Μοσάντ: Πώς χτίστηκε ο μύθος της - Τα χτυπήματα που έγραψαν ιστορία

Το σκηνικό στη Μέση Ανατολή παραμένει εύφλεκτο και διαγράφεται εξαιρετικά δυσοίωνο. Στις Δυτικές πρωτεύουσες η ανησυχία είναι έντονη για περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης του Ισραήλ με τις τρομοκρατικές οργανώσεις της Χαμάς στη Γάζα και της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Ακόμη και η εμπλοκή του Ιράν ποτέ δεν μπορεί να αποκλειστεί. Παρότι οι εξελίξεις επί του πεδίου, δηλαδή τα πρόσφατα χτυπήματα του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, επιβεβαίωσαν την ολοκληρωτική υπεροχή στρατιωτικής ισχύος και τεχνολογικής ανωτερότητας των Ισραηλινών.

Το ψυχολογικό σοκ στις τάξεις της Χεζμπολάχ από τις επιθέσεις είναι ευδιάκριτο. Την Πέμπτη, για πρώτη φορά, τα μέλη και οι υποστηρικτές της δεν συγκεντρώθηκαν σε πλατείες για να παρακολουθήσουν την ομιλία του ηγέτη της Χασάν Νασράλα. Απεναντίας, στριμώχτηκαν σε καφενεία ή κλείστηκαν στα σπίτια τους. Ενδεικτικό του πανικού που προκάλεσαν οι δύο απροσδόκητες, ασύλληπτης επινόησης και τεχνολογικής υπεροχής φονικές επιθέσεις.

Η επιλογή της κυβέρνησης Νετανιάχου είναι να μεταφέρει πλέον το επίκεντρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων στον Βορρά, θεωρώντας πως στο μέτωπο της Γάζας με τη Χαμάς οι στόχοι της έχουν σχεδόν εκπληρωθεί. Η ρητορική κορυφαίων Ισραηλινών αξιωματούχων δεν αφήνει και πολλά περιθώρια, θυμίζοντας τις ημέρες προετοιμασίας της επίθεσης κατά της Χαμάς στη Γάζα, μετά το πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα της 7ης Οκτωβρίου πέρυσι.

Το ότι η ίδια ρητορική χρησιμοποιείται σήμερα στο μέτωπο του Λιβάνου ανησυχεί έντονα τη Δύση. «Η Χεζμπολάχ θα πληρώσει βαρύ τίμημα», είπε ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας Γιοάβ Γκάλαντ. Το πρώτο δείγμα γραφής ακολούθησαν οι σαρωτικοί βομβαρδισμοί εναντίον θέσεων εκτοξευτήρων της οργάνωσης.

Στο ίδιο πλαίσιο, οι από κοινού απειλές της Χεζμπολάχ και των Φρουρών της Επανάστασης για «συντριπτική απάντηση» στο Ισραήλ και «σκηνές αποκάλυψης» αν εισβάλλει στον Λίβανο εμπεριέχουν τον φόβο μιας αιφνίδιας απάντησης στο πεδίο, ωστόσο, κατά πολλούς, μάλλον αποτελούν επικοινωνιακή υποχρέωση. Ο Νασράλα είπε χαρακτηριστικά πως μια τέτοια εισβολή θα ήταν «μια μεγάλη ευκαιρία για τη Χεζμπολάχ» - προφανώς για να απαντήσει. Αλλά πόσο το πιστεύει πράγματι αυτό; Προσώρας, αρκέστηκε σε επιθέσεις ρουτίνας με ρουκέτες, στη γνώριμη τακτική της ελεγχόμενης κλιμάκωσης. Βέβαια στη σύρραξη αυτή η βεβαιότητα για οτιδήποτε είναι απαγορευμένη.

