Μόντι και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εναντίον Μπερλουσκόνι

Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην Ιταλία, καθώς μέσα σε λιγότερο από τρεις ημέρες το πολιτικό σκηνικό έχει μεταβληθεί δραματικά, οι ρόλοι κορυφαίων παραγόντων έχουν αλλάξει άρδην και η παρέμβαση των Ευρωπαίων εταίρων της χώρας μόνο διακριτική δεν είναι πλέον!

Μετά την απόσυρση της στήριξης του κόμματος του Μπερλουσκόνι προς την κυβέρνηση Μόντι και την παραδοχή του τελευταίου πως δεν μπορεί να ‘κρατηθεί’ κοινοβουλευτικά χωρίς τις ψήφους της κεντροδεξιάς, η Ιταλία οδεύει σε πρόωρες κάλπες, το Φεβρουάριο ή το αργότερο ως τις 10 Μαρτίου.

Πλην όμως, μετά την ανακοίνωση-βόμβα από τον ίδιο τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι πως «με πόνο ψυχής και βαριά καρδιά» κατεβαίνει εκ νέου υποψήφιος για την πρωθυπουργία, οι εξελίξεις επισπεύσθηκαν σε βαθμό που ουδείς αναλυτής μπορούσε να προβλέψει.

Κυρίως γιατί οι αντιδράσεις των… Ευρωπαίων απέναντι στο ενδεχόμενο να βρεθεί η Ιταλία για πέμπτη φορά στα… χέρια του Καβαλιέρε, ήταν σφοδρές, άμεσες και διόλου διπλωματικές!

«Οι επόμενες εκλογές δεν πρέπει να λειτουργήσουν ως πρόσχημα για να αμφισβητηθεί η απόλυτη αναγκαιότητα των μέτρων λιτότητας. Η σχετική ηρεμία στις αγορές δεν σημαίνει ότι έχουμε εξέλθει από την κρίση» δήλωσε ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο στην οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore, αφήνοντας αιχμές για τις δηλώσεις των εκπροσώπων του κόμματος του Μπερλουσκόνι πως σταμάτησαν να στηρίζουν την κυβέρνηση Μόντι επειδή διαφωνούν με τα επώδυνα μέτρα λιτότητας.

«Όποιος κυβερνήσει την Ιταλία, ιδρυτικό μέλος της ΕΕ, πρέπει να ακολουθήσει αυτή την πορεία με την ίδια σοβαρότητα» δήλωσε και ο γνωστός οικονομολόγος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Γεργκ Άσμουσεν.

Εκείνος όμως που πραγματικά «ξεσπάθωσε» ήταν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς: «Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποτελεί απειλή για την Ιταλία και την Ευρώπη, οι οποίες, αντιθέτως, χρειάζονται σταθερότητα», δήλωσε ο χερ Σούλτς, στο ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ansa. Πρόσθεσε δε ότι «πολλά από τα προβλήματα της Ιταλίας είναι αποτέλεσμα των δέκα ετών της πρωθυπουργίας Μπερλουσκόνι, ενώ, σε σχέση με την απόφασή του Καβαλιέρε να ηγηθεί και πάλι της κεντροδεξιάς, εκτίμησε ότι «πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι, συνδεδεμένο με τα ιδιαίτερα προβλήματά του»…

Πιο διπλωματικός όλων ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Λοράν Φαμπιούς ο οποίος δήλωσε πως η «Γαλλία και η Ευρώπη πρέπει να υποκλιθούν στη διακυβέρνηση Μόντι».

Με αυτά τα δεδομένα λίγους εξέπληξαν οι πληροφορίες πως ο νυν πρωθυπουργός Μόντι σκέφτεται τελικώς να διεκδικήσει την ψήφο των Ιταλών ως επικεφαλής κεντρώου μετώπου.

Οι τελευταίες πληροφορίες από την Ιταλία θέλουν την υποψηφιότητα Μόντι να αποτελεί «απαίτηση» αρκετών στελεχών του ευρύτερου κεντρώου χώρου. Το σενάριο «στήριξε» η εφημερίδα La Repubblica, ενώ και η Corriere della Sera, σε άρθρο του διευθυντή της, τονίζει πως «είναι σαφές ότι ο Μόντι δεν θα επιστρέψει στο πανεπιστήμιο Μποκόνι του Μιλάνου όπου δίδασκε μέχρι το τέλος του 2011, διότι εξετάζει τη δυνατότητα να μπει άμεσα στην πολιτική λόγω και των συνεχών εκκλήσεων που φθάνουν από τον κεντρώο χώρο».

Πάντως στο παρελθόν και δη κατ' επανάληψη ο Μάριο Μόντι δήλωνε ότι δεν πρόκειται να «μπει» σε προεκλογική κούρσα διεκδικώντας την εξουσία, αλλά σημείωνε πως θα ήταν «πρόθυμος να υπηρετήσει εκ νέου ως πρωθυπουργός χωρίς κομματικό χρώμα εφόσον το αποτέλεσμα μίας εκλογικής αναμέτρησης δεν δίνει καθαρή εικόνα και σταθερή διακυβέρνηση».