Μοχάμεντ Φάρις: Ο Σύρος αστροναύτης που έγινε μετανάστης

Ο αστροναύτης Μοχάμεντ Φάρις αποτελεί έναν ζωντανό θρύλο για τη Συρία, με το όνομά του να χαρίζεται σε σχολεία, αεροδρόμια και δρόμους της χώρας. Τώρα, όμως ο Φάρις είναι ένας από τους πρόσφυγες που έχουν καταφύγει στην Τουρκία, προκειμένου να σώσει τη ζωή τη δική του και των συμπατριωτών του «με λόγια, όχι όπλα».

Ο Φάρις το 1985 ήταν ένας από τους τέσσερις νεαρούς Σύρους, που κατάφεραν να μπουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Interkosmos» της Σοβιετικής Ένωσης και μετέπειτα, τον Ιούλιο του 1987 κατάφερε να γίνει ο πρώτος επαγγελματίας Άραβας αστροναύτης που πήγε στο διάστημα.

Ο Φάρις, μιλώντας για την εμπειρία του, τόνισε πως: «Εκείνες οι επτά ημέρες, 23 ώρες και πέντε λεπτά μου άλλαξαν τη ζωή. Όταν βλέπεις ολόκληρο τον κόσμο από το παράθυρο σου δεν υπάρχει “εμείς” και “αυτοί”». Εκείνη ήταν η στιγμή που ο Σύρος αστροναύτης αποφάσισε να παραιτηθεί από τον στρατό και να κάνει προτεραιότητά του να εκπαιδεύσει τους συμπατριώτες του σχετικά με την επιστήμη και την αστρονομία, προκειμένου να «κληροδοτήσει την προνομιούχα εμπειρία που έζησε».



Με την επιστροφή του στη Γη, λοιπόν, ο Φάρις ζήτησε από τον Πρόεδρο Χαφέζ αλ Ασάντ να ιδρύσει έναν εθνικό οργανισμό επιστημών του διαστήματος, ώστε να βοηθήσει και άλλους Σύρους να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Η απάντηση που έλαβε ήταν αρνητική. Ο Φάρις, μάλιστα αποκάλυψε πως: «Ήθελε να κρατήσει τους πολίτες του ανεκπαίδευτους και διαχωρισμένους. Αυτός είναι ο τρόπος των δικτατόρων να διατηρήσουν την εξουσία. Η σκέψη του να προσφέρει στους ανθρώπους το όραμα ενός τέτοιου ινστιτούτου ήταν πολύ επικίνδυνη».

Όταν τον Χαφέζ αλ Ασάντ διαδέχτηκε ο γιος του, Μπασάρ αλ Ασάντ, το 2000, ο Φάρις ήταν από τους πρώτους που τον συνάντησαν, αλλά αμέσως κατάλαβε πως ο νεαρός πρόεδρος Ασάντ δεν διέφερε από τον πατέρα του.

Ο Μοχάμεντ Φάρις αποφάσισε τότε να εκμεταλλευτεί τον ρόλο του ως στρατιωτικός στην πολεμική αεροπορία, προκειμένου να καθοδηγήσει σωστά τους νέους ανθρώπους. 

Για χρόνια, ο Φάρις συμμετείχε σε ειρηνικές διαδηλώσεις κατά του Ασάντ. Μόλις, όμως, ξεκίνησαν οι εμφύλιες βιαιοπραγίες, ο Φάρις αποφάσισε να φύγει από τη Συρία και τον Αύγουστο του 2012 κατέφυγε με την οικογένειά του στην Κωνσταντινούπολη. 

Όπως τονίζει ο ίδιος, αρκετοί Ρώσοι πρώην συνάδελφοί του, του έχουν προτείνει να αναζητήσει άσυλο στη Ρωσία, αλλά εκείνος αρνείται, ισχυριζόμενος πως: «Ο Πούτιν δεν αποτελεί τη Σοβιετική Ένωση. Αυτοί εδώ οι Ρώσοι είναι δολοφόνοι, εγκληματίες και υποστηρικτές δολοφόνων. Στα χέρια τους βρίσκεται το αίμα περισσοτέρων από 2,000 πολιτών. Πρέπει να σταματήσουν αυτή τη βία. Το πρόβλημα είναι πως καταλαβαίνω τον τρόπο που σκέφτονται και δυστυχώς, για αυτόν τον λόγο δεν μπορώ να είμαι φίλος τους».

Όσον αφορά τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, ο Φάρις ισχυρίζεται πως φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης, καθώς: «δεν ενεπλάκησαν όταν έπρεπε».

Προς το παρόν, ο Μοχάμεντ Φάρις βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με την τουρκική κυβέρνηση για τα δικαιώματα των προσφύγων από τη Συρία. Ακόμα,  αποτελεί μέλος της Εθνικής Επιτροπής Συντονισμού της Συρίας για τη Δημοκρατική Αλλαγή, ένα κίνημα ενάντια στη βία και τον Ασάντ. 

Όσον αφορά το μέλλον του, ο Φάρις σχολιάζει πως: «Το όνειρό μου είναι να βρεθώ στη χώρα μου, στον κήπο μου και να δω τα παιδιά να παίζουν έξω χωρίς το φόβο των βομβών. Θα γίνει αυτό, το ξέρω ότι θα γίνει. Θέλω απλά ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μου». 

Μιλώντας, ακόμα, για την εξάπλωση του Ισλαμικού Κράτους, ο Φάρις σχολιάζει πως εν μέρει ευθύνονται κάποια κράτη, όπως η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν, ενώ δεν έχει κάποια λύση για την παρούσα κατάσταση. Ωστόσο, ο ίδιος τονίζει πως: «Δεν θα βρεθεί η λύση από τη θρησκεία και τα όπλα, αλλά από την ελπίδα».