Πάβολ ή Παύλος: «Τα πάντα στο Ντονμπάς σήμερα θέλουν να σε σκοτώσουν»

Η περιφέρεια του Ντονμπάς και αυτή του Σούμι είναι με διαφορά οι δύο ζώνες στις οποίες οι μάχες στο πεδίο είναι από τις πλέον σκληρές από την αρχή μάλιστα του πολέμου στην Ουκρανία. Ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν την θέληση να βρεθούν στα συγκεκριμένα μέτωπα και όχι άδικα ενώ όσοι άμαχοι έχουν μείνει στις ζώνες της μάχης είτε δεν έχουν τρόπο διαφυγής είτε δεν έχουν κάπου να πάνε.

Ο Πάβολ βρίσκεται στο μέτωπο του Ντονμπάς από το 2022 και δέχθηκε να μας συναντήσει σε ότι πλησιέστερο σε ασφάλεια υπάρχει στην περιοχή και συγκεκριμένα στο Κραματόρσκ. Μπαίνοντας στην συγκεκριμένη περιοχή δεν χρειάζεσαι περισσότερο από 1 λεπτό για να κατανοήσεις ή να ανακαλέσεις εάν έχει βρεθεί σε αντίστοιχο μέτωπο την απόλυτη φρίκη του πολέμου. Παρά το ότι στους δρόμους της μικρής πόλης του Ντονμπάς υπάρχει μία σχετική κίνηση τα βομβαρδισμένα κτίρια στους δρόμους δείχνουν ξεκάθαρα την ένταση με την οποία εδώ και τρία, σε μερικούς μήνες, χρόνια οι ρωσικές δυνάμεις χτυπούν τα σημεία. Στο πάρκιν ενός εμπορικού κέντρου ο Πάβολ φτάνει και μας χαιρετά ζεστά – χωρίς κανένα πάντως χαμόγελο. Μας ζητά να τον ακολουθήσουμε καθώς το αυτοκίνητο με το οποίο κινούμαστε έχει δημοσιογραφικά διακριτικά και μας ενημερώνει πως στην συγκεκριμένη περιοχή με τις υπάρχουσες συνθήκες θα είμαστε με βεβαιότητα στόχος για τα ρωσικά drones.

Τον ακολουθούμε στο κέντρο του Κραματόρσκ με τις σειρήνες της αεράμυνας στην περιοχή να ενεργοποιούνται τουλάχιστον τρεις φορές μέσα σε μία διαδρομή 15 λεπτών. Αφήνοντας το αυτοκίνητο σε θέση που μας υποδεικνύει επιβιβαζόμαστε στο δικό του 4Χ4 και κατευθυνόμαστε αρχικά προς τα προάστια της πόλης. Το Ουκρανικό πυροβολικό κάνει αισθητή την παρουσία του με μία δεκάδα χτυπημάτων με τον οδηγό μας πλέον Πάβολ να μας λέει πως σήμερα είναι μία σχετικά «ήσυχη» για την περιοχή ημέρα.

Του ζητάμε να μας μιλήσει εν κινήσει για τα όσα βιώνει ο ίδιος από τα πεδία των μαχών και για πρώτη φορά μειδιά…«δεν είναι δύσκολη αυτή η ερώτηση» λέει και συνεχίζει «είναι όσα βλέπετε εδώ επί 1000». Ο Πάβολ οδηγός φορτηγού πριν τον πόλεμο του 2022 είχε φτάσει σε χώρο στάθμευσης στα προάστια του Κιέβου με εμπόρευμα από την Λβιβ στα δυτικά της Ουκρανίας αργά το βράδυ της 23ης Φεβρουαρίου. Κοιμήθηκε στο όχημά του και ξύπνησε από τους ήχους των ρωσικών πυρών. Επέστρεψε το φορτηγό στην Λβιβ και όπως δηλώνει περισσότερες από 5 φορές στην ίδια φράση: «ζήτησα να πάω στο μέτωπο στα ανατολικά».