Αναυδη η κοινή γνώμη

Την ίδια ώρα, η διεθνής κοινή γνώμη έμεινε άναυδη από τη νέα επίδειξη τεχνολογικών κατακτήσεων και επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Η Μοσάντ εκπλήσσει και τον πλέον δύσπιστο για το πού μπορεί να φτάσει προκειμένου να πετύχει τον στόχο της.

Ιστορικά, βέβαια, έχει πλειστάκις επιβεβαιωθεί η παγκόσμια επιχειρησιακή υπεροχή της Μοσάντ στο πεδίο. Από την εποχή της σύλληψης του Αϊχμαν, οπότε εμπεδώθηκε η πεποίθηση ότι «από τη Μοσάντ δεν ξεφεύγει κανείς», μέχρι τη γιγαντιαία σε οργάνωση και μεθοδικότητα επιχείρηση «Οργή του Θεού» για την τιμωρία των πρωταιτίων της σφαγής του Μονάχου. Οπου η δολοφονία του Χαμσάρι, επικεφαλής του «Μαύρου Σεπτέμβρη», στο Παρίσι με έκρηξη στο παγιδευμένο προσωπικό του τηλέφωνο συνιστά μια πρώιμη έκδοση των πρόσφατων επιθέσεων στον Λίβανο.

Πάντα αποδεικνυόταν, όπως και στην Επιχείρηση Εντέμπε, ότι από πλευράς μηχανισμών, οργάνωσης και σχεδιασμού, χρήσης μέσων, επινόησης μεθόδων, η Μοσάντ, που εντυπωσίαζε τους φίλους και συνάμα τρόμαζε τους αντιπάλους, βρισκόταν όχι ένα αλλά πολλά βήματα μπροστά, εξουδετερώνοντας κάθε αντίσταση στον βωμό της επίτευξης του στόχου.

Και σήμερα, μετά τα εντυπωσιακής επινόησης και υψηλής τεχνικής και ακρίβειας στη χρήση της πλέον προηγμένης τεχνολογίας χτυπήματα, δημιούργησε σε όλο τον πλανήτη ήδη το ερώτημα και για την «επόμενη μέρα» αυτού του τύπου των επιχειρήσεων. Της μεταφοράς γενικότερα των πολέμων από το πεδίο των άμεσων συγκρούσεων στις ακόμα πιο αποτελεσματικές λογικές των υβριδικών πολέμων, χειρουργικών χτυπημάτων, με τη χρήση διαφοροποιημένων και διαρκώς εξελισσόμενων λογισμικών, ολοένα νεότερης γενιάς τεχνολογία, φυσικά και Τεχνητής Νοημοσύνης, που εξουδετερώνουν κάθε αντίμετρο και ήδη π.χ. κάνουν τα drones να θεωρούνται παρωχημένα.

Η παγίδευση χιλιάδων βομβητών σε κινητά τηλέφωνα, αλλά κυρίως σε ασύρματους δέκτες χωρίς κανείς να το αντιληφθεί ήταν μέχρι προχθές κάτι αδιανόητο και απρόβλεπτο. Η Μοσάντ απέδειξε ωστόσο ότι πιθανόν σε λίγο καιρό θα θεωρείται κι αυτό ξεπερασμένο, έχοντας δώσει τη θέση του στο επόμενο.

«Ευκαιρίες καριέρας»

Μια υπηρεσία πληροφοριών, η δεύτερη πολυπληθέστερη στον κόσμο μετά τη CIA, με ετήσιο εμφανή προϋπολογισμό 3 δισ. δολαρίων και 7.000 άτομα προσωπικό, πάντα σύμφωνα με συγκλίνουσες πλην ανεπίσημες πληροφορίες. Και που στη φιλόξενη ιστοσελίδα της θα δει κανείς στη γνώριμη στήλη για «ευκαιρίες καριέρας» δεκάδες αγγελίες για άτομα με πτυχία και κατάρτιση στην υψηλή τεχνολογία, πληροφορική, επικοινωνία και τα τοιαύτα. Με τον εκάστοτε επικεφαλής της -σήμερα είναι ο βαλλόμενος για το πλήγμα της 7ης Οκτωβρίου Νταβίντ Μπαρνέα- να θεωρείται ως το ισχυρότερο μετά τον πρωθυπουργό πρόσωπο στην ισραηλινή ηγετική ιεραρχία.

