Το πρώτο βήμα για το τέλος της κρίσης;

Χρειάστηκε να περάσουν 19 Σύνοδοι Κορυφής, σχεδόν 50 μήνες από το «επίσημο» ξέσπασμα της κρίσης στην μακρινή Ισλανδία και άπειρες συναντήσεις και διεργασίες μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών, μέχρι να δοθεί μια πρώτη σχετικά «πειστική» απάντηση της Ενωμένης Ευρώπης στις κερδοσκοπικές πιέσεις των αγορών.

Χρειάστηκε να περάσουν 14 ώρες μιας συνάντησης-θρίλερ των αρχηγών των κρατών της Ευρωζώνης για να … καμφθεί η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ και ουσιαστικά να καταγραφεί, για πρώτη φορά στα χρονικά, μια αλλαγή στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική «γερμανικής εμπνεύσεως», που τόσο ταλάνισε την ευρωπαϊκή οικονομία και τελικώς αποδείχθηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει δραστικά την κρίση χρέους που επελαύνει πια και στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές οικονομίες, όπως η ιταλική και η ισπανική.

Σε κάθε περίπτωση η ιστορική απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών, τα ξημερώματα της 29ης Ιουνίου, αφήνει μια πρώτη νότα αισιοδοξίας πως επιτέλους οι πολιτικοί αρχηγοί κατέληξαν σε μια σειρά κινήσεων και δράσεων που μπορούν να σημάνουν την αρχή του τέλους της κρίσης.

Εκείνο που έχει την μεγαλύτερη σημασία είναι η αποστροφή στο κείμενο της τελικής δήλωσης των «27» με την οποία εκφράζουν την πίστη τους πως «θα σπάσει ο φαύλος κύκλος της απόλυτης εξάρτησης των κρατικών οικονομιών από τις αγορές αλλά και των τραπεζών από την ποιότητα των κρατικών ομολόγων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους».

Επί της ουσίας οι Ευρωπαίοι αρχηγοί αποφάσισαν για την άμεση χρήση των κεφαλαίων των μηχανισμών σταθερότητας (EFSF και ESΜ) ως προς την ανακεφαλαίωση των ευρωπαϊκών τραπεζών, αλλά και για αγορές των κρατικών ομολόγων, όταν οι αγορές "πιέζουν" τα επιτόκια σε απαγορευτικά ύψη. Η παρέμβαση – στήριξη των ευρωπαϊκών Ταμείων θα γίνεται μεν με συνοπτικές διαδικασίες αλλά με ταυτόχρονη σύναψη «μνημονίου» το οποίο θα προσδιορίζει τις υποχρεώσεις της κάθε χώρας που θα λαμβάνει ευρωπαϊκή βοήθεια.

Τα πλεονεκτήματα αυτής της λύσης έγκεινται στο ότι δεν θα υιοθετείται «Μνημόνιο αυστηρής λιτότητας», όπως τα υφιστάμενα σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, δεν θα μεσολαβούν χρονοβόρες διεργασίες αλλά παράλληλα θα δεσμεύεται η κάθε χώρα να λάβει «ορθολογικές οικονομικές πολιτικές». Πάντως αυτή η ευρωπαϊκή βοήθεια ΔΕΝ θα επιβαρύνει το δημοσιονομικό έλλειμμα κάθε χώρας με δυο λόγια δεν θα υπάρξει στο μέλλον ανάγκη για ένα «τύπου Ελλάδας PSI», κάτι που αυτομάτως ενισχύει το «προφίλ» των ασθενέστερων οικονομιών και μειώνει τις επισφάλειες για τους επενδυτές στα ομόλογα των περί ων ο λόγος κρατών.

Σε δεύτερο χρόνο αποφασίστηκε πως ξεκινά μια διαδικασία λίγων μηνών για να συγκροτηθεί μια ενιαία εποπτεία των τραπεζών από την ευρωπαϊκή τραπεζική Αρχή. Ο «οδικός χάρτης» για την τραπεζική ενοποίηση αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί από την Κομισιόν έως τα τέλη του έτους.

Με αυτές τις αποφάσεις τους οι Ευρωπαίοι πέτυχαν και να διασφαλίσουν την συνοχή της Ευρωζώνης και να «προστατεύσουν» τα μέλη της από τις αγορές. Κάτι που ήδη αποτυπώθηκε στα χρηματιστηριακά ταμπλό (δείτε εδώ)

Η Γερμανία και η «μάχη εντυπώσεων» της … Σιδηράς Καγκελάριου

Από τη Σύνοδο Κορυφής «κερδισμένη» βγήκε ουσιαστικά η ίδια η Ευρωζώνη. Κι αν υπάρχει ένας «ηττημένος», αυτή είναι η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να τη βλέπουν οι ίδιοι οι συμπατριώτες της, πολιτικοί της φίλοι και αντίπαλοι.

Ελάχιστες ώρες μετά την ολοκλήρωση της διήμερης, ιδιαίτερα επίπονης και για την ίδια, Συνόδου Κορυφής, η Γερμανίδα Καγκελάριος αναγκάστηκε να δώσει μια «μάχη εντυπώσεων» και στην γερμανική Βουλή. Η καγκελάριος πέτυχε τελικώς να εγκριθεί με ευρεία πλειοψηφία το δημοσιονομικό σύμφωνο και ο ESM αλλά αντιμετώπισε πολλές … γκρίνιες και ευθεία επίθεση από την Αντιπολίτευση που  επέκρινε εντονότατα την στάση της απέναντι στη διαχείριση της κρίσης. (δείτε εδώ)