«Ο... Πάπας Μάριο στο ευρωπαϊκό μπορντέλο…»

Ως... το διαχειριστή ενός πανευρωπαϊκού … «οίκου ανοχής» παρουσιάζει  τον πρόεδρο της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, ο αρθρογράφος της στήλης Charlemagne (Σ.Σ: «Καρλομάγνος) του γνωστού οικονομικού περιοδικού Economist σε άρθρο του με τίτλο: «Pope Mario in the euro-bordello», δηλαδή «ο Πάπας Μάριος στο ευρω-μπορντέλο».

Με δεδομένο πως η Σύνοδος Κορυφής απέτυχε ουσιαστικά να προσφέρει στις αγορές μια δυναμική, τελειωτική και πειστική λύση στο πρόβλημα χρέους ο αρθρογράφος του περιοδικού θεωρεί ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ακόμα και με το το επίσημο ανακοινωθέν τους, «ρίχνουν» το μπαλάκι των ευθυνών για στήριξη του ευρώ στην ΕΚΤ και στον πρόεδρό της.

Χωρίς παράλληλα να του προσφέρουν πλήρη ελευθερία κινήσεων και αποφάσεων, αφού μπορεί να διαλαλούν ότι σέβονται την ανεξαρτησία της ΕΚΤ, αλλά με τις αποφάσεις τους δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Ακόμα και η τελευταία τους απόφαση, όπως την δημοσιοποίησε ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, αναθέτει ουσιαστικά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τη διαχείριση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) αλλά και του μελλοντικού μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) που αναμένεται να διαδεχτεί το EFSF μέχρι τον Ιούλιο του 2012 και θα έχει δυνατότητα χορήγησης δανείων ύψους 500 δισ. ευρώ. Όμως αυτά τα κεφάλαια δείχνουν ψίχουλα σε περίπτωση που χρειαστεί να διασωθεί μια οικονομία του μεγέθους της Ιταλίας ή της Ισπανίας, ενώ και το σχέδιο μετατροπής του Μηχανισμού σε τράπεζα εγκαταλείφθηκε λόγω της διαφωνίας που εξέφρασε η Γερμανία.
Συνεπώς το κρίσιμο θέμα, κατά τον αρθρογράφο του Economist, είναι εάν οι ηγέτες έχουν πεισθεί πως ο κ. Ντράγκι πρέπει να δράσει και κατά πόσον κατανοούν πως για να είναι αποτελεσματική η παρέμβαση της ΕΚΤ πρέπει να «φανεί» ως αυτόνομη κι όχι ως εξαναγκασμένη. Με δυο λόγια δεν μπορεί η ΕΚΤ να λαμβάνει εγκρίσεις από την εκάστοτε Σύνοδο των πολιτικών αρχηγών και από την άλλη να δηλώνει ανεξάρτητη.

Για να καταλήξει το περιοδικό: «Η ιδέα είναι ότι ο Ντράγκι πρέπει να μείνει αγνός και αμόλυντος από τους πολιτικούς. Εάν όμως είναι έτσι, τότε γιατί παρακολουθεί μια ευρωπαϊκή σύνοδο ‘πολιτικής συνουσίας’; Είναι σαν να έχετε τον Πάπα να ευλογεί έναν οίκο ανοχής».

Σε κάθε περίπτωση πάντως η πρώτη αντίδραση των οίκων αξιολόγησης στα νέα δεδομένα που έφερε η τελευταία Σύνοδος προήλθε από τους οίκους αξιολόγησης Fitch και S&P.

Η μεν Fitch δίνει αξιολόγηση F1+ στους βραχυπρόθεσμους εγγυημένους τίτλους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), ενώ η Standard & Poor's δίνει στους βραχυπρόθεσμους τίτλους του EFSF την αξιολόγηση A-1+. Και οι δύο κλίμακες αυτές είναι οι ανώτερες που μπορούν να δοθούν!

Κατά τη Fitch, η αξιολόγηση F1+ ενισχύεται από τις υπέρ - εγγυήσεις που είναι σε θέση να παρέχουν τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης.