Μπόκο Χαράμ: Χρησιμοποιεί γυναίκες ομήρους στις επιθέσεις της!

Στην «πρώτη γραμμή» του μετώπου -κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στη Νιγηρία-χρησιμοποιεί η οργάνωση Μπόκο Χαράμ τις γυναίκες και τα κορίτσια που έχει απαγάγει, όπως καταγγέλλει η οργάνωση Human Rights Watch σε νέα έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα.

Η οργάνωση βασίζεται σε μαρτυρίες δεκάδων πρώην ομήρων και κάνει λόγο για σωματικά και ψυχολογικά τραύματα από τα οποία υποφέρουν όσοι απελευθερώθηκαν από την ισλαμιστική οργάνωση.

Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει με την απαγωγή τριάντα κοριτσιών και αγοριών το σαββατοκύριακο στην πολιτεία του Μπόρνο, επίκεντρο της δράσης της Μπόκο Χαράμ στη βορειο-ανατολική Νιγηρία, σε μία επίθεση κατά την οποία σκοτώθηκαν 17 άνθρωποι. Την περασμένη εβδομάδα, εξήντα ακόμη κορίτσια και νεαρές γυναίκες απήχθησαν στη Γουάγκα και στην Γκουάρτα, δύο πόλεις της πολιτείας του Μπόρνο.

Οι νέες αυτές ομαδικές απαγωγές θέτουν υπό αμφισβήτηση τη συμφωνία εκεχειρίας την οποία οι νιγηριανές αρχές ανακοίνωσαν ότι συμφώνησαν με την Μπόκο Χαράμ στα μέσα του Οκτωβρίου και η οποία προβλέπει την απελευθέρωση των 219 μαθητριών οι οποίες απήχθησαν από το χωριό Σιμπόκ τον Απρίλιο και εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια των ένοπλων ισλαμιστών.

Στην έκθεσή της η οργάνωση Human Rights Watch επικαλείται τη μαρτυρία μίας 19χρονης, η οποία κρατήθηκε όμηρος επί τρεις μήνες τον περασμένο χρόνο και η οποία υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στις επιθέσεις της οργάνωσης, ενώ πιέσθηκε να κόψει με μαχαίρι τον λαιμό ενός αιχμάλωτου της οργάνωσης.

«Ετρεμα, ήμουν κατατρομοκρατημένη, δεν μπόρεσα να το κάνω και τότε, η γυναίκα του αρχηγού του στρατοπέδου πήρε το μαχαίρι και τον σκότωσε», φέρεται να δήλωσε η κοπέλα.

Επειτα από τη σειρά επιθέσεων αυτοκτονίας που πραγματοποιήθηκαν από γυναίκες για λογαριασμό της Μπόκο Χαράμ τους τελευταίους μήνες, ορισμένοι αναρωτήθηκαν μήπως αυτές προέρχονταν από τις ομήρους που κρατεί η οργάνωση. Ωστόσο, δεν υπάρχει στοιχείο που να αποδεικνύει, προς το παρόν, ότι αυτές οι καμικάζι-μάρτυρες δεν είναι εθελόντριες της οργάνωσης.

Στην έκθεση της οργάνωσης υπάρχουν μαρτυρίες 30 γυναικών και κοριτσιών που υπήρξαν όμηροι της Μπόκο Χαράμ, ανάμεσα τους και 12 από τις 57 μαθήτριες λυκείου του Σιμπόκ. Οι πρώην όμηροι δήλωσαν ότι κρατήθηκαν σε οκτώ διαφορετικούς καταυλισμούς, στα δάση της Σαμπίσα, την πολιτεία του Μπόρνο και στα βουνά στης Γκουόζα, στα σύνορα με το Καμερούν.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την HRW, περισσότερες από 500 γυναίκες έχουν απαχθεί από την Μπόκο Χαράμ, από την έναρξη της δράσης της το 2009, μία εκτίμηση που θεωρείται μετριοπαθής σε σχέση με άλλα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί. Ορισμένες από τις ομήρους διηγούνται ότι εξαναγκάζονταν να κάνουν τις οικιακές δουλειές για άλλες γυναίκες που είχαν προνομιακή μεταχείριση εξαιτίας της ομορφιάς, τους, ενώ άλλες κάνουν λόγο για βιασμούς και κακοποίηση.