική απάντηση από τη Μόσχα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η Ρωσία και ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν θα απαντήσουν όταν είναι έτοιμοι και με τον τρόπο που θα επιλέξουν ώστε να επιφέρουν σημαντικό πλήγμα στην Ουκρανία. Ούτε φυσικά η ουκρανική προέλαση στο Κουρσκ σημαίνει ότι η Ρωσία είναι στα πρόθυρα της συνθηκολόγησης.
Και για τη Δύση προφανώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμμεριστεί την αισιοδοξία του Ζελένσκι ότι τα κέρδη επί του πεδίου στο Κουρσκ ήταν το καθοριστικό σημείο του Πολέμου που έγειρε οριστικά τη ζυγαριά προς την ουκρανική πλευρά. Γιατί προσώρας δεν έχει κριθεί η μάχη του Κουρσκ, ούτε πρόκειται φυσικά για την τελική μάχη του πολέμου.
Στρατιωτικός εφιάλτης
Ομως είναι γεγονός ότι ο αιφνιδιασμός του Κιέβου στο Κουρσκ ανέδειξε τις εγγενείς αδυναμίες του Ρωσικού Στρατού και του καθεστώτος Πούτιν στη διαχείριση μιας τόσο σημαντικής κρίσης και αυτό ίσως δημιουργεί τον πειρασμό σε σκληροπυρηνικούς κύκλους στην Δύση, ώστε με πολιορκητικό κριό την Ουκρανία να επιχειρηθεί το τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών της μετα- ψυχροπολεμικής περιόδου, που θα οδηγούσε, σύμφωνα με τις προσδοκίες τους, και στην ανατροπή του Πούτιν. Ωστόσο, αυτές είναι ασκήσεις επί χάρτου καθώς δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο Πούτιν και η Ρωσία θα παραδοθούν αμαχητί. Και επίσης παραβλέπεται η ολοένα μεγαλύτερη συρρίκνωση της υποστήριξης του πολέμου στις κοινωνίες της Ευρώπης και των ΗΠΑ.
Η επίθεση και η προέλαση του Κιέβου στο Κουρσκ αποτελεί μια σημαντικότατη επιτυχία των Ουκρανών, μπορεί όμως να εξελιχθεί σε έναν στρατιωτικό εφιάλτη και για τις δύο πλευρές. Η Μόσχα δεν μπορεί να μείνει απαθής στην κατάληψη ρωσικού εδάφους και ακόμη δεν μπορεί να υπολογιστεί ούτε το εύρος ούτε το πεδίο αντίδρασής της, ενώ από την άλλη για το Κίεβο πλέον μπορεί να εκληφθεί ως η αρχή για το τέλος του πολέμου προς όφελός του.
Επί του πεδίου πλέον είναι ανοιχτά δύο παράλληλα μέτωπα. Οι ουκρανικές δυνάμεις επεκτείνουν τον έλεγχο στο ρωσικό έδαφος στην περιοχή του Κουρσκ, αλλά συγχρόνως χάνουν έδαφος στο Ντονμπάς, άρα και οι δύο πλευρές έχουν τη δυνατότητα να ισχυριστούν ότι έχουν κέρδη επί του εδάφους. Ο Ζελένσκι καθόρισε τους στόχους της επίθεσης στο Κουρσκ: δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης η οποία θα προστατεύσει και το Χάρκοβο, ενίσχυση και καλύτερη προετοιμασία των δυνάμεων για το επερχόμενο φθινόπωρο και περαιτέρω υπονόμευση των πολεμικών δυνατοτήτων της Ρωσίας.
Την ώρα που το Κίεβο δικαιολογημένα θεωρεί μεγάλη επιτυχία την εδαφική «κατάκτηση» στο Κουρσκ, η Μόσχα συγχρόνως εμπεδώνει την κατοχή στο Ντονμπάς, ολοκληρώνοντας και το μεγάλο σχέδιο καταστροφής όλων των αμυντικών υποδομών που είχαν δημιουργήσει οι Ουκρανοί στην περιοχή από το 2014, κάτι που διευκολύνει τη διατήρηση της κατοχής της περιοχής.
