«Ανθεί» ο σεξοτουρισμός στη Γερμανία

Πολλά είναι τα δημοσιεύματα που χαρακτηρίζουν την Γερμανία ως το «μεγαλύτερο μπορντέλο της Ευρώπης», και μάλλον όχι αδίκως, αφού ο σεξοτουρισμός σε αυτήν την χώρα «ανθεί». Και μπορεί Γαλλία και Ιταλία να διαμαρτύρονται ότι η Γερμανία κλέβει από τον τουρισμό τους, ωστόσο, δε φαίνεται να αλλάζει κάτι προς το παρόν.

Όπως γράφει σήμερα η Telegraph, η Γερμανία έχει γίνει ένας δημοφιλής προορισμός για τον σεξοτουρισμό χάρη στη νομιμοποίηση της πορνείας. Σύμφωνα με το βιβλίο της Άλις Σβάρτζερ με τίτλο «Πορνεία - ένα γερμανικό σκάνδαλο», που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, τουρίστες από τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Σκανδιναβία ταξιδεύουν στη Γερμανία μόνο και μόνο, για να επισκεφθούν τα πορνεία της.

Η χαλαρή νομική προσέγγιση της Γερμανίας ως προς την πορνεία χάρη στη μεταρρύθμιση του 2002 και οι νόμιμοι οίκοι ανοχής, όπως ο «Pascha», που είναι το μεγαλύτερο πορνείο στην Ευρώπη (σ.σ.: Βρίσκεται στην Κολωνία, έχει 12 ορόφους και λειτουργεί σε 9.000 τετραγωνικά μέτρα με περίπου 120 πόρνες και πάνω από 80 εργαζόμενους, ενώ προσελκύει έως και 1.000 πελάτες την ημέρα), είναι οι βασικοί λόγοι που αυτή η χώρα σήμερα είναι ένας «παράδεισος του σεξ» για τους αλλοδαπούς.

«Οι ξένοι ταξιδεύουν τόσο από την Σκανδιναβία όσο και από τη Γαλλία με γεμάτα λεωφορεία», γράφει η Άλις Σβάρτζερ σε μία στιγμή που ολοένα και περισσότεροι φορείς στη Γερμανία ζητούν να αλλάξει αυτός ο νόμος.

Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη κίνηση του φεμινιστικού περιοδικού «Emma» που αυτόν το μήνα ξεκίνησε μία εκστρατεία, για να απαγορευτεί η πορνεία στη Γερμανία. Σχεδόν 100 γερμανικές προσωπικότητες -κυρίως ακαδημαϊκοί και διανοούμενοι-  τάχθηκαν υπέρ της κίνησης του περιοδικού. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος αντιδρά και η φωνή του δεν φτάνει έως την γερμανική κυβέρνηση. 

Σύμφωνα, πάντως, με εκτιμήσεις, ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων στην πορνεία στη Γερμανία είναι μεταξύ 400.000 και ενός εκατομμυρίου.

Με βάση, τέλος, την έρευνα της κυρίας Σβάρτζερ, μόλις πέντε τοις εκατό των ιερόδουλων είναι από τη Γερμανία, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό προέρχεται από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Αφρικής.