Ο Πούτιν άλλαξε... την ώρα του Μεντβέντεφ!

Ήταν ένα από τα αγαπημένα πρότζεκτ του πρώην ρώσου προέδρου Μεντβέντεφ, η αιώνια θερινή ώρα. Η αιτία; Ο βιορυθμός. Η συνεχής αλλαγή από χειμερινή σε θερινή ώρα σήμαινε στρες με όλες τις ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην υγεία των Ρώσων. Το 2011 υιοθετήθηκε η μόνιμη θερινή ώρα και η Ρωσία βρισκόταν μερικές ώρες νωρίτερα από την αστρονομική της ώρα. Το αποτέλεσμα; Στην Αγία Πετρούπολη το χειμώνα είχε φως μόλις στις 11 στο πρωί. Τα σημεία κόπωσης των Ρώσων και των ηγετών τους ήταν εμφανή. Ο Πούτιν παραπονιόταν για συνεχή πρωινή κόπωση, ακόμη και ο τότε πρόεδρος Μεντβέντεφ συνελήφθη να «κουτουλάει» σε δημόσιες εμφανίσεις του.

Ο Μεντβέντεφ αφυπηρέτησε, ο διάδοχός του Πούτιν άλλαξε και πάλι την ώρα και όλοι τον ευγνωμονούν. Το κεφάλαιο της θερινής ώρας ανήκει ανάμεσα στα τελευταία πονήματα του τότε προέδρου. Αλλά και άλλα λιγότερο πολύπλοκα πονήματα εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Όταν ο Μεντβέντεφ εξελέγη πρόεδρος της Ρωσίας το 2008, ενσάρκωσε ελπίδες ενός φιλελευθέρου μεταρρυθμιστή. Κυρίως η Δύση χαιρέτισε την εκλογή του μάνατζερ της Gazprom, εκτιμώντας ότι θα κόμιζε ανάσα φιλελευθερισμού, αν και ειδήμονες είχαν προειδοποιήσει για το αντίθετο. Ήδη το 2011 πρωθυπουργός και πρόεδρος αντάλλαξαν τα αξιώματά του με έναν χονδροειδή τρόπο και οι υποσχέσεις του Μεντβέντεφ για μεταρρυθμίσεις της κρατικής μηχανής αποδείχθηκαν κούφιες.

Από το 2012, ο Πούτιν επέστρεψε στο Κρεμλίνο και με περισσό ζήλο προσπαθεί να εξαφανίσει όλα τα ίχνη του προκατόχου τους στην πολιτική ατζέντα και αυτό σε όλα τα επίπεδα. Ο πρωθυπουργός Μεντβέντεφ δεν δείχνει να ενοχλείται. Αντί να αναλώνεται σε εκδηλώσεις δυσαρέσκειας προτιμά να προσελκύει τη δημόσια προσοχή με selfies και ποσταρίσματα στο twitter. Κανένα πλέον ίχνος από τον παλιό φιλόδοξο εαυτό του. Αντ’ αυτού εξυμνεί τη δημοφιλία του Πούτιν και συνεχίζει ατάραχος να τουϊττάρει. 

Για τη ρωσίδα πολιτική επιστήμονα Λίλια Σεβτσόφ όλα αυτά είναι ενδεικτικά της σχέσης ανάμεσα στον Πούτιν και τον «νομιμοποιημένο βοηθό του». Όπως πολλοί άνθρωποι του πνεύματος, έτσι και η Σεβτσόφ πιστεύει ότι Πούτιν στην ουσία δεν εγκατέλειψε ποτέ την προεδρική καρέκλα, στην οποία κάθονταν ο Μεντβέντεφ, απλά του την κρατούσε ζεστή. Ωστόσο η ανταλλαγή αξιωμάτων το 2011 κατέδειξε στους ρώσους πολίτες τα παιγνίδια του Κρεμλίνου. Οι διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης εκείνη τη χρονιά ανήκουν στις μεγαλύτερες της νεώτερης ρωσικής ιστορίας. Είναι απόρροια βαθιάς σκέψης της κοινωνίας των πολιτών που συνειδητοποίησε ότι καταπατώνται οι δημοκρατικές ιδέες. Και μετά ήρθε ο λογαριασμός: αυστηροποιήση του νόμου για την αντιπροπαγάνδα, ποινές για συκοφάντηση και αύξηση του ορίου για να μπει ένα κόμμα στη Βουλή. Το ερώτημα παραμένει: γιατί δεν εξαφανίστηκε εντελώς ο Μεντβέντεφ από την πολιτική σκηνή; Η Λίλα Σεβτσόφ έχει απάντηση. «Ο Μεντβέντεφ μας δείχνει τις αδυναμίες του Πούτιν. Είναι παλαιοί γνωστοί και ο Πούτιν είναι ένας πιστός άνθρωπος, δεν μπορεί να ξεφορτωθεί τον Μεντβέντεφ». Αλλά κι ο Μεντβέντεφ αποδείχθηκε πιστός.

Έτσι, μπήκε τέλος στην αιώνια θερινή ώρα. Ενώ ο Μεντιέγεφ δεν είναι πολύ δημοφιλής, η δημοτικότητα του Πούτιν έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Σε δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Λεβάντα, το 80% των Ρώσων δήλωσε ικανοποιημένο από τον πρόεδρό τους και το ταντέμ Πούτιν - Μεντβέντεφ. Δύο πορεύονται, ένας κρατάει το τιμόνι. Κι αν δεν ήταν αυτή η ενοχλητική θερινή ώρα…Όμως αυτή την επιβαρυντική «ρυτίδα» κατάφερε και την «εξαφάνισε» επισήμως ο Πούτιν. Όπως και τις λιλιπούτειες μεταρρυθμίσεις του Μεντβέντεφ, με τις οποίες ήθελε κάποτε να αποκτήσει το προφίλ ενός φιλελεύθερου μεταρρυθμιστή. Τι να γίνει, ο Πούτιν είναι απλά ο πιο ισχυρός ρώσος πολιτικός. Και η χαρά που τώρα στην Αγία Πετρούπολη ήρθε και πάλι το φως αποτελεί κίνηση αποπροσανατολισμού από άλλα λιγότερο ευχάριστα θέματα που βρίσκονται στην πολιτική ατζέντα…