Και οι ουκρανικές δυνάμεις όμως καταστρέφουν τις υποδομές στο Κουρσκ ώστε να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν μια αντεπίθεση της Ρωσίας εφόσον οι πρώτες υποχρεωθούν να αποσυρθούν από τη ρωσική επαρχία.
Ο πόλεμος δεν είναι κάτι άγνωστο, πάντως, για την περιφέρεια του Κουρσκ. Στους μεσαιωνικούς χρόνους, η περιοχή καταλήφθηκε από τις ορδές των Μογγόλων και διεκδικήθηκε ανά τους αιώνες από τις ευρασιατικές αυτοκρατορίες. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα περίχωρα της πόλης έγιναν ο τόπος της μεγαλύτερης σύγκρουσης αρμάτων μάχης στην Ιστορία, με τη ναζιστική Γερμανία να υφίσταται μια συντριπτική ήττα από τη λαβωμένη αλλά ισχυρή ακόμη Σοβιετική Ενωση.
Οι επιδιώξεις του Κιέβου
Σχεδόν είκοσι μέρες μετά την αιφνιδιαστική επιχείρηση του Ουκρανικού Στρατού στην περιοχή του Κουρσκ στη Ρωσία, ακόμη δεν είναι εντελώς σαφής ο στόχος του Κιέβου. Η εισβολή κατέστρεψε οχυρωματικές γραμμές της Ρωσίας περιορίζοντας τη δυνατότητά της για ανάκτηση των χαμένων εδαφών χωρίς να προηγηθεί τεράστια κινητοποίηση του Ρωσικού Στρατού. Δημιουργεί μια μεγαλύτερη ουδέτερη ζώνη που κρατάει, τουλάχιστον προσωρινά, τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και τους βομβαρδισμούς Πυροβολικού μακριά από τις ουκρανικές πόλεις και εδάφη. Και το Κίεβο ελπίζει ότι ενδεχομένως η Ρωσία θα αποσύρει ορισμένα από τα στρατεύματά της από το ουκρανικό έδαφος προκειμένου να υπερασπιστούν πλέον το έδαφος στο Κουρσκ, περιορίζοντας έτσι την πίεση που υπάρχει στη Ζαπορίζια, στο Ντονμπάς, αλλά και στη Χερσώνα. Στις επιδιώξεις του Κιέβου είναι και η σύλληψη όσο το δυνατόν περισσότερων αιχμαλώτων, οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν για ανταλλαγή με Ουκρανούς στρατιώτες που κρατούνται στη Ρωσία, και προφανώς η διατήρηση των εδαφών στο Κουρσκ θα είναι ένα σημαντικό χαρτί στα χέρια των Ουκρανών σε μια διαπραγμάτευση ειρήνευσης.
Ομως αυτό που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το Κίεβο με την κατάληψη εδαφών είναι ένα μεγάλο πλήγμα στην αξιοπιστία του Πούτιν και η αποκαθήλωση της εικόνας του ως παντοδύναμου ηγέτη και στο εσωτερικό της Ρωσίας. Το Κίεβο επέλεξε να οργανώσει σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας την επίθεση στο Κουρσκ, για την οποία δεν είχαν ενημερωθεί ούτε οι σύμμαχοι ούτε καν οι ουκρανικές δυνάμεις που δεν συμμετείχαν στην επιχείρηση. Το ερώτημα είναι εάν πλέον περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να επιφυλάξει μία ακόμη δυσάρεστη έκπληξη στη Ρωσία, αυτή τη φορά ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο στον Νότο, στη Μαύρη Θάλασσα, και θα μπορούσε να εκδηλωθεί ως μεγάλη κίνηση αντιπερισπασμού και αποκοπής της Κριμαίας και κατεχόμενων από τη Ρωσία εδαφών.
