Νίκαια: Δύο μήνες μετά τη φονική επίθεση o τρόμος παραμένει

Δύο μήνες έχουν περάσει από τη νύχτα τρόμου που χαράχτηκε στο μυαλό και την καρδιά των Γάλλων. Ήταν βράδυ της 14ης Ιουλίου όταν ο Μοχάμεντ Λαουαέζ Μπουλέλ, με καταγωγή από την Τυνησία, "έσπασε" τον αδύναμο -όπως αποδείχθηκε- αστυνομικό κλοιό και παρέσυρε μέχρι θανάτου με το φορτηγό του 86 ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί στη θρυλική Promenade des Anglais στη Νίκαια για να γιορτάσουν την εθνική εορτή της χώρας.

Από τότε ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, μουδιασμένος συνεχίζει να κάνει λόγο για μάχη κατά της τρομοκρατίας, δίχως να καταφέρνει να πείσει τους Γάλλους πολίτες, οι οποίοι δεν κρύβουν το φόβο τους για τα οργανωμένα από το Ισλαμικό Κράτος τρομοκρατικά χτυπήματα. Οι προεδρικές εκλογές πλησιάζουν και η πολιτική αντιπαράθεση βασίζεται κυρίως στην εθνική προστασία, με την πρόεδρο του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν, να χρησιμοποιεί ανερυθρίαστα την αιματηρή επίθεση "φλερτάροντας" με τους ψηφοφόρους.

Θα καταφέρει, όμως, να πείσει τους σαστισμένους Γάλλους ότι η πολιτική της θα προστατεύσει τη χώρα απο τους αιμοδιψείς τζιχαντιστές, οι οποίοι μοιάζουν να έχουν βρει εύφορο έδαφος για τα "χτυπήματά" τους στη Γαλλία;

Προς το παρόν εκείνοι που δείχνουν την προτίμησή τους στο πρόσωπο της είναι οι ηλικιωμένοι Γάλλοι που έζησαν τη φονική "επέλαση" του Τυνήσιου Μπουλέλ, όπως ο 80χρονος Ζαν (δεν επιθυμεί να δώσει στη δημοσιότητα το επίθετό του).

Ο κύριος Ζαν, μόνιμος κάτοικος Νίκαιας, μιλώντας στο protothema.gr δεν έκρυψε τη συμπάθειά του για την Λεπέν, η οποία ενισχύθηκε κυρίως έπειτα από την επίθεση της 14ης Ιουλίου.

"Εδώ και πολλά χρόνια η Λεπέν επαναλαμβάνει ότι πρέπει να κλείσουν τα σύνορα γιατί ο κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματωθεί στη Γαλλία. Οι μετανάστες πρέπει να σεβαστούν τις συνήθειες των Γάλλων. Οπως έλεγε ο Άγιος Αμπρότζιο "si fueris Romae, Romano vivito more", δηλαδή αν ζεις στη Ρώμη πρέπει να ζεις σαν Ρωμαίος", δήλωσε ο ηλικιωμένος κύριος, τονίζοντας με σχεδόν παιδική περηφάνια πως δε φοβάται τις επιθέσεις γιατί πολέμησε στην Αλγερία, χωρίς να αποκλείει ωστόσο   το ενδεχόμενο νέου "χτυπήματος" στη Γαλλία.

Παρότι η απειλή δεν έχει σε καμία περίπτωση απομακρυνθεί, ύστερα μάλιστα από τη σύλληψη   του 15χρονου που σχεδίαζε επίθεση στο Παρίσι, η ζωή στη Νίκαια μοιάζει να έχει επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς, με την αστυνομική και στρατιωτική παρουσία να είναι εξαιρετικά διακριτική.

Η πλαζ εξακολουθεί να "μαγνητίζει" τους κατοίκους και τους τουρίστες που ξαπλώνουν στα γκριζωπά βότσαλα της Côte d'Azur απολαμβάνοντας λίγες στιγμές στη γαλλική Ριβιέρα πριν τον ερχομό του φθινοπώρου.

Τα εστιατόρια με θέα στην παραλία συνεχίζουν να είναι ασφυκτικά γεμάτα και ο περίφημος πεζόδρομος σφύζει από ζωή με δεκάδες επισκέπτες από τη Ρωσία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, την Αυστραλία.

Το μόνο που διακόπτει βίαια το χαλαρό περίπατο και επαναφέρει τον τουρίστα ή τον ντόπιο στη σκληρή πραγματικότητα είναι τα μνημεία αγάπης που έχουν στηθεί κατά μήκος της Promenade des Anglais.

Εκατοντάδες κεράκια, δεκάδες λούτρινα αρκουδάκια, παιδικά παιχνίδια, φρεςκοκομμένα λουλούδια ακόμα και πιπίλες βρίσκονται τοποθετημένα ευλαβικά στο έδαφος, περικυκλωμένα από γαλλικές σημαίες, με τη συντροφιά συγκινητικών μηνυμάτων.

"Μικρέ μου άγγελε. Ένας μήνας έχει περάσει από τότε που έφυγες. Να ξέρεις ότι θα είσαι πάντα στην καρδιά μου", γράφει ενα χειρόγραφο σημείωμα δίπλα σε μια σειρά από βότσαλα και ένα ασπρόμαυρο λούτρινο σκυλάκι.

Ενα ακόμα μήνυμα που κυριαρχεί σε διαφορετικά σημεία της περιοχής αναφέρει: "Ας προσπαθήσουμε να γεμίσουμε την καρδιά μας με αγάπη, με κατανόηση, με συμπόνοια και τρυφερότητα. Τότε θα μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο".

Σε απόσταση λίγων μέτρων ένα διαφορετικό μνημείο, αυτή τη φορά οργής και περιφρόνησης, έχει πάρει τη θέση του στο οδόστρωμα με την επιγραφή "Είστε θυμωμένοι; Κοιτάξτε προς τα εδώ και φτύστε". Το σημείο στο οποίο "οδηγούν" τα ζωγραφισμένα βέλη είναι εκεί που ο Μπουλέλ έπεσε νεκρός από τα πυρά αστυνομικών.

Όλα αυτά ενώ κάτω από τη φαινομενική ηρεμία "φωλιάζει" ο φόβος για μια νέα ενδεχόμενη φονική επίθεση.