Ουάσινγκτον: Με γυμνά χέρια ψάχνουν επιζώντες κάτω από τη λάσπη

Aυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των νεκρών στην Ουάσινγκτον, με τα συνεργεία διάσωσης να δίνουν μάχη με το χρόνο, για να εντοπίσουν τυχόν επιζώντες στα ερείπια του χωριού που καταστράφηκε από κατολίσθηση κοντά στο Σιάτλ, στις βορειοδυτικές ΗΠΑ, και τους Αμερικανούς να θρηνούν ήδη 24 θύματα.

Σύμφωνα με τα αμερικανικά ΜΜΕ, πρόκειται για μία από τις πιο πολύνεκρες κατολισθήσεις στην πρόσφατη ιστορία των ΗΠΑ.

«Δεν έχουμε χάσει την ελπίδα να βρούμε επιζώντες» δήλωσε στους  δημοσιογράφους ο Τράβις Χοτς, επικεφαλής των πυροσβεστών που συμμετέχουν στις έρευνες.

Η αγροτική κοινότητα του Όσο, σε απόσταση περίπου 100 χλμ. βορειοανατολικά του Σιάτλ, καταστράφηκε το περασμένο Σάββατο από κατολίσθηση λάσπης, όταν ένα ολόκληρο κομμάτι λόφου κατέρρευσε σ' ένα γειτονικό ποτάμι.

Συνολικά, 35 κατοικίες και περίπου 15 τροχόσπιτα σαρώθηκαν από την κατολίσθηση της λάσπης, η οποία έπληξε το χωριό με την ταχύτητα τρένου, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.

Ο αριθμός των αγνοουμένων παραμένει στους 176, εν αναμονή νέας καταμέτρησης από τον σερίφη της κομητείας, με τον αριθμό αυτό να ελπίζεται ότι θα μειωθεί, καθώς υπάρχουν ενδεχομένως αγνοούμενοι που έχουν υπολογιστεί διπλά, όπως διευκρίνισε ο Τζον Πένινγκτον, επικεφαλής των υπηρεσιών διάσωσης της κομητείας.

Πάνω από 200 άνθρωποι, πυροσβέστες, αστυνομικοί, μέλη της εθνοφρουράς και ομοσπονδιακών υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, γεωλόγοι και εθελοντές, εργάζονται πυρετωδώς για να βρουν επιζώντες υπό συνεχή βροχή.







Εθελοντής πυροσβέστης δήλωσε πως η λασπώδης έκταση, η οποία καλύπτει πάνω από 2.500 στρέμματα και σε σημεία φθάνει σε βάθος τα έξι μέτρα, μοιάζει μερικές φορές «με κινούμενη άμμο, εύκολα μπορείς να βυθιστείς μέχρι τον ώμο».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος αποδέσμευσε ομοσπονδιακή βοήθεια, κάλεσε χθες από τη Χάγη «όλους τους Αμερικανούς να προσευχηθούν» για τις οικογένειες και τους φίλους των αγνοουμένων. «Θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι, όμως πρέπει να παραδεχθούμε πως η κατάσταση είναι δύσκολη» δήλωσε.
 
Στις προσπάθειες εύρεσης και διάσωσης συμμετέχουν και συγγενείς των αγνοούμενων, οι οποίοι χρησιμοποιούν αλυσοπρίονα ή ακόμα και τα γυμνά χέρια τους, προκειμένου να μετακινήσουν τη γη.



Κι όμως, η τραγωδία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί...
 
Δυστυχώς, σύμφωνα με Αμερικανό ερευνητή, η τραγωδία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν οι τοπικές αρχές λάμβαναν υπόψη τους τις προειδοποιήσεις του προ 15ετίας.

Σε αναφορά του, τo 1999, ο γεωολόγος Ντάνιελ Μίλερ εξέφραζε την απορία του για ποιο λόγο οι κάτοικοι της περιοχής μπορούσαν να κτίσουν τα σπίτια τους σε λόφους, αλλά και το γεγονός ότι οι Αρχές δεν είχαν λάβει τα απαραίτητα μέτρα.
 
"Ηξερα ότι μπορούσε να συμβεί μία μεγάλη καταστροφή. Για το λόγο αυτό και δεν εξεπλάγην όταν έμαθα για τη φονική κατολίσθηση" επισημαίνει ο Μίλερ.

Οι τοπικοί αξιωματούχοι δεν έδωσαν σημασία στην έρευνά του, αν και στη συγκεκριμένη περιοχή σημειώνονταν κατολισθήσεις τον τελευταίο μισό αιώνα. 

Από την πλευρά της, η Πατρίσια Γκρέισερμ, εκπρόσωπος του Σώματος Μηχανικών στο Σιάτλ, έσπευσε να δικαιολογήσει την αδράνεια των ειδικών, με το αιτιολογικό ότι η εν λόγω έρευνα ήταν μια μελέτη για την αποκατάσταση του οικοσυστήματος και όχι μία μελέτη για δυνητικούς κινδύνους.



Ερωτηθείσα γιατί η υπηρεσία της έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια, η Πατρίσια υποστήριξε ότι θα έπρεπε να κινητοποιηθούν οι τοπικές αρχές για το θέμα. 

Σύμφωνα με τους "Seattle Times" που δημοσιοποίησσαν πρώτες τη μελέτη του Μίλερ, οι ισχυρότατες βροχοπτώσεις που είχαν σημειωθεί εβδομάδες πριν τις κατολισθήσεις, ήταν αυτές που οδήγησαν στην καταστροφή.

Το περίεργο βεβαίως είναι ότι δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση από τις Αρχές για κατολισθήσεις...