Και που περιλαμβάνει στις τάξεις της και τη διαβόητη ομάδα Κιντόν, των ειδικών αποστολών, που συνήθως χτυπάει τους στόχους υψηλής προτεραιότητας και αξίας, με επιτυχία της τάξης του 95%.

Οι πράκτορες της Μοσάντ έχουν πρόσβαση σε μερικές από τις πιο προηγμένες τεχνολογίες κατασκοπείας στον κόσμο. Από τον πιο πρόσφατο εξοπλισμό παρακολούθησης μέχρι εξελιγμένα συστήματα επικοινωνίας. Το 50% του δυναμικού της είναι ειδικοί επιστήμονες τεχνολογίας. Συνεργάζεται με μη στρατιωτικές εταιρείες, αξιοποιεί τη δύναμη του ακμάζοντος οικοσυστήματος υψηλής τεχνολογίας του Ισραήλ για να προωθήσει καινοτομικά συστήματα. Σήμερα χρησιμοποιεί κορυφαία εργαλεία κυβερνοπολέμου, Τεχνητή Νοημοσύνη, ανάλυση μεγάλων δεδομένων και μηχανική μάθηση. Παράλληλα, οι μηχανικοί και οι τεχνικοί της παράγουν εξειδικευμένο εξοπλισμό για συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες. Ποτέ δεν μένει στάσιμη, συνεχώς εξελίσσεται.

Τι συνέβη

Τα χτυπήματα στον νότιο Λίβανο περιγράφουν μια εξαιρετικά εξελιγμένη μυστική επιχείρηση, με τη Μοσάντ να καταφέρνει να διεισδύσει στην αλυσίδα εφοδιασμού της Χεζμπολάχ για να τοποθετήσει ισχυρά εκρηκτικά υλικά μέσα στους βομβητές που χρησιμοποιεί η τρομοκρατική οργάνωση για να περιφρουρήσει τις επικοινωνίες της έναντι των κινδύνων παγίδευσης των smartphones.

Η συντονισμένη επίθεση, που οδήγησε δύο φορές στην ταυτόχρονη έκρηξη χιλιάδων τηλεειδοποιητών/βομβητών, εξέπληξε λόγω της προηγμένης τεχνολογίας που χρησιμοποιήθηκε. Σύμφωνα με ανώτερη ισραηλινή στρατιωτική πηγή, που επικαλείται το Sky News Arabic, πράκτορες της Μοσάντ τοποθέτησαν στις μπαταρίες των βομβητών το εκρηκτικό υλικό PETN (Pentaerythritol Tetranitrate), προτού αυτοί παραληφθούν από τη Χεζμπολάχ.

Πού διαβρώθηκε η αλυσίδα; Μάλλον στο επίπεδο της άφαντης εταιρείας BAC Consulting KFT, με έδρα τη Βουδαπέστη. Υπεργολάβου της ταϊβανέζικης Gold Apollo, που ισχυρίζεται πως η BAC, ως ευρωπαϊκός ντίλερ της, προμήθευσε ή και κατασκεύασε στη Χεζμπολάχ τους βομβητές τύπου AR-924.

Η Μοσάντ πυροδότησε τις συσκευές εξ αποστάσεως, αυξάνοντας τη θερμοκρασία των μπαταριών τηλεειδοποίησης, προκαλώντας ανάφλεξη του PETN, που επελέγη ακριβώς για την ευαισθησία του στη θερμότητα. Εως 20 γραμμάρια PETN τοποθετήθηκαν σε κάθε βομβητή. Ποσότητα υπεραρκετή για να προκαλέσει θανατηφόρες εκρήξεις. Ετσι εξουδετερώθηκαν οι παραδοσιακές μορφές ανίχνευσης και αναχαίτισης. Η Μοσάντ παρέκαμψε τα τυπικά -κυρίως ηλεκτρονικά- αντίμετρα, που θα μπορούσαν να είχαν εντοπίσει τα ραδιοσήματα που χρησιμοποιούνται για την ενεργοποίηση εκρηκτικών.

Στόχευση ακριβείας

Είναι άγνωστο εάν πυροδοτήθηκαν όλοι οι βομβητές ή μόνο συγκεκριμένες συσκευές. Πιθανόν η Μοσάντ να χρησιμοποίησε πληροφορίες για να επιλέξει στόχους υψηλής αξίας εντός της Χεζμπολάχ. Υπακούοντας στη λογική της των επιλεκτικών χτυπημάτων, με ελαχιστοποίηση των «παράπλευρων ζημιών», μεγιστοποιώντας παράλληλα τον στρατηγικό αντίκτυπο.

Συγχρόνως, η επιχείρηση επιβεβαιώνει την ικανότητα της Μοσάντ να πραγματοποιεί περίπλοκες και στοχευμένες επιθέσεις βαθιά μέσα σε εχθρικά εδάφη. Την τρομακτική της τεχνογνωσία, την έμφαση που δίνει στον ηλεκτρονικό πόλεμο, τη διείσδυση πληροφοριών και τις ψυχολογικές επιχειρήσεις. Τις προηγμένες δυνατότητες και την ικανότητα να διεισδύει και στα πιο ασφαλή δίκτυα. Στέλνει ένα «βαρύ» μήνυμα στη Χεζμπολάχ, όπως και παντού, για την ασφάλεια των αλυσίδων εφοδιασμού και των συσκευών επικοινωνίας στον σύγχρονο πόλεμο: ότι ακόμη και οι μικρότερες ευπάθειες μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες.

«Θάψτε τα κινητά»

Υπενθυμίζεται ότι ο Νασράλα ανησυχούσε έντονα για τις παραβιάσεις στην ασφάλεια των επικοινωνιών και διέταξε τους άνδρες του να μη χρησιμοποιούν smartphones. Η Χεζμπολάχ χρησιμοποιούσε κωδικοποιημένη γλώσσα στο εσωτερικό δίκτυο επικοινωνιών της. Σε ομιλία του τον Φεβρουάριο ήταν εξόχως αποκαλυπτικός: «Πετάξτε τα σε βαρέλια, θάψτε τα κινητά σας. Είναι ο δολοφονικός συνεργάτης τους (σ.σ.: των Ισραηλινών)». Τους προειδοποίησε ως όφειλε.

Τον άκουσαν ως όφειλαν. Οι πιο πολλοί τα έθαψαν. Εις μάτην. Δεν μπορούσαν να προβλέψουν το επόμενο επιχειρησιακό τόλμημα της Μοσάντ. Το απρόβλεπτο. Η Μοσάντ τούς παγίδευσε, αξιοποιώντας τον λογικό... φόβο τους. Εκεί που δεν το περίμεναν. Παγίδευσαν μία από τις μαζικές παραγγελίες της για βομβητές. Και τους μετέτρεψε σε βόμβες. Αγνωστο αν οι Ισραηλινοί πράγματι είχαν αποκτήσει τον έλεγχο ή και δημιουργήσει οι ίδιοι την BAC. Ούτως ή άλλως, πρόκειται για την τέλεια επιχείρηση. Οι της Μοσάντ δεν είχαν παρά μόνο, όταν έκριναν, να πατήσουν το κουμπί. Φαίνεται πως εκτίμησαν ότι η επιχείρηση κινδύνευε να αποκαλυφθεί. Και το πάτησαν. Δύο φορές.

