Πτήση Malaysia MH370: Το μεγαλύτερο μυστήριο στην ιστορία της πολιτικής αεροπορίας

Για τον Martin Dolan, τον υπεύθυνο του Αυστραλιανού Τμήματος για την Ασφάλεια των Μεταφορών, οι τελευταίοι μήνες είναι εξαιρετικά δύσκολοι, καθώς υπάρχουν νύχτες που δεν μπορεί να κοιμηθεί.

Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Bloomberg αναφέρει ότι η κόπωση μετά το ψάξιμο σε μία έκταση πάνω από 120.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο Νότιο Ινδικό Ωκεανό και χωρίς κανένα αποτέλεσμα, έχει οδηγήσει όλους όσοι συμμετέχουν στην έρευνα σε μία πρωτόγνωρη κόπωση.

Η πτήση ΜΗ370 απέχει λίγες εβδομάδες από το να γίνει το μεγαλύτερο άλυτο μυστήριο στην ιστορία της αεροπορίας, μετά την εξαφάνιση της Αμέλια Έρχαρτ το 1937. Από τα... 3 εκατομμύρια εξαρτήματα του Βoeing 777 μόλις ένα έχει βρεθεί μέχρι στιγμής, ένα κομμάτι από το φλαπ του φτερού στο νησί Ρεγιούνιον, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σημείο της έρευνας.

Ενώ δεν έχει υπάρξει η παραμικρή ένδειξη από τους 239 επιβάτες του αεροπλάνου, τις αποσκευές τους ακόμα και τα σωσίβιά τους τα οποία υποτίθεται ότι πρέπει να επιπλέουν.

«Υπάρχει πάντα αυτή η ερώτηση» λέει ο Dolan, «μήπως κάνουμε κάποιο μεγάλο και τραγικό λάθος στην έρευνα; Αυτό δεν με αφήνει να κοιμηθώ τη νύχτα» λέει χαρακτηριστικά.

Πάντως μερικοί από τους πιο έμπειρους ειδικούς στην έρευνα και διάσωση σε όλο τον κόσμο υποστηρίζουν ότι η έρευνα που ήδη έχει κοστίσει πάνω από 130 εκατομμύρια δολάρια ίσως αποδειχθεί αποτυχημένη.

Χωρίς φρέσκα στοιχεία (για την ακρίβεια χωρίς καθόλου στοιχεία) η έρευνα θα πρέπει να τελειώσουν τον Ιούνιο, όταν τέσσερα πλοία πρέπει να αποσυρθούν από την προσπάθεια. 

Από εκεί και πέρα, το δυστύχημα και οι παράξενες συνθήκες στις οποίες εξαφανίστηκε το αεροπλάνο, έχουν δημιουργήσει ένα εντελώς νέο σκηνικό στην αεροπορία. Σε έναν κόσμο που ένα τηλέφωνο των 100 δολαρίων μπορεί να παρακολουθείται δωρεάν και να γνωρίζουμε την θέση του ανά πάσα στιγμή, είναι αδύνατο να κατανοηθεί γιατί δεν μπορεί να γίνει το ίδιο για ένα αεροπλάνο των 250 εκατομμυρίων δολαρίων και των τόσων εκατοντάδων επιβατών.

Έτσι ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) πιέζει τις αεροπορικές εταιρίες να παίρνουν αναφορές για την θέση των αεροπλάνων τους κάθε 15 λεπτά. Και τα ραντάρ που υπάρχουν στα «μαύρα κουτιά» να μπορούν να εκπέμπουν σήμα κάτω από την θάλασσα για 90 ημέρες και όχι για 30 που είναι σήμερα.

Και όλα αυτά που ο ετήσιος αριθμός των επιβατών αυξάνεται με εκθετικούς ρυθμούς, ενώ υπολογίζεται ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία, ο παγκόσμιος στόλος εμπορικών αεροπλάνων θα διπλασιαστεί, ξεπερνώντας τα 40.000 αεροσκάφη!

Σύμφωνα με τον Larry Stone, έναν από τους πιο εξειδικευμένους ανθρώπους στην έρευνα και διάσωσης, ο οποίος είχε συμμετάσχει στην ανακάλυψη της πτήσης 447 της Αir France στον Ατλαντικό, δύο χρόνια μετά την πτώση του Airbus το 2009, υποστηρίζει ότι η έρευνα στον Νότιο Ινδικό είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση, λόγω της διαμόρφωσης του βυθού. 

Τα βάθη εκεί που ψάχνουν τα αυστραλιανά πλοία ξεπερνούν τα έξι χιλιόμετρα, με έντονο ανάγλυφο, υψηλές κορυφές και μεγάλες χαράδρες, ακόμα και ένα υπόγειο ηφαίστειο μέσα στο οποίο χάθηκε ένα πανάκριβο όργανο για την διερεύνηση του βυθού. Ο Stone υποστηρίζει ότι δεν θα του προκαλέσει έκπληξη αν δεν βρεθεί ποτέ τίποτα από το συγκεκριμένο αεροπλάνο, με βάση τα νερά στα οποία ψάχνουν οι συνάδελφοί του. 

Τα πλοία έχουν να σκανάρουν πριν φύγουν ακόμα 35.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μία περιοχή όση περίπου του Βέλγιο. Στις προσπάθειές τους έχει προστεθεί και ένα Κινέζικο πλοίο με πολύ πιο ευαίσθητο σόναρ, το οποίο θα εστιάσει σε περιοχές του ωκεανού που είναι μεγαλύτερου βάθους και με πολύ έντονο το ανάγλυφο.

Όπως και να έχει οι έρευνες συνεχίζουν στα τυφλά για λίγο καιρό ακόμα, τα σενάρια εξακολουθούν να οργιάζουν, και ίσως το μεγαλύτερο μυστήριο στην ιστορία της πολιτικής αεροπορίας παραμένει άλυτο. Και με περισσότερες από ποτέ πιθανότητες να παραμείνει άλυτο μέχρι τέλους.