Το θρίλερ που είναι σε εξέλιξη τις τελευταίες ώρες με τη χαμένη πτήση 777 των Malaysia Airlines ξυπνάει μνήμες ενός άλλου αεροπορικού δυστυχήματος που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο πριν από πέντε χρόνια.
Πρόκειται για την αεροπορική τραγωδία που σημειώθηκε την 1η Ιουνίου του 2009, όταν ένα Airbus 330 της Air France (πτήση 447) κατέπεσε στον Ατλαντικό παρασύροντας στο θάνατο 228 ανθρώπους.
Το αεροσκάφος είχε ξεκινήσει από το Ρίο ντε Τζανέιρο μόνο που δενέφτασε ποτέ στον προορισμό του, το Παρίσι.
Και τότε το σήμα του αερισκάφους χάθηκε ξαφνικά και κανένας αρχικά δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχε συμβεί. Μόνο που το 2009 οι έρευνες είχαν αρχίσει πολύ γρήγορα, καθώς η Air France ενημέρωσε αμέσως τη γαλλική υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ότι είχε χάσει επαφή με το Airbus.
Κι όμως παρά την άμεση κινητοποίηση και την τεράστια επιχείρηση που στήθηκε από αέρος και θάλασας τα πρώτα συντρίμμια βρέθηκαν 5 ημέρες μετά, ενώ το αεροσκάφος εντοπίστηκε τον Απρίλιο του 2011, δύο χρόνια μετά το δυστύχημα! Γιατί τόσο μετά; Γιατί το αεροσκάφος κατέπεσε σε μία θαλάσσια περιοχή, όπου ήταν σχεδόν αδύνατο να ερευνηθεί. Ο βυθός ήταν πολύ «δύσκολος», με το βάθος αλλού να είναι 700 μέτρα και άλλου πάνω από 4.000, ενώ το κουφάρι του αεροσκάφους εντοπίστηκε σε μία περιοχή περίπου 7 ναυτικά μίλια από το τελευταίο σημείο εντοπισμού του Airbus.
Στη θαλάσσια περιοχή όπου εικάζεται ότι κατέπεσε το αεροσκάφος των Malaysia Airlines το βάθος δεν ξεπερνάει τα 76 μέτρα, επομένως εκτιμάται ότι οι ερευνητές δεν θα συναντήσουν δυσκολίες αντίστοιχες με της τραγωδίας της Air France.
Τι όμως είχε οδηγήσει στη συντριβή του αεροσκάφους της Air France;
Δυστυχώς πρόκειται για ένα δυστύχημα που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν οι πιλότοι δεν είχαν αντιδράσει απερίσκεπτα. Οπως προέκυψε από τα μαύρα κουτιά και τους καταγεγραμμένους διαλόγους των τελευταίων λεπτών, ο πιλότος πήγε για ξεκούραση αφήνοντας στη θέση του δύο άπειρους συναδέλφους.
Οταν το αεροσκάφος εισήλθε σε ζώνη με έντονα καιρικά φαινόμενα οι δυο πιλότοι δεν αντέδρασαν σωστά. Οι εξωτερικοί μετρητές ταχύτητας του αεροσκάφους πάγωσαν με αποτέλεσμα να σταματήσει να λειτουργεί ο αυτόματος πιλότος και να αναγκαστούν οι δύο κυβερνήτες να αναλάβουν τον έλεγχο. Εις εκ των δύο άρχισε να ανεβάζει απότομα το αεροπλάνο με κίνδυνο να προκαλέσει απώλεια αεροδυναμικής στήριξης. Φοβούμενος αυτό το ενδεχόμενο ο δεύτερος πιλότος πήρε την κατάσταση στα δικά του (άπειρα) χέρια, αρχίζοντας να κατεβάζει το Airbus.
Ωστόσο ο πρώτος πιλότος είχε κρατήσει τον μοχλό του σε θέση ανάβασης, κάτι που δε γνώριζε ο δεύτερος, με αποτέλεσμα το Airbus να χάσει την αεροδυναμική στήριξή του και να αρχίσει να πέφτει...
Την κρίσιμη εκείνη στιγμή μπήκε ξανά στο πιλοτήριο ο αρχικυβερνήτης, αλλά η συμβολή του δε στάθηκε αρκετή να αποτρέψει το μοιραίο. Η συντριβή στον ωκεανό ήταν αναπόφευκτη...
Δείτε ντοκιμαντέρ για το δυστύχημα