Προσώρας το αποτέλεσμα είναι 37 νεκροί, ανάμεσά τους και παιδιά, 3.000 τραυματίες και εκατοντάδες χιλιάδες να έχουν χάσει τον ύπνο τους στον νότιο Λίβανο και όχι μόνο. Πρωτίστως, ηγεσία και μέλη της Χεζμπολάχ, αλλά και ο άμαχος πληθυσμός. Με το τελευταίο να είναι και σε αυτή την περίπτωση το τρωτό σημείο των ισραηλινών επιχειρήσεων.

Στις επιθέσεις πιθανόν να ενεπλάκη και η περίφημη Μονάδα 8200, που δεν ανήκει στη Μοσάντ. Συμμετέχοντας στο τεχνικό σκέλος της προετοιμασίας της επιχείρησης, για το πώς θα μπορούσε να εισαχθεί εκρηκτικό υλικό στη διαδικασία κατασκευής.

Η Μονάδα 8200 αποτελεί μέρος της Διεύθυνσης Στρατιωτικών Πληροφοριών του Ισραήλ. Με δραστηριότητες άκρως απόρρητες, όπως υποκλοπή κωδικοποιημένων πληροφοριών, τεχνολογικές επιθέσεις και χτυπήματα. Το προσωπικό της επιλέγεται αυστηρά μεταξύ 20άρηδων, ταλέντων στην υψηλή τεχνολογία και τον κυβερνοχώρο. Στις επιχειρήσεις της περιλαμβάνεται η δημιουργία και διασπορά του κακόβουλου ιού Stuxnet, με τον οποίο απενεργοποιήθηκε μεγάλο τμήμα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.

Οι δολοφονίες

Η Μοσάντ είναι η πιο σύγχρονη μηχανή ανάπτυξης πρωτοφανών μεθόδων εντοπισμού στόχων και εκτέλεσής τους. Το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 2.700 επιχειρήσεις δολοφονίας στα 75 χρόνια της ύπαρξής του, όπως ισχυρίστηκε σε βιβλίο του ο Ρόνεν Μπέργκμαν, ανταποκριτής της μεγαλύτερης ημερήσιας εφημερίδας του Ισραήλ «Yedioth Ahronoth». Στόχοι ήταν κυρίως Παλαιστίνιοι, Ιρανοί, Σύροι και Αιγύπτιοι.

Σε οκτώ τουλάχιστον από τις εκτελέσεις που αποδίδονται στη Μοσάντ, αλλά και σε επιθέσεις για την καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, καθώς και κυβερνοεπιθέσεις, η τεχνολογία και οι εν γένει μηχανισμοί που χρησιμοποιήθηκαν ήταν κατά κανόνα μπροστά από την εποχή τους. Επίσημη παραδοχή των Ισραηλινών για όλα αυτά σπάνια υπάρχει. Ολες οι πληροφορίες προέρχονται από πηγές υπηρεσιών είτε της μιας είτε της άλλης πλευράς, που επικαλούνται έγκυρα διεθνή ΜΜΕ.

Μαχμούντ Αλ Μαμπχούχ: Τον Ιανουάριο του 2010 η Μοσάντ προχώρησε σε μία από τις πλέον παράτολμες επιχειρήσεις της, προκειμένου να εκτελέσει τον Μαχμούντ Αλ Μαμπχούχ, ηγετικό στέλεχος της Χαμάς. Γνωρίζοντας προγραμματισμένο ταξίδι του στο Ντουμπάι, σχεδίασε επιχείρηση με συμμετοχή 30 πρακτόρων.

Αυτοί εντόπισαν τον Μαμπχούχ, στο ξενοδοχείο όπου κατέλυσε και το δωμάτιό του, υποδυόμενοι ακόμα και τενίστες. Το απόγευμα της 19ης Ιανουαρίου, όταν εκείνος επέστρεψε στο δωμάτιό του, δύο πράκτορες τον περίμεναν και τον έπληξαν με ισχυρή εκκένωση ηλεκτρικού ρεύματος με taser, που τον οδήγησε αμέσως στον θάνατο.

