Όταν ο μικρός Αϊλάν Κουρντί ονειρευόταν ένα καλύτερο αύριο

Την Παρασκευή γράφτηκε η τελευταία πράξη του δράματος της οικογένειας Κουρντί στη συριακή πόλη Κομπάνι, όπου πραγματοποιήθηκε η ταφή του τρίχρονου Αϊλάν Κουρντί, του πεντάχρονου αδερφού του και της μητέρας τους, μετά από τον τραγικό χαμό τους που συγκλόνισε την υφήλιο.



Τα δύο παιδιά πνίγηκαν μαζί με τη μητέρα τους και εννέα άλλους πρόσφυγες, στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Κω από τα τουρκικά παράλια. Στην κηδεία, ο καταρρακωμένος πατέρας, Αμπντουλάχ Κούρντι, απηύθυνε έκκληση στα αραβικά κράτη να «δουν τι συνέβη στα παιδιά του» και να βοηθήσουν τους Σύρους πρόσφυγες.

Η φωτογραφία του μικρού Αϊλάν Κουρντί, του τρίχρονου αγοριού που βρήκε τραγικό θάνατο μαζί με τον πεντάχρονο αδερφό του και τη μητέρα του προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εφιάλτη του πολέμου στη Συρία, βρισκόταν εχθές στα πρωτοσέλιδα εκατοντάδων εφημερίδων, ενώ συνεχίζει και σήμερα να αναπαράγεται με αμείωτο ρυθμό από χιλιάδες ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης.




Η σοκαριστική εικόνα του μικροσκοπικού άψυχου κορμιού, ξεβρασμένου σε μία τουρκική ακτή συνοψίζει, σε ένα μόνο καρέ, την τραγωδία των ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τα πάντα για να αποδράσουν από τη βία του πολέμου. 

Πρόκειται για μία εικονα- «γροθιά στο στομάχι» που ανάγκασε ακόμα και εφημερίδες που προπαγανδίζουν κατά κόρον εναντίον των προσφύγων να αναθεωρήσουν – έστω και για λίγο – την την πολιτική τους και αναγνωρίσουν ότι η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να κωφεύει στη σπαραχτική φωνή των ανθρώπων που χάνονται στις ακτές της.




Στον απόηχο της τραγωδίας της οικογένειας Κουρντί, που ξεκληρίστηκε στ' ανοιχτά των ακτών της Τουρκίας προσπαθώντας να φτάσει στην Κω, ηγέτες χωρών που μέχρι πρότινος δήλωναν αρνητικοί στο να δεχτούν επιπλέον πρόσφυγες δήλωσαν σήμερα ότι θα αναθεωρήσουν τις πολιτικές τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ντέιβιντ Κάμερον, που είπε ότι η Βρετανία πρόκειται να ανοίξει τις πόρτες της σε «χιλιάδες πρόσφυγες», επισημαίνοντας ότι αυτό αποτελεί «ηθική υποχρέωση» της χώρας.







Στον αντίποδα, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν περιορίστηκε στο να κατηγορήσει άλλες χώρες για την μεταναστευτική κρίση που πλήττει την Ευρώπη, έχοντας μάλιστα το θράσος να μιλήσει για «ευθύνες της Ελλάδας», στρέφοντας τα πυρά του κατά της χώρας μας που αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη εισροή προσφύγων ως κύριο σημείο εισόδου τους στην Ευρώπη.



Μπορεί μία φωτογραφία να αλλάξει τον κόσμο; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα μόνο ο χρόνος μπορεί να την δώσει. Ίσως η εικόνα του μικρού Αϊλάν στην ακτή να ξεχαστεί μετά από μερικές εβδομάδες ή μετά από μερικούς μήνες. Ίσως - και αυτό είναι δυστυχώς το πιο πιθανό – την ακολουθήσουν άλλες, εξίσου φρικιαστικές. 

Υπάρχει όμως και μία άλλη φωτογραφία του Αϊλάν, η τελευταία φωτογραφία του μικρού αγοριού που τραβήχτηκε το βράδυ πριν από το ολέθριο ταξίδι που του στοίχισε τη ζωή.

Έξι ώρες προτού το άψυχο κορμάκι του ξεβραστεί στην ακτή, το μικρό αγόρι είχε αποκοιμηθεί στην παραλία της Τουρκίας και ίσως ονειρευόταν ένα καλύτερο μέλλον. Το όνειρο αυτό δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα για τον ίδιο, μπορεί όμως να γίνει πραγματικότητα για χιλιάδες συνανθρώπους του. Αρκεί η Ευρώπη, ο κόσμος όλος  να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους.