Συγκέντρωσαν 110.000 ευρώ για να βοηθήσουν πρόσφυγα από τη Συρία

Η φωτογραφία ενός Σύριου πρόσφυγα που τον έδειχνε να προσπαθεί να πουλήσει στυλό στους δρόμους της Βηρυτού κρατώντας αγκαλιά την κοιμισμένη κόρη του, έθεσε σε κίνηση μία σειρά γεγονότων που άλλαξαν ριζικά τη ζωή του ταλαιπωρημένου άνδρα.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο  Gissur Simonarson, ιδρυτής του ιστότοπου Conflict News, ο οποίος ειδικεύεται σε περιεχόμενο από περιοχές σύγκρουσης ανά την υφήλιο , δημοσίευσε τη φωτογραφία του - τότε ανώνυμου - άνδρα στο Twitter. 

«Έχουν επικοινωνήσει αρκετά άτομα μαζί μου τα οποία θέλουν να προσφέρουν βοήθεια σε αυτόν τον άνδρα. Ξέρει κανείς άτομα στη Βηρυτό που μπορούν να τον βρουν;», έγραφε στην ανάρτησή του ο ακτιβιστής, ελπίζοντας στη βοήθεια των followers του.

Μέσα σε λίγες μόνο ώρες, η συγκινητική φωτογραφία είχε γίνει viral και το όνομα του άνδρα έγινε γνωστό πριν καν τελειώσει η ημέρα. Επρόκειτο για τον Abdul Halim Attar, έναν Σύριο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του λόγω των πολεμικών συγκρούσεων και να καταφύγει στην Αίγυπτο μαζί με τη γυναίκα και τα δύο παιδιά τους, πριν 4 χρόνια. 

Η γυναίκα του επέμενε να επιστρέψει στη Συρία, αφήνοντας την οικογένειά της και ο abdul με τα δύο παιδιά μετακόμισαν στο Λίβανο, όπου δεν μπορούσε να βρει δουλειά και αναγκάστηκε να πουλάει στιλό για να ζήσει.

Ωστόσο, ο εντοπισμός του άνδρα ήταν μόνο η αρχή για τον Simonarson, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να αλλάξει τη ζωή του μετανάστη. Έτσι, με μία δεύτερη ανάρτησή του στο Twitter, ζήτησε αυτή τη φορά από τον κόσμο να βοηθήσει εμπράκτως τον Σύριο πατέρα, συνεισφέροντας σε μία εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων στον ιστότοπο Indiegogo.

Μέσα σε λίγα μόνο 24ωρα, 110.000 ευρώ είχαν συγκεντρωθεί από ανθρώπους που είδαν την φωτογραφία και ήθελαν να βοηθήσουν τον βασανισμένο αυτόν άνθρωπο και τα δύο παιδιά του.


«Μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη όταν έμαθα ότι άνθρωποι στο εξωτερικό έμαθαν την ιστορία μου και ενδιαφέρθηκαν για τα παιδιά μου» δήλωσε στο Buzzfeed News o Σύριοςr. «Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Δεν χρειάζομαι λεφτά. Το μόνο που θέλω είναι να μορφωθούν τα παιδιά μου. Να τα στείλω σχολείο». 

«Ελπίζω να μπορέσω να ζήσω με τα παιδιά μου στην Ευρώπη. Εκεί θα έχουν καλύτερες ευκαιρίες για μια καλή εκπαίδευση. Ελπίζω να μπορέσω να τα καταφέρω».