Stratfor: Ο Ερντογάν έγινε πανίσχυρος και αυτό «ενόχλησε» πολλούς...

Η διαρκώς αυξανόμενη επιρροή του Ταγίπ Ερντογάν τόσο στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Τουρκίας όσο και στο διεθνές διπλωματικό πεδίο, φαίνεται ότι έχει ενοχλήσει πολλούς...

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει το γνωστό «think tank» στρατηγικής Stratfor, επιχειρώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο των συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας στην Τουρκία, οι οποίες προσέλαβαν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, απ' όσες ίσως θα φανταζόταν κανείς, όταν ομάδα οικολόγων ξεκινούσε έναν «ανένδοτο» για την καταστροφή του πάρκου Γκεζί και την ανέγερση, εκεί, εμπορικού κέντρου και πολυκατοικιών.

Το Stratfor παρατηρεί ότι η υπερσυγκέντρωση ισχύος στο πρόσωπο του πρωθυπουργού Ερντογάν, «ενόχλησε» τους παραδοσιακούς οπαδούς του ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν, του οποίου ο Τούρκος πρωθυπουργός θεωρείται «πνευματικό τέκνο».

Οι αποκαλούμενοι «Γκιουλενιστές» έχουν ακόμα ισχυρά ερείσματα στη βάση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, τηρούν ωστόσο σαφείς αποστάσεις από την κυβέρνηση Ερντογάν.

Έτσι, μέσω της εφημερίδας Zaman, η οποία παραδοσιακά απηχεί τις απόψεις τους, πήραν ανοιχτό το μέρος των διαδηλωτών, που πλημμύρισαν τους δρόμους της Άγκυρας, της Κωνσταντινούπολης και άλλων μεγάλεων πόλεων.

Η ίδια ανάλυση παρατηρεί ότι η εφημερίδα Hurriyet, που τάσσεται στο πλευρό της αντιπολίτευσης, βρήκε την ευκαιρία να γίνει ακόμα πιο αιχμηρή κατά του πρωθυπουργού της Τουρκίας, ενώ κάτι ανάλογο συνέβη και με την εφημερίδα Yeni Safak, προκαλώντας αίσθηση, καθώς αποτελεί παραδοσιακό «σύμμαχο» του κυβερνώντος κόμματος.

Στα συμπεράσματά του, το Stratfor παρατηρεί ότι ο Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί ακόμα μια ισχυρή βάση υποστηρικτών, την ώρα που η αντιπολίτευση αδυνατεί να παρουσιάσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Κρίσιμο σημείο είναι οι δημοτικές εκλογές, που θα διεξαχθούν πιθανότατα τον ερχόμενο Οκτώβριο, και στις οποίες θα αποτυπωθεί το όποιο πολιτικό κόστος των διαδηλώσεων κατά της κυβέρνησης Ερντογάν.

Την ίδια ώρα, η Άγκυρα διατηρεί πολλά ανοιχτά μέτωπα, όπως αυτό των Κούρδων ανταρτών ή της διένεξης με τη Συρία. Έτσι, ο Ταγίπ Ερντογάν καλείται να βρει τη χρυσή τομή, ώστε και τις αντιδράσεις εντός της χώρας να κατευνάσει και να συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο παγκόσμιο διπλωματικό πεδίο.