Μία προσέγγιση, η οποία αν αποδειχθεί με επιστημονικά στοιχεία, θα ανατρέψει όλα όσα υπέθεταν ή γνώριζαν οι ειδικοί για τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, αποτύπωσε Ιταλός ερευνητής, προκαλώντας νέο γύρο συζητήσεων γύρω από τον πίνακα, το μυστήριο του οποίου εξακολουθεί να παραμένει στο σκοτάδι, αρκετούς αιώνες μετά τη δημιουργία του.
Ο Σιλβάνο Βινσέντι αφιέρωσε αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στην έρευνα και τη μελέτη του πίνακα, ο οποίος κοσμεί το διάσημο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Το δημιούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, σύμφωνα με τον Ιταλό ερευνητή, βασίστηκε τόσο – στη γνωστή ερμηνεία – στη σύζυγο ενός εμπόρου από τη Φλωρεντία, όσο και στον μαθητευόμενο και κατά πάσα πιθανότητα εραστή του διάσημου καλλιτέχνη! «Πρόκειται για ένα αμάλγαμα ανδρογυναίκας», τόνισε χαρακτηριστικά ο Σιλβάνο Βινσέντι, η θεωρεία του οποίου ανατρέπει τα δεδομένα.
Ο πίνακας εξετάζεται με ειδικά όργανα
Ο Βινσέντι υποστήριξε ότι η μύτη, το μέτωπο και το – διάσημο - χαμόγελο που αποτυπώνονται στο πρόσωπο του πίνακα, έχουν χρησιμοποιηθεί και σε άλλες δημιουργίες του ντα Βίντσι, έχοντας ως μοντέλο τον μαθητευόμενό του, τον οποίο θαύμαζε με πολλούς τρόπους. Αναφέρει χαρακτηριστικά τα πορτρέτα γνωστά ως «Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής» και «Αγία Άννα», καθώς και στον «Ενσαρκωμένο Άγγελο».
«Η Μόνα Λίζα είναι ανδρογυναίκα. Μίση γυναίκα, μισή άνδρας. Ο πίνακας βασίστηκε σε δύο μοντέλα. Το πρώτο ήταν η Λίζα Τζεραρντίνι και το δεύτερο ήταν ο Σελάι, ο μαθητευόμενος του Ντα Βίντσι», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σιλβάνο Βινσέντι, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πλέον αξιόλογους και αξιόπιστους ερευνητές έργων τέχνης.
Η θεωρία του Βινσέντι συνάντησε πολλές αντιδράσεις τόσο στον ακαδημαϊκό, όσο και στο χώρο της τέχνης, καθώς, όπως υποστήριξαν, ο ερευνητής δεν παρουσίασε κανένα «χειροπιαστό» στοιχείο.
