Χάμιλτον: Η εκπληκτική ζωή ενός μετανάστη που ενέπνευσε το πιο επιτυχημένο μιούζικαλ της δεκαετίας

Ακούγοντας τα τραγούδια του Χάμιλτον, δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι αυτό το απίστευτο μουσικό επίτευγμα ανήκει σε μόνο έναν άνθρωπο.

Κι όμως, κάθε νότα και κάθε στίχος του soundtrack που κατέκτησε τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων ανά την υφήλιο - χωρίς καν να έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το ομώνυμο μιούζικαλ στο θέατρο - είναι βγαλμένη από το μυαλό ενός και μόνο καλλιτέχνη.

Πρόκειται για τον Λιν-Μανουέλ Μιράντα, έναν μικρόσωμο Αμερικανό πορτορικανικής καταγωγής, ο οποίος στην ηλικία των 36 ετών έχει κερδίσει έναν «χείμαρρο» από βραβεία και διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων ενός Pulitzer, δύο Grammy, ενός Emmy, ενός "Genius" Award του ιδρύματος MacArthur και τριών Tony (θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ ακόμα, αλλά η λίστα είναι πραγματικά ατέλειωτη).

Κι όλα αυτά χάρη σε ένα hip hop μιούζικαλ το οποίο έκανε πρεμιέρα εκτός Μπρόντγουεϊ τον Φεβρουάριο του 2015 για να ακολουθήσει έπειτα μια πορεία πρωτοφανούς επιτυχίας στα θεατρικά χρονικά, σαρώνοντας κάθε πιθανή διάκριση και δημιουργώντας εθισμένους και φανατικούς θαυμαστές ακόμα και... στον Λευκό Οίκο.

Το μιούζικαλ για την γέννηση ενός έθνους

Ο ορφανός μετανάστης που έγινε ο «αρχιτέκτονας» της πιο ισχυρής οικονομίας του κόσμου

Ας αρχίσουμε όμως από τα βασικά: Ποιος είναι ο Αλεξάντερ Χάμιλτον, ο άνδρας που ενέπνευσε αυτό το μιούζικαλ «φαινόμενο», το οποίο έχει τη μυστηριώδη δύναμη να «κερδίζει» ακόμα και όσους βαριούνται αφόρητα το εν λόγω θεατρικό είδος;

Πρόκειται για έναν από τους Εθνοπατέρες της Αμερικής, ίσως ο πιο... «ριγμένος» από άποψη δημοφιλίας, αφού δεν είχε καταφέρει ποτέ μέχρι σήμερα να κάνει το «πέρασμα» από τα σκονισμένα βιβλία της ιστορίας στην ποπ κουλτούρα.

Καρπός του παράνομου δεσμού μιας φτωχής παντρεμένης γυναίκας από τις Δυτικές Ινδίες και ένός Σκωτσέζου μετανάστη, γεννήθηκε στο νησί Νέβις της Καραϊβικής το 1755 και γνώρισε από νωρίς την οικονομική εξαθλίωση και την κοινωνική περιθωριοποίηση. Μετά την εγκατάλειψη του πατέρα του αμέσως μετά τη γέννησή του, ο Αλεξάντερ μεγάλωσε με την φροντίδα της μητέρα του, την οποία όμως «έχασε» από αρρώστια όταν ήταν μόλις 13 ετών.

Ολομόναχος πλέον στον κόσμο, ο μικρός Χάμιλτον συνειδητοποίησε ότι πλέον έπρεπε να βασιστεί στις δικές του δυνάμεις για να επιβιώσει, και αυτό ακριβώς έκανε. Αναζήτησε εργασία ως μαθητευόμενος σε μια εταιρεία εισαγωγών-εξαγωγών και, με το ταλέντο και την εργατικότητά του, κατάφερε να εντυπωσιάσει σε σύντομο χρονικό διάστημα τους εργοδότες του. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που συγκέντρωσαν χρήματα με έρανο ώστε να τον στείλουν να σπουδάσει στις βρετανικές αποικίες της αμερικανικής ηπείρου για να επεκτείνει τις γνώσεις του.

Στα 15 του λοιπόν, ο Χάμιλτον έφτασε στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ και, όπως λένε και οι συμπατριώτες του, the rest is history.

Μην έχοντας δεκάρα στην τσέπη του αλλά προικισμένος με κοφτερό μυαλό, ανεξάντλητη όρεξη για δουλειά και αποφασιστικότητα, «άδραξε» την ευκαιρία που παρείχε η Αμερικανική Επανάσταση (ο πόλεμος μεταξύ των αποικιών που ζητούσαν την ανεξαρτησία τους και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας) και κατάφερε, βήμα-βήμα, να γίνει το δεξί χέρι του Τζορτζ Ουάσινγκτον. Μετά την ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, έγινε ο πρώτος υπουργός Οικονομικών του νεογέννητου κράτους και, παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε ποτέ να ανελιχθεί μέχρι το ανώτατο αξίωμα του προέδρου επηρέασε όσο κανέναν άλλος Αμερικανός εθνοπατέρας το πολιτικό σύστημα της χώρας του.

Εκτός από μέλος του πρώτου ηπειρωτικού κογκρέσου, συνδημιουργός των Ομοσπονδιακών Κειμένων των ΗΠΑ και ένθερμος υπέρμαχος του Συντάγματος, ο ακούραστος Χάμιλτον κατάφερε μέχρι τα 47 του χρόνια, την ηλικία που πέθανε μετά από πυροβολισμό σε μονομαχία με τον Άαρον Μπερ, τον τρίτο Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, να αφήσει πίσω του μια εντυπωσιακή κληρονομιά. Από το πόστο του υπουργού συνεισέφερε στην ίδρυση της πρώτης εθνικής τράπεζας, του νομισματοκοπείου των ΗΠΑ και του οργανισμού που αποτέλεσε τον «πρόδρομο» της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ.

Οι νομοθετικές του παρεμβάσεις άνοιξαν τον δρόμο για τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας του, ενώ το 1784 ίδρυσε την Τράπεζα της Νέας Υόρκης, η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι και σήμερα. Μόλις εφτά χρόνια μετά, ο ασταμάτητος πολιτικός ίδρυσε την εφημερίδα New York Evening Post, η οποία μετεξελίχθηκε στη γνωστή σε όλους μας New York Post, ένα από τα παλαιότερα και πιο επιτυχημένα έντυπα στις ΗΠΑ.

Ο δημιουργός του επιτυχημένου μιούζικαλ μιλά για την επιτυχία του

Το πρώτο σεξουαλικό σκάνδαλο της αμερικανικής ιστορίας και η θανάσιμη πολιτική κόντρα

Δύο από τα στοιχεία που κάνουν τη ζωή του Αλεξάντερ Χάμιλτον, και κατ' επέκταση το μιούζικαλ του Lin-Manuel Μιράντα, τόσο συναρπαστικά είναι η εμπλοκή του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών στο πρώτο σεξουαλικό σκάνδαλο που σόκαρε την πολιτική σκηνή της Αμερικής αλλά και ο τρόπος του θανάτου του, που ήταν πανομοιότυπος με εκείνον του γιου του που προηγήθηκε κατά μερικά χρόνια.

Ο βασικότερος ίσως λόγος που ο Χάμιλτον δεν έθεσε ποτέ υποψηφιότητα για πρόεδρος είναι το ανεπανόρθωτο πλήγμα που δέχτηκε η πολιτική του καριέρα μετά την αποκάλυψη ότι επί τρία χρόνια διατηρούσε εξωσυζυγικό δεσμό με μια παντρεμένη γυναίκα από την Φιλαδέλφεια, και μάλιστα εν γνώσει του συζύγου της, ο οποίος τον εκβίαζε και του αποσπούσε μεγάλα χρηματικά ποσά. Όταν οι πολιτικοί του αντίπαλοι (μεταξύ των οποίων και ο Τόμας Τζέφερσον) πληροφορήθηκαν τον παράνομο δεσμό, ο Χάμιλτον έσπευσε να δημοσιεύσει ένα φυλλάδιο,το περίφημο Raynolds Pamphlet, στο οποίο περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτήν τη σχέση.

Το σκεπτικό πίσω από αυτήν την κίνηση ήταν η πεποίθησή του Χάμιλτον πως η ειλικρίνεια είναι πάντα η καλύτερη λύση στα προβλήματα, όπως και η επιθυμία του να προστατέψει την κληρονομιά του αφού οι αντίπαλοί του προσπαθούσαν να δημιουργήσουν υπόνοιες ότι τα λεφτά που χρηματοδοτούσαν τον απατημένο σύζυγο ήταν προϊόν κατάχρησης, κάτι τελείως αναληθές. Αν και δημοσίως δέχθηκε επαίνους για την ευθύτητά του, η καταστροφή της καριέρας του Χάμιλτον ήταν αναπόφευκτη. Ωστόσο η αγάπη του για την πολιτική παρέμεινε ζωντανή μέσα του και συνέχισε να ασχολείται ενεργά με τα κοινά, κάτι που τελικά οδήγησε... στον θάνατό του.

Η εκστρατεία που διεξήγαγε κατά την επανεκλογής του Άαρον Μπερ (τότε 3ου αντιπροέδρου των ΗΠΑ) για τη δεύτερη θητεία του και κατόπιν για τη θέση του Κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, είχε ως αποτέλεσμα να κληθεί να αντιμετωπίσει τον πολιτικό του αντίπαλο σε μονομαχία.

Ο Μπερ, ο οποίος έχει μείνει στην ιστορία ως ένας μάλλον καιροσκόπος πολιτικός, που απέφευγε συστηματικά να εκφράσει ανοιχτά τη γνώμη του αλλά ήξερε να εκμεταλλεύεται άριστα τις περιστάσεις, πυροβόλησε τον Χάμιλτον στο στομάχι κατά τη διάρκεια της μονομαχίας, τραύμα το οποίο προκάλεσε τον θάνατό του μερικές αγωνιώδεις ώρες μετά. Το τραγικό είναι πως τον ίδιο ακριβώς θάνατο είχε επιφυλάξει η μοίρα μόλις τρία χρόνια νωρίτερα στον μεγαλύτερο γιο του Χάμιλτον, ο οποίος θέλησε να υπερασπιστεί μονομαχώντας την υπόληψη του πατέρα του.

Το cast του «Χάμιλτον» στον Λευκό Οίκο

Η μαγική «συνταγή» της επιτυχίας του «Χάμιλτον»

Η συναρπαστική ζωή του Αλεξάντερ Χάμιλτον είναι μόνο ένα από τα «συστατικά» της μαγικής συνταγής που έχει κάνει όλους τους Αμερικανούς (και όχι μόνο) να μιλούν για το ομώνυμο μιούζικαλ. Ο Λιν-Μανουέλ Μιράντα κατάφερε, μέσα από την σύγχρονη γλώσσα της χιπ-χοπ μουσικής και τη μοναδική του αφήγηση, να κάνει εκατομμύρια κόσμου να νοιαστούν για ένα πρόσωπο της μακρινής ιστορίας, για το οποίο η πλειοψηφία των Αμερικανών ΄γνώριζε λιγοστά πράγματα μέχρι πρότινος.

Η σαρωτική πορεία του Χάμιλτον τράβηξε ακόμα και την προσοχή του Προέδρου των ΗΠΑ, με τον Μπαράκ Ομπάμα να δηλώνει ένθερμος φαν του Μιράντα και να τον προσκαλεί μάλιστα επανειλημμένα, μαζί με ολόκληρο το καστ, να ερμηνεύσουν τραγούδια του μιούζικαλ στον Λευκό Οίκο. «Ο θαυμασμός για το "Χάμιλτον" είναι το μόνο πράγμα για το οποίο συμφωνούμε με τον Ντικ Τσέινι», είχε αναφέρει στη σχετική εκδήλωση ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος μάλιστα «ράπαρε» για λίγο με τον ταλαντούχο Πορτορικανό μπροστά στις κάμερες.

Ωστόσο ο Ομπάμα δεν είναι ο μόνος που έχει «εθιστεί» στα τραγούδια του «Χάμιλτον». Από την Μπιγιονσέ και τον Μπιλ Κλίντον μέχρι την Τζούλια Ρόμπερτς και τον Έμινεμ, δεκάδες είναι οι σελέμπριτις που έσπευσαν να δουν την παράσταση του Χάμιλτον με το αυθεντικό καστ (στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Μιράντα) και στη συνέχεια δημοσίευσαν «ύμνους» στα social media.

Για τον ίδιο τον συνθέτη και συγγραφέα, η ιδέα ότι κανείς μέχρι τώρα δεν είχε σκεφθεί να μεταφέρει στη θεατρική σκηνή ή στη μεγάλη οθόνη την ιστορία του Χάμιλτον είναι ασύλληπτη. «Μία ώρα αφότου ξεκίνησα να διαβάζω τη βιογραφία του άρχισα να ψάχνω με μανία στο google. Σκεφτόμουν, "αποκλείεται να μην έχει γράψει κάποιος μιούζικαλ για αυτήν την ιστορία. Έχει τα πάντα: σπουδαίες ανατροπές, μια υπέροχη ερωτική ιστορία και πολιτικές ίντριγκες"», αναφέρει ο Μιράντα σε μία από τις συνεντεύξεις του.

Ωστόσο η πλοκή και μόνο σίγουρα δεν αρκεί για χαρίσει σε ένα μιούζικαλ το πιο επιτυχημένο ξεκίνημα που έχει σημειώσει ποτέ παράσταση στο Μπρόντγουεϊ. Η επιλογή ενός καστ που αντανακλά την πολυφυλετικότητα της σημερινής Αμερικής, η χρήση της χιπ-χοπ ως "επίσημη γλώσσα της επανάστασης", η γοητεία των χαρακτήρων που σε κάνουν να τους καταλάβεις, να ταυτιστείς μαζί τους και να τους αγαπήσεις παρά τα ελαττώματά τους αλλά και η εκπληκτική μουσική είναι σίγουρα μερικοί από τους λόγους που μας κάνουν να ακούμε το soundtrack του Χάμιλτον ξανά και ξανά, σε βαθμό... εμμονής.

Μια γεύση από τα highlights της επιτυχίας του Μπρόντγουεϊ

Αν και η επιλογή highlights από μια παράσταση που το ένα τραγούδι είναι καλύτερο από το άλλο είναι σχεδόν αδύνατη, επιλέξαμε για εσάς δύο από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια του soundtrack, τα οποία περιλαμβάνονται παρακάτω σε μορφή βίντεο με τους αγγλικούς στίχους για να τα απολαύσετε καλύτερα.

My shot - Ο νεαρός, φιλόδοξος Χάμιλτον εξηγεί γιατί «δεν θα αφήσει την ευκαιρία του να πάει χαμένη»

 
 

 
Alexander Hamilton - Οι βασικοί χαρακτήρες μας συστήνουν με τον τρόπο τους τον κεντρικό ήρωα