Ζητούμενο η ενίσχυση της «αμυντικής γραμμής» της ΕΕ

«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν στην στρατηγική που χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους και τώρα πρέπει να εστιάσουν στην εφαρμογή της». Με τη δήλωση αυτή ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπάι ουσιαστικά περιγράφει την ατζέντα της συζήτησης των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι, υπό την πίεση των εκτός Ευρώπης εταίρων τους, αλλά και της ίδιας της κρίσης χρέους που παραμένει «ζωντανή» στις προβληματικές χώρες της Ευρωζώνης, καλούνται να λάβουν άμεσα αποφάσεις για την δημιουργία ενός αποτελεσματικού «αμυντικού τείχους» απέναντι στη διάχυση της κρίσης.

«Έχουμε καταλήξει στη στρατηγική και στους στόχους. Η πραγματική πρόκληση τώρα είναι η εφαρμογή. Πρέπει να ξεκινήσουμε τις μεταρρυθμίσεις που θα προάγουν την ανάπτυξη και θα παράγουν νέες θέσεις εργασίας. Κάθε κράτος μέλος πρέπει να επικεντρωθεί στον καθορισμό των μεταρρυθμίσεων και στα βήματα που πρέπει να κάνει», δηλώνει ο κύριος Βαν Ρομπάι, ο οποίος είδε τους 27 ηγέτες της ΕΕ να ανανεώνουν παμψηφεί την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό του και να ανανεώνουν τη θητεία του στη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Η ουσία είναι  πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να καταλήξουν, το συντομότερο  δυνατόν, στην περαιτέρω αύξηση των  κεφαλαίων που θα έχουν ως «δύναμη  πυρός» τα Ταμεία Στήριξης της Ευρωζώνης (προσωρινό και μόνιμο, EFSF και ESM), καθώς οι Ασιάτες και Αμερικανοί εταίροι στα διεθνή φόρα αρνούνται να συνδράμουν μιαν Ευρώπη που πρώτη αυτή «δεν βάζει το χέρι στην τσέπη» για τα προβλήματά της!

Το Βερολίνο είναι  αυτό που έχει και τις περισσότερες ενστάσεις αλλά παράλληλα δέχεται  και τις μεγαλύτερες πιέσεις. Με τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ να δηλώνει πως «οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ξεπεράσουν τα οικονομικά τους προβλήματα μόνο αν βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους στη διεθνή αγορά». Για … λεφτά κουβέντα προς το παρόν! (Διαβάστε εδώ σχετικά)

Σε κάθε περίπτωση στο προσχέδιο συμπερασμάτων της Συνόδου τα δεδομένα είναι απλά:

«Η προώθηση της απαιτούμενης δημοσιονομικής προσαρμογής και η ανάληψη πολιτικών για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης θα είναι οι πυλώνες της οικονομικής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έξοδο από την κρίση». Ειδικότερα δε στο κείμενο οι Ευρωπαίοι εκτιμούν πως οι βασικοί στόχοι για την ενίσχυση της ανάπτυξης στην ευρωζώνη είναι η προώθηση διαφοροποιημένων πολιτικών δημοσιονομικής προσαρμογής, οι οποίες θα είναι “φιλικές” προς την ανάπτυξη, η αποκατάσταση της δανειοδότησης στην οικονομία, η αντιμετώπιση της ανεργίας και των κοινωνικών επιπτώσεων της κρίσης και τέλος ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης.

Την ίδια στιγμή και  το ΔΝΤ θέτει πολύ καθαρά τις  απόψεις του: «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να μειώσει τα επιτόκια για να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη, ενώ άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες από όλο τον κόσμο θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες να διευρύνουν τα μη συμβατικά μέτρα στήριξης των αγορών εάν η κρίση στην Ευρωζώνη επιδεινωθεί».

Αυτά είναι συνοπτικά  όσα περιγράφονται στο κείμενο 13 σελίδων που μοίρασε το ΔΝΤ στις χώρες της G20 το περασμένο Σαββατοκύριακο και στο οποίο κείμενο χαρακτηρίζει «αναγκαία την ενίσχυση των μηχανισμών διάσωσης της Ευρώπης κατά το ποσό των 500 δισ. δολαρίων προκειμένου να περιοριστούν οι πιέσεις στις αγορές και να αποφευχθεί η χρηματοοικονομική μετάδοση της κρίσης»...

Υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ η Σερβία

Στο μεταξύ οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να χορηγήσουν στη Σερβία καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη στην ΕΕ χώρας, όπως αναφέρεται στο προσχέδιο της ανακοίνωσης των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των 27 χωρών μελών της ΕΕ. Συγκεκριμένα, στο προσχέδιο αναφέρεται ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο χορήγησε το καθεστώς της υποψήφιας χώρας στη Σερβία» κάτι που σημαίνει ότι επιτεύχθηκε ομοφωνία μεταξύ των χωρών μελών της ΕΕ.

Αυτό βεβαίως είναι απλώς ένα πρώτο βήμα καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Σερβίας και ΕΕ μπορεί να διαρκέσουν αρκετά χρόνια.

Την ίδια ώρα οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ αποφάσισαν να αναβάλουν για το Σεπτέμβριο τη λήψη απόφασης για μια ενδεχόμενη ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στη ζώνη Σένγκεν.

Λόγω της αντίθεσης της Ολλανδίας, μια ένταξη των δύο αυτών χωρών στη ζώνη Σένγκεν δεν μπορούσε να εξεταστεί άμεσα και αποφασίστηκε να ληφθεί μια απόφαση για το θέμα αυτό «το Σεπτέμβριο του 2012», όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στο σχετικό ανακοινωθέν της Συνόδου.