Μοχσέν Φαχριζαντέχ: «Να θυμάστε το όνομα Μοχσέν Φαχριζαντέχ» είχε πει ο πρωθυπουργός Νετανιάχου, σε μια παρουσίαση πληροφοριών το 2018. Ηταν ο επικεφαλής του ιρανικού προγράμματος κατασκευής πυρηνικής βόμβας. Το μήνυμα ελήφθη. Εναν χρόνο μετά δόθηκε το πράσινο φως για την επιχείρηση εξουδετέρωσής του.

Τέθηκε υπό στενή παρακολούθηση από ομάδα 20 πρακτόρων της Μοσάντ, που πέρασαν μυστικά στο Ιράν μέσω Αζερμπαϊτζάν, εγκαταστάθηκαν εκεί και άρχισαν την εναλλάξ παρακολούθηση. Ολες οι κινήσεις του Φαχριζαντέχ μπήκαν στο μικροσκόπιο. Υστερα από λίγους μήνες οι πράκτορες ήξεραν τα πάντα για το καθημερινό του πρόγραμμα, συνήθειες, αριθμό σωματοφυλάκων, διαδρομές που ακολουθούσε.

Για την εκτέλεσή του διατυπώθηκαν δύο σενάρια. Του άμεσου χτυπήματος από άνδρες της Κιντόν. Τον εκτέλεσε έξω από το αυτοκίνητό του με σφαίρες στο κεφάλι ο αρχηγός της ομάδας. Οι εκτελεστές δεν πείραξαν τη σύζυγό του. Το άλλο σενάριο, όμως, ήθελε τον Φαχριζαντέχ να δολοφονείται με μη επανδρωμένο πολυβόλο, φορτωμένο σε νταλίκα και ελεγχόμενο μέσω δορυφορικών επικοινωνιών. Ο πραγματικός ελεύθερος σκοπευτής που έλεγχε το πολυβόλο, διεξήγαγε την επιχείρηση από άγνωστη τοποθεσία, 1.500 χιλιόμετρα μακριά.

Η επιχείρηση αποτέλεσε την πρώτη αναφερόμενη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνη σε δολοφονική επίθεση. Το πολυβόλο συνδέθηκε σε προηγμένη ρομποτική συσκευή, εξοπλισμένη με AI και λειτουργώντας μέσω δορυφόρου. Η μεταφορά του ρομποτικού δολοφόνου στην τοποθεσία της επιχείρησης ήταν επίσης μια πρόκληση, καθώς ζύγιζε έναν τόνο. Τα εξαρτήματά του διασπάστηκαν, εισήχθησαν μυστικά στο Ιράν, επανασυναρμολογήθηκαν και το ρομπότ τοποθετήθηκε στο φορτηγό. Αυτά αποκαλύφθηκαν από τους «New York Times», βάσει πληροφοριών από πηγές ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών.

Οταν το αυτοκίνητο του επιστήμονα βρέθηκε στο στόχαστρο του ρομπότ, οι Ισραηλινοί χειριστές κατάφεραν να τον ξεχωρίσουν, χρησιμοποιώντας λογισμικό αναγνώρισης προσώπου. Το πολυβόλο άνοιξε πυρ. Τέλος με 15 σφαίρες. Καμία δεν χτύπησε τη σύζυγό του, που καθόταν δίπλα του. Το ημερολόγιο έγραφε 27 Νοεμβρίου 2020.

Φουάντ Σουκρ: Η πρόσφατη (30 Ιουλίου) δολοφονία του υπ’ αριθμόν 2 στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολάχ Φουάντ Σουκρ, στη συνοικία Νταχίγια της Βηρυτού, αποδόθηκε σε παραβίαση του εσωτερικού δικτύου επικοινωνιών της οργάνωσης. Ο Σουκρ έλαβε ένα τηλεφώνημα από κάποιον που του έδωσε εντολή να πάει στον δεύτερο όροφο του κτιρίου όπου διέμενε.

Αμέσως, ισραηλινοί πύραυλοι έπληξαν το διαμέρισμα, σκοτώνοντάς τον. Το τηλεφώνημα, σύμφωνα με αξιωματούχο της Χεζμπολάχ, προερχόταν πιθανότατα από κάποιον που είχε διεισδύσει στο εσωτερικό δίκτυο επικοινωνιών της οργάνωσης.

Ισμαήλ Χανίγια: Ο Ισμαήλ Χανίγια, ανώτατο στέλεχος της Χαμάς, δολοφονήθηκε ξημερώματα της 31ης Ιουλίου στην Τεχεράνη. Η δολοφονία άφησε προφανώς έκθετες τις ιρανικές υπηρεσίες ασφαλείας.

Το λιβανέζικο Μέσο Al Mayadeen ανέφερε ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε με πύραυλο που εκτοξεύτηκε από άλλη χώρα. Οι «New York Times» την απέδωσαν σε «έξυπνη βόμβα» που είχε φυτευτεί προ διμήνου σε στρατιωτικό ξενώνα, όπου και διέμενε ο Χανίγια και προστατευόταν από τους Φρουρούς της Επανάστασης, στο Neshat, σε αριστοκρατική γειτονιά της βόρειας Τεχεράνης. Σύμφωνα με την «Telegraph», η Μοσάντ προσέλαβε Ιρανούς πράκτορες για να τοποθετήσουν εκρηκτικά σε τρία από τα δωμάτια του Neshat. Και πάλι αυτά πυροδοτήθηκαν από άλλη χώρα.

Πηγές, όμως, που επικαλέστηκε το Axios, ανέφεραν ότι η Μοσάντ εξόντωσε τον Χανίγια πυροδοτώντας εκρηκτικό μηχανισμό, τοποθετημένο νωρίτερα στην κρεβατοκάμαρά του.

Κι άλλες εκτελέσεις

Στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες αποδίδονται οι εκτελέσεις τουλάχιστον τεσσάρων ακόμη Ιρανών επιφανών επιστημόνων. Σε όλα τα κρατικά ιρανικά μέσα ενημέρωσης απέδωσαν την ευθύνη στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ.

Τον Ιανουάριο του 2010, ο Μασούν Αλί Μοχαμάντι, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, δολοφονήθηκε από τηλεκατευθυνόμενη βόμβα, τοποθετημένη στη μοτοσικλέτα του.

Νοέμβριο του 2010, ο Μαζίντ Σαχιάρι, καθηγητής στη Σχολή Πυρηνικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Σαχίντ Μπεχεστί της Τεχεράνης, σκοτώθηκε όταν το αυτοκίνητό του εξερράγη ενώ πήγαινε στη δουλειά.

Τον Ιανουάριο του 2012, ο Μουσταφά Αχμάντι Ροσάν, πυρηνικός επιστήμονας στην κύρια εγκατάσταση εμπλουτισμού ουρανίου στο Νατάνζ, σκοτώθηκε στην Τεχεράνη από έκρηξη βόμβας, τοποθετημένης στο αυτοκίνητό του. Μάιο του 2022, ο συνταγματάρχης Χασάν Σαγιάντ Χονταεΐ, του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), σκοτώθηκε από πυροβολισμό έξω από το σπίτι του στην Τεχεράνη.

Το «τραύμα» της 7ης Οκτωβρίου

Οι πρόσφατες επιθέσεις του Ισραήλ στον Λίβανο, καθώς και οι στοχευμένες εκτελέσεις υψηλόβαθμων στελεχών τρομοκρατικών οργανώσεων νωρίτερα φέτος υπογράμμισαν τις ικανότητες του Ισραήλ να εξαπολύει στρατιωτικά και τεχνολογικά εξελιγμένες επιθέσεις ακόμη και βαθιά μέσα στο εχθρικό έδαφος.

Κάτι σίγουρα αναγκαίο, μετά τη σύγχυση και την αμηχανία της 7ης Οκτωβρίου. Η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς επέφερε καταστροφικό πλήγμα στη στρατηγική αποτροπής του Ισραήλ. Αλλά και στην ψυχολογία του, καθώς πριν από το πλήγμα, η αυτοπεποίθηση όλων είχε φτάσει στο απόγειό της. Η ισραηλινή ηγεσία πίστευε στη στρατιωτική υπεροχή και το άτρωτο της χώρας από πλευράς ασφάλειας και ότι έτσι μπορούσε να πορευτεί στο μέλλον.

Είχε ήδη προωθημένες συνομιλίες με τη Σαουδική Αραβία, πίστευε πως θα μπορούσε να πλήξει το Ιράν και τους συμμάχους του χωρίς ουσιαστικές συνέπειες, μη διακινδυνεύοντας καν τη διαχρονική υποστήριξη των ΗΠΑ. Σε λίγες ώρες, αυτή η αυτοπεποίθηση κατέρρευσε. Μετατράπηκε σε μια αίσθηση βαθιάς αδυναμίας και καθολικής ανασφάλειας. Η επίθεση της Χαμάς κατέρριψε τις πιο βασικές πεποιθήσεις των Ισραηλινών: ότι η στρατιωτική και τεχνολογική τους υπεροχή θα μπορούσαν να αποτρέψουν τους αντιπάλους τους και ότι θα μπορούσαν να ζουν με ασφάλεια πίσω από οχυρωμένα σύνορα και να ευημερούν οικονομικά, ανεξάρτητα της προόδου στο Παλαιστινιακό. Αυτό επλήγη καίρια.

Συγχρόνως, οι πολίτες είναι εξοργισμένοι με την κυβέρνηση Νετανιάχου για την αποτυχία της κατά την 7η Οκτωβρίου. Και ειδικά με το θέμα των ομήρων. Και ακόμη για το ότι οι αρμόδιοι που απέτυχαν να διατηρήσουν τη χώρα ασφαλή δεν έχουν λογοδοτήσει.

Αυτό το άγχος και η οργή αντανακλούν πραγματικές εγχώριες προκλήσεις για την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ. Οι IDF (ισραηλινός στρατός) είναι καταπονημένος σε πολλαπλά μέτωπα, από τη Γάζα μέχρι τη Δυτική Οχθη, το βόρειο Ισραήλ και πέρα από αυτό. Η Μοσάντ και ο αρχηγός της επικρίθηκαν για σφοδρότητα, για υποτίμηση ή και αγνόηση του θανάσιμου κινδύνου από τη Χαμάς. Υποτιμήθηκαν οι επιχειρησιακές της δυνατότητες, οι ισραηλινοί μηχανισμοί ασφαλείας «υπνωτίστηκαν» και ήρθε η τραγωδία των νεκρών και των ομήρων.

Η απάντηση ήταν επιβεβλημένη. Για λόγους γοήτρου, ανύψωσης του ηθικού, αλλά και ουσίας. Υπήρξε συμφωνία στο δόγμα της Μοσάντ: ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με νέα πρωτόγνωρα χτυπήματα. Γι’ αυτό και η ισραηλινή ηγεσία ανέλαβε μεγαλύτερα επιχειρησιακά ρίσκα για να βελτιστοποιήσει το αποτέλεσμα, μη διστάζοντας να καταβάλει και υψηλότερο κόστος.

Ωστόσο, ακόμη και νηφάλιοι Ισραηλινοί αναλυτές εκφράζουν τώρα μια αίσθηση ακόμη και υπαρξιακής απειλής, που δεν έχουν νιώσει από την ανεξαρτησία της χώρας, το 1948. Μετά το τραύμα της 7ης Οκτωβρίου, η αποδοχή του κινδύνου από τους Ισραηλινούς, αλλά και η διάθεσή τους για επιθετικές ενέργειες είναι στο ζενίθ.

Φωτογραφίες: AFP/visual hellas