Ο Πάβολ έχει δώσει από το 2022 εκατοντάδες φορές μάχη, χειμώνα – άνοιξη και καλοκαίρι – σε κάποια από τα πλέον κομβικά μέτωπα. Έχει βρεθεί στην άμυνα των Ουκρανών μέσα και γύρω από την Μπάχμουτ, έχει αντεπιτεθεί το 2022 στο Σολεντάρ και ήταν μέλος των μονάδων που ακόμη κρατούν υπό ουκρανικό έλεγχο το Κραματόρσκ. Στην ερώτηση πως αισθάνεται κάποιος μετά από τρία χρόνια στον πόλεμο ο Πάβολ είναι για ακόμη μία φορά κυνικά αφοπλιστικός: «δεν υπάρχει κάτι που να μην θέλει να σε σκοτώσει σήμερα στο Ντονμπάς. Είναι οι πιο σκληρές μάχες από όλες.

Κάθε μέρα γίνονται όλο και πιο σκληρές και δεν υπάρχει για εμένα προσωπικά σήμερα τρόπος να τελειώσει όλο αυτό». Ο Πάβολ μιλά για ώρα για τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο ουκρανικός στρατός στην κομβική κοιλάδα της Ουκρανίας την οποία από την αρχή έχει στο στόχαστρό της η Μόσχα και αναφέρει πως αν και από στρατιώτες οι δυνάμεις του Κιέβου σήμερα έχουν επάρκεια είναι τα όπλα που λιγοστεύουν: «υπάρχουν με το νέο νόμο επιστράτευσης άνθρωποι στα πεδία. Όχι έμπειροι αλλά υπάρχουν. Σήμερα όμως είμαστε αντιμέτωποι με 4 και πέντε φορές περισσότερους στρατιώτες από τη Ρωσία και το σημαντικότερο σήμερα διαθέτουν και περισσότερα όπλα από ότι στην αρχή του πολέμου. Σε μία έφοδο πριν από λίγους μήνες γεμίσαμε μέσα σε 20 λεπτά ένα ολόκληρο φορτηγό με όλμους και τυφέκια κι αν μπορούσαμε να παραμείνουμε για περισσότερο χρόνο στο σημείο τρία φορτηγά μπορεί και να μην έφταναν».

Τι είναι αυτό που έχει δώσει το πλεονέκτημα σήμερα στις ρωσικές δυνάμεις, αποφασίζουμε να τον «πιέσουμε» λίγο περισσότερο: «οι αριθμοί δεν είναι μαζί μας. Είναι περισσότεροι και το σημαντικότερο φαίνεται πως έχουν γίνει πολύ λιγότερο άνθρωποι ακόμη και με τους δικούς τους στρατιώτες αναφέρει. Πριν από μερικές ημέρες είχαμε αναφορά για μικρές ομάδες με δολιοφθορείς που επιχείρησαν και τελικά κατάφεραν να μπουν στο Κραματόρσκ. Η κινητοποίησή μας ήταν άμεση και τους συλλάβαμε χωρίς τραυματισμό ή απώλεια. Την επόμενη ημέρα κατά την μεταφορά τους οι ίδιοι οι Ρώσοι χτύπησαν το φορτηγό με τους δικούς τους στρατιώτες. Πριν από έναν μήνα αντιληφθήκαμε μία νέα πρακτική επίσης από την πλευρά τους.

Στέλνουν μικρές ομάδες των τεσσάρων και πέντε ατόμων σε σημεία στα οποία γνωρίζουν πως έχουμε την απόλυτη θέα και τον έλεγχο. Θέλουν να ξεκινήσουμε να χτυπάμε αυτούς τους στρατιώτες για να αποκαλύψουν τις θέσεις του πυροβολικού, των όλμων και των drones μας». Τον ρωτάμε με την εμπειρία του να μας πει πως είναι ένας Ρώσος στρατιώτης στο πεδίο «τις περισσότερες φορές θέλουν απλά να επιβιώσουν μέσα σε συνθήκες που κάποιες φορές είναι πρακτικά αδύνατο ακόμη και να κρυφτείς κάπου. Άλλες επιχειρούν, όπως έκαναν και στο Μπαχμούτ να αδυνατίσουν την άμυνά μας και να βρουν ένα κομβικό σημείο.

Στέλνουν εκατοντάδες στρατιώτες σε πολλά σημεία επί ώρες επί της ουσίας τους στέλνουν σε βέβαιο θάνατο. Μπορώ να πω όμως πως είναι εντυπωσιακός πλέον ο ρυθμός με τον οποίο οι Ρώσοι όχι απλά μαθαίνουν αλλά εφαρμόζουν άμεσα και τις δικές μας πρακτικές στα πεδία. » Είχαμε για παράδειγμα έναν συγκεκριμένο τρόπο χειρισμού των drones για να μειώσουμε την κατανάλωση μπαταριών. Τον κατέγραψαν, τον μελέτησαν και 48 ώρες μετά έκαναν ακριβώς το ίδιο». «Ποιο είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχεις στερηθεί από τον πόλεμο;» τον ρωτάμε και ως «χείμαρρος εν υπνώσει» μας απαντά για τουλάχιστον 4 λεπτά… Ο συνεργάτης μας, δεν μεταφράζει αλλά φαίνεται έκπληκτος από όσα ακούει στα Ουκρανικά… Ο Πάβολ σταματά και για δεύτερη φορά το πρόσωπό του έχει κάποια έκφραση, αυτή τη φορά λύπης.

Ο fixer μας μου λέει πως επί 2400 δευτερόλεπτα ο Πάβολ απαριθμούσε όσους φίλους του έχει χάσει στις μάχες. «Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στον «τρελό»», μας λέει ο διερμηνέας, «ήταν μαζί επί ημέρες στο ίδιο χαράκωμα και σκοτώθηκε από ελεύθερο σκοπευτή στα χέρια του». Ο Πάβολ μιλά για ώρα για τον συγκεκριμένο άνθρωπο και φαίνεται ενοχικός: «έκανα έλεγχο για ελεύθερο σκοπευτή σύμφωνα με το πρωτόκολλο, δεν βρήκα το παραμικρό, ο «τρελός» σηκώθηκε για να ολοκληρώσει και τυπικά την καταγραφή του ελέγχου. Έπεσε νεκρός δίπλα μου από μία σφαίρα στο κεφάλι». Τον ρωτάμε εάν ένας άνθρωπος που μάχεται καθημερινά κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι δυνατό να ζήσει: «είναι τρομακτικό σε τι μπορεί να συνηθίσει ο άνθρωπος. Έχουμε αστειευτεί δίπλα σε σορούς συντρόφων και εχθρών – πράγμα ακραίο για κανονικούς ανθρώπους, κάνουμε μεταξύ μας μόνο μακάβρια αστεία και τελικά πλέον δεν κλαίμε και στις κηδείες. Δεν μπορώ να πω ότι αυτό είναι ζωή. Η αλήθεια είναι όμως πως μέσα στον πόλεμο εγώ γνώρισα και τον άνθρωπο της ζωής μου. Είμαστε μαζί γιατί συνέβη ο πόλεμος. Γνωριστήκαμε μέσα σε αυτή την άθλια συνθήκη.

Δεν ξέρω αλήθεια εάν μπορείς να ζήσεις ή απλά τα ένστικτά σου σε τραβούν να επιζήσεις με το ζόρι». Τον ρωτάμε για το τυπικό εάν έχει σκοτώσει στα πεδία των μαχών και προς έκπληξή μας και πάλι θα έχει το ίδιο θλιμμένο βλέμμα με αυτό που είχε όταν μας εξιστορούσε τις κοινές στιγμές και τον θάνατο του στενότερου φίλου του: «μεταξύ αστείου και σοβαρού, όσοι έχουμε απομείνει ζωντανοί από την αρχή του πολέμου, λέμε μεταξύ μας όταν έχουμε λίγο χρόνο πως μας περιμένει ένα πολύ μεγάλο καζάνι στην κόλαση. Δεν μετράω τον θάνατο, δεν ξέρω πόσοι είναι οι άνθρωποι που βρέθηκα σε θέση να σκοτώσω, αλλά ναι το έχω κάνει». Ο Πάβολ δεν πιστεύει πως ο πόλεμος είναι δυνατό να τελειώσει: «έτσι όπως έχει σήμερα η κατάσταση είναι σχεδόν απίθανο. Δεν μπορεί να υπάρξει διπλωματική λύση που να δικαιώσει το αίμα των Ουκρανών.

Δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθούμε λιγότερα από τη νίκη και επειδή θα με ρωτήσεις σίγουρα νίκη θεωρώ μόνο την επιστροφή στα εδάφη πριν τον πόλεμο, δεν υπάρχει κάτι λιγότερο. Αν ήταν στο χέρι μου πάντως θα είχε τελειώσει εδώ και καιρό ο πόλεμος. Κάναμε κι εμείς και οι σύμμαχοί μας λάθη. Σήμερα μας στέλνουν όπλα μεγάλου βεληνεκούς, αλλά το 2022 ζητούσαμε άρματα μάχης και περισσότερους όλμους και μας χτυπούσαν φιλικά στην πλάτη δίνοντάς μας 2 αντί για 100». Για το εάν υπάρχει ζήτημα με την Κυβέρνηση της χώρας ο Πάβολ απαντά ανοιχτά: «όχι μόνο με την Κυβέρνηση αλλά και με το επιτελείο στρατού. Οι στρατιωτικοί καριέρας πλέον με κάνουν να γελάω. Μας μιλούν και μας επισκέπτονται όλο και πιο συχνά αλλά για τα μάτια του κόσμου.

Μας λένε πως είναι στο πλάι μας στα πεδία αλλά εγώ δίπλα μου τρία χρόνια τώρα έχω μόνο τους συντρόφους μου. Δεν με ενοχλεί όμως τόσο αυτό όσο το ότι δεν κατανοούν τις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν στα κρίσιμα μέτωπα. Εμείς τις μεταφέρουμε αναλυτικά κι αυτοί επιλέγουν να καλύψουν κάποιες που ακόμη δεν υπάρχουν ή που δεν θα υπάρξουν και ποτέ». Τι θα ξεχώριζες από τα πεδία των μαχών είναι η επόμενη ερώτησή μας: «είναι πολύ σκληρό μέρος το πεδίο. Υπάρχουν για εμένα δύο είδη ανθρώπων αυτοί που έρχονται για να υπερασπιστούν την πατρίδα ή αυτό που αυτοί θεωρούν πατρίδα και αυτοί που τους σέρνουν εδώ.

Εγώ προτιμώ στις μονάδες μου ανθρώπους που έχουν το μυαλό στο κεφάλι τους και φυσική κατάσταση να χειριστούν τις ακραίες συνθήκες. Δεν χρειάζομαι 100 μαχητές που δεν θέλουν να βρίσκονται μαζί μου αλλά 5 που το θέλουν με όλη τους την καρδιά». Για το τέλος ο Πάβολ μας δίνει πρόσβαση στο κινητό του τηλέφωνο το οποίο είναι γεμάτο στιγμιότυπα από τις μάχες, φίλους που δεν είναι πλέον δίπλα του αλλά και «λάφυρα» όπως τα χαρακτηρίζει. Έχει τουλάχιστον 10 διαφορετικές φωτογραφίες και βίντεο από το αλεξίσφαιρο γιλέκο του, το οποίο του έχει σώσει αντίστοιχες φορές τη ζωή καθώς δέχθηκε και σφαίρες και θραύσματα. Ο Πάβολ ανοίγει και το porte baggage του τετρακίνητου οχήματός του… Για τελευταία φορά, μαζί του θα γουρλώσουμε τα μάτια μας: «αυτό είναι το μόνο αντικείμενο που έχω πάρει από το πεδίο και από αντίπαλό μου» λέει κραδαίνοντας προς το μέρος μας ένα καλάσνικοφ, «αφού ήρθες μέχρι εδώ μου λέει τράβηξέ με μία φωτογραφία με αυτό»…

Ειδήσεις σήμερα:

Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: Η δικηγορία, το Fox News και η ερωτική σχέση με τον γιο του Τραμπ

Αυγά, χήνες, χαρτί, δάχτυλα - Το «λεξικό» που χρησιμοποιούσε το κύκλωμα των πολεοδόμων

Η επιστροφή των Γλυπτών: Το θραύσμα Fagan, κλειδί για τη συμφωνία