Ιστορίες οικονομικής κρίσης, επιβίωσης και δύναμης

Ιστορίες οικονομικής κρίσης, επιβίωσης και δύναμης συγκεντρώνονται εβδομαδιαία στην ηλεκτρονική σελίδα της ιταλικής εφημερίδας Corriere della Sera. Μια από αυτές είναι κι η ιστορία της 28χρονης Στεφάνια Τσίμινι που περιγράφει τη ζωή της με 300 ευρώ εισόδημα.

«Είμαι 28 ετών και είμαι εργαζόμενη σε πρόγραμμα σταζ. Ζω με 300 ευρώ τον μήνα. Και θα πείτε ότι δεν υπάρχει τίποτα το περίεργο μέχρι εδώ. Σωστά, δεν υπάρχει εκτός από ένα λάθος στην προηγούμενη μου φράση, μια και δε θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω τη λέξη “ζω”, γιατί αυτή δεν είναι ζωή», ξεκινά την κατάθεση ψυχής της η Στεφάνια από το Μιλάνο. 

Τι κι αν νοικιάζει ένα δωμάτιο και έχει άλλους τρεις συγκατοίκους, μόνο λύση για κάποιον που θέλει να ζήσει στην πρωτεύουσα της μόδας μια και τα ενοίκια ξεπερνούν κατά πολύ τα 1.000 ευρώ ακόμα και για λίγα τετραγωνικά. 

Η Στεφάνια δε φαίνεται τόσο πολύ να ενοχλείται από το ότι μοιράζεται το σπίτι, αλλά για το ότι στην ηλικία που βρίσκεται πρέπει οι γονείς της να της πληρώσουν τη διαμονή. «Αυτό με θυμώνει πολύ», λέει η 28χρονη για να εξηγήσει στην πορεία πού ξοδεύει τον παχυλό μισθό της ως σταζιέρ. «Εκατό ευρώ πηγαίνουν κάθε μήνα στην κάρτα απεριορίστων διαδρομών, τα τσιγάρα και τα άλλα πάγια έξοδα. Με άλλα εκατό ψωνίζω στο σουπερμάρκετ και μερικές φορές όταν προς το τέλος του μήνα δεν έχω τίποτα στο ράφι της κουζίνας και αναγκάζομαι να πάω για ύπνο με άδειο στομάχι, εξοργίζομαι ακόμα περισσότερο. 

Τα υπόλοιπα που μένουν, τα κρατώ για τα σαββατοκύριακα όταν έπειτα από πίεση των φίλων μου να βγω, τελικά ξεμένω από δικαιολογίες και βγαίνω μαζί του. Όταν συμβαίνει βέβαια αυτό προσπαθώ να μην πηγαίνω για φαγητό και όποτε δε μπορώ να κάνω διαφορετικά παραγγέλνω μόνο ένα αναψυκτικό με την ελπίδα ότι οι φίλοι μου δε θα το καταλάβουν», λέει η Στεφάνια. Κι όμως όπως δηλώνει, κανείς δε μπορεί να το καταλάβει γιατί αν τη δει κανείς στον δρόμο θα είναι πάντα ντυμένη καλά, με ρούχα βέβαια που έχει αγοράσει πάνω από δύο χρόνια πριν. 

Όμως κάτω  από τα αναγκαστικά για την προσωρινή δουλειά της ταγέρ, κρύβεται μια οργισμένη και πληγωμένη νέα με την προηγούμενη από τη δική της γενιά όπως λέει χαρακτηριστικά. «Σε πολλές περιπτώσεις εκείνοι έχουν τη μισή από τη δική μου προετοιμασία, τις μισές από τις δικές μου ικανότητες κι όμως, παρότι έχουν ιδιόκτητο σπίτι, υψηλό μηνιαίο μισθό, αυτοκίνητο και μηχανή στο γκαράζ, κάνουν διακοπές σε κοσμικά θέρετρα, διαμαρτύρονται ότι πληρώνονται λίγο. Και σαν να μην αρκετό αυτό με κοιτούν και έχουν το κουράγιο να μου πουν ότι είμαι τυχερή που είμαι νέα και έχω όλη τη ζωή μπροστά μου. Κι εγώ θέλω να τους απαντήσω ότι αυτή η νέα των σχεδόν τριάντα ετών, ηλικία στην οποία η μητέρα της είχε ήδη αποκτήσει δύο παιδιά, δεν έχει ούτε την δυνατότητα να νοικιάσει ένα διαμέρισμα», συνεχίζει η 28χρονη. 

Με τα θυμωμένα της λόγια ωστόσο δεν προσπαθεί μόνο να επιρρίψει ευθύνες, αλλά επιδιώκει να εξηγήσει σε εκείνους που κατηγορούν τους νέους ότι δεν δουλεύουν και ζουν με επιδόματα κι αυτά μειωμένα, ή ότι δεν αγωνίζονται για να ξεπεράσουν την κρίση, πως οι άνθρωποι της ηλικίας της με πτυχία και τα κατάλληλα εφόδια δεν έχουν κανένα μέλλον. Κλείνοντας η Στεφάνια λέει «πείτε μου κύριοι, αν έχει ελπίδα ένας νέος σήμερα την ώρα που οποιαδήποτε ιδεολογία έχει καταρρεύσει στο όνομα του θεού χρήματος. Πείτε μου κύριοι γιατί εγώ που αγωνίζομαι κάθε ημέρα να βρω μια απάντηση, ζω διαρκώς μια ήττα;».