Με ενισχυμένο το αμφίβιο οπλοστάσιό της (από τη Σουηδία, τη Φινλανδία και άλλες χώρες) και με εξαιρετικά έμπειρες και αποτελεσματικές Ειδικές Δυνάμεις σε θαλάσσιες επιχειρήσεις, η Ουκρανία έχει ήδη προκαλέσει μεγάλες απώλειες στον Ρωσικό Στόλο, ιδιαίτερα στην Κριμαία. Μια τέτοια επιχείρηση πάντως απαιτεί σημαντική ενίσχυση του ουκρανικού οπλοστασίου και δεν θα είναι τόσο απλή όσο η προέλαση στο Κουρσκ.
Ειδήσεις σήμερα:
Τροχαίο στη λεωφόρο Κηφισίας - ΙΧ «καρφώθηκε» σε στάση λεωφορείου, τραυματίστηκε ο οδηγός
Υπουργικό καθημερινότητας «πρόβα» για τη ΔΕΘ - Στην κυβερνητική ατζέντα τα εγκαίνια αντί για «μακέτες»
Οι μεγάλες συναυλίες του Σεπτεμβρίου: Από Αρβανιτάκη, Μάλαμα και Μποφίλιου μέχρι Βίσση, Βανδή και Οικονομόπουλο
Επί του πεδίου πλέον είναι ανοιχτά δύο παράλληλα μέτωπα. Οι ουκρανικές δυνάμεις επεκτείνουν τον έλεγχο στο ρωσικό έδαφος στην περιοχή του Κουρσκ, αλλά συγχρόνως χάνουν έδαφος στο Ντονμπάς, άρα και οι δύο πλευρές έχουν τη δυνατότητα να ισχυριστούν ότι έχουν κέρδη επί του εδάφους. Ο Ζελένσκι καθόρισε τους στόχους της επίθεσης στο Κουρσκ: δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης η οποία θα προστατεύσει και το Χάρκοβο, ενίσχυση και καλύτερη προετοιμασία των δυνάμεων για το επερχόμενο φθινόπωρο και περαιτέρω υπονόμευση των πολεμικών δυνατοτήτων της Ρωσίας.
Την ώρα που το Κίεβο δικαιολογημένα θεωρεί μεγάλη επιτυχία την εδαφική «κατάκτηση» στο Κουρσκ, η Μόσχα συγχρόνως εμπεδώνει την κατοχή στο Ντονμπάς, ολοκληρώνοντας και το μεγάλο σχέδιο καταστροφής όλων των αμυντικών υποδομών που είχαν δημιουργήσει οι Ουκρανοί στην περιοχή από το 2014, κάτι που διευκολύνει τη διατήρηση της κατοχής της περιοχής.
Και οι ουκρανικές δυνάμεις όμως καταστρέφουν τις υποδομές στο Κουρσκ ώστε να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν μια αντεπίθεση της Ρωσίας εφόσον οι πρώτες υποχρεωθούν να αποσυρθούν από τη ρωσική επαρχία.
Ο πόλεμος δεν είναι κάτι άγνωστο, πάντως, για την περιφέρεια του Κουρσκ. Στους μεσαιωνικούς χρόνους, η περιοχή καταλήφθηκε από τις ορδές των Μογγόλων και διεκδικήθηκε ανά τους αιώνες από τις ευρασιατικές αυτοκρατορίες. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα περίχωρα της πόλης έγιναν ο τόπος της μεγαλύτερης σύγκρουσης αρμάτων μάχης στην Ιστορία, με τη ναζιστική Γερμανία να υφίσταται μια συντριπτική ήττα από τη λαβωμένη αλλά ισχυρή ακόμη Σοβιετική Ενωση.
Οι επιδιώξεις του Κιέβου
Σχεδόν είκοσι μέρες μετά την αιφνιδιαστική επιχείρηση του Ουκρανικού Στρατού στην περιοχή του Κουρσκ στη Ρωσία, ακόμη δεν είναι εντελώς σαφής ο στόχος του Κιέβου. Η εισβολή κατέστρεψε οχυρωματικές γραμμές της Ρωσίας περιορίζοντας τη δυνατότητά της για ανάκτηση των χαμένων εδαφών χωρίς να προηγηθεί τεράστια κινητοποίηση του Ρωσικού Στρατού. Δημιουργεί μια μεγαλύτερη ουδέτερη ζώνη που κρατάει, τουλάχιστον προσωρινά, τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και τους βομβαρδισμούς Πυροβολικού μακριά από τις ουκρανικές πόλεις και εδάφη. Και το Κίεβο ελπίζει ότι ενδεχομένως η Ρωσία θα αποσύρει ορισμένα από τα στρατεύματά της από το ουκρανικό έδαφος προκειμένου να υπερασπιστούν πλέον το έδαφος στο Κουρσκ, περιορίζοντας έτσι την πίεση που υπάρχει στη Ζαπορίζια, στο Ντονμπάς, αλλά και στη Χερσώνα. Στις επιδιώξεις του Κιέβου είναι και η σύλληψη όσο το δυνατόν περισσότερων αιχμαλώτων, οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν για ανταλλαγή με Ουκρανούς στρατιώτες που κρατούνται στη Ρωσία, και προφανώς η διατήρηση των εδαφών στο Κουρσκ θα είναι ένα σημαντικό χαρτί στα χέρια των Ουκρανών σε μια διαπραγμάτευση ειρήνευσης.
Ομως αυτό που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το Κίεβο με την κατάληψη εδαφών είναι ένα μεγάλο πλήγμα στην αξιοπιστία του Πούτιν και η αποκαθήλωση της εικόνας του ως παντοδύναμου ηγέτη και στο εσωτερικό της Ρωσίας. Το Κίεβο επέλεξε να οργανώσει σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας την επίθεση στο Κουρσκ, για την οποία δεν είχαν ενημερωθεί ούτε οι σύμμαχοι ούτε καν οι ουκρανικές δυνάμεις που δεν συμμετείχαν στην επιχείρηση. Το ερώτημα είναι εάν πλέον περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να επιφυλάξει μία ακόμη δυσάρεστη έκπληξη στη Ρωσία, αυτή τη φορά ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο στον Νότο, στη Μαύρη Θάλασσα, και θα μπορούσε να εκδηλωθεί ως μεγάλη κίνηση αντιπερισπασμού και αποκοπής της Κριμαίας και κατεχόμενων από τη Ρωσία εδαφών.
Με ενισχυμένο το αμφίβιο οπλοστάσιό της (από τη Σουηδία, τη Φινλανδία και άλλες χώρες) και με εξαιρετικά έμπειρες και αποτελεσματικές Ειδικές Δυνάμεις σε θαλάσσιες επιχειρήσεις, η Ουκρανία έχει ήδη προκαλέσει μεγάλες απώλειες στον Ρωσικό Στόλο, ιδιαίτερα στην Κριμαία. Μια τέτοια επιχείρηση πάντως απαιτεί σημαντική ενίσχυση του ουκρανικού οπλοστασίου και δεν θα είναι τόσο απλή όσο η προέλαση στο Κουρσκ.
Ειδήσεις σήμερα:
Τροχαίο στη λεωφόρο Κηφισίας - ΙΧ «καρφώθηκε» σε στάση λεωφορείου, τραυματίστηκε ο οδηγός
Υπουργικό καθημερινότητας «πρόβα» για τη ΔΕΘ - Στην κυβερνητική ατζέντα τα εγκαίνια αντί για «μακέτες»
Οι μεγάλες συναυλίες του Σεπτεμβρίου: Από Αρβανιτάκη, Μάλαμα και Μποφίλιου μέχρι Βίσση, Βανδή και Οικονομόπουλο
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr