Κι όμως στην Ιαπωνία υπάρχουν ακόμα... νίντζα!

Ο τελευταίος νίντζα στη «χώρα του ανατέλλοντος ηλίου» είναι 63 ετών, μηχανικός στο επάγγελμα και αποκαλύπτει τα μυστικά της... τέχνης του. Υποστηρίζει μάλιστα ότι οι νίντζα δεν έχουν θέση στη σύγχρονη κοινωνία . 

Η Ιαπωνία μπορεί να υπερηφανεύεται για τον Γινίτσι Καουκάμι, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί για να ακούει μία βελόνα να πέφτει σε ξύλινο πάτωμα στο διπλανό δωμάτιο... Για να συγκεντρωθεί, εστιάζει το βλέμμα στου στην φλόγα ενός κεριού μέχρι να αισθανθεί ότι έχει «περάσει» μέσα από αυτήν. Για να προκαλέσει το θάνατο του εχθρού και να κόψει το λαιμό του σε κομματάκια, χρησιμοποιεί τα φονικά όπλα «αστέρια του θανάτου».

     

Πρόκειται για τον 21ο επικεφαλής της οικογένειας Μπαν, η οποία είναι μία από τις 53 οικογένειες που ίδρυσαν την φατρία των Κόκα νίντζα. Σύμφωνα με τον Καουακάμι, που εκπαιδευόταν με τις παραδοσιακές μεθόδους από την ηλικία των έξι ετών, οι νίντζα είχαν διπλή ζωή. Κατά τη διάρκεια της ημέρας εργάζονταν συνήθως ως πολεμιστές, αγρότες, χειροτέχνες και έμποροι. Πολλοί εξ αυτών έγιναν στη συνέχεια σαμουράι, συμβάλλοντας έτσι στο σταδιακό αφανισμό των νίντζα  

Οι νίντζα είχαν εκπαιδευτεί να περνούν απαρατήρητοι .Τους μίσθωναν οι ευγενείς σαμουράι πολεμιστές για να κατασκοπεύουν, να σαμποτάρουν και να σκοτώνουν- έμαθαν να φτιάχνουν δηλητήρια-  φορώντας σκουρόχρωμες στολές που τους επέτρεπαν να γίνονται ένα με το σκοτάδι. 

Μπορούσαν να σκαρφαλώνουν σε κάθετες επιφάνειες και να επιδίδονται σε απίθανες τακτικές, κατά τη διάρκεια αποστολών άκρως απόρρητων, για τις οποίες δεν υπάρχει κανένα επίσημο έγγραφο που να μαρτυρά τις μεθόδους και τα όπλα τους.